Hey all, Vraagje, onze eerste ICSI poging is na 2 weken toch mislukt. Ik ben er heel verdritieg onder en zie dit toch als een wezentje dat het niet heeft gehaald. Echter hoor ik om me heen echt gaat van ach was pas de eerste keer, of zet je er overheen en ga door. Zo vinden jullie dit? stel ik me aan?
Hé, Blondsteenbokje! Ik vind zeker niet dat je je aanstelt. Jullie zijn zo te zien al bijna 2 jaar bezig en ICSI doe je ook niet voor niets... Ben je eindelijk zwanger, krijg je een miskraam.... triest, hoor. Je bent natuurlijk verdrietig. Veel sterkte en ik hoop dat het snel opnieuw raak mag zijn!
heel herkenbaar meid maar je moet je er niks van aan trekken dat riepen ze bij ons ook nog bij de 4e poging tis niet leuk als het niet lukt maar ik hoop dat het de volgende keer wel lukt meid! knuffel caruli
thanks meid! voel me dan ook echt een doos tegenover iemand zoals jij. Dan mag ik niet zeuren. We gaan ook vol goede moed verder hoor. Heb trouwens op je mooie foto gestemt.
je hoeft je geen doos te voelen hoor thanks voor het stemmen dan ben jij dus 1 van de 3 die ik al heb gekregen hihi zag net pas dat ik er al bij sta was nog van de zwangerschap van tygo idd meid proberen moed te houden en ik hoop echt dat het snel wel gaat lukken het is jullie gegund!
thanks meid, en dat wist ik van die foto. juist vanwege die veel betekendheid vond ik dat jij mijn stem moest krijgen. las ik nou dat jullie uitbehandeld zijn? knuf...
klopt we hebben nu 4 ivf behandelingen gehad we zitten er over te denken om zelf nog een behandeling te betalen maar op dit moment nog even niet even helemaal niks.... de afgelopen 5 jaar zijn zo in het teken geweest van het zwanger worden dat het allemaal even te veel is geweest maar wie weet in de toekomst nog...
begrijp ik volkomen. vind het ook heel moeidig zoals je er mee om gaat. en is adoptie een optie? is een hele andere tak dat begrijp ik, puur een vraag.
adoptie is helaas geen optie voor ons hebben we nog wel aan gedacht maar daar zitten zoveel ogen en haken aan, en veel geld
Voor ons ook niet hoor dus ik begrijp je. bovendien is mannetje daar te oud voor. Je houd zo weinig over he...knuf
Nee, meis je stelt je zeker niet aan...helaas weet ik hoe groot de teleurstelling elke keer is en dat de angst dat het nooit zal lukken steeds groter wordt. Dit was nu jullie eerste poging en na al die jaren voelt dit dan als een eerste echte kans...als dan blijkt dat het niet gelukt is de teleurstelling heel groot en is het heel normaal dat je heel verdrietig bent. Meis neem de tijd om dit een plaatsje te geven...dikke knuf!