Veel is herkenbaar. Mijn kinderen zijn wat ouder dan de meesten hier, ivm ervaringen ‘in het verleden’ deel ik niet met veel mensen veel, de ervaring is dat ze het toch niet begrijpen en, wat ik zelf vervelender vind, soms doen alsof ze dat wel doen en dan tips ed gaan geven die totaal niet passend zijn of het ‘af doen’ als ‘o, maar daar heeft/doet die van mij ook!’ ed (wat soms best zo zal zijn, daar niet van ). In het begin voelde dat best wel eens eenzaam, maar inmiddels weet ik niet beter. Ook leer ik steeds meer vertrouwen op onze eigen expertise. Zeker in het geval van de oudste zijn er weinig mensen in een vergelijkbare situatie, dat is wel eens ingewikkeld, maar het is niet anders. Ik probeer me steeds meer te focussen op haar en wat zij nodig heeft ipv op andere mensen waar we eigenlijk weinig mee van doen hebben, dat scheelt een hoop frustratie en irritatie.
Hey lieve mama's, Ik breek even in. Opzoek naar herkenning en wil het even van me af schrijven. Onze dochter is nog erg jong (1.5) en gaat dus nog lang niet naar school. Wel start ze in juli op een opvang die zich richt op kindjes met een ontwikkelvoorsprong (half jaar geleden aangeraden door cb). Nu hadden we vandaag een 10 minuten gesprek op de crèche, en ik lig er dus wakker van. Haar mentor geeft aan dat ze absoluut niet ziet dat onze dochter voorloopt (wat geen probleem zou zijn), maar beschrijft ook heel ander gedrag dan dat ze thuis (of bij opa/oma/vriendjes) laat zien. Zo praat ze daar met losse woordjes en wijst ze dingen aan, terwijl ze thuis gewoon vraagt "mama even bij me zitten?", antwoord geeft op open vragen en zelf verteld wat ze gedaan heeft op de opvang. Ook gaf haar mentor terug dat ze bijvoorbeeld een puzzel met 3 of 4 stukjes terug geeft met " te moeilijk", terwijl ze thuis puzzels met 12 stukjes maakt. Het voelde alsof ze mijn kind niet ziet, omdat ik mijn kind gewoon echt niet herkende in het gedrag dat beschreven werd. Ook het ontbreken van bijvoorbeeld woedeuitbarstingen (uiteraard heel positief) vond ik opvallend, want die heeft ze thuis wel 1 of 2x per week. Omdat ze vier dagen per week naar de opvang gaat, kan ik me niet voorstellen dat dat daar nooit voor komt. Ik twijfel nu aan mijn eigen observaties, en of we er wel goed aan doen om van opvang te wisselen. In paniek de nieuwe opvang geveld. Gelukkig reageerde de eigenaars heel relaxed. We mogen vrijdag gewoon nog een keer komen kijken, dan zien zij onze dochter nog een keer en zien we hoe ze het daar nu doet. Zij geven aan zich er echt niet druk om te maken... Maar 't zit me gewoon niet lekker.
@Oilell Past ze zich aan aan de andere kindjes? Ik weet niet hoeveel de rest daar voorloopt? Oh edit, dit Is nog op het huidige kdv waar ze zich niet laat zien,dan zou ik zeker de overstap maken want dan klinkt het heel erg dat ze zich bewust is dat leeftijdsgenoten het nog niet kunnen en zij niet op wil vallen en zich dus aanpast
Kan dat aanpassingsgedrag zich al zo jong vertonen? Zag dat zelf meer als iets voor de basisschool. Maar het zou goed kunnen inderdaad. Ze zit nu in een vrij 'trage' groep, veel kindjes met een vve indicatie. Merk dat ik er toch meer door geraakt ben dan zou moeten. Er was laatst tijdens het ophalen al een opmerking "dat ze zo lief speelt dat we soms vergeten dat ze er is". Ergens toch de angst dat ze gewoon niet gezien wordt. Ook omdat ze haar gedrag niet kunnen omschrijven, maar een beetje blijven hangen in 'ze is gewoon een heel gemiddeld kind in de groep'. Ik heb echt doorgevraagd naar hoe ze dan is, wat ze leuk vindt, hoe ze met andere kindjes is. Maar er was "niks dat er echt uitspringt". Misschien dat ze zich inderdaad gewoon aanpast aan de groep. Word er gewoon heel onzeker van.
