Ik herken het ook helemaal niet van de oudste. Die is heel meegaand , maar de jongste .. jeetje .. daar zit nu al een kop op
Onze zoon weet ook precies wat hij wel en niet wil. Wanneer het niet loopt dan is hij van echt padje. Dan is het inderdaad het maakt niet uit wat je antwoord is het is het tegenovergestelde. We zijn duidelijk, geven hem de ruimte waar mogelijk is maar leggen ook uit dat over bepaalde dingen geen discussies zijn. We merken alleen dat we niet teveel keuzes moeten geven. Hij raakt er van in de stress. Blijkbaar kan hij net zo goed beslissen als zijn moeder Dan beslissen wij voor hem en hij is dan oprecht opgelucht. Beargumenteren doen wij ook maar ook daar is een grens. Heel vaak geven we gelijk een uitleg en dan is het ook klaar. Het willen verbeteren is wel een dingetje. Hij denkt het altijd beter te weten. Dat is erg vermoeiend.
Ik zou datgene wat maakt dat jij denkt aan een voorsprong zo concreet mogelijk in kaart brengen, op schrift of op filmpje om (eventueel) aan de juf mee te geven. Hoe concreter hoe beter, heb ik gemerkt. Dus niet “maakt moeilijke puzzels” maar “maakte op 3 jarige leeftijd in 20 minuten een puzzel van 100 stukjes” (ik noem maar wat). (A)typische vragen die ze stelt opschrijven bijvoorbeeld of een gesprekje opnemen waaruit wat jou betreft een voorsprong blijkt. Wij hebben wel eens (stiekem) N. gefilmd in hoe ze thuis omging met andere kinderen; nam een leidersrol in (op het dominante af) in een vrij complex fantasiespel met oudere kinderen, waar ze op school een muurbloempje is wat volgens juf weinig fantasie heeft in spel. Dat maakte wel wat los bij de juf, merkte ik, meer dan wanneer wij aangaven dat ze echt wel over fantasie en sociale vaardigheden beschikt... Je hebt trouwens de SLO doelen (https://www.slo.nl/thema/meer/jonge-kind/doelen-jonge-kind/) voor wat indrukken van wat ze in groep 1 “moeten” kunnen. Handig misschien, ter referentie. Ook heb je een signaleringsinstrument op https://www.cleverbee.nl/voorsprong2.html wat je in kunt vullen. Geeft misschien wat aanknopingspunten naar school toe om hard te maken waar je dochter nu staat (is overigens volgens mij tot groep 2, en eigenlijk voor peuters, maar toch, ter inspiratie). Fijn dat de IB’er meekijkt!
Herkenbaar. Zijn al goede tips gegeven, maar misschien het gesprek op school aangaan? Als het zo samenhangt met school/BSO dagen zou ik deel van de oplossing daar ook zoeken, denk ik. Dochter had hier overigens ook echt moeite met starten. Hebben haar maandag ook eerder van school moeten halen omdat ze volledig over de zeik was. Aanleiding volgens de juf was dat een knutsel niet lukte... Uur gehuild, geen land mee te bezeilen. Kon later ook echt niet benoemen wat er was gebeurd, maar ik denk dat de omschakeling van het lekkere vrije vakantieleven naar het schoolse leven echt veel is, zeker voor de meer gevoelige/oplettende kids.
Oh dat is wordt een flinke verandering dan. Snap helemaal dat je hem hier zo lang mogelijk wilt houden. Hoop dat het lukt!
Gesprek op school hebben we al gehad. Ze hebben voor de vakantie gevraagd naast wie J zou willen zitten in de hoop dat dat het beter maakt, maar uiteraard niet. Ze wil gewoon leren lezen, rekenen, enzo, maar mist ook echt nog de spanningsboog daarvoor, wat dat betreft is ze gewoon een net 4 jarige kleuter
Lastige combi is dat. Enerzijds willen ze zoveel maar ze zijn ook nog zo jong. Herkenbaar… Maar als het plannetje van juf niet voldoende werkt en jullie nu zo’n verschil in gedrag opmerken is er misschien meer/iets anders nodig dan dit?
