Tijdens mijn 1e echo, bij 8,5 week zwangerschap, ontdekten we dat ik een lege vruchtzak had.. Afgelopen dinsdag heb ik Cytotec gehad, de mk is gelijk doorgezet. Vanmorgen controle gehad en alles was weg. Mijn probleem? Ik voel me eigenlijk goed. Ik heb twee dagen ontzettend gehuild, toen ik het net wist. Nu voel ik me prima, heb er vrede mee en kijk uit naar onze nieuwe poging. Ik voel me daar wel een beetje schuldig over. Ben ik nu iets te positief ingesteld of een te nuchtere? Mijn twee issue.. Ik ben bang dat het weer mis zal gaan. De miskraam zelf viel me qua pijn e.d. erg mee, maar ik wil dit echt niet nog eens. Ik weet dat ik het niet kan voorkomen, maar dit was een eens, nooit weer gevoel. Iemand een idee hoe ik hiermee om zou kunnen gaan? Ik lees mijn berichtje nu terug en voel me er eigenlijk best raar over. Hoop niet dat het erg triest overkomt.. liefs Doobie
hee doobie, allereerst veel sterkte met het verwerken van het verlies. ik heb zelf ook een mk gehad. Met 10 weken kwam ik erachter dat het vruchtje met 5/6 weken gestopt was met groeien. Hoe verdrietig we ook waren, we hadden er allebei vrede mee dat het zo was gegaan, want dan was het vruchtje ook niet goed geweest en wil je dat je kindje en jezelf aandoen. Wij waren hierover erg nuchter en dat was voor ons een goeie manier om het te verwerken. We zijn de maand erop er gelijk weer voor gegaan en de 4e maand was ik weer zwanger. Toen ik opnieuw zwanger was, was ik ook erg bang voor weer een mk. Dit heb ik de vk gezegd en die regelde een echo met 8 weken. Door buikpijn en rugpijn mocht ik nog een week eerder voor een echo, toen bleek alles goed te zijn. Het hartje klopte en kijk maar naar mijn banner, ik ben moeder geworden van een kerngezonde dochter! Hou hoop en denk dat het ook goed kan gaan. Veel sterkte en succes met het opnieuw zwanger worden meid! Knuf Liesje
Dank je wel voor je berichtje! Doet me erg goed om dit te lezen. Ik zag dat er al een aantal waren geweest die het bericht wel lazen, maar geen reactie gaven. Dus het is zeker fijn om dit te lezen. Gefeliciteerd met je kleintje! Hartstikke goed! Ik hoop dat het voor ons ook zo mag verlopen! Dank je wel!
tuurlijk gaat het jullie ook zo verlopen. Ik was ook bang om opnieuw een mk te krijgen maar het hoeft niet elke keer fout te gaan he! En onthoud goed dat het niet ligt aan wat jij gedaan hebt of gegeten hebt of zoiets! Niet teveel stressen als het een paar maandjes duurt voordat je weer zwanger bent, het komt vanzelf wanneer je lichaam er weer klaar voor is. Veel succes met het opnieuw proberen zwanger te worden!
Hoi Doobie, heel veel sterkte gewenst, ik hoop dat je snel weer zwanger mag raken. Als ik voor mezelf spreek ben ik normaalgesproken ook aardig nuchter, maar als je niet vanzelf zwanger raakt en weet dat klussen toch niet 'helpt' en je op ICSI aangewezen bent, dan komt het extra hard aan. Dan is wat mij betreft mijn nuchterheid even heel ver te zoeken. Het is jezelf dan meer afvragen of ik ooit nog zwanger zal raken.
Hoi Doobie, Ik heb hetzelfde gehad als jij, hoor. Bij mijn eerste miskraam in augustus was ik er ook wel snel overheen. Kwam ook omdat ik een rondreis aan het maken was. Had veel leuke dingen om te doen en te zien. Kreeg ik van een van mijn collega's te horen. Ik zou het wel erg vinden. Hoe kun je dat zeggen terwijl je me pas een aantal weken later ziet. Maar ik ben niet het type om huilend in bed te gaan liggen. Daar heb je niks aan. Nu heb afgelopen maandag ik een tweede miskraam gehad. Dat sloeg iets harder in dan mijn eerste. Terwijl ik nu maar hooguit een uur wist dat ik zwanger was en ik was nu nog geen 5 weken ipv 10. Maar ik vind niet dat je je schuldig moet voelen. Het is toch juist fijn dat je ook positief kan zijn met zoiets en ik zou me ook niet druk maken om een volgende miskraam hoor. Toevallig ging het bij mij niet goed maar dat hoeft bij een ander natuurlijk niet. Liefs op naar een volgende zwangerschap.
