Hoi, Ik wil gewoon even van me afschrijven misschien lucht het op. Door omstandigheden is het erin geslopen dat we elke zondag naar me schoonouders gaan, vanaf dag 1 heb ik er een hekel aan om een bepaalde dag "verplicht" te gaan. Mijn vriend en ik wonen nu 5 jaar samen en in die jaren zijn hun wel 3x bij ons geweest zelfs toen we onze kleine man hadden gekregen wilde ze dat we naar hun gingen. Nu ik zwanger ben van de 2e wordt ik het erg zat en heb aardig pijn in me rug en bekken en heb dus gewoon geen zin om een half uur heen en half uur terug in de auto elke zondag te zitten om naar hun te gaan. Ik vindt dat ze best eens naar ons kunnen komen. In deze zwangerschap hebben ze me ook nog nooit eens gevraagt hoe het gaat ofzo. Nu ben ik 2 weekenden niet geweest en kreeg mijn vriend vandaag een app met erin dat ik me maar niet zo moet aanstellen met pijn enzo en dat ik het express doe om niet te komen. Nu vraag ik me af stel ik me eigen dan echt aan of kunnen hun nu ook eens wat meer van hun kant doen???? Om gek van te worden en me vriend wil zijn ouders natuurljjk niet helemaal afvallen dus uiteindelijk ook woorden met hem
Hebben jullie ze al een uitgenodigd bij jou thuis? Appje met volgende keer bij ons, kan het huis momenteel niet uit? Dat ze zeggen dat je je aanstelt is natuurlijk belachelijk maar als jullie het gewoon rustig met hun bespreken dan is dat geen aanval maar je goed recht. Elk weekend verplicht naar mijn schoonouders, ik moet er niet aan denken..
Ik weet niet of je schoonouders nog mobiel zijn, dat zou in mijn ogen wel behoorlijk uit maken... maar nodig ze ook gewoon bij je thuis uit. T is wel heel gemakkelijk om er maar van uit te gaan dat je zoon en schoondochter wel bij jullie komen... het is toch geven en nemen.
Ja we nodigen ze vaak uit bij ons, nu in de zwangerschap al een paar keer gezegt maar ze zeggen heel simpel nee jullie komen maar naar ons zo gaat het al jaren en zo blijven we het doen zeggen ze dan. Vorige week is mijn vriend alleen gegaan met onze zoon maar hij kreeg alleen maar commetaar overzich heen over mij en ondertussen kreeg ik een app van me schoonmoeder of me bed soms lekker ligt en dat ik te lui was om naar hun te komen. Me vriend snapt mij aan de ene kant wel gelukkig. Maar ik snap mijn schoonouders gewoon niet, ze zijn hier altijd welkom geweest maar sinds ik nu opnieuw zwanger ben doen ze nog raarder dan normaal. En ondertussen begin ik er echt klaar mee te raken. Onze zoon is 29 maart geboren en omdat wij in een flatje wonen vieren we dat vaak bij hun(dat willen me schoonouders zelf) nu bem ik 16 maart uitgerekent en heb alvast gezegt dat ik volgend jaar zijn verjaardag gewoon thuis wil vieren als ik net ben bevallen. Boos dat ze zijn, en dat alleen omdat we onze zoon zijn verjaardag bij onze eigen thuis willen vieren. Ik zal vast weleens last van me hormonen hebben en dingen erger opvatten maar dit begin ik toch echt zat te raken
Ja ze zijn nog mobiel, hebben ook een eigen auto tot beschikking. Ze zijn beide 53 jaar en gelukkig mankeren ze lichamelijk niks. Dus dat is geen reden in mijn ogen om niet af en toe eens te komen
Haha nou sorry, ik vind echt niet dat je overdrijft hoor. Hier hoeft niemand ons op te leggen wanneer en hoe vaak we ergens op bezoek komen. Misschien is het handig dat je vriend/man dat ook uitlegt aan zijn ouders. Pff jammer dat het zo moet gaan, de beperking die je hebt met bekkenpijn is al erg genoeg zonder dit gezeur
Ik kan begrijpen dat jij je zo voelt. Ik heb dit nooit gehad met schoonouders omdat ik die simpelweg niet heb omdat ik mn zwangerschap alleen doe....maar ik herken het wel met vrienden waar ik altijd uitgenodigd wordt maar zelf bij mij langskomen dat doen ze niet. Zwaar irritant en zeker als je zoveel klachten/symptomen heb als jij heb.