Ja, we gaan ook maar weer eens een gesprek aanvragen met de juf, even kijken hoe het nu in de klas gaat, en wat ze nu echt doet aan andere werkjes.
Ik denk dat andere werkjes eigenlijk maar bal weinig werkt voor onze eigenwijze dames. Denk dat de weerstand vooral zit in het ‘moeten’, en niet zelf kunnen ontwikkelen wat ze zelf bedenken. Dus of je nou een puzzel van 50 of 150 stukjes neerlegt, als ze niet willen puzzelen kun je hoog springen of laag springen, maar dan is die puzzel echt niet goed. En doordat ze niet willen wat moet, laten ze ook niet zien wat er al in zit. En denkt juf, joh ga eerst maar eens wat laten zien.
Nee, op school doet ze wel netjes wat ze moet doen, en ze hebben ook echt wel gezien dat ze ver voor loopt. Probleem is dat de meeste kinderen die instromen nog tot 10 moeten leren tellen en dat niveau verschil gewoon echt te groot is, ook voor de juf. Maar ja, thuis komt dan de ontlading/ontploffing
Fijn dat ze op school wel doet wat ze moet doen. Maar de vraag is of ze er dan wel voldoening uithaalt natuurlijk. De hele dag het gevoel hebben dat je je moet aanpassen vergt veel energie. M’n dochter doet het denk ik ook wel. (Al zegt juf dat ze niks doet) Maar of ze er blij van wordt is maar de vraag. Maar vraag me sowieso af wat ze eigenlijk allemaal doen in de klas. Heb nooit het idee dat ze echt uitgedaagd worden. In ieder niet iets wat we thuis gewoon doen omdat het erbij hoort. Maar je ziet ook zo weinig terug natuurlijk. Dus wellicht doen ze veel meer dan het lijkt. Maar als ik zie waar ze in groep 3 mee starten verwacht ik het niet.
Nee daar haalt ze geen voldoening uit, ze geeft echt aan dat ze het saai/makkelijk vind. En ze past zich heel erg aan wat de rest kan, tekeningen zijn krassen geworden. Ze krijgt wel wat ander werk, maar dat is ook erg vrijblijvend geloof ik.
Is ze misschien gewoon moe? Deze week slapen we even anders omdat ons bed vervangen is en het nieuwe matras nog een paar dagen staat te luchten. Mijn dochter is nu ook een draak als het gaat om een hoop dingen. Als ze goed in haar ritme zit met slapen etc dan heeft ze nog steeds een sterke eigen wil. Maar dan gaan de moetjes makkelijker.
Ik zie dat jouw dochter van december is, de mijne ook. Ik zie mijn dochter als een meisje dat op zich niet heel ver voorloopt (cognitief dan), maar wel als een kind wat anders denkt en talig sterk is. Ze ging huppelend naar school vorig jaar, maar langzamerhand veranderde dat. Wij hebben ons kind echt zien veranderen van een sprankelend meisje naar een lusteloos, vermoeid meisje dat uiteindelijk frustraties uitte op een manier die eigenlijk helemaal niet bij haar past (als je kijkt naar haar peutertijd). Wij hebben school toen gevraagd of ze niet naar groep 2 kon in plaats van naar groep 1. Dat zagen ze echt niet voor zich; extra uitdagend werk pakte ze niet uit zichzelf en vergeleken met een ander kind wat ze meer aanboden had ze minder overzicht. Wij hebben toen nadrukkelijk onze zorgen geuit; net wat jij ook aangeeft: ik zag haar niet nog een heel jaar groep 1 doen, waar het tempo weer laag ligt en er weer verse kleuters bijkomen. Maar goed, school dacht er anders over. De start van het jaar was op zich goed. Nieuwe juffen (nieuwe dingen daar gaat ze voor), nieuwe klas. Ook hadden ze bewust een groepje sterkere kinderen bij elkaar in deze klas gezet. Maar wij zagen dat ze op school, hoewel ze wel graag ging, niet zichzelf was. Toen we haar rapport kregen waren we echt verrast. Ze deed alles keurig volgens de midden groep 1 lijn. Terwijl ze al bijna een jaar kleuterde. Cognitief loopt ze misschien niet eens echt voor (op taalgebied wel, maar verder weten we het niet goed), maar dat ze dan ook echt niets meer laat zien dan ze zou moeten doen... Gesprek aangevraagd. Juffen zagen een meisje dat alles keurig deed. Op zich fijn, maar.... Toen ging het opnieuw bergafwaarts met haar. Ze liet toen ook op school wat zien, waaraan de juffen merkten dat ze niet lekker in haar vel zat. En nu is ze dus toch doorgegaan naar 2; waar ze het tot nu toe prima lijkt te doen. Ik zou echt ervoor pleiten om haar wel naar 2 te laten gaan en dan liever dat ze twee keer groep 2 doet als ze bijv. nog niet toe is aan het meer schoolse leren t.z.t. Onze oudste heeft die route afgelegd, en dat was echt een goede keuze. Hij was nog heel speels, maar in groep 2 was er wel veel meer inhoudelijke uitdaging (en tempo) dan in groep 1. Wij hebben zelf spijt dat we niet harder hebben gevochten om haar gelijk in 2 te plaatsen, we hadden dit al zien aankomen en dat lees ik eigenlijk ook bij jou.
