Stil zitten en verplicht moeten werken is ook dodelijk saai in vergelijking met lekker spelen natuurlijk. Bij ons op school vind ik dat ze best veel vrijheid hebben. Woordrijtjes mogen ze elke dag lezen hoe ze willen. Op de grond, op de kop. Met dit weer buiten. Ze doen veel spelletjes buiten. Zie zeker elke week wel leerzame spellen voorbij komen, speurtochten door de klas. Proppen gooien en de woordjes die erop staan schrijven. Met rekenen net zo. Maar dat zal per school verschillen natuurlijk.
Deze school is gelukkig ook heel vrij in hoe ze mogen leren. Haar 2 beste vriendinnetjes zitten nu in groep 3 en hebben haar al regelmatig verteld dat het niet leuk is. Dat werkt natuurlijk ook niet echt. Hopelijk laat ze daarom niet zien wat ze kan. De opmerking ‘lezen is stom’ maakt ze vaak. Een ander vriendinnetje (ook groep 3) heeft ze laatst op de BSO zien lezen. Dan is het ‘s avonds weer drama omdat M vindt dat ze niks kan. Ze ziet nog niet zo goed in dat haar vriendinnetjes 1,5 jaar ouder zijn…
M’n zoon vindt lezen ook stom zegt ie steeds. Maar ondertussen vind ik hem elke avond met een stapel boeken lezend in bed. Hahah. Het zal vast ook minder leuk zijn als je er moeite voor moet doen. Verschil in leeftijd is ook moeilijk idd. M’n dochter wil ook zo graag lezen. Maar lukt nog totaal niet. Ze kent wat letters, maar ze aan elkaar plakken snapt ze niks van. Ook het benoemen van eerste of laatste klank van een woord lukt nog niet. Het blijft lastig allemaal.
Op de basisschool waar mijn kinderen als eerste zaten, lieten ze kinderen alleen groep 2 over doen en niet groep 1, omdat kleuters zich sprongsgewijs ontwikkelen. Daar ging ook iedereen door de volgende groep als ze voor 1 januari jarig waren, tenzij ze best een achterstand hadden. Doordat je dat al relatief meer jonge kinderen in groep 3 hebt, valt het ook niet op als ze dan nog wat speelser zijn. Daarna stapten ze over naar een school waar veel kinderen lang gekleuterd hadden of waren blijven zitten. In groep 8 zaten best veel ‘echte pubers’ daar zoals op de middelbare school. De helft verveelde zich en/of waren vooral aan het klieren, opstandig enz. Mijn voorkeur had de aanpak van de eerste school op dat gebied, daar zag ik meer voordelen van dan nadelen.
@debq ja stilzitten is wel een dingetje, maar ik denk dat ze daar gewoon even aan moet wennen. Ik heb ook zo'n actieveling, maar toch is de overgang best goed gegaan, zolang er buiten schooltijd maar genoeg bewogen kan worden.
Onze zoon was 5 toen hij naar gr 3 ging. Het stil zitten maakte ze wel zorgen over. Als het interessant genoeg zat hij stil. Was het iets wat hij al kende bewoog hij alle kantwn op of liep in de klas. Een van de juffen liet hem wat vaker lopen.
Poosje niet zo actief geweest, maar omdat er veel is meegedacht wilde ik toch even laten weten dat R. nu ruim 2 maanden in groep 5 zit en het gaat onwijs goed. Hij komt goed mee, heeft zn plek gevonden in de klas en wordt ook opeens een stuk zelfstandiger. Heel blij dat we deze stap genomen hebben.
@debq: Hier was stil zitten met name bij de oudste wel een dingetje. De juf reageerde er gelukkig goed op en liet haar staan en lopen als dat mogelijk was, als ze echt moest zitten bv. ivm een toets, dan zei ze dat expliciet en dan lukte het ook gewoon. Ze is inmiddels lang geen 5 meer, maar stil zitten vindt ze nog steeds lastig. In haar geval had dat als ze met 6 naar groep 3 was gegaan geen minder groot probleem geweest (voor zo ver het een probleem te noemen was).
Hahaha je hebt gelijk. Hier nog steeds geen stil zitter. Laatst was ik in zijn klas en moest toch wel lachen. Allemaal hb kinderen die als ze zaten scheef zaten, op hin voeten zaten, op hun hurken op de stoel, staan etc. Dus zoon is geen uitzondering
Q zat altijd goed stil, nu nog steeds. M is echt het tegenovergestelde. Misschien dat dat ook wel wennen is voor ons. Ze is straks ook nog 5 als ze naar groep 3 gaat. Als er niet te veel geschoven wordt met de juffen blijft ze 1 juf houden die ze nu ook heeft. Zij staat de helft van de tijd in de kleuterklas en de andere helft bij die klas. (Nu nog maar hopen dat groep 3 bij 3/4/5 blijft volgend jaar. Het is ook wel eens 1/2/3 geweest. Dat zou voor M niks zijn. Er zijn omdat het een hele kleine school is maar 3 units / klassen.)
