@Leolove och wat sneu. Breekt je hart. Is er al actie vanuit school? @Fristi2012 fijn dat er iets gebeurt. Ben benieuwd wat er uit komt! @owly Klopt, ze weet het zelf ook niet en dat is ook logisch. Mja, je wil het zo graag begrijpen… Ze is sowieso door alle stof van de kleuters heen en deel groep 3. Leest nu m3 en is bezig met aan elkaar schrijven en de beginselen van keersommen, bijvoorbeeld. Ze heeft een ontwikkelingsvoorsprong, dat weten we. Maar of het hb is, geen idee… De zijnskenmerken zijn wel herkenbaar. Zit jullie zoon inmiddels weer op z’n plek?
@Archie83 ja ze proberen wel van alles, maar met weinig succes. Hoewel ze gister thuis kwam dat ze wel een leuk werkboekje had mogen doen. Vandaag gesprek dus maar eens vragen of dit alleen voor haar is of voor iedereen, het klonk alsof het is om aan haar leeshonger toe te geven. Wij willen haar volgend jaar naar groep 2, maar school wil niet mee werken hierin.
Heb je wel eens gekeken naar het zijnsluik? Dan zie je dat hb meer is dan slim zijn. Dat samen maakt of een kind hb is Betreft school. Ik denk dat dit een betere plek is. Is het super nee dat niet. Er zitten kinderen die naast hb meer stempels hebben en die behoorlijk heftig kunnen reageren. Ze krijgen naast het reguluete stof nog veel meer aangeboden. Uitdagingen ( tot frustratie toe) om daar vervolgens samen door te komen. Bridge, andere taal, veel meer op creatief vlak maar ook dingen doen en dan er werk van maken. Bijvoorbeeld 1 week wat bijhouden en daar een grafiek van maken. De juffen denken echt mee. Op het sociale vlak besteden ze ook veel aandacht. Verder ook veel individueel op eigen niveau. Spelling en rekenen werkt hij bijvoorbeeld gr 6. Dit allemaal hadden ze op zijn oude school niet kunnen doen. Dan had hij ook tussen de 10 jarige een les moeyen volgen en viel het op. Hier zitten meerdere groepen bij elkaar en iedereen heeft een eigen niveau.je bent hier niet " speciaal"
Ik snap je! Ik ben ontzettend pro Early Intervention, dus ik zeg testen. Ik zou dan gaan voor een breed onderzoek, dan kijken ze verder dan alleen IQ Hoe meer informatie je hebt over hoe het koppie van je dochter werkt, hoe beter jullie haar kunnen begeleiden natuurlijk. En ook voor haarzelf een stuk zelfkennis (in kleutertaal uiteraard) met daarbij hopelijk stukje zelfacceptatie, wat dan hopelijk ook gaat leiden tot minder aanpassen. Want constant aanpassen wordt ze natuurlijk ontzettend ongelukkig van. Wie niet? Als ik haar gedrag zo lees dan komt het op mij over als een meisje dat zichzelf verloren is. Misschien dat ze zichzelf daardoor ook moeilijk kan bezighouden, dan is ze op haarzelf aangewezen en misschien kent en vertrouwt ze zichzelf niet (meer). Ik kan me je machteloosheid heel goed voorstellen! Ik denk dat testen jou (jullie) ook veel rust zal geven. ..en dankjewel
Nou weer gesprek op school gehad. En ze kwamen nu gewoon zelf met dat ze volgend jaar groep 2 gaat doen. Op papier wel in groep 1 want als ze niet rijp genoeg zou zijn om naar groep 3 te kunnen zitten ze niet met doubleren maar dat vind ik prima. Verder aangeraden gekregen om speltherapie te gaan doen zodat we wat meer grip kunnen gaan krijgen op haar stress en boosheid/verdriet en hopelijk ook het broekplassen. Heb net al even gebeld met een praktijk maar dat kan pas na de zomervakantie starten. Maar al met al redelijk positief gevoel dit keer. Voor de laatste weken willen ze kijken of ze al af en toe in andere klassen mee kan doen met groep 2 werkjes voor wat extra uitdaging, naast wat ze haar zelf al volop aanbieden.
