Ik zei nog van de week het lijkt wel of mijn dochter 2 blikjes red bull op heeft Ik moet altijd eerst bijkomen van de ochtend. Eerste half uur komt dan ook niks uit handen thuis of op werk.
Ik ben behoorlijk gesloopt. Voor de oudste zoeken naar een vo school. Middelste gesprekken op school, die is aan het onderpresteren volgens de juf en bemoeit zich met alles en iedereen in de klas. En de jongste wilden ze vervroegd naar groep 3 doen, maar nu opeens niet meer. Hij laat niet voldoende meer zien qua concentratie, qua willen leren. Maar vooral hij is echt heel stout steeds. De grapjas uithangen, slaan naar andere kinderen als hij het ergens niet mee eens is. Er is altijd wel een reden, maar hij slat of duwt of schopt dan meteen. We krijgen dat er maar niet uit. Andere kinderen uit de klas zien hem ook al als stoutste uit de klas en noemen ook al zijn naam als hij niks doet. Dat maakt me best verdrietig.. hoe kunnen we hem nou laten stoppen hiermee. En als hij toch in groep 2 moet blijven, wordt dit dan niet nog veel erger als al zijn vriendjes in de andere klas zitten..
Hij toont interesse in dingen maar wil er vervolgens totaal geen moeite voor doen. Ik merk dan weer frustratie omdat het hem niet lukt. Het is niet zo dat we hem dwingen, hij komt wanneer hij het wil zelf met een letterspel aanzetten en bouwt torens van de blokjes en benoemt de letters die hij kent, vraagt "welke is dit" maar als je dan een andere aanwijst en benoemt, wil hij er niks van weten. Elke dag horen welke monstertrucks ik moet kopen (alle namen uit filmpjes komen voorbij) was ik beu dus floepte er uit dat hij er een krijgt als hij het alfabet kent. Ik dacht, daar gaat hij toch niet voor want iets leren (lees: uitleg aannemen van een ander) weigert hij toch altijd. Simpele dingen als zelf schoenen en jas aan/uit doen is hier precies hetzelfde. Hij doet het niet tot je hem overhaalt ergens mee. Naar school gaan, idem... Hij weigert tot je zegt dat hij dan 's middags op de Xbox mag (wat sowieso mag om 17:00 maar dat linkt hij er nog niet aan). Alles wat je vraagt is nee, vermoeiende strijd voor iemand die al uitgeput is... Alles wat hij vraagt moet ja zijn anders is het hek van de dam. Die monstertrucks ook. Krijsen als ik zeg dat ik geen monstertruck ga kopen puur omdat hij het wil. Dus tsja, letters leren er aan gelinkt, ken je die dan krijg je pas een monstertruck. Wilde ook van het gezeur om die stomme dingen af zijn eerlijk gezegd.
Oh ja da snap ik het. Wel heel herkenbaar ja, ze zijn zo niet gewend ergens moeite voor te moeten doen.
@Archie83 Wat frustrerend dat je zo'n vervelend gesprek hebt gehad, maar goed dat je het nog op de mail hebt gezet. Gaat speltherapie via school? Want in principe hebben zij daar verder niks mee te maken toch? Wij bespraken met de speltherapeut zelf wanneer we zijn gestopt destijds en de juffen hebben maar een deel van het eindverslag ontvangen, alleen dat deel wat voor hen van belang was. Het moe zijn is heel herkenbaar. Ik ben ook gesloopt aan het einde van de dag. Onze kinderen zijn met elkaar ook heel pittig omdat ze zo verschillend zijn. De maatschappelijk werkster kent beide kinderen en die benoemde het laatst ook nog, dat het wel een pittige combi zou zijn. Nu zijn wij niet anders gewend, maar als anderen het ook al zeggen. Wij hebben de intake gehad voor de omderzoeken en over 3 weken gaan we al beginnen met het iq onderzoek dus er zit schot in de zaak bij ons.