Hoi Doobie, Ik begrijp precies hoe je je voelt. Wij kregen bij onze 1e echo met 10,5 week te horen dat het niet goed was, er was alleen een vruchtzakje te zien van ca 6-8 weken. Op dat moment waren ontzettend overstuur natuurlijk, dit hadden we niet verwacht, voelde me zo goed al die tijd.... 's Middags ben ik uiteindelijk gewoon weer naar het werk gegaan (kon er tenslotte toch niks aan veranderen en met thuis piekeren schiet ik ook niks op). Goede halve week erna kregen we nog een echo bij de gyn om het zeker te weten en ook toen even behoorlijk overstuur, toch heel definitief. Volgende dag weer gewerkt en dag erna curretage gehad. Vrijdag's nog thuis gebleven (was bijna gaan werken, maar had nog net iets te veel krampen en mocht absoluut niet van mijn vriend), maar week erna gewoon weer aan het werk. Merkte vooral dat mensen in mijn omgeving het 'vreemd' vonden dat ik zo gewoon doorging en niet een paar weken thuis ben gebleven. Maar ik ben gewoon zo nuchter en thuis zitten kniezen is niks voor mij. Maar door die opmerkingen heb ik wel momenten gehad dat ik dacht 'ben ik nou zo keihard?'. Maar nee, dat ben ik niet, heb ook mijn verdriet gehad, alleen verwerk ik het blijkbaar anders dan sommige anderen, en daar is iedereen natuurlijk ook vrij in! Ben idd wel heel bang dat het bij een volgende zwangerschap weer mis zal gaan, maar met verlos is al afgesproken dat we de 1e echo nu al met 7 à 8 weken krijgen. Mocht het dan toch weer zo zijn, dan weten we het in ieder geval wat vroeger. Ik zou niet nog een keer al zo ver (voor ons gevoel waren we bijna aan de 12 weken en kon er eigenlijk niets meer misgaan) willen zijn om weer te horen dat het al zo vroeg is misgegaan. We zijn er ook meteen na mijn eerste ongi weer voor gegaan en hopen dat het maar snel weer raak mag zijn! (en heel snel die eerste weken voorbij zijn). En dat hoop ik voor jullie ook! Liefs Kaatje
Hi Doobie, Erg naar voor je joh. Een lege vruchtzak, wat een teleurstelling. Maar wat betreft je issues... Ik ben wel jaloers op je dat je meteen met redelijk frisse moed doorpakt. Voel je er maar niet schuldig over! Mijn vk zegt dat veel mensen dat hebben. Is niets mis mee. Maar... het kan heel goed dat je nog in een roes zit, dat je nog een beetje geleefd wordt, en dat een klein dingetje opnieuw het rouwproces kan triggeren. Bij mij was het dat collega's me gingen feliciteren voor mijn verjaardag. Het gaat vaak met ups en downs. Mijn man en ik hebben de eerste dagen gehuild, maar ook de slappe lach gehad, stil geweest en ook gekibbeld over kleine dingen. Ik heb eerst een paar dagen gewerkt en dat was prettig, maar later alsnog een week thuis gebleven. Maar vraag je niet teveel af of het goed of slecht is zoals je ermee omgaat. Dat is lastig, maar alles is goed. Doe wat goed voelt! Ik vind het wel 'gezond' dat je bang bent voor een nieuwe miskraam. Dat lijkt me normaal, want je weet dondersgoed dat het kan gebeuren en dat het geen feest is, om het even zacht uit te drukken. Maarja, meestal gaat het goed he?! Bij jou ook vast! Veel succes!
Hoi, Ik heb na onze miskraam in juli ook de draad snel weer opgepakt. Wat moet je dan? Afgelopen zaterdag had ik weer een positieve test en werd maandag ongesteld. Weer misgegaan dus. Maar nu heel vroeg. Ik kan wel bij de pakken neer gaan zitten maar ik moet door. Dus leg ik me er ook dit keer bij neer. Maar... ik vind het wel moeilijk om blij te zijn voor anderen. Mijn zus is nu zwanger en dat steekt best wel. Toch moet ik door.
Ja Melisa ik herken het wel. Doorgaan met het leven en aan leuke dingen denken. Heel flink eigenlijk. Fijn als dat kan. Maarja, de een is emotioneler dan de ander. Ik ben redelijk gevoelig sowieso dus ik kan best weleens bij de pakken neerzitten. Schaam ik me niet voor hoor. Want ik moet zeggen (wij hebben een jaar gewacht op deze zwangerschap die misging) dat ik soms wel een traantje gelaten heb, als ik dan een week over tijd was en toch ongi werd. En in een jaar tijd heb ik wel een stuk of 12 vrouwen zwanger zien raken in mijn omgeving. Toch wel even slikken soms. Ik wil het toch wel erg graag. Maar ik heb ook geen hekel aan mijn leven nu en plan gewoon leuke dingen voor ons tweetjes. Succes meiden!
Hallo Doobie, Wat een verdrietige ervaring. Veel sterkte. Ik zou me niet schuldig gaan voelen hoor, het is beter als je het zo voor jezelf kunt afsluiten. Ik heb wel makkelijik praten, want ik ken het gevoel (gelukkig) niet. Maar ik vind het knap als je het zo kunt afsluiten.