Stoer van je! Als je eenmaal weer die stap hebt gezet en je weet te ontspannen weet je weer hoe fijn het is! Lekker van het gevoel genieten .
Goed van jou! Voor sommige mensen lijkt het misschien niks,maar het is zeker een grote stap hoe blij ik was dat ik weer zelf een brief had gepost twee straten verder een angststoornis is niet leuk,maar oh zo goed voor je als je er zelf weer uitkomt,al doe je het liever zonder Ga je nu snel weer?
Ja, ik kan volgende week niet. Zijn dan midweekje weg. Maar de week daarop ben ik wel van plan te gaan ja. Gelukkig valt de spierpijn nog mee! Beetje stijfjes. Maar dat is het. Kan toch meer hebben als ik dacht .
Even een update. Ben nu 5 keer geweest en ik heb de smaak weer helemaal te pakken. Kan mij niet voorstellen dat ik ooit gestopt ben. Heerlijk zeg! Ben trouwens laatst een stapje verder gegaan; ben zelfs alleen gegaan. Stiekem toch een beetje trots op mijzelf .
Fijn om te horen meid! Het is toch weer een hele stap hè. Ik heb ook een periode veel angst gehad om te rijden... nou ja ik reed wel... in stap! Heb maandenlang alleen maar gestapt, zelfs de manege eigenaren vonden het sneu omdat ik natuurlijk wel de volle mep lesgeld betaalde. Op een bepaald moment weer leren draven, aan de hand van iemand die mee rende! En na nog een aantal stapjes zelfs weer durven galopperen. En nu.... ik durf zelfs te galopperen zonder teugels, okay wel aan de longe, maar toch
Hahaha nou ik weet niet of ik het nu zomaar zonder longe zou doen hoor . Grappige is nog dat ik het best nog goed schijn te kunnen. Had het niet verwacht na 3 jaar haar en ik weet niet hoe lang zonder echte lessen. Dat motiveert natuurlijk ook weer. Maandag ga ik bij mijn tante even oefenen met wijken op het been en dan dinsdag of vrijdag weer naar de manege.
Ach t is net fietsen... dat verleer je ook niet Lastige bij mij is, dat ik altijd "engels" heb gereden en sinds drie jaar ben overgestapt naar "western"... da's een compleet andere manier van rijden, maar ook dat leert hoor