Speelt ook mee dat ze weer even moet wennen aan school en dus moe is. In de vakantie merkte we de 1e week dat ze echt wel bij kwam, en toen ging ze bij opa en oma logeren en was ze weer moe Maar dat leidde niet tot extra uitbarstingen. Het zal de combi zijn, weg moeten maar iets wat je niet wil en moe.
Wat een mooi verhaal over hoe goed he gevoel kan zijn. Ik ga toch ook nog eens het gesprek aan om haar naar groep 2 te krijgen, puur om dat tempo inderdaad en toch iets moeilijkere werkjes.
Gisteren vertelde de juf van zoon 2 dat ze hem in de klas het ene deel van de cito had gedaan, 1op1, terwijl de ander Kinderen an het werk waren. Ze kon me mede delen dat die foutloos is gemaakt! Daarna deel 2 met de hele klas(9 kleuters ;p) volgens zoon was dat ook een makkie... Had hij de juiste antwoorden al vóór de juf de vraag stelde Hahaha
Ik kom jullie toch maar weer eens tips vragen voor onze jongste. Ze leest inmiddels wat korte woordjes, als ze zin heeft. Cijfers lijkt ze nog steeds niet te kennen, tot we afgelopen meivakantie in Bayeux waren en naar het tapijt van Bayeux waren geweest. Daar wist ze alle cijfers bij het verhaal wel steeds juist aan te wijzen (tm 50 geloof ik). Thuis en op school haalt ze de cijfers tm 20 echt niet… Ondertussen is ze mega geïnteresseerd in andere, niet schoolse, dingen. Alle informatie over dieren zuigt ze op en weet ze prima te reproduceren. Regelmatig krijgen anderen een uitgebreide uitleg over verschillende diersoorten. Ook is ze erg geïnteresseerd in techniek. Hoe werkt het doorspoelen van de wc bijvoorbeeld ‘mama, hoe staat de knop van de wc in verbinding met het water?’ Om bij de meterkast uit te komen en te vertellen dat we wel zuinig met het water moeten zijn omdat dat ook beter is voor de dieren. Op zich een slimme meid dus. Maar de dingen die ze op school moet leren zijn ook belangrijk. Het lijkt haar simpelweg nog niet te interesseren, maar ze kan het wel. Nog iemand tips hoe ze op gevraagde momenten kan laten zien wat ze kan?
Ik denk dat ze het gewoon weet dus niet inziet dat ze het moet laten zien. Het trucje ken ik al, dus waarom nog eens herhalen. Misschien dat je haar kunt uitleggen waarom ze het moet laten zien. Juf wil even weten wat je al kan zodat ze je nieuwe dingen kan leren ipv dingen die je al weet. Of juist een stap moeilijker gaan, waardoor er wel uitdaging in zit.
Wat misschien ook nog een belangrijke toevoeging is, ze heeft al een paar keer gezegd dat ze niet naar groep 3 wil omdat ze dan meer stil moet zitten. M is echt een mega actief en druk meisje. Tegen het stil zitten ziet ze dus al op. Wel een goed idee om haar gewoon moeilijkere dingen te laten doen, dank je!