Ik dacht hetzelfde als Leolove. Kinderen hebben soms heel snel door wat ‘gewoon gevonden wordt’ en passen zich aan. Er valt dan ook niets meer te zien in die situatie, want ze doen ‘gewoon mee’. In andere situaties, waar die aanpassing er niet is, zie je dan een ander kind. Ik zou de overstap dus ook maken. ‘Gezien worden’ blijft overigens vaak een ding. Vertrouw vooral op jezelf!
De opvang waar ze in juli start is een psz? Hebben hun misschien goede ervaringen met een bepaald kdv?
Even jullie raad en adviezen nodig. Onze oudste zit in groep 6. Wij hebben in alle gesprekken steeds aangestuurd op meer uitdaging, want hij verveelt zich. Gisteren met de iber gesproken. Ze willen aansturen op een klas overslaan. Ik merk dat ik ineens in de stress schiet. Is dit wel de beste oplossing? Hij zit in groep 6, gaat hij dan volgend jaar naar groep 8? Hij is nu nog maar 9 is hij sociaal emotioneel daar wel tegen opgewassen? Hij zal het zelf niet heel leuk vinden want hij heeft veel vriendjes en vriendinnetjes in een hele hechte klas. Qua kennis wil hij zelf ook wel graag steeds meer. Alle levenslessen, plusgroepen etc volgt hij al, daar is geen winst meer te behalen. Wie heeft adviezen of tips? Punten waar we aan moeten denken tijdens het gesprek?
@Oilell , ik zou een gesprek aanvragen met haar mentor om hier meer over te praten. Als ze zich hier aanpast dan zal ze dat bij een ander kdv of peuterspeelzaal waarschijnlijk ook gaan doen. Het lijkt me daarom op dit moment niet verstandig om over te stappen. Je verplaatst alleen het probleem zo denk ik. Als ze ervaring hebben met ontwikkelingvoorsprongen dan zouden ze ook ervaring moeten hebben met kindjes die zich aanpassen en weten wat ze moeten/kunnen doen om dat te veranderen.
‘dat doet die van mij ook’ is zo’n typische ja. Hoewel ik soms wel snap waarom sommige mensen het zeggen. Het is soms ook wel als geruststelling bedoelt of relativerend. Maar het wordt ook veel gebruikt om je gevoel van zorgen te bagataliseren bijv. Ik vind dat zelf ook erg onprettig. Ik kom het zelf ook niet zoveel tegen gelukkig omdat ik er niet over praat in het dagelijks leven (hier wel, maar hier ben ik semi-anoniem) Zelfs mijn eigen ouders weten pas sinds kort dat hij groep 3/4 rekent bijv. Dat heeft ook andere redenen, maar 1 daarvan is zeker ook vanwege de ‘o dat doet die en die ook’ en dan gaat het gesprek vervolgens over het kind van de buurman
Ik denk zeker dat een kind dat ver voorloopt, ook voorloopt in zijn/haar waarneming van de omgeving, en zich dus gaat aanpassen. Onze oudste heeft zich op het kdv ook nooit laten zien, was ook een heel gemiddeld kind. Nu moet ik eerlijk zeggen doordat ze de oudste was had ik niet echt het idee dat ze zoveel verder was dan de rest en heb ik er nooit veel aandacht aan besteed. Bij ons kwam het er juist pas uit zogauw ze naar school ging en er ineens meer uitdagend materiaal was, en kwam de signalering ook vanuit school en niet vanuit mij, hoewel ik wel steeds meer het idee kreeg dat het niet normaal was wat ze kon ten opzichte van andere kleuters.
Wij zitten thuis met A, ze heeft corona. Dus vandaag werk op gaan halen van de HB dag. Sprak de juf me aan dat A echt heel erg voorloopt (na haar 4 keer gezien te hebben) en of we over 2 weken naar de voorlichting komen van de school. Nu was natuurlijk door huidige school al besloten dat ze daar ingeschreven gaat worden, maar wij hadden ons inderdaad nog niet ingeschreven voor een info middag. Dat dus maar meteen gedaan. Maar het feit dat een juf die hier dus heel veel ervaring mee heeft haar meteen eruit pikt zegt wel weer genoeg.
@Oilell, het feit dat ze thuis wel woedeuitbarstingen heeft en daar niet kan ook wijzen op opgekropte frustratie. Thuis voelt ze zich veilig en komt het eruit.
