@Aegyo ik vind wel dat de juffen heel snel zo'n mailtje gestuurd hebben. Een kind moet toch de kans krijgen om even te wennen. Daarbij lijkt het alsof ze het kleuterjuf zijn niet aankunnen. Ik lees in dat stukje eigenlijk geen rare dingen voor een kind van net vier. Ik zou echt boos worden dat ze hem kwijt zijn geraakt en dat niet gelijk gecommuniceerd hebben. Ik zou praktisch gezien even achter een arm bandje met telefoon nummer aan gaan voor het geval dat het nog een keer gebeurd.
HB en ASS kunnen inderdaad wel samen gaan, maar wat ik lees, ook hier, dan denk ik van niet. Hij heeft geen diepe levensvragen, stelt geen vragen bij autoriteit en dat soort dingen. Nou goed, hij kan niet echt praten dus wellicht heeft hij wel diepe vragen maar weten we dat niet, maar ik denk van niet hoor haha. Ik vind hem ook wel te jong om uit te gaan van HB. Hij is pas net 3, zijn ontwikkeling kan nog alle kanten op natuurlijk Maar ik hou het wel in mijn achterhoofd dat het een mogelijkheid kan zijn. Mooi gezegd @Zonnestralen
Precies dit. Wij hebben officeel geen diagnose maar alles wijst er wel op. Waarschijnlijk gaan we toch voor een sticker omdat er dan hulp kan komen op school. Voor nu zijn we blij hoe het gaat op school. De juf lijkt een goede inzet te hebben ( andere waren veel negatiever) hij doet nu ook beyer zijn best. Voor hoe lang is natuurlijk de vraag maar ze proberen het op school wel. Ben wel benieuwd naar het startgesprek. ( doen ze met alle leerlingen ) Hij heeft nu na schooltijd wel iets korter lontje maar dat snappen we ook wel. We plannen weinig in ( alleen judo op de woensdag). Veel rust en weinig moet dingen
Ow jee hier zouden bij mij alle alarmbellen gaan rinkelen! Als school je nu al niet serieus neemt zou ik echt overwegen om bij andere scholen te gaan kijken. Dat de IBer het niet serieus neemt en er dat alle ontwikkelingen in de kleuterklas wel gelijk gaan lopen is echt niet goed als ze er zo over denken. Q had ook eens een juf die letterlijk zei ‘ik ken dat soort types wel, dat valt allemaal wel mee’. Nou, dat kwam dus ook niet goed . Maar met alles wat je beschrijft is het best logisch dat je kind reageert zoals hij heeft gereageerd. Veel succes / sterkte!!
Mijn oudste had een juf die elke keer maar bleef herhalen dat hij wel erg slim was. Toen ik op een gegeven moment door vroeg bleek ze een IQ van 100 te bedoelen. Op een gegeven moment viel bij mij het kwartje dat ze waarschijnlijk dacht dat hij een laag IQ had in het begin. Dat is nu de afwezige juf van mijn middelste. Ik ben wel nieuwsgierig naar het eerste ouder gesprek met haar
Huh!? Mijn schoonzus denkt ook dat mijn zoon zwak begaafd is. Hij reageert niet als je hem roept, en hij praat niet. Dus is hij dom. En nou ja, zij is gewoon een onwetend mens, van een lerares verwacht je toch wel heel veel meer kennis! .. mijn broek zakt er wel een beetje vanaf.
Op de pabo krijg je, als ik het goed begrepen heb, niks over hb. Ik begreep dat je daar echt voor moet kiezen en dat de leraren die er veel over weten later specialisaties hebben gevolgd.
Dat heb ik ook zo begrepen. Misschien ook niet zo gek je zal leren over hoe je moet differentiëren en gaan ze er van uit dat je gemiddelde kinderen hebt , Kinderen die je extra moet begeleiden en kinderen die een verkorte uitleg nodig hebben. Kinderen die er op uitvallen omdat ze wat meer begeleiding nodig hebben omdat ze bijvoorbeeld bij meer vakken begeleiding nodig hebben daar hebben ze inmiddels wel extra tijd en mogelijkheden voor. Kinderen die juist met meerdere vakken boven het gemiddelde (vaak nog ver daar boven) hebben ze juist heel weinig ervaring in. Je krijgt dan meer het bezig houden en niet lesgeven op maat. Het blijft lastig.
Zowel de echte ‘onderkant’ als de echte ‘bovenkant’ is lastig. Kinderen met een IQ van onder de 80 komen meestal ook niet echt aan hun trekken...
Dat is zeker waar. Gemiddeld kind is dan een stuk makkelijker. Ach maar ze kunnen nooit zeggen dat onze zoon saai is
In haar geval is het echt onwetendheid. Ze bedoelt het niet slecht, voor haar is dit een logische conclusie. Kan niet praten = zwakbegaafd. Ik heb geprobeerd om autisme uit te leggen maar dat is allemaal erg lastig vanwege het cultuurverschil.
Meestal is het toch onwetendheid waardoor oordelen kloppen? Hetgeen wat mij soms verbaast is hoe graag mensen dan toch een oordeel willen vormen. Ik ben er ook niet vrij van. Maar als ik het door heb van mezelf dan probeer ik het tegen of binnen te houden. Wat maakt het lastig uit te leggen qua cultuurverschil? Is het sowieso niet lastig om iets uit te leggen wat niet binnen de ander zijn ervaring valt?
Het lastige is dat in het land waar ze vandaan komt stoornissen niet bestaan. Althans, dat doen ze wel natuurlijk maar er gaat daar niemand naar de psycholoog, niemand krijgt een diagnose. Er is geen kennis hierover. Beetje zoals het hier was 30 a 40 jaar geleden. Men had geen idee wat ADHD was; Jantje wil gewoon niet deugen of Jantje is gewoon een beetje simpel. Ook gaan veel mensen van het platte land daar niet naar school of stoppen vroeg (groep 5 of zo). Bepaalde termen die wij wel eens gehoord hebben of -vanwege minimale basiskennis - enigzins uit te leggen zijn, ontbreekt daar. (Bijv. 'interactie', 'ontwikkeling', 'sociaal emotioneel'). Autisme is daarom moeilijk uit te leggen. Het komt dan dus neer op heeeeel simpel en ongenuanceerd: - hij snapt mensen niet - taal is moeilijk voor hem - samenspelen is moeilijk voor hem Op die manier is de conclusie 'hij is zwakbegaafd' niet heel gek En voor nu is dat ook prima. Hij is pas 3, en schoonzus speelt geen belangrijke rol in zijn leven zodat hij er mee geconfronteerd wordt. dus we laten het maar totdat het echt nodig is.
Mijn middelste gaat gelukkig weer wat vrolijker naar school. Ik ga het nog even aankijken. Liever heb ik geen echte uitdaging voor hem. Hij moet de rest van zijn school carrière nog wat te doen hebben
Uitdaging is natuurlijk prima, maar niet op het gebied van lezen en rekenen, want dat komt vanzelf wel.Voor nu eerst eens lekker gewoon leren spelen. Hier rende zoon vanochtend vrolijk de school in. Na twee weken elke ochtend een kind met buikpijn weggebracht te hebben, gaat het deze week gewoon een stuk beter. Thuis is hij ook veel beter te genieten. Wel blijven er een stortvloed aan vragen komen. Wat betekent dit, hoe komt er eigenlijk dat. Ik hoop dat het zo blijft, we gaan het zien. Voor nu tevreden.
Zoon is helemaal gek op de filmpjes van Paxi, van de ESA, over de ruimte. Weten jullie nog meer van die korte informatieve film(kanalen) gericht aan kinderen?