Wisselen van school

Wij zijn gedwongen gewisseld vanwege schoolsluiting. Heeft fantastisch uitgepakt. Mijn dochters zaten toen ook groep 2 en groep 4. Ook naar enkele klassen ipv combi en gewoon een leukere klas, meer kinderen die bij ze passen, maar daar moet je natuurlijk ook geluk mee hebben. Ze gingen op dag 1 huilend naar binnen en kwamen hand in hand met nieuwe vriendjes naar buiten.

 

Zoon is niet echt gewisseld van school, maar op zich wel natuurlijk. De 2 scholen naast elkaar gingen fuseren, dus geen keuze. Zoon kwam van de kleinste school en kwam als enige van zijn oude klasje bij de andere school in. Ook die klassen waren gehusseld, maar de meeste kinderen kende elkaar al wel. Ook een ander type onderwijs. En een betere leerkracht, maar dat zei meer over de ouder leerkracht waar hij geen klik mee had. nieuwe school had meer geld merk je aan alles. Zoon heeft nu veel meer vrienden en een hele leuke klas. Hij is er blij mee. Oude klas had maar 1 andere jongen en daar had hij niks mee, hij speelde altijd met meisjes. Nu heeft hij veel vrienden en daar ben ik blij mee. Vaak zie je dat er in de bovenbouw die interesses veranderen en dan was hij misschien wel alleen komen te staan.

 

Wij zijn gewisseld omdat de oude school niet voldoende kon bieden wat hij nodig had. Het was er super gezellig, leuke leerkrachten maar hoe snel zoon door de lesstof ging zonder er maar iets voor 2 doen zou hij zelfs met een versnelling in Gr 6 klaar zijn.

Nu zit hij op een HB school. Krijgt naast de reguliere vakken ook andere dingen aangeboden. Ze kunnen hem nu iets minder snel laten gaan door wel de lessen aan te bieden maar minder vaak en nog meer er naast aan te bieden.

Is het perfect nee, er zitten kinderen die te laat wisselde en best beschadigd zijn. Ze zijn allemaal mondiger en sneller boos. Maar hij leert (deed op zijn oude school niks meer) werkt zelfstandig en komt met hele verhalen thuis hoe het was.

Dus niet alles koek en ei maar beter dan deze school zal het ook niet worden. Ze hebben super leerkrachten die ondersteunen en zien dat ze anders zijn dan gemiddeld met een wat andere gebruiksaanwijzing.

Je kan de nieuwe school inlopen en kijken wat het gevoel is. Wij dachten in eerste instantie dit is niks. Toen we de school in liepen, alles bekeken, tekst en uitleg kregen waren we om. Het gevoel was goed.

 

Iemand nabij heeft zijn kinderen van regulier naar de vrije school over laten stappen.
De oudste (toen 10) trok het echt niet meer op regulier. Ging echt met heel veel huilbuien en tegenzin naar school voor een hele lange periode.
Over de jongste hebben ze nog wel getwijfeld, want die zat in principe goed in z'n vel.
Maar omdat het qua type kind wel eentje is die bij de vrije school past (of beter gezegd: de vrije school past wel bij zijn karakter), hebben ze toch besloten om ze beiden over te zetten.
Gaat met beiden nu helemaal goed. Beide kinderen komen goed tot hun recht.

Onze eigen kinderen zitten op regulier, maar behalve groep 1/2 wat altijd een combiklas is hier, hebben de overige groepen zowel lossen groepen als combinatiegroepen (groep 3, groep 4 en groep 3/4 dus bijvoorbeeld).
Als er alleen maar combinatieklassen zouden zijn, zou ik ook niet zo heel gauw m'n kind op zo'n school doen. Moet echt bij je kind passen. Niet ieder kind vaart daar wel bij (maar andersom ook natuurlijk: sommige kinderen hebben qua leerlijn juist meer aan een combinatieklas).

 

Wat kan dat veel verschillen.
Hier heeft iedere klas dus 50% jongens en 50% meiden erin (tuurlijk wel eens eentje meer of minder vanwege ongelijke aantallen).

 

Mijn oudste dochter is na groep 6 naar een andere school gegaan. Van regulier naar Jenaplan, dus ander onderwijsconcept en combinatiegroepen (1/2, 3/4/5 en 6/7/8). Op de oude school was er geen ‘match’, leerkrachten begrepen haar niet en ze had echt enorm veel pech met haar klas, ze werd veel gepest, had weinig echte vriendinnen en wilde gewoon niet meer naar school ed. En Jenaplan omdat dat me veel beter leek passen dan regulier onderwijs. Hoe het uitpakte? We hadden de overstap jaren eerder moeten maken! Het voelde als thuiskomen, ze werd geaccepteerd, gezien en er werd moeite gedaan om het onderwijs op haar aan te passen ipv andersom. Ze heeft fantastische laatste jaren op de basisschool gehad.

De jongste is overigens niet mee gegaan. Die heeft het wel naar haar zin op de school waar ze zit. Ik zag dus geen reden haar te dwingen om over te stappen.

 

Ik heb zelfs drie verschillende basisscholen gedaan. Reden: mijn vader was beroepsmilitair en werd steeds overgeplaatst waardoor we moesten verhuizen.
Dat pakte prima uit. Ik heb me snel aangepast en nieuwe vrienden gemaakt. Ik heb groep 8 ging ik naar de de laatste basisschool. En vanuit die school ging ik ook in mijn eentje naar de middelbare school. Mijn klasgenoten gingen allemaal naar andere scholen. Die wissel was makkelijk, omdat ik dat ook zo gewend was.
Wil natuurlijk niet zeggen dat je om die reden van scholen moet wisselen, maar het maakte dat stukje toevallig makkelijker voor mij.

