Romy heeft "last" van de 6 maanden sprong, ze is de 18e uitgerekend dus dat komt wel overeen, dan is ze een kleine week aan de vroege kant. maar ze neemt het heel heftig, ze heeft extreme verlatings angst. Zodra ik haar ergens neerzet of leg begint ze te schreeuwen en als ik doorzet (dus haar echt neerleg of neerzet) en ik blijf erbij dan is het weer goed, loop ik weg begint ze weer. Slapen is taboe, weet niet meer hoe dat moet, zowel overdag als snachts. heeft iemand hier ervaring mee? Ik ga in iedergeval op haar kamertje slapen, kijken of dat helpt. want wil haar wel in haar bedje laten ivm wiegendood ofzo vind dat veel te eng. plus dat ze moet leren dat haar bedje ook veilig kan zijn. maar overdag weet ik me nog geen raad, ze wil dus niet slapen en moet haar de hele tijd maar rondzeulen. draagzak maar weer uit de kast halen? advies gevraagd!
Hoi, ik kom vandaag tot het besef dat we hier ws in de 19-wekensprong zitten en heb idd de draagdoek maar weer van stal gehaald. Heeft ze even mazzel dat ik deze week bij de osteopaat geweest ben en m'n BI daar al een eind van opgeknapt is... Zodra ze in de draagdoek of op m'n arm zit, is het goed en kletst ze een eind weg, maar in haar eentje... Vervelende is dat ze woensdag bij papa dus WEL 2 uur ging slapen, (maar OK, van hem wil ze de fles niet). 's Nachts slaapt ze wel, dat heeft ze gelukkig altijd wel gedaan, zij het met een wisselend aantal voedingen, maar OK. Dan is het voeden en hup weer slapen...
ja hier ook hoor, bij mamma is het huilen geblazen, pappa is dikke lol! haha achja... maar ze worden toch wel zwaar he, en ik heb een zwakke rug dus vandaar dat ik hem opgeborgen had weet iemand een andere manier dan draagzak/doek? edit: trouwens de 19 weken was bij mij een peulenschilletje als ik dit nu zo meemaak... ze heeft echt vreselijke verlatingsangst... heb haar net in bed gelegd en heb een boek gepakt en ben gewoon op haar kamertje gaan zitten en steeds jammeren, en ik ging zingen en rustig voorlezen, en toen begon ze echt te huilen ben ik naast haar gaan zitten en heb haar op haar zijtje nog even lekker ingestopt en haar gepinkt. en dan echt een kwartier lang (hoe moe ze ook was) even steeds stiekem spieken of ik er nog wel zat maar na een kwartier kon ze haar ogen echt niet meer open houden en nu slaapt ze. heerlijk! eindelijk de 2e keer ofzo pas in 3 dagen dat ze overdag slaapt! jeeejj!
Ha, dan lees ik ff mee, want 6 1/2 kilo sjouwen met mijn bekken is eventjes leuk, (net bijv. 3 kwartier onderweg geweest naar de supermarkt, dat wil dan net). Ze is hier trouwens, na lang miepen en voeding om 12, 13.30 en 15.00 net in de box in slaap gevallen, (dat deed ze dus vorige week voor het eerst: dan is ze dus echt helemaal knock-out als ze dat doet, want als ze nog een BEETJE energie heeft, blijft ze gewoon wakker
oh haha had net mn bericht veranderd zag ineens dat je de 19 weken sprong bedoelde! ben niet echt scherp meer! Ja dit herken ik wel ja, ook toen voor het eerst in de box in slaap gevallen. ik heb haar toen voor het eerst 5 min laten huilen in bed voor ik naar haar toe ging en haar pinkte. toen sliep ze meteen. moest echt de tijd bijhouden het leken wel 5 uur joh! maar toch als ik er nu op terug kijk was dat een peulenschilletje bij deze sprong. Hoop dat die van jou het niet zo heftig meemaakt hoor.
Ja, Thirza is ietsje jonger dan Romy, Maar ehm, shit... ik vind dit al heftig! Hopelijk gaat ze hier wel een beetje soepel door de 26-wekensprong... van de 12 hebben we hier geloof ik niet zo veel gemerkt, mar toen waren de klachten door de kiss ook po z'n heftigst. Ga hier maar ff een dekentje over haar heen leggen in de box, als ze lekker warm ligt, slaapt ze misschien wat langer, En dan ga ik ook m'n boek maar eens pakken,
haha nou succes! ja ik heb van geen enkele sprong iets gemerkt (dacht ik) maar als ik nu terug kijk was het wel erg duidelijk hoor! en het leukste moment is het moment als de sprong voorbij is! ze zijn zooo vrolijk! en lief en leuk en geweldig zelfstandig ineens! zoo leuk! nou lees-ze!