M’n zoon vindt vos en haas ook niks. En mij zei t ook vrij weinig moet ik zeggen. Haha Hier leest hij momenteel ook graag de boeken van Marianne busser, poepfabriek serie en winkeltjes serie. Geen echte verhalen, maar wel goede oefening.
Winkeltjes serie lezen wij ook voor aan onze 4 jarige. En onze oudste leest ze ook wel eens maar ze wil langere verhalen, hier is ze zo doorheen. @owly AVI m5/e5. Gister allebei de gorgels boeken op de rommelmarkt meegenomen, die hebben we wel al voorgelezen, maar dan kan ze die nu mooi zelf gaan lezen.
Pfffff. Juf van m’n jongste sprak me net aan. Ze ziet het nog steeds niet zitten dat dochter na de zomer naar groep 2 gaat. Ik zie gewoon echt niet in waarom niet. Maar blijkbaar laat ze in de klas totaal niks zien. Kijkt om haar heen, gaat niet aan het werk. Mengt zich niet in de groep. Ik zie het gewoon niet in waarom ze nog een heel jaar groep 1 moet doen. Maar juf gaat haar door anderen laten bekijken. 1 op 1 met juf. En ib’er mee laten kijken in de klas. En meenemen in de vergadering. Op zich dus wel goede stappen. Maar heb wel het idee dat ik gek ben. Heb ik dan zo’n ander beeld van m’n kind. Of van het onderwijs.
Lastig he. Hier willen ze er ook niet aan, terwijl ik denk waarom niet, als het niet goed gaat dan doen ze maar 2 jaar groep 2. Ik denk niet dat jij gek bent maar dat je dochter zich echt niet laat zien.
Het beeld van je kind op school kan zeker anders zijn, dan jij haar ziet. Wij hadden dat ook met de jongste. Jonge leerling. Heel pienter en vlot, tot ze naar school ging, daar deed ze alsof ze maar 5 letters kende (terwijl ze al simpele boekjes las). Dat heeft zich tot nu voortgezet. We hebben haar laten onderzoeken. Daaruit bleek dat ze op 1 onderdeel heel erg hoog scoorde. (+/- 128) de andere onderdelen variëren van laaggemiddeld tot hooggemiddeld. School ziet een zwakke leerling. Ze is verbaal sterk, maar verwerkingssnelheid ligt relatief laag. Dit zorgt op school dus waarschijnlijk voor de discrepantie tussen het beeld dat wij hebben en wat school ziet. Mogelijke oorzaak faalangst of ook ADD wordt genoemd. Neem de visie van school dus serieus, maar zorg ook dat je je eigen gevoel niet opzij zet en modder niet te lang aan als je gevoel zegt dat er iets niet klopt.
Vervelend dat jullie niet hetzelfde zien. Wat @Leolove ook zegt, ze kan ook groep 2 2 jaar doen als het nodig blijkt.
Vandaag kregen wij ook een terugkoppeling van school. De juf ziet dat hij grote sprongen heeft gemaakt op het gebied van concentratie in de klas. Hij kan goed zelfstandig werken en is als eerste klaar met zijn opdrachtjes. Zijn begeleider zit er op de achtergrond nog bij maar ze heeft de afgelopen weken niets hoeven doen! De juf gaat hem uitdagendere werkjes en werkjes van groep 3 aanbieden want groep 2 werk is hij klaar mee, schijnt. Over een paar weken een gesprek op school over volgend jaar. Ons idee is om hem nog een jaar groep 2 te laten doen. Hij wordt volgende maand pas 5 jaar en ik denk dat groep 3 niet de beste plek is voor hem. Dan moet hij ook van school en deze school is echt geweldig. Dus het liefst houden we hem echt nog een jaar hier.
Heb ik ook tegen juf gezegd, die vond het maar sneu, want ze zeggen tegen de kinderen in groep 2 dat ze naar groep drie mogen. Alsof dochter er nu niet vanuit gaat dat ze naar groep 2 gaat.
