Ik denk dat ze vooral daarom de ib’er wil inschakelen. Geen expliciete afspraken over gemaakt. Ik was vooral overrompeld omdat juf paar weken geleden juist uit haarzelf ermee kwam dat hij waarschijnlijk door kon naar groep 2. Voelde me even zo’n pushende moeder die haar kind geweldig vindt, dat ik vind dat ie in groep 2 hoort. Dat expliciet benoemen en meenemen in de oudere kinderen bedacht ik net ook idd, achteraf dus. Haha. Heb het net wel tegen zoon nog gezegd. Dat ie ook dingen mag kiezen die de kindjes naast hem niet kiezen. Dat ie vooral moet doen wat hij leuk vindt. En ook juist de dingen mag kiezen die hij nog niet kan, want dan kan hij t leren.
Nog iemand tips voor boeken? Hij is dus 5 en heeft eind 4 gehaald en M5 nog net niet en zit op instructie niveau. Als hij boeken wil van M5 is het ook goed. Wat zijn leuke series die toch ook nog bij de leeftijd passen? Vos en Haas hebben we voor een groot deel al gehad. Als het goed is hebben ze nog een boek die we snel gaan lenen bij de bibliotheek haha. Foeksia de mini heks hebben we laatst gehaald en inmiddels heeft hij die 2 keer gelezen. Kolletje op schoolreisje heeft hij in de vakantie uitgelezen.
Ik zou hem lekker laten lezen wat hij wil. Hier lazen ze toen vooral voorleesboeken (zelf dus ). Die zijn qua onderwerpen vaak passend en qua technisch leesniveau net wat moeilijker dan heel makkelijk. Foeksia zijn meer boeken van. Kolletje ook. Heksje Lilly is ook leuk, maar weet niet hoe dat voor een jongen is. En de boeken van Vivian den Hollander, over voetbal, hockey, enz. en bv. Kaat en Ko, Spekkie en Sproet. Misschien Mees Kees en Superjuffie? En misschien de boeken van Koen en Lot. We hadden ook nog een andere serie over een meisje en een jongen, geloof ik, zal morgen even kijken of ik het nog kan vinden. *gevonden!: Bas en Brit Al is dat qua niveau misschien wat makkelijk, maar het leest wel lekker weg. En thuis vond/vind ik lezen voor het plezier belangrijker dan echt oefenen oid. Zeker omdat ze toch al zo snel gaan.
Qua lezen vooral het kind zelf laten kiezen wat het leuk vindt. Hier is Geronimo Stilton zn beetje het enige boek dat de jongste wil lezen. Mij persoonlijk zeggen al die avi niveaus niet zoveel. Begrijpend lezen vind ik veel belangrijker. Het is zeker lekker dat technisch lezen goed gaat. De kinderen hier waren in groep 5 avi uit en tja wat zegt het, alleen dat ze alle boeken uit de kast konden pakken die ze graag willen lezen. Mijn jongste heeft trouwens een hekel aan lezen ondanks dat hij het dus technisch prima aankan.
Bedankt! Hij kiest ze ook zelf uit maar de kast van de bieb is mij te groot om hem daar uren te laten zitten hahaha. Zo kan ik hem suggesties geven. Naast een leesboek neemt hij sinds de kerst ook een informatieboek en een stripboek mee. Voorlezen doen we wanneer hij gaat slapen
Hier lazen ze boeken die ik al eens had voorgelezen toen zelf nog een keer. Of ze lazen er zelf in en voor het slapen las ik ze er uit voor. Omdat ze die boeken leuker vonden dan veel van de boeken die ’bedoeld zijn’ om zelf te lezen, werkte dat hier beter. Vanaf E4/M5 liet ik avi voor thuis zoveel mogelijk los. In de bieb staat hier vanaf M5 oid ook alles door elkaar (de A-boeken) en daar staan ook Pluk van de Petteflet en Minoes ed tussen, dus liet ik ze gewoon pakken wat ze wilden. De helft lazen ze niet, prima, na een week of een paar weken ruilden we ze gewoon weer om.
Ben in de bieb wel eens in een discussie geraakt met de mw van de bieb. Mijn dochter zocht een boek en kon het niet vinden (terwijl de computer zei dat dit boek er wel moest zijn). Ze vroeg het aan een medewerkster die daarop wilde weten in welke klas ze zat, mijn dochter antwoordde netjes dat ze in groep 3 zat, waarop de mw zei dat ze dat boek dus nog niet kon lezen omdat het een avi E5 boek was en verwees haar (ons) naar de hoek met de M3 en de E3 boeken. Ik heb de mw proberen uit te leggen dat de groep waarin je zit niet meteen inhoudt dat je ook op dat avi niveau leest maar dat snapte de beste dame niet. Thuis doe ik niets met de avi niveau's, mijn zoon was heel snel met het technische lezen maar het begrijpend lezen ging een stuk langzamer (komt ook door zijn ASS) die heeft heel lang (en nog steeds veel) stripboeken gelezen omdat hij gewoon de ondersteuning van de plaatjes nodig heeft/had. Mijn dochter is ook snel met lezen , is alleen zo perfectionistisch dat ze daardoor vaak een avi niet haalt omdat ze dan net 15 sec of zo te langzaam is.