Op zoek naar een goed idee of een leuke tip. Out of the box denken mag, juf staat overal voor open. Juf en ik zijn een beetje door onze ideeen heen, we weten niet wat dochter nodig heeft. (Groep 2) Juf geeft haar gerichte taken, dochter haalt voldoening uit het werken aan tafel. Maar dat vergt veel tijd en aandacht van juf. En de rest van de klas moet nou eenmaal ook draaien (flauw hè, ). Dingen als in de kring verveelt ze zich kapot. Buiten spelen voelt ze zich verloren, heeft geen idee hoe ze nou toch die aansluiting moet vinden met de klasgenoten. De kinderen zijn allemaal gek met m’n dochter, ze heeft voldoende aanspraak. Ze vindt het niet fijn om uitzondering te zijn, dus voor een aantal kinderen uit de klas zorgt juf al voor vergelijkbare opdrachten, soms wel op ander niveau, maar dat is niet zo duidelijk zichtbaar. Juf voelt gelukkig precies wat ik ook voel, het is gewoon niet ideaal nu. Maar we weten niet wat we eraan kunnen doen.
Voor het buitenspelen: een rijke leeromgeving met heel veel open einde materialen. Materialen uit het lokaal kunnen ook prima mee naar buiten Tip: Kommee!! Mocht je evt. concrete tips willen voor het buitenspel mag je wel een pb sturen. Voor in de klas: Wat wil je dochter zelf? Mijn ervaring is dat kinderen zelf heel goed kunnen vertellen wat ze graag willen. Voor de leerkracht: rijke hoeken! Veel ruimte voor onderzoekend en ontdekkend leren. Divers aanbod qua boeken (ook informatieboeken, anderstalige boeken, brochures ed), Het Kleine Avontuur en Slimme Kleuters voor inspiratie, een uitvinderskast (kast met diverse materialen: doosjes, touw, knopen, stof, rietjes, papier, diverse gereedschappen, noem het maar op - hier kunnen kinderen zelfstandig mee aan de slag), puzzel op de kop maken, gezelschapsspelletjes, smartgames, denksleutels en denkvierkanten (klassikaal). Er zijn vast meer kinderen die dit leuk vinden Kun je hier wat mee? https://hetkleineavontuur.nl/product/download-poster-100-materialen-voor-uitvinders/
Bedankt voor je berichtje. Ze wilt dus niet de hoeken in. Ze werken thematisch, bouwen zelf de themahoeken op. Het opbouwen vindt ze mooi, ze voelt zich verantwoordelijk voor de inrichting van het klaslokaal. (‘ik wil graag dat de kindjes kunnen spelen’ zegt ze) Maar daarna de hoeken in doet ze niet. Smartgames maakt ze in de klas. Dat vindt ze ook leuk om te doen. Thuis ook. De andere kinderen vinden alles wat juf bedenkt erg interessant, gaan ermee aan de slag. Maar m’n dochter dus niet. Ze houdt zichzelf ook afzijdig van de anderen. Wat m’n dochter zelf wil ben ik mee bezig, ik kom er alleen niet achter. Het enige wat ze benoemt is dat ze elke dag met de ib’er mee wilt. Slimme kleuters ken ik idd. En juf ook. Het kleine avontuur zegt me niks. Zal het morgen eens aan juf vragen.
Wat doet ze met de ib-er waardoor dat zo interessant is voor haar? Ik weet natuurlijk niet hoe ze daar werken qua verplichte taken, maar bij ons worden de hoeken ook ingezet bij de wekelijkse taken. Juist omdat sommige kinderen bijvoorbeeld nooit de bouwhoek kiezen, terwijl het wel heel belangrijk is dat ze gaan experimenteren met blokken/construeren, samenwerken, etc. Misschien een stomme vraag.. maar zijn de hoeken wel rijk, uitdagend, genoeg?
Ik reageer even alleen op deze, vorige week had ik een grappig schoolplein gesprekje met een moeder van meerdere HB kinderen. Mijn oudste ging weer eens de discussie aan over of mijn nee wel echt nee moest zijn en ik trok wat argumenten uit de kast. Die moeder werd helemaal blij dat ze eindelijk ook eens zag dat het bij een ander ook precies zo ging als bij hun thuis. Maar als het weer eens "zo een dag" is geweest, dan ben ik 's avonds ook echt op en dan kan ik het letterlijk koud hebben omdat de energie gewoon helemaal op is.