Hè wat vervelend. Heeft juf zicht op wat ze thuis laat zien? En hoe anders ze daar is dan op school? Hier was het zo dat we pas echt serieus werden genomen (daarvoor gelukkig ook wel) toen we een doodsimpele opsomming gaven van wat ze thuis kon. Eventueel filmpjes? Wel fijn dat ze anderen inschakelt om mee te denken en kijken. Hopelijk geeft dat een reëeler beeld want als je dochter niks laat zien (door de omstandigheden uiteraard, niet door haar eigen toedoen) dan snap ik de gedachte van juf ook wel (wat niet wil zeggen dat ik het er mee eens ben overigens, integendeel). Staat er al iets concreets gepland?
oh wat klinkt dat goed zeg! Wat heerlijk dat hij zulke sprongen heeft gemaakt! Kan me voorstellen dat jullie hem nog even op deze fijne plek willen houden. begrijp ik het goed dat hij voor groep 3 sowieso over moet naar een andere school? Jammer zeg, als deze zo goed bevalt…
Ja, kleuterscholen en basisscholen zitten hier apart. Hij zal dan ook onder een andere organisatie gaan vallen die zijn speciale klasje organiseert. Hij krijgt dan ook een andere psycholoog, andere logopedist, andere PMT.. alles anders. Dus dat stellen we zo lang mogelijk uit.
Pff, het ging in de vakantie allemaal best goed met jongste dochter, weinig woede/verdriet uitbarstingen als ze haar zin niet kreeg. Maar nu ze weer naar school gaat zijn we meteen terug bij af. Om de simpelste dingen wordt compleet drama gemaakt, vandaag niet douchen, drama omdat ze niet mag douchen, morgen wel douchen, drama omdat ze moet douchen. Dus ook niet consequent zeg maar, als het maar tegendraads is heb ik af en toe het idee. Hebben jullie nog tips hoe hier mee om te gaan, want ik weet het echt niet meer. Het hangt dus wel samen met het niet naar school/bso willen, daar wordt het heftiger van. We geven haar al best wat autonomie.
Kopie van mijn dochter zeker. Ze weigerde vanochtend zelfs te eten. Hier ook boos en verdrietig dat ze naar school moest. Niks willen. Ze voelde zich niet lekker. Dus nu hoef ik niet toch mama. Die continue zoektocht naar autonomie. In de vakantie ging het zoooo chill. Dolgelukkig kind dat me overal mee wilde helpen. Dolgelukkig met haar ‘eigen’ wasrekje, waar ze de was kon ophangen en daarna weer opruimen, opvouwen. kutschool die die kleine meisjes al zo verpest. Ben er even zo klaar mee!
In ieder geval wordt ze meegenomen in de 3.3 vergadering ofzo, wat dat ook zijn mag. Hahaa. Die staat eind mei/begin juni. Ze zou ib’er vragen om mee te kijken. Filmpjes maken is ook wel een idee. Maar wat film je dan? Want lezen doet ze nog niet. En heb geen idee wat ze verder moeten kunnen in groep 1. Zoveel concreets hoeven ze niet te kunnen.
Ik zit te denken aan toch nog meer autonomie. Meer samenwerken, minder opleggen. Kost een hoop meer tijd en energie (de jongste moeten we ook op die manier mee omgaan) maar werkt voor iedereen uiteindelijk toch het beste merk ik hier. Ik merk ook dat als er ergens frustratie zit dat dat zich uit in controle willen hebben om te kleinste (in mijn ogen simpelste) dingen, bijvoorbeeld douchen. Het is niet dwars willen doen maar (vanuit hun geredeneerd) is het 1 van de weinige dingen waar zij voor hun gevoel controle over kunnen hebben. Anticiperen (situaties voorkomen), samenwerken, begrip tonen, humor gebruiken, heel veel complimenteren over de dingen die goed gaan.