Qua boeken, ik liet Q maar tot een bepaalde hoogte zelf kiezen in groep 3. Van Harry Potter mocht ze van ons maar tot en met het derde deel lezen. Nu mag ze de rest gaan lezen. Ze vond Paul van Loon erg leuk, eerst de hele foeksia serie, daarna dolfje weerwolfje.
@Fristi2012 Je zoontje lijkt op mijn dochter. Mijn dochter had zichzelf ook wat leren lezen in groep 1. Is erg teruggezakt in vaardigheden vanaf het moment dat ze naar school gaat en doet inmiddels bijna niks op school, omdat ze het stom vindt. Dat ze moeite heeft met automatiseren bij rekenen (tafels kan ze dan weer wel) zorgt ervoor dat ze dit jaar misschien zelfs blijft zitten (groep 5). Motivatie is echt matig bij taal en rekenen (saai, stom, elke keer hetzelfde) , behalve bij geschiedenis e.d. Leren is echt een crime. Ook schijnt ze soms wat verloren op het plein rond te lopen en in de klas heeft ze niet één of twee kinderen waar ze naartoe trekt, maar ze kan met (bijna) iedereen goed overweg. (dat schijnt niet gewoon te zijn, verbaasde me daarover) Als peuter deed ze iets pas als ze zeker wist dat ze het kon. Ik ben bang dat dat het probleem nu ook is. Ze moet dingen doen waarvan ze vindt dat ze het nog niet goed genoeg kan (een ander kan het beter) en daarom verdwijnt haar motivatie. (het wordt me ineens helder!) Zorg dus dat je vooral inzet op prijzen om de weg er naartoe, de inzet, dat het eindresultaat minder belangrijk is. Leg uit dat iedereen het op eigen tempo doet, dat de een wat sneller is dan de ander en daarom soms ook andere werkjes mag maken, maar dat dit niet persee beter is. Zorg dat zijn motivatie niet verdwijnt, want het is ellendig kan ik je vertellen.
Wat een rare reactie!! Sommige boeken zullen niet aansluiten bij de belevingswereld maar dan zoekt hij van zelf verder. We zullen morgen zien waar hij mee komt
Bedankt voor je berichtje. Het terugvallen zie ik nu al. Het lijkt wel of hij met de week minder kan ipv meer. Ik weet het allemaal niet meer. Heb mezelf vandaag al allemaal verwijten gemaakt. Push ik teveel, zorg ik voor z’n ‘faalangst’. Ben ik zo’n pushende moeder die wil dat z’n kind zo goed is. Maar dan zie ik hoe blij hij wordt van rekenen, hij zit heerlijk op z’n vingers uit te rekenen hoeveel het is als je dingen bij elkaar doet. Probeert op z’n rekenmachine steeds 100 te verkrijgen, dat doe ik niet, dat komt echt vanuit hem zelf. Die motivatie op school om dingen te proberen is wel belangrijk. Thuis zijn we er druk mee bezig, nadruk leggen op het proberen ipv het resultaat. ‘Van proberen kun je leren’ en ‘als het niet lukt probeer je het gewoon nog een keer’. Ik heb hem gisteren verteld dat hij op school nog niet alles hoeft te kunnen en er juist zit om nieuwe dingen te leren. Je zag hem echt zo kijken van huh echt? Waarom heeft niet iemand (inclusief ik) bedacht hem dat eerder te vertellen. Hoop dat het ook helpt. Maar vanmiddag liet ik weer naar achter op t schoolplein. Hij vond het teveel lawaai, wilde met niemand spelen, wilde met mij mee, ging mij zo missen. Ik kort afscheid (proberen te) nemen, maar hij kwam me weer achterna gerend.
Duurde bij ons ook even dat we begrepen dat onze zoon dacht dat hij alles al moest kunnen. Daarna ging het iets beter. Het zit er nog in hoor, hij maakte zich druk om het portfolio gesprek want hij was bang dat iets niet goed was, toen vertelde ik dat hij daar zijn doel van kan maken, nu weer opgelucht. Helaas herkenbaar wat je schrijft over het afscheid, bijna de hele week onze zoon achter deur moeten schuiven, zo zielig om hem dan achter te laten. Zoals hij zei je kan me toch wel meenemen, ik wil bij jou blijven. Ze gaan nog wel kijken waarom dit nu is, is het omdat ze te weinig uitdaging geven Is de druk te groot, een grote puzzel. Hopelijk morgen iets beter. Heeft hij dat bij jullie in periodes of elke dag?
