Beste verloskundige, Inmiddels ben ik bijna 39 weken zwanger en merk ik dat mijn lichaam zich voorbereidt op de bevalling. De signalen zijn echter heel wisselend. Vanaf 36 weken had ik in toenemende mate last van harde buiken. Deze harde buiken gingen vanaf 37 weken over in oefenweeen 's avonds en 's nachts. Ze waren alleen weinig regelmatig. Zo rond de 38 weken werden het regelmatige harde buiken (soms pijnlijk) overdag, ze kwamen om de 10 minuten en kreeg ik last van bloedverlies. Daarvoor onderzoeken gehad in het ziekenhuis, waar de regelmatige harde buiken ook op de Ctg zichtbaar waren en waar bleek dat ik 1 cm ontsluiting en een 1/2 verstreken bmm had. Verder gelukkig alles goed! De kleine ligt diep ingedaald en vast. Mijn buik zat 'vol', maar er is nog voldoende vruchtwater. De twee dagen en nachten erna had ik nog steeds wat bloedverlies en verloor ik in twee delen een behoorlijke slijmprop. Verder veel oefenweeen. Één nacht werd ik wakker van een extreme pijn en wist ik: dit is een echte wee. Die weeën kwamen echter slechts elk uur en namen (helaas) in kracht af. Inmiddels heb ik helemaal nergens meer last van op af en toe een harde buik na. Ik dacht de afgelopen week echt dat het nu niet lang meer kon duren en nu ineens niks meer? Komt dit vaak voor? Ik vind het zo opvallend dat je lichaam iets lijkt op te bouwen en het vervolgens weer helemaal los lijkt te laten...
Ho Peachy, dit noemen we nou een voorbeeld van een valse start. Super vermoeiend, vooral omdat je denkt dat het echt gaat gebeuren. Maar het kan heel goed dat het weer ophoudt. We zien dit wel vaker. Je kunt hiermee gewoon flink over tijd lopen zelfs. Wel fijn dat je lijf al wat voorwerk heeft gedaan hoor, want dat scheelt vaak wel bij de echte bevalling! Je hebt wel redelijk wat voorwerk gehad moet ik zeggen, maar het kan dus prima. Ik hoop voor je dat het snel echt gebeurd, maar je kunt niet meer doen dan weer gewoon afwachten helaas. Groetjes Brigitte
Bedankt voor je reactie Brigitte! Geduld is niet mijn sterkste kant Maar positief bekeken heb ik toch maar mooi alvast een begin gemaakt, zonder al teveel pijn en moeite. En nu dus wachten tot het echte werk begint...