Ze zit nu op een gewone opvang. Vanaf juli staat ze ingeschreven voor een opvang die gespecialiseerd is in kinderen met een ontwikkelvoorsprong. Zij hebben alleen maar kinderen met een ontwikkel voorsprong. Onze hoop is dat ze daar meer in de groep past. Alleen ga ik dus op basis van wat de huidige opvang zegt enorm twijfelen. Loopt ze wel voor? Zien we het thuis wel goed? Zijn we wel objectief genoeg? De huidige opvang waar ze zit geeft aan dat van een ontwikkelvoorsprong geen sprake is, dat dat überhaupt eigenlijk niet bestaat bij kinderen omdat iedereen zich ontwikkelt in zijn/haar tempo.
Zo herkenbaar wat je schrijft. Dit is ons eerste kind en ik heb gewoon heel weinig vergelijkingsmateriaal. Wij zijn een van de eerste in onze vriendengroepen met een kind, dus ik heb geen idee wat "gemiddeld" is. Het is dat we er door bijvoorbeeld het consultatiebureau op gewezen worden.
@Oilell: Dat ieder kind zich op zijn/haar eigen tempo ontwikkeld, klopt natuurlijk, maar dat neemt niet weg dat er een gemiddelde is en dat sommige kinderen daarboven en andere kinderen daar onder zitten. Het wordt bij jongere kinderen niet voor niets een voorsprong genoemd, omdat het tijdelijk kan zijn en hij ingelopen kan worden.
Dan heb ik helemaal verkeerd gelezen excuses. Ik zou in dat geval zéker overstappen naar de psz met kennis. Deze opvang heeft er duidelijk geen kennis over. Dat het niet bestaat want elk kind ontwikkelt in haar eigen tempo is pure onwetendheid. Kindjes (volgens mij beginnen dreumessen daar al mee) leren zich aanpassen aan de groep. Dat is heel normaal, ze volgen elkaar, kijken naar elkaar. Dat is heel goed als het gaat om de sociale omgangsregels en zo, maar niet zo goed als dat doortrekt naar het zelfbeeld. ('Iedereen vind puzzels met 4 stukjes moeilijk, puzzels met 4 stukjes zijn moeilijk, ik kan geen puzzels maken met 4 stukjes, 12 stukjes begin ik niet eens meer aan.'). Zeker meisjes zijn heel goed in aangepast gedrag laten zien. Zij leren dit veel eerder om te doen dan jongens. (over het algemeen dan he) Volg je gevoel, en spreek het ook uit als je op gesprek gaat bij de andere psz. Dat je wat verward bent door wat de andere leidsters je vertelde.
Heel herkenbaar. Onze dochter begon ook met aanpassen rond die leeftijd. We hebben haar met 3,5 van het kdv gehaald omdat we een doodongelukkig kind hadden. Ze zagen daar een kind met een gemiddelde tot beneden gemiddelde ontwikkeling (side note: ze kon toen al een beetje lezen en simpele sommen maken…) en op onze zorgen werd steevast geantwoord dat alle kids het laatste periode voor de basisschool wel opstandiger werden en toe waren aan school (dit hoorden we vanaf dat ze ongeveer 2,5 was ). Ze is toen volledig overgegaan naar een voorschool die niet per se gespecialiseerd is, maar waar wel (letterlijk) alles uit de kast werd getrokken om haar uit te dagen. We hadden vrijwel direct ons blije kind terug. Ik heb eindeloos getwijfeld of mijn kind een voorsprong heeft of dat ik gek was (en twijfel nog steeds wel eens), maar ik heb spijt dat ik die twijfel voor heb laten gaan op wat ik bij mijn kind zag en we niet eerder overgestapt zijn.
Nee hoor, dat kan echt al veel eerder. En dat is volgens mij juist ook geen uitzondering… Fijn dat jullie nog een keer op de nieuwe plek kunnen gaan kijken!
Wat willen ze ermee bereiken als ze hem volgend jaar groep 8 laten doen? Als je hier voor kiest zou ik in elk geval kijken of er redelijk in de buurt een VO school zit die een tussenjaar aan biedt en hoe het zit met de aanmelding / toelating. Ook heb je VO scholen die programma’s aanbieden voor snelle kinderen op de basisschool. Mijn neefje volgde 2 programma’s, 1 duurt het hele schooljaar en de andere 10 weken. Dus ook met zo iets kan hij misschien langer op de basisschool ‘bezig gehouden’ worden. Zo lang hij het zo fijn heeft in zijn huidige klas zou ik zelf geen voorstander zijn van versnellen (daar ben ik sowieso geen voorstander van).