Ja dit dus. Het is echt niet dat ze dwars wil doen, en als je haar vraagt of ze even iets voor je wil doen dan vliegt ze nog net niet van geluk omdat ze mag helpen. Maar o wee als je vraagt om schoenen aan te doen omdat je zo weggaat, en het dus iets is wat ze voor zichzelf moet doen.
Hoe doe je dat dan? Kun je voorbeelden geven? Wat mag jouw jongste dan allemaal zelf beslissen? Ik vind namelijk ook dat sommige dingen gewoon moeten, ze mag geen tv gaan kijken omdat zij dat wil op het moment dat het eten klaar is. En ik ben het eens dat ze niet bewust dwars is hoor. Ze moet al zoveel voor haar gevoel met naar school gaan, dat ik snap dat ze dan thuis wel wil kiezen hoe het gaat.
Ik weet ook niet waar ik op schooldagen meer autonomie moet geven. Ze kiest wat ze aantrekt, pakt het zelf uit de kast en trekt t zelf aan. Kiest haar eigen ontbijt, mag het zelf maken als ze dat wilt. Maarja, die haren moeten gewoon gekamd worden en die schoenen moeten aan. Welke schoenen ze aandoet moet ze lekker zelf weten. En tja, dan moeten we toch echt naar school. Tanden poetsen moet nou eenmaal ook. De keus geven waar het gebeurt is niet genoeg keus. Ze gooit gewoon de kont in de krib. Pyjama, je zoekt zelf maar uit welke. Prima. Eten, prima dat je niet wilt eten, ik kies wat we eten, jij kiest hoeveel je ervan eet. Maar ook daar is ze het niet altijd mee eens. Hoezo kan ik niet gewoon pizza eten. Momenteel is niks goed.
Mijn jongste is pas 2, dus zijn controledrang gaat een stuk minder ver natuurlijk. Wat ik doe is hem controle geven over de dingen die ik prima vind die hij kan bepalen. En ook probeer ik heel veel zijn drang naar controle voor te zijn. Lukt niet altijd natuurlijk maar bijvoorbeeld controle hebben over wanneer hij tv kijkt is inderdaad niet iets waar ik in mee wil gaan. Een voorbeeld hier is poepen. Hij is nog niet zindelijk maar vertoont wel al typisch gedrag. Als ik zie dat hij moet poepen dan geef ik hem 'controle' , "wil je poepen op het potje?" "ga je het potje pakken?" "ga je op het potje zitten of ernaast?" Wil hij het allemaal niet, dan is er geen enkel probleem, ik verlies niets en hij wint alles. Ik merk dat hij daarna makkelijker is in het accepteren van dingen die moeten. Op de momenten waarop hij iets last minute wil bepalen (bijvoorbeeld douchen) dan is het pick your battles. Soms moet het want we komen net van het strand bijvoorbeeld, dan is het soms met kop en kont eronder. Uitleggen waarom het moet gebeuren, en relativeren wanneer het klaar is. Daarna probeer ik iets te vinden waar hij over mag bepalen. Dat doe ik dan niet in de vorm van een beloning "en nu mag jij kiezen wat we gaan eten" bijv. Maar meer sneaky. Bijvoorbeeld : "ik twijfel tussen macaroni en lasanga voor vanavond, wat vindt jij?" of "oma is morgen jarig, wil je een tekening maken?" bij "Nee!" is er geen enkel probleem. Soms moeten dingen gebeuren, daarover is dan ook geen discussie (wel uitleg en begrip, maar tijdens het eten kijken we geen tv. punt. Als je drama gaat maken krijg je een time out) , Het is denk ik ook vanuit je gevoel besluiten wat het beste is om te doen op zo'n moment. Waar komt het gedrag vandaan en hoe kan je helpen. Is het het testen van grenzen, is het behoefde aan autonomie, is het frustratie dat zich op deze manier uit, of is het boosheid dat ze haar zin niet krijgt. Enz. Helpen is soms ook weigeren, het zetten van grenzen, of het geven van straf. En soms is het samenwerken, los laten, toegeven.