Hai, 3 Maanden geleden ben ik na een moeilijke/zware zwangerschap bevallen van een prachtig kereltje. Ik ben echt dolgelukkig met hem en zijn grote broer, maar de laatste tijd zit ik echt niet goed in mijn vel. De afgelopen weken waren in ieder geval voor mij best wel heftig. 2 Weken terug ben ik weer begonnen met werken en die eerste week is ook mijn oudste zoon plotseling geopereerd aan wat achteraf een waterbreuk bleek te zijn. Ik heb het idee dat ik niet alleen daardoor niet lekker in mijn vel zit. Daarvoor was het ook al zo en ik merk dat ik soms heel erg in de bonen ben. Van de week wilde ik het bestek wat in de vaatwasser moest, in de vuilnisbak gooien. Ook ga ik soms naar boven en als ik daar ben dan weet ik niet meer wat ik nu eigenlijk ging doen. Ook ben ik gewoon zo moe dat ik nergens echt energie voor heb. Ik moet me er echt toe zetten om op mijn vrije dag de stofzuiger te pakken of een blokje om te gaan met de kinderen. Gisteren ben ik ook nog eens op mijn werk in tranen uitgebarsten toen een collega vroeg hoe het weer werken beviel. Dat zomaar beginnen huilen gebeurt de laatste tijd regelmatig. Wat verder misschien van belang is, is dat ik na mijn bevalling aan de pil ben begonnen. In de 7 weken dat ik die geslikt heb, heb ik 4 keer een zware migraine-aanval gehad. Daarom moest ik na de laatste pil van de strip er meteen mee stoppen en in overleg met de huisarts heb ik sinds 16 november een mirena spiraaltje. Heeft dit nog gewoon met ontzwangeren te maken of moet ik bij de huisarts aan de bel trekken?
Hoi secretje, Jeetje het is niet niks wat je hier opschrijft. Eigenlijk kan het niet meer met het ontzwangeren te maken hebben omdat je anticonceptie gebruikt. Ik denk dat het verstandig is, hier eens met een huisarts over te praten. Het is belangrijk voor je zelf maar ook voor je kinderen en je partner dat jij je weer lekker in je vel gaat voelen. Imke
Bedankt voor je antwoord Imke. Vandaag ben ik meteen naar de huisarts gegaan en die heeft een postnatale depressie vastgesteld. Morgen moet ik bloed prikken om eventuele lichamelijke problemen (bloedarmoede, schildklierproblemen en suikerziekte) uit te sluiten en dan gaan we donderdag verder praten over hoe en wat. Hij dacht zelf aan het voorschrijven van lichte antidepressiva. Nogmaals heel erg bedankt voor je antwoord. Het is gewoon zo moeilijk om over zoiets als dit te spreken met mijn omgeving. Het gesprek met de huisarts was ook al een beetje een opluchting. Stephanie