Vind dat je je absoluut niet aanstelt. Zo te horen zijn boffen ze met jullie dat jullie steeds zo naar hun zijn gegaan en zijn ze daar een beetje mee verwend. Schandalig dat je sm je lui durft te noemen! Ik herken het deels. Wij doen niet aan verplichte bezoekjes (hebben ook een eigen leven en behoefte aan momenten voor ons gezin, we komen als we zin hebben dan betekent het ook meer/waardevoller). Mijn schoonouders wonen op 20 min rijden maar klagen ook dat ze ons zo weinig zien. Terwijl de keren dat ze bij ons zijn geweest buiten verjaardagen sinds we hier 4 jaar geleden zijn komen wonen op 2 handen te tellen is. 'Bij iedereen langs gaan doen we niet aan' krijgen we dan te horen. Prima wij zijn daar heel makkelijk in, dan moet je ook niet klagen dat je ons niet zo vaak ziet als je misschien zou willen. Nu is mijn schoonvader ook wel een bijzonder man wat het niet leuker/makkelijker maakt. Inmiddels is het tot zover gekomen dat we ze echt bijna alleen nog maar met feestjes/feestdagen zien. Heel jammer dat het zo moet en had het graag leuker gehad. Kan ook zo anders maar het moet echt van 2 kanten komen vind ik. Mijn ouders moeten 1,5 uur rijden maar komen wel ook onze kant op. Hoop dat jullie er met elkaar uitkomen en dat je schoonouders water bij de wijn doen want het is echt jammer als je zo een fijn contact kwijtraakt..
Zo te lezen stellen je schoonouders zich aan! Ik zou eigenwijs zijn en er niet eerder heen gaan dan dat hun bij jullie zijn geweest.. Je vriend moet ook voor jou opkomen, hij hoeft natuurlijk geen ruzie te maken maar kan het wel voor je opnemen! Ik zou er ook over nadenken hoe moeilijk dat ook is om ze hierover aan te spreken.. Gesprek aan gaan, vertel hoe het op jou overkomt en dat je daar moeite mee hebt. Hun kunnen toch ook gewoon bij jullie op visite komen? Dan zeg je tegen hun dat jullie ook een huis hebben als ze appen waarom je er niet bent!
Jeetje, wat een aanvallende houding van je schoonmoeder. Ik begrijp dat nooit zo goed. Gaat iemand zich echt beter voelen door dit soort rare berichten naar mensen te sturen? Probeer in ieder geval niet 'boos' te reageren, maar probeer er boven te staan. Kun je haar vragen wat de reden is van die vervelende berichten? Is er eerder iets voorgevallen tussen jullie?
Wat belachelijk! Iedere zondag is al hopeloos ouderwets, dat zij niet bij jou komen vind ik ook al raar. Maar zwanger en inderdaad, lekker in bed in plaats van met een bastogne koekje en een kopje thee bij je schoonouders, ik geef je groot gelijk. En niet op kraamvisite komen?? Dan zien ze de kleine toch lekker niet? Ik vind dat je absoluut niet overdrijft, ik snap je vriend op zich wel dat hij geen problemen wil met zijn ouders maar wat vind hij hier van? Is toch echt heel raar gedrag hoor, van je schoonouders dan he En JULLIE kiezen toch waar je een verjaardag viert? Net bevallen daar heen, dat is toch gekkenwerk? Lekker aan jezelf denken hoor. Ik zou ook niet boos worden, want als ik het zo lees krijg je dan niet echt begrip oid maar wellicht kan je wel duidelijk zijn dat je absoluut niet gediend bent van dit soort commentaar en gedrag.
Zijn het echt vijftigers? Het klinkt alsof je schoonouders hulpbehoevende bejaarden zijn, sorry... Wat een onzin dat jullie steeds maar naar hen toe moeten komen! Als ze gewoon fit en mobiel zijn, dan kan dat toch op zijn minst om en om. En kan je het aantal bezoekjes niet iets terugschroeven? Het lijkt mij maar niets, om elke week verplicht met je gezin bij je (schoon)ouders langs te gaan. Je hebt het toch al druk genoeg met je eigen gezin, werk en huishouden? En misschien wil je ook tijd hebben om met vrienden wat af te spreken? Dus nee, ik vind niet dat je je aanstelt. En je man mag inderdaad wel wat meer voor jou opkomen.
