Oke nee dan snap ik dat je nog zo lang mogelijk hem bij de kleuters wil houden! Als ze goed kunnen begeleiden denk ik wel dat ze ook eerder en beter kunnen verbreden. Andere dingen op speelse wijze laten ontdekken, proefjes, bouwen , bedenken wat oplossingen kunnen zijn voor problemen. (Bouwen dierentuin en niet alle dieren kunnen bij elkaar) dat soort dingen. Er zijn meer dingen dan cijfers en letters. Hier hadden ze eerder een vouwtafel. Lagen plankjes en spijkers etc.. Tot onze knul met de hamer ging testen of het wel veiligheidsglas was waar de tafel bij stond Overigens de test was geslaagd, het was veiligheidsglas, ze vallen in stukken en deukt in. Geen scherpe punten. Toen was er geen timmertafel meer in de gang....
Vandaag gesprek gehad met de juf en ib’er van m’n dochter. School heeft beleid aangepast, alle najaar kinderen gaan door naar groep 2, en dan in groep 2 kijken of ze door kunnen naar groep 3. Dat betekent dat dochter in ieder geval komend jaar naar groep 2 kan. Dat geeft wel wat rust. Maar nu komt het, ze vinden dat ze een taalachterstand heeft. En of ze misschien logopedie nodig heeft. Ze praat dus nauwelijks op school. Veel losse woordjes, korte zinnen met slechte vervoegingen. Ik dacht ff dat ze het over een ander kind hadden. Ze praat me thuis de oren van de kop, lult me in volledige zinnen en bijzinnen onder de tafel. Wel hadden ze Cito van groep 2 afgenomen. Ze scoorde het meeste m2. Een onderdeel e1, en een onderdeel e2. Maar juf had het idee dat ze veel gegokt had, en ze was veel om haar heen aan het kijken geweest. Dus heel realistisch waren de scores niet dacht ze. Maar ze is dan wel erg goed in gokken en afkijken als ze als groep 1 kind, wat ze nog een jaar in groep 1 wilden houden, al midden groep 2 scoort. Haha. Nouja, op school voelt ze zich dus niet veilig genoeg om zichzelf te laten zien. Niks geen eigenwijsheid, niks geen continue strijd naar autonomie. Niet pratend. Eigenlijk best sneu als je de hele dag zo in de klas moet zitten. Hoop dat ze volgend jaar in een klas komt waar ze wel iets meer haarzelf kan zijn. Maar nu in ieder geval blij dat ze naar groep 2 kan.
Ik hoop het, is nog niet bekend. Er zijn nu 4 kleuterklassen. Allemaal groep 1/2. Ik verwacht dat er komend jaar ook weer 4 (of in ieder geval 3) klassen zijn, dus genoeg opties om andere leerkracht te krijgen.
@Fristi2012 fijn dat ze naar groep 2 mag. Maar wat sneu inderdaad dat ze niet eens durft te praten in de klas, dat ze zich zo niet op haar gemak voelt. Hopelijk een andere leerkracht en andere kinderen in de klas zodat ze wel wat meer zichzelf kan zijn.
Wat fijn @Fristi2012 . Hopelijk komt ze volgend jaar in groep 2 meer tot haar recht en hopelijk fijne juffen. Bizar hoe een kind dan kan verschillen tussen school en thuis. Hier blijft dochter het moeilijk vinden als iets niet lukt. De juffen zeggen ook dat ze de lat heel hoog legt, perfectionistisch is en onzeker. Ze houden gelukkig korte lijnen en doen echt haar best om bij haar aan te sluiten en te begeleiden. Dochter kijkt vooral uit naar groep 2, eindelijk meer werkjes!
Dat denk ik ook! Hij is daarin ook best (heel erg) autistisch: Hij heeft geen brede interesses, hij focust op een paar en duikt daar dan echt in. Er is dus nog zoveel wat hij nog niet kent en wat je juist in de kleuterjaren leert. Ook een reden voor ons om hem nog een jaar groep 2 te laten doen Er is inderdaad zóveel meer dan letters en cijfers. Ik moet erg lachen om je timmertafelverhaal. Heel typisch trouwens dat dat allemaal uitgetest moet worden. Je kan wel zeggen hoe het zit, maar experimenteren en zelf onderzoeken kan je niet tegenhouden, haha
Stiekem moest ik ook lachen maar zijn juf was enorm boos. Ze gingen eerst maar kijken of we het moesten vergoeden. (Uiteindelijk niet) Die juf begreep hem in eerste instantie ook niet. Zijn andere kleuterjuf begreep hem vanaf dag 1. Die zag ook er is wat anders. Maar als ze veel ervaring hebben met autistische kindjes kunnen ze denk ik ook veel beter bekijken en begrijpen wat hij nodig heeft. Als versnelling hier niet noodzakelijk naast hadden we het ook niet gedaan.