Ik heb juf vanmiddag even aangesproken en gevraagd voor gesprek voor de oudste. Gelukkig direct morgen al. En neem mooi m’n man mee. Die wordt iets minder emotioneel. Geen idee wat ik van school wil. Maar we weten het zelf ook niet. Wellicht dat we met school een plan van aanpak kunnen maken. Of dat school zegt ga maar via huisarts.
Succes vandaag, hopelijk komen er goede dingen uit! Nou, na het gesprekje met de juf maandagochtend heeft ze afgelopen dagen veel op een kleedje aan “pittige werkjes” zitten werken samen met een paar kids uit groep 2 die ze kent van de verrijkingsklas. Ze was daarna zowaar ter ontspanning in de bouwhoek gaan zitten bouwen en had uit zichzelf een tekening voor juf gemaakt. Beiden gewoon omdat ze daar zin in had. Redelijk ongekend voor haar doen. En als klap op de vuurpeil had ze vandaag zowaar uit zichzelf om individueel lesje voor keersommen gevraagd en dat ook gekregen. Ik kreeg een blij ei terug van school wiens ogen helder en “aan” stonden bij thuiskomst.
Vanmiddag dus gesprek gehad met juf. Ik blijf het idee houden dat ze hem erg onderschatten qua kennis en leervermogen. En overschatten qua zelfstandigheid en zich tot werken kunnen zetten. Juf had vooral het idee dat ze hem misschien overvraagd en dat hij daarom zo uitgeput uit school komt. Wij denken juist dat hij te weinig uitgedaagd wordt. Maar het lukt hem niet zelf. Zichzelf uitdagen kan hij niet. Juf wist ook niet zo goed wat ze ermee moest dus haalde direct de ib’er erbij. Dat is dus wel fijn. Zij adviseerde om via huisarts verwijzing naar orthopedagoog te vragen. Om daar uitgebreider te kijken hoe hij en wij geholpen kunnen worden. Dus huisarts gebeld, daar kunnen we volgende week terecht. De praktijk waar we heen willen heeft op de website staan binnen 2-3 weken een intake te plannen, dus hopelijk komen we voor volgend schooljaar een stuk op weg in wat zoon nodig heeft.
Moet hij het echt helemaal in zijn eentje doen? Hier begon A ook in haar eentje met de extra opdrachten maar nu doen ze het met 5. Zorgt er voor dat ze elkaar kunnen stimuleren en helpen. Toen ze het in haar eentje moest doen vond ze het wel ok maar zij heeft die zelfstandigheid wel, maar nu met het groepje is ze er echt enthousiast over. Dat kan zoveel verschil maken. Hopelijk kun je inderdaad snel terecht bij de orthopedagoog zodat je voor volgend jaar nog een plan kunt maken.
Fijn dat er iets gebeurt. Hopelijk is er voor het nieuwe schooljaar een plan! Is het idee vooral handvatten voor school? Of ook testen? Hier op school verwachten ze ook veel van de slimmere kids op het gebied van initiatief nemen voor uitdaging en zelfstandig tot werken komen. Vind dat echt een lastige soms, want snap dat dat de ideale situatie is, maar onze dochter vraagt daar echt niet uit zichzelf om (afgezien van deze week dan…).
Wat mij betreft ook testen. Het zal me niks verbazen als er bijv een kloof tussen verbaal en performaal zit, waardoor hij gewoon het zelfstandig tot werken komen echt niet kan.