De eerste school was een jenaplan school, de andere twee regulier. Ik kon op beide soorten prima uit de voeten, maar kan me voorstellen dat dat niet voor ieder kind zo is.

Mijn kinderen zaten/zitten allemaal op een Dalton school. Heel tevreden over. Ze hebben alle vier een andere aanpak nodig gehad en ook gekregen. Nu zitten er twee op de middelbare en 1 op het mbo. Ze hebben alle drie een andere middelbare school gekozen.

 

Ik ben ook absoluut geen voorstander van combinatieklassen. Behalve bij kleuters bijvoorbeeld. Het is vaak een noodgreep (vanwege de bezetting en te weinig leerlingen). In de praktijk is het erg onrustig en enorm intensief voor een leerkracht om 6 verschillende leerniveaus aan te moeten kunnen. Ieder leerjaar heeft immers kinderen die gemiddeld, boven en beneden gemiddeld zijn. Dat is al een uitdaging. En dan met 2 leerjaren nog veel meer. Zelf als kind ook moeten ervaren en dat was waardeloos. Erg onrustig doordat juf vaak aan het uitleggen was terwijl de rest rustig moest werken. Maar dat stoorde natuurlijk en je kon niet verder bij vragen of problemen.

Ik zou bij Dalton wel vragen hoe het zit met begeleiding. Dat is juist een methode die zich richt op zelfstandigheid, leren plannen, weektaken etc. Niet ieder kind is daarvoor geschikt. Gelukkig is niet iedere daltonschool even strikt en fanatiek. Sommige zijn bijna hetzelfde als regulier onderwijs. Bij de echt Dalton scholen is de docent meer een doort begeleider. Daar komen kinderen die minder goed kunnen meekomen niet zo goed uit de verf. Ga dus kijken en informeren hoe het bij jullie school is.

 

Ja, meerdere wissels i.v.m. verhuizing en bij de andere school, omdat ze geen passend onderwijs konden bieden en er nogal wat mis wat met school en de sfeer.
Ze hadden zich snel aangepast. Op de laatste school voor mijn zoon was de sfeer ook zoveel beter en had hij meer aansluiting, dat heeft hem goed gedaan.
Ik heb geen problemen met combinatieklassen, mits het onderwijs daar op ingericht is en er ruime ervaring mee is, geen noodgreep, omdat er anders te weinig leerlingen in de klas zitten, omdat het wel wat vaardigheden vergt om aan combinatieklassen les te geven.

 

Mijn dochter heeft tot en met groep 4 op een jenaplan-school gezeten. Ze had prima juffen maar de combinatieklassen en de grootte van de school werkten niet voor haar. Ze kwam elke dag huilend uit school, compleet overprikkeld.
Vanaf groep 5 zit ze op een kleinere school. Ze werken met the leader in me, dochter zit nog wel in een combinatieklas (alleen in de middag), maar de groepen zijn veel kleiner. Per 2 klassen hebben ze een eigen ingang, dit werkt voor dochter heel goed. Op de oude school was ze al overprikkeld voor de les begon.
Ze zit nu in groep 6, komt blij thuis en heeft een bff. Voor haar heeft de wissel heel goed uitgepakt.

 

Oudste is na groep 6 naar een 10-14 school gegaan. Heeft daar groep 7 gedaan en doet nu daar groep 8. Doet daar ook nog klas 1 en evt klas 2.
Jongste zit nu in groep 6 en wil ook naar deze school.
Het heeft oudste helemaal goed gedaan, meer onderwijs op niveau, samenwerking met de oudere/jongere klassen. Ze leren van elkaar.

 

Mijn oudste moest vorig jaar midden in lock down starten half groep 4 op een nieuwe school ivm verhuizing. Nou waren we al van mening dat de oude school niet echt de goede plek was voor haar. Kleine combinatieklassen. Weinig begeleiding voor kinderen die net een beetje extra nodig hadden. In de eerste lock down gingen haar Cito resultaten steil naar beneden. Ondanks dat we niet heel tevreden waren was het toch spannend, maar ze is zoo ontzettend opgebloeid! Vanaf dag 1 helemaal opgenomen in de klas, super veel vriendinnen gemaakt, gaat vrolijk naar school en de resultaten gingen het eerste half jaar heel langzaam omhoog of bleven gelijk. Toen was er nog flinke zorg over achterstand. Maar nu in groep 5 gaat ze in een rechte lijn omhoog. En het belangrijkste, ze is weer gelukkig. Echt de beste beslissing ooit!

 

Wij zijn in de afgelopen jaren 2x van school gewisseld door omstandigheden. De kinderen waren in de eerste instantie niet heel blij, maar snapten dat het nou eenmaal niet anders kon. Je krijgt niet altijd alles in het leven zoals je het wilt en ze zijn nu wel redelijk bekwaam geworden in het opnieuw vriendjes maken en niet zo onzeker zijn in nieuwe situaties. Ze hebben best af en toe gehuild, vooral de oudste en we hebben ze getroost en laten blijken dat we het begrepen en dat het ook niet leuk was. Maar aan de andere kant c'est la vie. Ze komen er ook wel weer over heen.