Dit onderwerp is eigenlijk een soort klaagbankje. Ik ben over 1,5 week uitgerekend en het een goede zwangerschap tot nu toe. Maar ik ben het beu! Hoe leuk, mooi, spannend enz de zwangerschap was, ik begin nu echt last te krijgen van alles en nog wat. Kramp in mijn handen, steken in mijn buik, slecht slapen, slecht eten enz. En ik wil gewoon mijn kind! De volgende fase mag zich nu aan gaan dienen. Ons kleintje vind het volgens mij wel goed, want nmu met 38,5 weken is hij nog niet ingedaald. Dit is niet iets waar ik mij zorgen over maak. Hij heeft volgens de gyn alleen een extra zetje nodig. Maar dit zorgt er wel voor dat mochten mijn vliezen breken ik eigenlijk direct plat moet, om te voorkomen dat de navelstreng of een handje voor de uitgang komen te liggen. Dit beperkt mij nu ook in mijn bezigheden. Dit weekend allerlei leuke dingen maar veel te ver van huis, voor het geval dat. Hier heb ik de hele zwangerschap geen last van gehad en in eens ga ik mij hier zorgen over maken. Ik weet nu eindelijk wat ze bedoelen met de laatste loodjes Voor iedereen die tegen het einde aan loopt en voor degene die nog op dit punt gaan komen............veel succes!!
Meis i know how you feel. Ik ben het ook behoorlijk zat nu. Deze baby is eindelijk ingedaald. Mijn vingers doen zeer (vocht) en benen. Slaap al nachten slecht. KOm niet aan mijn rust toe helaas.. Ben vanmorgen mijn slijmprop verloren en ik hoop dat het snel gaat gebeuren.
Hey Esmeralda, wat heerlijk, er zit schot in de zaak bij jou. Ingedaald en de slijmprop verloren. Nu kan het niet al te lang meer duren. Spannend hoor. Heel veel succes!!!
Op zwangerschapsgym hebben ze het steeds over een yogahouding die kan helpen om het kindje in te laten dalen. Mss dat je daar iets over kan vinden.
ik ken het gevoel.. en wat grappig dat je schrijft over pijn in je handen.. ik heb ook kramp in mn handen, wist niet dat dat met de zwangerschap te maken had! nog eventjes meis, vroeg of laat moet ie er toch uit! ik ben het ook zat hoor, moet echt bewust proberen te genieten van die buik, want eigenlijk wil ik m weg hebben en mn mannetje in mn armen hebben. ik vind de dagen nu ook zo zinloos, echt wachten op de bevalling, kga met die gladheid niet naar buiten, vind sowieso elk uitstapje te zwaar.. maar dat is zo zonde, als de kleine er nu al was geweest had ik wel nuttig kunnen zijn! Maar ja, we hebben het niet in de hand en zullen toch moeten afwachten.. sterkte, en elke dag ben je er weer 1tje dichterbij...