Heel herkenbaar! Ik zou dat ook echt benoemen tijdens het gesprek. Had de ib'er nog doelen voor de komende tijd? Wat zouden ze gaan doen. Als ze er niet uitkomen zou ik toch vragen of het samenwerkingsverband meer kan betekenen.
Ik vraag me elke dag af waarom ik m’n dochter eigenlijk naar school breng. Hoe hard juf haar best ook doet, echt op haar plek is ze er niet. Ze leert er vrijwel niks. Het kost haar veel energie. Het enige wat ze er leert is aanpassen. Nu gaat ze deze week wel weer redelijk positief. Maar ze doet het voor mij en voor juf. Maar ik heb geen idee wat het alternatief is. Haar niet meer naar school laten gaan voelt niet als een optie. Ik kan haar niet alles bieden. De eerste jaren lesstof zal een eitje zijn om samen doorheen te komen, maar ooit zal ze meer hulp nodig hebben. Het is gewoon zoo lastig. En dat falen als ouder is ook wel herkenbaar hoor. Ik heb ook zoveel spijt dat ik vorig schooljaar niet heb ingegrepen. Maarja, daar is niks meer aan te doen.
Nee dat hebben we niet. Het kan zijn dat die jongen ook nog moet wennen. Hij zit nog niet zo lang op deze school. Je weet natuurlijk niet hoe grote rugzak deze kinderen hebben. Sommige zijn echt beschadigd hebben veel tijd nodig om weer mee te draaien in een nieuwe klas of moeten weer vertrouwen krijgen in school als klasgenoten.
Dat gevoel van falen us heel herkenbaar. Wij hadden hem eerder naar het hb onderwijs moeten doen. In gr 3 meer in gesprek moeten gaan. Maar door de hoeveelheid verschillende juffen en corona en lockdown was dat ook niet handig. Het enige voordeel was dat we hem thuis veel meer hebben kunnen leren dan dat hij anders had gedaan. Ook achter gekomen dat ik hem absoluut niet thuis les wil geven. Iets met enorm eigenwijs.. Je faalt niet je doet het met de kennis wat je op dat moment hebt! Dus als de school niet deelt dat je kind al weken werkelijk niks doet op school kun je daar niet naar handelen. (Zoals op zijn oude school)
Moeten ons ook ontzettend goed afvragen wat onze grens is. Hoe lang laat je je kind op deze manier naar school gaan. Heeft het nog nut of doe je er eigenlijk alleen maar kwaad mee. Het gevaar zit erin dat ze een schooltrauma oplopen. Dan krijg je ze voorlopig helemaal niet meer naar school. Moet je dan nu op pauze drukken. Eerst zoeken naar de juiste plek en dan rustig weer opbouwen. Of ga je nog een stapje door, dat ene stapje kan nog wel. Deze week nog, dat moet toch lukken. Maar waar is die grens. Ik weet het niet. Ik denk ook steeds, als we stoppen, dan is terug gaan naar school nog lastiger. Maar als je te lang doorgaat, schooltrauma komt helaas in deze doelgroep vaak voor.
Onze zoon loopt voor begeleiding bij deze organisatie. Ook wijzelf krijgen ouderbegeleiding. Het is heel fijn hoe ze hier inzicht hebben in hem en ook ons als ouders. Hoe ze willen meedenken. Het boek ligt daar als inkijkexemplaar dus elke keer lees ik een klein stukje als ik daar ben. Geen nieuwe kennis idd maar wel fijn om het even bij elkaar allemaal te lezen.
Vanmiddag toch nog even de juf kunnen spreken. Volgens haar had dochter hele goede dagen en zij snapt niet waar het gedrag vandaan komt. Op school merkt ze er helemaal niks van. Wel wist ze niet dat we vorige week gesprek hadden gehad (met andere juf en ib er) dus of ze de afspraken gelezen heeft vraag ik me dan nu ook af. Ze vroeg zich af of dochter het voor aandacht deed thuis. Dus ja... hier schiet ik niks mee op.
