Hier weer een kind met tegenzin naar school gebracht.... ik ben er zo klaar mee. We hebben nog wel een gesprek staan maar heb het gevoel dat er toch niks veranderd.
Hier was het vanochtend ook weer: school is stom en ik wil niet naar school. Zelfs op het schoolplein nog. Heb nu eerst maar eens gezegd dat ze de juffen een kans moet geven. Maar ook dat ze er zelf haar best voor moet gaan doen. Maar het blijft heartbreaking
@sabagirl @Fristi2012 wat naar Hier hadden we een heel ander probleem, iemand had zijn probleem aan zoon gegeven. Nu was zoon er beroerd van. Dit weekend konden we dat oplossen Kind flipte en nu zat zoon er tegen aan te hikken om naar school te gaan. Het lijkt maar niet te stoppen. Ben trots hoe hij er mee om ging maar ik denk dat zijn enige " vriendschap" nu wel over is.
Wat vervelend dat er weer zoveel met tegenzin naar school gaan. Het schooljaar duurt nog zo lang Wij hebben er op aan gestuurd dat hij overdag pauzes/ontprikkelmomentjes krijgt. En dat het nu vooral vanuit de leerkracht geïnitieerd moet worden, want zelf voelt hij het niet en als hij het wel voelt zal hij er zeker om vragen. Dus ze moeten hem gewoon even sturen daarin. Ben benieuwd of dat gaat gebeuren vandaag.
Wanneer bemerkte jullie thuis een verschil toen jullie kinderen op school meer verbreding kregen? Vandaag is de eerste dag dit jaar dat ik een kalm kind heb, die niet gefrustreerd is en nog niks heeft afgereageerd op zijn broertje en mij. (Slaan, schoppen, schreeuwen, niet tegen lawaai kunnen) In mijn hoofd hou ik het op toeval, maar ik hoop zo dat dit komt doordat ze hem nu ander werk aanbieden. (Vorige week maandag gesprek gehad met zijn juf en ib’er.)
Wat super dat het bij jullie al gelijk zo duidelijk was! Hier vertelde mijn zoon dat hij een moeilijke opdracht moest doen maar dat het een makkie was.
En dan word je door school gebeld dat je kind is gebeten door een ander kind. Groep 6 hebben we het dan over. Door hb jongen, gepest op vorige school. Sinds vorig jaar op deze school. Enorm fysiek op alles, zowel bij positief als negatief gedrag. Trekt erg naar m’n zoon toe, wil altijd met m’n zoon knuffelen, terwijl m’n zoon dat niet fijn vindt. Zijn dus ook al aan het oefenen met grenzen aangeven. En nu is ie door die jongen gebeten. Was volgens meester niet kwaad bedoeld, maar toch. Hoe dan… En wat doe je ermee. Moet ik er met zoon nog over hebben, en wat zeg je dan. Op school wilde hij niet praten met meester, wil ie nooit als het dichtbij komt. Blijkbaar zijn ze op school ook al met het gedrag van de ander bezig.
Oei dat is een lastige, mijn moederbeer hart zou zeggen dat die jongen nooit meer in de buurt van mijn kind mag komen, maar dat is niet realistisch natuurlijk. Ik zou er wel nog met mijn kind over praten. Was het een harde beet of viel het mee? En wat was de aanleiding?
Het nadeel is, ik vond het al een vervelend kind. Maar je wilt het toch een kans geven ofzo Maarja, een van de enige hb kinderen op school, dus toch een soort van klik. Ze zitten dus ook bij elkaar in de klas. Met maar 18 kinderen wordt uit elkaar houden dus lastig. Ik begreep van de meester dat er geen wond was. Alleen een rode plek. Maar heb het nog niet gezien. Ga zoon zo ophalen, ben benieuwd wat ie er zelf van zegt.
Met m’n zoon wel prima. Ik heb er alleen zelf wel last van. Zoon kwam wel prikkelbaar uit school. Hij zegt dat ze naar buiten liepen, en dat hij toen werd gebeten. De bijt zelf viel blijkbaar heel erg mee. De helft van z’n klas is direct z’n meester gaan halen. Dus dat is wel vet lief. De jongen zegt zelf dat het een liefdesbijt was. (Wtf, doe dat lekker bij je vriendin over 10 jaar ofzo). Zoon gelooft ook dat hij het niet vervelend bedoelde. Want hij is de enige vriend van die jongen. Hij vond het wel lastig dat iedereen het erover wil hebben. En is er klaar mee. Nou, ik ben vooral klaar met die jongen. Denk dat feit dat die jongen steeds over de grenzen van m’n zoon heen gaat belangrijker is om aan te werken nu. Was ik ook al mee bezig thuis, en meester gaf aan dat hij op school dst ook steeds beter laat zien. Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet denken allemaal. Ik vind het maar een vreemd verhaal.