Waarom zouden slimmere kinderen wel iniatief kunnen nemen en tot zelfstandig werken komen. Juist die doelgroep heeft ook begeleiding nodig. Hun hoofd werkt toch anders. Hun executieve vaardigheden zijn vaker juist zwakker. Iniatief nemen om voor zich zelf een uitdaging te vinden. Als er weinig kinderen in de klas zitten die ver vooruit zijn wil je niet de uitzondering zijn. Nou ja die van ons in ieder geval niet. Onderlingen stimulans die snap ik wel maar dan is het ook wenselijk als er gelijke zijn. Onze zoon was de enige die zo ver was. 2 andere kinderen waren met bepaalde dingen vlot maar communiceerde en dachten heel anders dan onze knul. Nu allemaal gelijken (nou ja er zitten volgens mij ook kinderen in de klas die 150+ zijn, kinderen die nog andere stempels hebben) en nu loopt het eerder mis op dat ze allemaal voor het zeggen willen hebben
Ja, ik snap er ook niks van. Onze dochter is inmiddels ook van het “waarom moeilijk kiezen als het makkelijk kan?!” (Terwijl ze het dus wel veel beter doet op een uitdaging, maar leg haar dat maar uit ) dus echt niet dat zij zomaar om iets moeilijkers gaat vragen. Denk dat ze de kids op deze manier echt overvragen in hun zelfstandigheid. Maar geloof dat het inmiddels ook minder wordt en er betere begeleiding komt. Fijn dat jullie zoon nu beter zit! Snap dat dat weer met andere uitdagingen gepaard gaat . Dochter is dus volgend jaar met nog een jongetje samen de enige met een ontwikkelingsvoorsprong in de klas, zei juf. Ze heeft alleen weinig op met dat jongetje. Helaas. Nu heeft ze de kids van groep 2 nog waarvan er drie ook in de verrijkingsklas zitten en met wie ze veel samen werkt. Ben benieuwd hoe het volgend jaar gaat. Denk cognitief genoeg uitdagends te doen, maar dan de aansluiting… Juf zei al dat ze dan eigenlijk niemand over houdt om samen werkjes mee te maken op eigen niveau. Zal mij benieuwen of ze ze dan nog wil doen. We gaan t zien. @Fristi2012 Kan me voorstellen dat testen wel meerwaarde heeft idd. Hoop dat jullie snel terecht kunnen!
Dat is het lastige, als ze een gelijke hebben zegt niks over de klik. Hij heeft nog steeds niet echt vrienden. Ze werken wel samen.
@Fristi2012 At fijn dat de stappen genomen zijn! Hoop dat het voor de vakantie nog lukt, zo'n onderzoek op school... Vervelend dat je r zo achter aan moet blijven gaan hoor! Hier hebben we na de mei vakantie via school een n onderzoek gekregen, maar de uitslag is pas met met ons en nog steeds niet met school besproken ivm drukte en weinig tijd vanuit alle kanten... Hoop dat dat dan bij jullie ook sneller gaat! Heb voor onze oudste een verwijzing voor autisme onderzoek gekregen, want dat kwam net niet uit dit onderzoek.... Maar kwam wel als kans eruit (niet genoeg voor gelijk een stempel). Hopelijk morgen de verwijzing binnen en dan zou er rond september plek zijn voor intake
Misschien toch binnenkort weer een gesprek hebben met juf. Hij heeft een telefoon om luisterboeken op te luisteren en podcasts. Af en toe stuurt hij een bericht, nu kreeg ik vanmorgen een bericht toen hij in de taxi zat en heb deze gemist. Huilende emoties en ik wil niet naar school. Bij heel veel dingen ziet hij niet in dat hij zelf ook een inbreng heeft in dingen. Als er wat aan de hand is ligt het meestal aan de ander. Zoekt het niet snel bij zich zelf. Iemand daar nog tips voor?
Wat een gedoe blijft het toch. Ik denk dat ze oprecht denken dat het aan de ander ligt, want vaak doen die anderen ook iets wat niet helemaal volgens de juiste regels enzo hoort. Dus in de koppies is het dan ook echt een fout van een ander. Wat je ermee moet, geen idee, zo ver zijn wij ook nog niet. Ik probeer wel te benoemen dat hij gelijk heeft maar zijn reactie erop niet de juiste was. En het juist versterkt. Maar hoe ik hem kan helpen tot de juiste reactie weet ik niet. Het sneue is dat ik hem bij ruzie met z’n zusje vaak weghaal en hem aanspreek en van hem meer verstand verlang. Aangezien hij veel heftiger reageert. Terwijl hij lang niet altijd de veroorzaker is.