Dan zou het inderdaad fijner zijn om een 3/4/5 te hebben. Als het interessant genoeg is zit hij ook stil
Thuis kan ie niet stil zitten, behalve als hij een nieuwe lego set bouwt. Op school wel, ‘want dan moet het’ zegt ie. Maar komt wel doodop uit school van het de hele dag aanpassen.
Dat is ook sneu! Zijn er geen gesprekken met school mogelijk zo dat hij wat vaker mag lopen. Dit kost hem teveel energie.
Het hele schoolgebeuren kost hem momenteel veel energie. Heb juf deze week nog gevraagd hoe het op school gaat, waren geen bijzonderheden. Maar thuis gaat het wel steeds slechter. (Ergens wel fijn, want het bevestigt mijn vermoeden dat t niet goed gaat op school). Momenteel heb ik ook vermoedens van ass. Ik weet dat er veel overeenkomsten zijn met hb, maar m’n gevoel zegt dat er meer is. Mn man ziet het alleen niet. Maar als het op school goed gaat (lijkt te gaan). En de uitbarstingen zijn al grotendeels over zodra mn man thuis komt. Dus ik voel me nogal alleen op de wereld.
Met name de kortsluiting als er iets niet gaat zoals hij in z’n hoofd heeft. Maar weetje, misschien is het ook wel gewoon het teken dat t slecht gaat op school. Maar er zijn wel meer tekenen. Naar meerdere winkels achter elkaar werkt niet. Uit eten is drama. Uitjes kosten hem megaaa veel energie. Het alleen maar willen spelen wat hij wilt. (En m’n eigen vermoeden dat ik zelf ook ass heb. Ben ik pas net achter, maar heb hier nog geen stappen in genomen. Durf de stap naar huisarts nog niet te zetten)
Zou het niet een combi kunnen zijn? Heb zelf geen ervaring met ass. Maar uitbarstingen thuis dan liep het inderdaad niet op school. Ons "geluk" was dat hij dwars was op school. Zo zijn scholen wel eerder bereid om mee te denken. Dat de uitbarstingen tegen de tijd dat je man thuis is stopt is niet zo gek. Hij heeft al die tijd gehad om te ventileren. Je mag bij mij altijd ventileren. Het is zo moeilijk. Het lijkt hier soms moeilijker om hem te benaderen. Hij is zo eigenwijs.
Jaa ik verwacht ook een combi idd. Want hij heeft een boel kenmerken van hb. Maar ik denk dat het meer is dan alleen hb. Denk dat ik weer een gesprek met school moet plannen en kijken wat er verstandig is om te gaan doen. Alleen die stap zetten kost mij zelf al veel moeite. Maar er moet iets gebeuren. Want qua didactisch niveau blijft hij maar doorgaan. Maar de aanpak om hem op school aan het leren te zetten is er niet. Hij mag zelfstandig aan de slag gaan, en daarna ander werk doen. Maarja, een 6 jarige zelf in z’n eentje aan het werk laten gaan terwijl de rest gewoon chill naar de uitleg mag luisteren werkt niet. Of in ieder geval bij onze zoon niet.
Hmm kan me voorstellen dat zo’n vermoeden bij jezelf heel wat teweeg brengt en eea mogelijk in ander perspectief plaatst, ook voor je kinderen. Klinkt alsof het bij beiden zou kunnen passen. Zou je het uit willen laten zoeken? Zowel voor jezelf als voor je zoon? (of een voor een...) En lijkt me sowieso goed om het ook bij school te zoeken. Hier geldt ook de 1 op 1 relatie tussen hoe ze op school gaat en hoe het thuis gaat. Momenteel trekt ze de drukte van school met alle einde van het jaar activiteiten ook heel slecht. Te weinig aansluiting/te weinig uitdaging idem. Dat merken we thuis ook direct. Op school is ze super aangepast, maar vanochtend bracht ik haar voor het eerst gillend en schreeuwend naar school. Juf wist niet wat haar overkwam, maar ergens luchtte het mij op dat zij het ook eens zag.
Dit vind ik altijd zo’n vreemde benadering. Kan me haast niet voorstellen dat er veel kids zijn voor wie dit werkt. Vermoeiend he, weer naar school moeten voor een zoveelste gesprek. Ik voel met je mee... Het is zo herkenbaar.