Hallo iedereen, mijn naam is Linda en ik ben zo'n 2 jaar geleden een actief lid geweest van dit forum. Mijn man en ik hebben 2 jaar lang geprobeerd om zwanger te worden en dit forum heeft me ontzettend lang op de been gehouden door alle lieve woordjes en door de verhalen van alle andere dames die ook zou graag wilden maar waarbij het ook niet lukte. Op een bepaald moment kon ik het niet meer aan om er zo actief mee bezig te zijn en ben ik ook van dit forum afgeraakt. Ik zat hier elke dag op het NODforum en op andere fora... het hield me zo bezig. Elke maand was het weer frustrerend dat het weer niet was gelukt, en toen was ik het zo zat dat ik probeerde te denken: weet je, laat maar, het hoeft niet meer voor mij! En toen had ik 21 februari 2007 mijn NOD en die dag passeerde... en ik bleek spontaan zwanger. En niet van 1 maar van 2 kindjes! Ik ben inmiddels bevallen van een gezonde tweeling, een jongen en een meid. Ze zijn afgelopen weekend een jaar geworden. Middels deze weg wil ik iedereen hier een hart onder de riem steken en zeggen: hou de moed erin! Zolang het mogelijk is om zwanger te raken, ofwel "natuurlijk" als met een beetje hulp: hou de moed erin, hoe moeilijk dat ook is! Voor mij duurde het "maar" 2 jaar en dat vond ik al erg lang, maar ik weet dat er velen onder jullie zijn die al veel langer bezig zijn. Ookal heb ik het geluk gehad moeder te worden denk ik nog regelmatig aan iedereen die dit geluk (nog) niet heeft gehad. Iedereen een hele dikke knuffel van mij! Groeten Linda
Wat ontzettend lief om iedereen zo een hart onder de riem te steken! Geniet van je kindjes! Liefs Duveltje
Geweldig dat je ook na een jaar nog even aan de meiden denkt bij wie het (nog) niet gelukt is. Ik wil een tweede hart onder de riem steken. Ook wij zijn bijna 2 jaar bezig geweest. We waren op het punt dat we een keuze wilden maken (ook gezien onze leeftijden van resp. 37 en 42 jaar). We zouden het nog een paar maanden afwachten. We waren al een beetje bezig met een toekomst zonder kindjes. En zie daar: een positieve test! Wat mij geholpen heeft is inderdaad dit forum: ervaringen delen, antwoorden zoeken op je eigen onzekerheden. Daarnaast hebben we geprobeerd (en dat is toch goed gelukt) om ons leven door te laten gaan. Samen leuke dingen doen, erover praten, de toekomst durven bespreken (met en zonder kinderen). Kop op, houd moed!
Dank je wel voor je lieve woorden! En geniet van je twee kinderen.. je hebt er lang op moeten wachten!