Ik weet niet precies hoe ze het allemaal doen. Maar ze zijn afgestapt van het verplicht alle hoeken moeten kiezen. Ik denk dat juf er wel in stuurt, zodat er genoeg afwisseling is. Of de hoeken uitdagend genoeg zijn voor m’n dochter geen idee. Het idee dat ze moet spelen geeft al genoeg afkeer denk ik. Wellicht is er nog wat te behalen aan de manier waarop het wordt uitgelegd. Het geen spelen te noemen, maar een bewuste opdracht geven dat ze iets moet leren of ontdekken. Juf heeft nu voor haar een weektaak gemaakt. Daar staan verschillende soorten werkjes op die ze dan moet doen. Geen werkboekjes, maar echt dingen doen. Kralenplank plaatjes spiegelen, bouwopdrachten, menukaart schrijven, maar soms ook gewoon smartgames of puzzels. Ook wel leeswerkjes, want daar wordt m’n dochter gewoon blij van. (Kleur wat je leest enzo) Ze probeert daar alle fronten wel mee te nemen. Ze is twee keer met de ib’er meegeweest. De eerste keer heeft ze gedeeltelijk de herfstsignalering van groep 3 gedaan. De tweede keer een talentfluistergesprek. Ik denk dat het hem zit in de een op een aandacht, de nieuwe lesstof, maar ook het uit de klas zijn.
@rijo ik denk dat de frustratie van dochter ook meer in de klassikale momenten zit. Want de hoekspeel momenten vangt juf goed op.
Ben benieuwd. Het hb zijn is wel meer dan alleen een cijfertje. Bij ons moest de school ook aangeven dat ze het niet bekwaam genoeg waren.
@Nummer4 vergeten te schrijven waar we de pokemon kaarten vonden. Ik vond de bladen voor de kaarten online. Volgens mij deze: https://www.papertraildesign.com/pokemon-card-template-free-printable/ Je hebt ze ook in kleur. Zoekopdracht pokemon cards empty Pokemon cards template
Super, dank je wel! Ik ga er morgen meteen mee aan de slag voor mijn dochter. Wat zal ze blij worden hiervan.
Nouja, dat dus. Vanmiddag gesprek gehad met zijn juf en die gaf ook exact datzelfde aan. Hij begint wat los te komen in de klas, stapt op klasgenoten af maar als ze hem niet begrijpen gaat hij ook echt niet nog een keer uitleggen wat hij wil, hij loopt dan maar weg en gaat zelf verder spelen bijvoorbeeld. Nogal koppig jongetje die graag zijn zin krijgt en als dat niet lukt, ook boos wordt soms. Als juf hem niet begrijpt (spraak is nog onduidelijk) dan vertikt hij het om zichzelf te herhalen. Maar laat wel een grote interesse zien in de bouwhoek, hele rijke fantasie wanneer hij in zijn eentje ergens met poppetjes speelt, eigenlijk een doodnormale kleuter verder - gelukkig. Qua ontwikkeling letters en cijfers toch maar eens gevraagd wat de gemiddelde kleuter 'moet' kennen in groep 1, blijkbaar is dat tot 5-6 tellen (serieus, ik dacht dat ze echt al tot 10 moesten kunnen tellen) en zo'n 6 cijfers en letters herkennen. Ben heel wat anders gewend van mijn oudste en middelste, die waren al zoveel verder, maar het is blijkbaar prima wat hij nu kent (5 letters en 5 cijfers).
Bij ons tussen 1&2 3 jaar en 11 maanden, en zo ook weer tussen 2&3. (alsof we het hadden gepland haha) Hield hier in dat zodra er een baby kwam, de 3 jarige al aan het wennen was bij de kleuters en nog een maandje thuis was bij mij en de baby alvorens naar school te gaan. Ik vond dat echt ideaal, een maandje in rust aan elkaar kunnen wennen en daarna alle tijd voor de baby overdag. Het liefst had ik er zo in ieder geval nog eentje gehad, maar nu de jongste naar school gaat en ik mijn handen vrij heb overdag, merk ik ook dat ik meer mijn rust kan pakken. Blijf het jammer vinden dat er niet nog een kindje is gekomen maar heb er wel vrede mee nu. Inmiddels 42 jaar dus ik ga het idee van nog eentje maar een beetje van me afzetten. Na 3 jaar proberen zal het er wel niet meer van komen Mag ik vragen wat voor fysieke klachten jij hebt? Hier namelijk chronische pijn na een ongeval, wat ook flink wat energie kost. In combinatie met 2xHB (plus kleuter) is dat echt geen goede match... Jij hebt dan 5 HB kinderen en ik denk alleen maar: hoe kom jij je dagen door??? Een tussenjaar van het gymnasium, dan beginnen ze dus nog niet echt in de eerste klas, pas een jaar later?