Oké een liefdesbeet is wel erg raar Ontzettend lief dat hij gelijk hulp kreeg van klasgenoten!!. Ik snap je gevoel heel goed. Zoon heeft meerdere kinderen in de klas die nog al bijzonder zijn.. Bijten, slaan, schoppen, duwen, prikken met een scherp potlood en natuurlijk de boel ontkennen of zoon de schuld geven. De jongen waar hij eerder mee na schooltijd speelde heeft zijn eigen rare fratsen. Pokemon kaart gepakt van een ander kind voor hem, als iets niet lukt een controller van 80 euro gooien wanneer hij daar speelt. Hij heeft autisme en ik denk dat hij dat niet weet. Als ze dat zoon vertellen kan hij rekening houden en begrip hebben. Nu schiet hij in de stress en is dan heel stil. We zitten naast het schooldrama niet te wachten op nog meer na schoolse drama. Maar goed terug naar je verhaal, ze gaan ze nu ondanks beide hb niet snel bij elkaar plaatsen verwacht ik en ze zullen hem ook beter in de gaten houden. Zijn ze even oud?
Het kind is ook heel raar. Wordt ook gauw fysiek naar anderen. Maarja, we moeten het er maar mee doen. Hij is 8, m’n zoon is 7. En de rest van de klas 9. Ik ben benieuwd wat ze ermee gaan doen. In de gaten houden sowieso.
Zo hebben wij een buurkind wat als hij overloopt met stenen gaat gooien en als daar kinderen spelen boeit m dat ook niet, slaan (al of niet met takken), schoppen. G zag hem als een vriend, ze was wel er mee bekend dat als zijn hoofd vol werd hij lelijk kon doen. Dan let ze er ook wel op en roept ook de grens af als hij hem niet meer ziet, laat m tot rust komen en ziet m wel weer verschijnen als hij beetje bijgedraaid is. G is niet zo moeilijk, heeft zelf ook dr dingetjes en dat is oke. Met wat gebruiksaanwijzingen, zag ze prima opties om toch samen te kunnen spelen. Hij blij, zij blij. Wij als ouders hadden wel zo onze bedenkingen maar je geeft t ook wel een kans, je hebt er zelf ook een met een gebruiksaanwijzing (die t goddank niet fysiek uit). Allicht dat een vriendschap waar hij gewoon geaccepteerd wordt en rekening gehouden wordt met hem, m goed doet en die boosheid wat zakt. 1 van ons is altijd wel in de tuin buiten als die twee spelen, aan t geluid horen we dan wel of t richting escalatie gaat lopen. Ze kan er wel rekening mee houden, maar zijn issue is niet haar verantwoording. Tot op heden bleef dat netjes onder controle. Maar dr zit nog wel een ding achter. Gewoon pijn doen omdat t leuk is. Daar hou ik niet zo van. Nu 2 gevalletjes gehad waar ik echt niet blij mee ben, 2 andere waarvan je nog kan zeggen dat is allicht lompheid geweest. Dat is bij die andere twee gevallen zuiver niet t geval. 1 stond ik letterlijk bij maar kon ik net niet voorkomen, de ander was ik in de tuin en klonk prima gezellig en ineens was G aan t gillen van de pijn. (Was met een stok geslagen, geen oepsie maar gewoon vol op dr rug) G heeft dr rekensom gemaakt en dr grenzen nu heel duidelijk aangegeven. Ze spelen nog samen, maar je merkt aan G (die hem wel ophaalt, ze zoekt nog wel die verbinding) dat ze veel berekender is. Angstaanjagend genoeg zie ik t manneke nog volledig ontsporen. Moeder doet echt keihard dr best hoor (vader is er ook maar die ken ik dan weer niet). maar dr is weinig wat m raakt. Gewoon alsof dat stuk emotie (empathie/schuldgevoel) gewoon niet bestaat. Man wat moet je daar als ouder in hemelsnaam mee. Boosheid zit er wel in, en een soort van neutraal maar de boosheid blijft ook dan als een soort waakvlammetje branden. Heb zelf ook geen idee, hoe hem daarbij te helpen (hij speelt met mn dochter, dus deels ook eigenbelang hier)
Nog meer kinderen die (gaan) genieten van het weekend van de wetenschap? Wij zijn gisteren naar de Klokhuis vragendag in Nemo geweest, was een groot succes
Zoon is uitgenodigd voor een kinderfeestje. Hij had het zelf niet verwacht maar heeft er zin in. Wij denken dat het een last minute vraag is omdat het valt in de vakantie. Voelt wat vervelend als hij tweede keus zou zijn maar aan de andere kant hij is blij en het is niet dat hij vaker uitnodigingen krijgt.