Wat vervelend dat het herkenning is. Het voelt echt vervelend. Het liefst zou ik hem dan weer meenemen, maar dat is geen oplossing. Op de peuterspeelzaal heeft hij het nooit gehad. Daar had hij nooit tijd om me uit te zwaaien. Maar hij heeft daar ook nooit ook maar iets laten zien van wat hij kan. Hij las al woordjes terwijl hij daar nauwelijks liet zien dat hij de kleuren kende zegmaar (die hij toen in het Nederlands en Engels kende). In het begin ging hij vol enthousiasme naar school, afscheid geen probleem. Wel veel knuffels voor ik weg ging, maar het weggaan geen probleem. Vanochtend wilde hij ook niet, moe, buikpijn. Gelukkig stond vandaag de magneetdoos voor z’n groepje klaar, die vindt hij geweldig. Smiddags bij het wegbrengen spelen groep 1 en 2 samen op het plein. Dat is hem veeeeel te veel. Hij overziet dat niet, zijn hem veel te veel prikkels, veel te veel lawaai. Hij heeft nu ook al 2 keer gezegd dat ie niet naar groep 2 wil, want hij kan dat niet. Hij wil in groep 1 blijven als hij 5 jaar is en 6 is en 7 is.
Het zeggen dat hij niet naar een andere groep wil is denk ik aan veiligheid, dit kent hij nu en dan is dat fijn. Onze zoon zei in het begin ik wil terug naar de peuterspeelzaal, daar vond hij het zo vreselijk dat we hem eerder hebben weggehaald. Heel vervelend dat hij de boel niet overziet en het voor hem teveel is, kan juf niet nog iets voor hem betekenen? Fijn dat hij vandaag een magneet doos had waar hij enthousiast over was,hopelijk morgen weer wat leuks, bijna weekend!
Terug naar de peuterspeelzaal heb ik de afgelopen weken ook meermaals gehoord idd. Vandaag zei hij heel schattig dat ie wel met z’n zusje mee ging om op haar te passen, want afgelopen week heeft ze behoorlijk gehuild omdat ik weg was. Dat met drukte in grote groepen heeft ie altijd al gehad. Sowieso verandering en nieuwe dingen, weekendje weg geeft daarna 2 dagen koorts. Soms vraag ik me ook af of er niet meer speelt. Ik denk dat ik hem in vervolg in ieder geval maar weer bij de juf afgeef ipv aan t begin v t schoolplein. En even aankijken hoe t komende week gaat. Zou het verstandig zijn om juf even te vragen of zij ook expliciet wil vertellen dat ie niet alles hoeft te kunnen, maar op school zit om te leren? Ik heb er in ieder geval koppijn van nu.
@Fristi2012 : buikpijn is herkenbaar, onze dochter wil ook graag weer terug naar groep 2, want dan hoeft ze niet te werken en mag ze de hele dag spelen........
Wij hebben 3 dagen voor dat we eenmaal dagen in Nederlands op vakantie gingen gehoord dat hij niet ging en thuis bleef. Eenmaal op vakantie is het goed, toen kregen we 3 dagen te horen dat hij niet naar huis wou gaan , zucht!!! Helaas ook hier weer herkenbaar, juf kan zeker zeggen dat hij daar is om te leren, zoon hecht wel waarde aan wat juf zegt en denkt. Wanneer je hem smiddags brengt blijven ze dus eerst nog spelen voor ze weer naar binnen gaan? Jij neemt daar afscheid of mogen ouders hun kinderen binnen brengen?
Veel herkenbaar dus. Wat is het toch lastig. Toch juf maar even vragen dus. Smiddags afscheid op het plein, zeker 20/25 vd 30 kindjes uit z’n klas blijven over, dus na het broodje eten gaan die buiten spelen. Smiddags mogen we dus niet mee naar binnen (tenzij het regent, maar ook dan niet mee de klas in).
@Fristi2012: Ik zou het zeker aan de juf vragen. De juf is zeker voor kleuters redelijk heilig. En sommige kinderen denken ook redelijk ‘zwart-wit’: de juf weet wat er op school gebeurt en gaat daarover en ouders voor thuis. Andersom gaat soms niet voor hen. En ik zou hem inderdaad aan de juf overdragen ‘s middags. Dat maakt het een stuk overzichtelijker. Misschien kan ze ook met buitenspelen afspraken met hem maken. Bv. wat hij gaat doen en met wie. Zodat er overzicht is. Misschien kan ze hem ook koppelen aan een wat ouder, rustiger kindje die hem buiten kan helpen. Dat hoeft helemaal niet voor altijd te zijn, maar als start. Of misschien kan hij iets om te spelen van thuis mee nemen, al heeft dat als nadeel dat hij er op moet letten en het kapot kan gaan ed natuurlijk. Mbt het idee dat de volgende groep moeilijk is: kinderen maken dingen soms heel groot. Ze denken dat de volgende groep veel moeilijker is, maar als ze er eenmaal zijn, dan valt het vaak mee (of tegen, maar dan de ‘andere kant’ op; het is te makkelijk). Hier maakten ze zich vreselijk druk om groep 2 werkjes, dat ‘konden ze echt niet’, want ‘het was voor GROEP 2!!!’. Toen ze ze eenmaal deden (de jongste op mijn verzoek eerst met de juf, die ging dat destijds echt niet alleen proberen), merkten ze dat het enorm meeviel en ze ze prima konden doen.