Precies zoals verwacht dus. Balen! Lieten ze maar eens zien op school wat ze thuis voelden. Voor aandacht, die snapt er echt geen bal van! Daar ga je niks mee verder komen helaas.
Poeh dat is dan toch typisch weer een uitspraak van iemand die er niks van snapt... Een 'schreeuw om aandacht' (rottige bewoording natuurlijk n.a.v. die opmerking maar ik weet het even niet beter te bewoorden) betekent ZIE MIJ, HOOR MIJ. Het betekent dat er iets is wat niet klopt en waar een andere aanpak vergt van de juf. Het betekent dat er met een andere blik naar gekeken moet worden en dat juist dat wat voor het gros van de kinderen werkt, niet voor jouw dochter werkt. Het betekent dat wat zij doen, geen zoden aan de dijk zet en dat zij hun aanpak naar haar toe moeten aanpassen, niet dat je dochter zich moet aanpassen aan de rest van de klas. Maak me boos om dat soort uitspraken Om aandacht gaat het in ieder geval totaal niet... Zucht...
@sabagirl: Ik zou de andere juf en ib'er op de hoogte stellen van dit gesprek en ook de vraag stellen of zij voor een overdracht naar deze juf hebben gezorgd. Wellicht kan er een gesprek met iedereen plaatsvinden zodat iedereen op één lijn zit.
Dit is heel herkenbaar. Ga ik mijn kind nu thuis houden of niet. Als ik hem ga 'belonen' met thuis houden dan weet ik dat hij daar veel vaker om gaat zeuren. Hij zit nu toch in het ritme dus ga maar dan. Ik wil ook geen thuiszitter krijgen. Zoon gaat morgen voor het eerst naar de fysio, hij heeft geen idee wat hij daar gaat doen maar hij is al helemaal enthousiast want ik kom hem een uur eerder van school halen. Dat geeft wel aan hoe leuk hij school vindt op dit moment ik denk dat ik die fysio gewoon wat meer onder schooltijd ga plannen. Verder ben ik heel erg blij met de maatschappelijk werkster die echt snel is met dingen voor ons uitzoeken en regelen. Vandaag vroeg ze of ze voor ons mocht proberen te regelen om de iq test te versnellen. De intake is pas volgende week en daarna is er nog een wachtlijst voor breed onderzoek, maar ze zei dat zij wel contacten had. Dus daar ben ik erg blij mee. We gaan ook volgende week op gesprek bij een andere school met hb klas dus het gaat ineens wel snel.
Wat een bagger communicatie zeg. Dan krijg je toch het gevoel dat die gesprekken totaal geen nut hebben. En ze zien duidelijk jouw kind niet. Wat ontzettend frustrerend en verdrietig.
Ooohh jakkes dat is niet de reactie die je zoekt. Nee juf niet voor aandacht. Dan verwacht ik niet dat ze een beeld hebben bij hb kindjes. Dan ben ik toch wel heel blij dat onze knul heel vervelend werd wanneer ze niks deden. Wel apart dat ze niks heeft gehoord van een gesprek. Erg sneu voor jullie meisje.
Bedankt meiden voor jullie lieve reacties. Het is echt hartverscheurend en weet niet goed hoe verder. Voor nu even laten bezinken, morgen is de ander juf er weer en hoop dat het dan iets beter gaat. Jullie steun doet me goed!
Bedankt voor de tips. ik wil zeker iets gaan doen met alle goede adviezen die ik hier heb gekregen. Op dit moment ben ik bezig de klas te leren kennen en dat vergt nogal wat energie. Er zitten best was kinderen in die juist een achterstand hebben in hun ontwikkeling. Lastige combinatie dus.. ik heb donderdag een gesprek met de ib’er. Hoop dat ik daar wat wijzer van wordt. Ik baal er zo van dat er geen extra hulp beschikbaar is. Zelfs collega’s die creatieve vakken geven staan nu voor de klas om in te vallen. Moedeloos wordt je er van. Het breekt mijn hart om sommige van jullie verhalen te lezen. Het lijkt me zo naar als je ziet dat je kind zo ongelukkig is op school. Ik zou alle kinderen de hulp willen bieden die ze nodig hebben. Voel me soms best machteloos. En begrijp ook steeds beter dat leraren een ander vak kiezen. Het is bijna niet te doen zo. Maar ik geef de moed nog niet op hoor
Ik hoor niet in dit topic thuis, maar gisteren bij Jinek was een interessant item over HB. Wellicht interessant om terug te kijken, al is het voor herkenning.
