Hallo allemaal! Ik zit momenteel in een ingewikkelde situatie, waardoor ik toch even jullie advies nodig heb. Ik en mijn partner hebben 3 kinderen (en 2 honden), waarvan één zorgenkindje. We wonen in een huurhuis, groot genoeg voor 5. We werken beide voltijds en kunnen onze kinderen alles geven wat ze willen. Doch is er niet erg veel ruimte om te sparen, gezien de dure tijd van tegenwoordig. Ik vind ons leven goed zo, perfect. Mijn partner daarentegen vindt het te druk, maar ziet alle 3 de kinderen wel enorm graag uiteraard. Alles verloopt bij ons dus ook veilig. Steeds met condooms en de sterilisatie van mijn partner wordt gepland. Nu ben ik echter opnieuw een 5-tal weken zwanger en ik weet met mezelf momenteel geen blijf. Mijn partner weet het nog niet, want hij is in het verleden altijd duidelijk geweest .. onmiddellijk abortus. Ondanks dat ik zijn keuze volledig begrijp, kan ik het niet. Of althans nu nog niet. Ik weet dat abortus het beste zou zijn voor iedereen. Financieel, onze mentale draagkracht, ... Ook in onze familiekring was ons 3e kindje zelfs niet gewenst, laat staan een 4e. Maar mijn hart bekijkt het allemaal positief en kan het niet aan om het weg te laten halen.
Hoi. Ik zou toch als eerste met je partner gaan praten. Hij zal het toch moeten weten. Wat vervelend dat je dit ondanks anticonceptie is overkomen. Praat met je partner, jullie zullen er samen uit moeten zien te komen.
Jeetje wat een moeilijke situatie Ik denk eerlijk gezegd dat je misschien weinig zal hebben aan de meningen hier van andere. Zoveel mensen, zoveel verschillende meningen en dit is echt zo’n ethische kwestie. Het gesprek aangaan hoe lastig dat ook is, is nodig om te kijken hoe jullie er samen voor staan. Ook de situatie inschatten wat je dit kindje te bieden hebt voor nu maar ook in de toekomst. Het kan helpen om je gedachtes en gevoelens hierover op te schrijven. Veel succes en ik hoop dat jullie er samen uit komen.
Sowieso bespreken met je partner. wat zijn de redenen dat hij niet wil? Ik zat tot vorige week in dezelfde situatie… maar ik heb al 5 kinderen een 6e kon echt niet, veeel te klein huis, financieel niet haalbaar, niet alleen nu maar ook in de toekomst want kinderen worden steeds duurder, een baby van 6 maanden. kortom ik heb het dus wel gedaan, omdat ik ze een goed leven wil geven en de kinderen die er al zijn hadden in mijn geval voorrang op het vruchtje… overigens zou ik als ik jou was niet te lang wachten met een keus maken, het word steeds groter, krijgt een kloppend hartje ed en dat zou het voor mij veel moeilijker maken
Wat moedig van je dat je hier zo open en eerlijk over bent. Er heerst toch een taboe en het is denk ik belangrijk voor TO dat ze ook de andere kant kent.
Wat een lastige situatie. Allereerst is het echt belangrijk om dit zo snel mogelijk met je man te bespreken. Wellicht kun je alle voor en nadelen (voor jou en je man) op papier zetten om zo een beter beeld te krijgen wat verstandig is in deze situatie. Ik denk zelf dat het meer verstand tegen gevoel is. Hopelijk komen jullie er samen uit en sta je achter je beslissing want die ook moge zijn.
Samen overleggen en bepalen. In je hart is altijd wel plek voor een gup extra maar het moet ook te doen blijven. Je hebt al verplichtingen en zorgen voor je al aanwezige kinderen. Als je hart ja zegt maar het is praktisch niet haalbaar, zou ik de praktische kant volgen. Je zal toch op je benen moeten kunnen blijven staan en samen die kar moeten kunnen trekken. Er zijn zat gezinnen die 4 aankunnen, maar ook genoeg (net als wij) die hun handen al vol hebben aan 1 of 2. Iedereen is anders, ieder kind is anders er is geen goed of fout maar gewoon verschil in (financiele) draagkracht en belasting. Hebben we met M al moeten maken en er is mij alles aan gelegen dat nooit weer mee te hoeven maken. Man heeft hier niet zo veel haast met knippie, dus dr gebeurd gewoon helemaal niks. Ik heet ook geen maria, dus succes gegarandeerd. Maar ik snap dat dat allicht wat radicaal is voor velen. Het zijn klote keuzes die voor vrouwen heel anders liggen dan voor de niet zwangere partner, maar hoe langer t duurt hoe moeilijker en ingrijpender het wordt. Dus wacht niet te lang.
Alvast bedankt voor jullie reacties. Ik wou ze even laten bezinken alvorens te reageren. Ondanks de positieve bloedtest, heeft de natuur er deze namiddag anders over beslist. Veel fysieke pijn, maar mentaal brengt dit enorm veel rust mee.