Ben "blij" dat we niet de enige zijn die er mee worstelen. Hij heeft geen broertje of zusje en op die manier kunnen we hem dus niet helpen. Als je de situatie hebt met een van ons dan is dat niet eerlijk want in zijn hoofd hebben ouders"altijd gelijk". Ook sneu voor hem is dat papa en mama op 1 lijn zitten. Dan is het net of hij altijd fout zit. Net als dat hij laatst zei je luistert nooit naar mij. Dan zegnik ook ik luister wel maar dat wil niet zeggen dat ik je zin moet geven. Dan steunt en kreunt hij en zegt dat ik gemeen ben. Vorige week waren ze bezig met de cito. Zelf had hij het er over dat hij bij sommige onderdelen cito van Gr 6 maakt. Ben benieuwd wat daar dan uitkomt en als dat zo is wat ze volgend jaar dan gaan doen. Ze waren hem al aan het vertragen door andere opdrachten erbij te geven en een ander boek wat aansluit op de uitleg maar dan nog moeilijker. Ben nu een serie van young Sheldon aan het kijken. Onze zoon is niet zo vlot als Sheldon maar die uitdrukkingen en scherpe opmerkingen herken ik wel heel erg.
Wat sneu dat hij zo worstelt en met tegenzin naar school gaat. Enig idee waarom? Aansluiting? Verveling? Heftig gedrag van andere kids? Ik herken het buiten zichzelf plaatsen wel, maar dan in kleutervariant dus misschien net even iets anders. Hier helpt het het beste om achteraf met haar in gesprek te gaan waarbij we eerst zo objectief mogelijk kijken naar wie wat zij/deed en daarna kijken hoe dit voor haar voelde/wat het bij haar opriep en of het - met vragen stellen - lukt om je te verplaatsen in de ander. Waarbij ik geneigd ben vooral veel erkenning te geven voor haar beleving maar ook te benadrukken dat beleving iets anders is dan de realiteit. (“jij luistert nooit” is immers iets anders dan “ik voel me niet gehoord”). Klinkt nu misschien alsof we het heel planmatig aanpakken, is niet zo, maar ik merk dat het analyseren van de situatie haar wel ligt en beter werkt dan wanneer ik zeg “mama heeft niet altijd gelijk” of “ik luister echt wel”, waarbij zij het voelt alsof ik haar wil overtuigen (ofzo) en eerder in de weerstand gaat. Spiegelen van gevoelens en wat je ziet gebeuren zonder te snel naar de oplossingen te grijpen of te willen overtuigen van een alternatief helpt hier vaak ook. Geen idee of dit werkt, maar ik probeer haar op deze manier maar te leren om zich te verplaatsen in een ander of in ieder geval na te denken over andermans motieven en dat die anders kunnen zijn dan die van haar (want dat zijn ze nu eenmaal vaak) of anders zijn dan zij denkt. Google eens op mentaliseren/mentaliserend vermogen, das misschien duidelijker dan ik nu uitleg . Spannend, die CITO en dan vooral wat ze er mee gaan doen en of dat verschil gaat maken. Hoop het zo voor jullie.
Dat gelijk denken te zijn met volwassenen herken ik ook wel inderdaad. En als hij in z’n hoofd heeft dat het een goede reden is om iets te doen, doet hij het ook. Tot nu toe geen al te gekke dingen gelukkig, maar toch iets om aan te werken. Wat betreft de leerstof, groep 6 alweer. Pfff. Wat moet je dan hè. Op dit tempo is hij volgend jaar klaar met de basisschool. En dan… Extra uitbreiden is natuurlijk een simpele oplossing, maar alleen extra (eigenlijk niet nodige) informatie blijven geven voelt voor mij behoorlijk zinloos. Iedereen verder redt de vervolgopleidingen zonder die stof, wat moet je kind dan wel met die stof. Maarja, ze moeten iets geven om mee te leren leren. En alleen maar sneller en sneller door de stof heengaan is ook geen oplossing.