Wat is dat toch met dat appen? Het is tegenwoordig zo makkelijk een appje te sturen met alles wat je maar denkt te mogen zeggen. Iemand van 53, die zich gedraagt als een kleuter. Ik zou melden dat ze me daarmee kwetst, en dat ze kan komen als ze inziet dat ze te ver is gegaan. En zelf niet meer gaan.
Dit dus!! Zit in dezelfde situatie als jij alleen zij wonen dichterbij 10 min... Komen nooit behalve Sinterklaas en zoontje zijn verjaardag verder nooit.. Van de week zag ik der rijden en moest ze naar de huisarts letterlijk 1 min van mijn huis vandaag en nog geen moeite om even langs te komen voor haar kleinkind... Dus ik heb besloten ook niet meer daarheen te gaan.. Klaar en ook ik krijg geen enkele vraag over deze zwangerschap jammer genoeg dus ben er wel een beetje klaar mee... Dan niet daag!! Succes hopelijk kom je er samen met je partner uit hierover het blijft een moeilijk onderwerp
Hoi, Gelukkig dat jullie meiden ook vinden dat ik me niet aanstel. Ik ben zelf niet het type die graag de confrontatie aangaat maar moet inderdaad wel wat gaan verzinnen om het op een normale manier te zeggen hoe ik erover denk. Ben alleen bang dat het totaal geen nut heeft, mijn vriend heeft het ookal eens geprobeerd maar blijkbaar had het ook geen nut. En jammer genoeg is mijn schoonfamilie er een waar je liever geen ruzie mee hebt en daarom heb ik tot nu toe alles maar gedaan zoals hun het willen maar ben daar nu wel klaar mee eigenlijk. Ppfff moeilijk dit maar jullie berichtjes zijn hartverwarmend
Zo te lezen zijn het moeilijke mensen die graag willen dat alles naar hun wensen gaat. Erg jammer, dat zeker.. Tja, wat je er mee moet of kan? Vrij weinig denk ik. Zo te lezen zullen ze niet/nooit gaan inzien wat hun gedrag aanricht. Zonde maar ja jij hebt je best gedaan en goede wil laten zien, betwijfel inderdaad of hen erop aanspreken enigszins zou helpen. Geen tips eigenlijk, misschien dat je zoontje en aankomende kindje wat meer aan jouw ouders hebben als opa en oma? Weet natuurlijk niet hoe de band met je eigen ouders is.. En voor jezelf, zou er verder geen energie aan besteden als het zo moet allemaal. Je kan ze helaas niet veranderen of dingen doen inzien. Ik schat dat ze met hun vingertje naar jou gaan wijzen en het allemaal jouw schuld is, lekker boven staan hoor. Wie zijn zij nou helemaal om jou rot te laten voelen? Ja je schoonouders, Maar vooralsnog niet de koning en koningin
Maar jij bent een volwassen vrouw, je bent moeder, jij kan die mensen echt wel aan hoor Ik HAAT het ook maar ik laat dan ook weer niet over mij heenlopen, moet jij ook niet doen! Nergens voor nodig, je doet niks fout. Wat zegt je vriend er allemaal van? Zijn zijn ouders heel dominant ofzo altijd geweest al? Denk aan jezelf hoor!
Tja. Sommige mensen zijn gewoon een beetje simpel in sociaal opzicht. Ik begrijp wel dat het voor hen kan aanvoelen alsof zij iets verkeerd hebben gedaan. Jullie hebben zelf een traditie opgebouwd en nu ineens komt je dat niet meer uit. Tenminste, zo lijkt het voor hen. Maar het klinkt alsof je er al langer van baalde maar dat niet hebt gezegd. Dat wreekt zich nu. Verder zou ik zeggen: wees de volwassene. Niet als een boze puber niet meer gaan maar gewoon wat minder. En als je schoonouders dan rare appjes sturen met dergelijke onvolwassen teksten heb je sowieso weinig bij elkaar te zoeken.