Wat een schrijnende verhalen toch weer zeg. Ik voel me bijna schuldig om te zeggen dat het hier wel goed gaat. Dochter klaagde de laatste tijd over de plusklas. Ze vond het veel, en te lastig. Ik had vandaag een afspraak met de plusklasjuf, zodat we de cito-uitslagen binnen zouden hebben, omdat rekenen eind groep 3 een IV was, terwijl dat niet passend was. Plusklasjuf stuurde vorige week een berichtje dat juf er ook bij zou zijn. Dus eigenlijk ging ik dat gesprek in met de gedachte: het is toch te moeilijk voor dochter, de cito's vielen weer tegen, we stoppen lekker met die plusklas, als dochter er niet gelukkig mee is, ik wil ook niet dat ze overvraagd wordt. Blijkt dat ze de rekencito gewoon op II gemaakt heeft (met telkens dezelfde fouten, haha. had dus nog een I kunnen zijn) Begrijpend lezen een I, spelling 1+ en E5 met lezen (zit in groep 4) Ow, ok dan. Beide juffen vinden echt dat Dafne dit nodig heeft en willen juist niet stoppen. En ja, ze vindt het ook lastig, maar dat is juist goed voor dr. Dafne is niet gewend iets lastig te vinden, dus vandaar dat ze er nu over klaagt. Ze vinden het geen goed idee als ze ermee stopt. Dus zo kreeg het ineens een heel andere wending, haha. Andere wat Dafne niet leuk vond is als de rest bv met spelling bezig is, zij aan dr pluswerk bezig is, terwijl ze spelling zo leuk vindt. Maar ja, dan is zij al klaar met haar eigen taken, de rest niet. Grappig ook dat juf vertelde bij het afnemen van leescito, Dafne heel secuur alles aan het lezen was, en de juf zei: het is nu geen begrijpend lezen, gewoon zo snel mogelijk. En Dafne hoe moeilijker het werd, dus hoe kleiner de letters en hoe meer tekst, hoe beter ze ging lezen, en Dafne zei: het wordt steeds makkelijker Ze denkt soms te moeilijk, haha. Ik ben dus echt heel blij met de juffen.
Mocht je zelf willen verdiepen in het onderwijs geven aan begaafde leerlingen, kijk dan eens bij Novilo. Wellicht kan je via school een cursus volgen. Er zijn ongetwijfeld meer van dit soort instanties maar deze naam schiet me nu even te binnen.
Wat fijn zeg! Alleen maar goed om ook goede verhalen te horen hoor. En lekker typisch dat ze weg wilt vluchten van de plusklas. Haha. Fijn dat de juffen dat ook inzien. Misschien dat je Dapfe nog kunt uitleggen dat dit gevoel erbij hoort, dat de meeste kinderen hun gewone werk ook zo moeilijk vinden, en daarom stom en saai en ermee willen stoppen. Maar dat ze ervan leren doorzetten en leren leren. En dat zij precies dat ook in de plusklas leert.
Ik weet even echt niet wat ik hier van moet denken nu. Vandaag spreekt de juf me aan dat het plannen niet goed gaat bij de oudste, ja dat weten we, de executieve functies is een probleem en zeker plannen. Dus het schoolwerk moest mee naar huis. Maar dan komt er ineens DE vraag... "Is hij eigenlijk ooit officieel getest met een IQ test?" En dit was dus niet de juf die nu na de kerstvakantie gestart is, maar de juf die er sinds de zomervakantie is! Weer een nieuw dieptepunt...