Zo belangrijk om leraren te hebben die je kind begrijpen. Want inderdaad, als het gedrag van mijn of jouw zoon niet begrepen wordt dan kan het uitgelegd worden als stout, ongeïnteresseerd, niet willen, lui, laks, opstandig, noem maar op. Fijn dat je zoon zo’n lerares had/heeft! Wij hebben die ook vanaf dag 1 al, dat maakt een wereld van verschil voor die kinderen! (En voor ons ouders niet te vergeten)
Fijn dat ze toch naar groep 2 mag @Fristi2012 . Ik ben helemaal niet bekend met kinderen die zich zó anders gedragen op school vs thuis. Lijkt me erg naar! Hopelijk volgend jaar een andere lerares
Helaas was dat in in gr 3 anders. Hij had officieel 2 juffen. Juf 1 was met zwangerschapsverlof en werd vervangen en die had er geen akas van gegeten. Andere tussendoor vervangers ook niet. Zijn vaste juf op donderdag en vrijdag wel. Die begreep hem en ze hield van vertellen en ze zei al dan had ik er 1 aan mijn lippen. Toen zijn juf terug kwam van zwangerschapsverlof bleek deze juf hem niet te begrijpen. Helaas vond de school dat de andere juf (die hem wel begreep) maar haar lessen aan moest passen aan de ander want die was er vaker. Laten we zo zeggen thuiswerk was voor hem niet verkeerd. Heb hem zelf veel meer aangeboden door projecten met hem te gaan doen. Zijn juffen op zijn huidige school zijn gespecialiseerd in hb dus die begrijpen wel een stuk beter hoe ze in elkaar zitten. Alles valt en staat bij een goede juf of meester.
Het doet pijn om haar elke dag naar een plek te brengen waar ze zichzelf niet durft te zijn. Ik heb het idee dat ze de hele dag een rol aan het spelen is. Hoe vermoeiend moet dat zijn. Was vanmorgen ook alweer aan mezelf aan het twijfelen. Zie ik het dan zo verkeerd. Maar nee, ik ben niet gek, ik heb echt hele gesprekken met haar.
Inderdaad. Zo frustrerend als je kind niet begrepen wordt. Ik werd vroeger ook niet begrepen (niet hb hoor, wel ADD), ik begreep mezelf ook niet (ik ben pas gediagnosticeerd op mijn 18e) Er was vast iets mis met me want ik was anders dan andere kinderen en de leraren waren altijd teleurgesteld in mij (‘zoveel potentie maar er komt niets uit’). Daardoor heb ik als jonge kleuter al ontzettende faalangst ontwikkelt. Ik ben er daarom bij mijn zoon hyperalert op dat hij gezien wordt. Het laatste wat ik wil is dat hij zich verloren en een ‘alien’ voelt. Lang verhaal, haha, mijn punt is dat ik blij ben dat jullie je zoon op een passende school hebben gezet. Het is echt zo belangrijk dat een kind gezien wordt voor wie hij is. Leraren onderschatten wel eens hun invloed op kinderen. Of ze willen of niet, een leraar draagt bij aan het opbouwen of afbreken van een kind.
Je zou zeggen dat school ondertussen wel weet dat jullie haar thuis heel anders ervaren dan wat je van school hoort, en dat ze daar dus iets aan proberen te doen? Wat zegt de juf daarover? Dit verschil zou toch een behoorlijke red flag moeten zijn? Jongens worden vaak opstandig, druk, een clown. Meisjes worden vaker stil en trekken zich terug. Als ik van een ouder hoor dat een kind zich dus blijkbaar terugtrekt dan zou ik als juf alles uit de kast trekken om te achterhalen waarom…
Gisteren had juf voor het eerst uitgesproken dat ze niet meer weet wat ze moet doen. In het begin had ik het idee dat juf me maar een opscheppende moeder vond. Ik weet zelf ook niet wat ze kunnen doen. Deze 3 weken nog uitzingen en dan lekker van de vakantie genieten. En hopen op een beter jaar volgend jaar. We gaan het zien. Dochter is blij dat ze naar groep 2 mag.
Wat vreselijk dat je als kind niet begrepen voelde! Mijn man had ook geen fijne basisschool tijd ( niet getest maar als die niet hb is dan weet ik het ook niet meer) Akert zijn is goed zo lang je maar open blijft staan en een goede communicatie blijft houden. Het blijft een samenwerking.
Merk je die vermoeidheid ook aan haar? Ik bij J wel, zeker als ik het vergelijk met A, maar dat is dan ook weer zo'n energiebom dat vergelijken niet eerlijk is. Maar daardoor wel moeilijker in te schatten of het nu normaal is dat J vaak zo moe is. Ik denk niet dat je aan jezelf moet twijfelen. Maak anders eens een fimpje en laat zien hoe het thuis gaat, dan kan school misschien gerichter aangeven wat ze daar wel/niet laat zien. En dan dus ook qua gesprekken die je met haar hebt.
@KleineLai heel vervelend als je je als kind niet begrepen voelt. Ik herken dat wel enigzins, en het enige wat mijn moeder dan zegt is ja vroeger was daar gewoon allemaal niet zoveel aandacht voor. Ik vind dat toch wel lekker makkelijk het daarop schuiven. Wij zitten minstens eens per 2 weken wel voor 1 van de dames op school, het is echt niet dat die aandacht allemaal maar vanzelf komt aanlopen hoor, dat is gewoon hard werken als ouder.
Hallo dames, ik breek weer even in. Ik ben op zoek naar naar namen van boeken of boekenreeksen voor groep 4 (hij gaat naar 5) , maar dan op hoog leesniveau. Onze zoon heeft avi al uitgelezen, maar de onderwerpen in de reguliere boeken spreken hem niet altijd aan. Het is nog maar een jongetje van net 8