Hier precies zo. Groep 3 viel tegen omdat ze niks nieuws leerde en ze zo had gehoopt dat het toen ‘echt’ zou beginnen. In groep 3 kreeg ze wel Spaans bij de plusklas, dat was wel leuk. Vanaf groep 4 een hele nieuwe methode met de plusklas, op zich fijn maar Q vond het verschrikkelijk om steeds als enige de klas uit te moeten en op de gang, alleen, te moeten werken. Eind groep 4 naar Leonardo onderwijs gegaan, op advies van verschillende deskundigen. Daar tot en met groep 6 gezeten. Qua lesaanbod was dat super fijn, maar er waren veel kinderen met vrij heftige gedragsproblemen waardoor er geen veilig leefklimaat was. Nu groep 7 op een dorpsschool gestart, sterrenschool. De eerste weken gaan fijn. Ze mocht afgelopen maandag een meisje uit groep 2 helpen met lezen. Dat meisje leest al best goed en ze koppelen op bepaalde momenten kinderen aan elkaar. Nu eerst dus dit qua extra uitdaging en ze gaan kijken wat ze nog meer gaan bieden, steeds ook in overleg met haar en dingen die meer impact hebben (zoals buitenschoolse plusklas) ook met ons.
Natuurlijk heel spannend om toch over te stappen weer naar een andere school Fijn dat de eerste weken goed lijken te gaan!!
IQ-test wordt, in mijn ervaring, vanuit school ook niet heel vaak gedaan. Een losse IQ-test sowieso niet. Het is bijna altijd onderdeel van breder onderzoek. Bijvoorbeeld naar dyslexie, ADHD, autisme e.d. Wij hebben nu via de jeugdprofessional een IQ-test (dus met vergoeding door de gemeente) voor elkaar gekregen. Dat was wel even gedoe, want het was een beetje 'strijd' of dit belangrijk was voor het onderwijs, want dan moet de school of het samenwerkingsverband het betalen of dat het belangrijk was voor welbevinden, want dan moet de gemeente betalen. In ons geval is de weegschaal dus doorgeslagen naar welbevinden. En dan vooral thuis. De frustratie en depressieve buien zijn thuis zichtbaar. Op school is er niks aan het handje. Dat doet hij al jaren heel knap. Overigens is 400 euro voor een IQ-test echt goedkoop, ik zie ze maar zelfden onder de 800 euro. Wat ze met de uitslag kunnen, is erg afhankelijk van de handelingsadviezen in het verslag. En daar zou ik -sorry- bij een test van 400 euro niet het meeste van verwachten. Het is belangrijk dat er naast een IQ-test ook goed geobserveerd wordt en bijvoorbeeld gekeken wordt naar creatief denkvermogen, doorzettingsvermogen etc. En daarna dus advies op basis van de sterke en minder sterke punten van je kind. Aan alleen een cijfertje heeft een school in principe niks.
@Aegyo Ik weet niet of het gesprek met de school nog een beetje soepel loopt, maar je zou ze kunnen wijzen op deze site; https://slimmekleuters.nl/materialen/ontwikkelingsmaterialen/ Als ze daar iets naar onderen scrollen, staan er per kleutermateriaal suggesties om het wat uitdagender te maken. Dat zijn spullen die in vrijwel elke kleuterklas liggen. Het is heel simpel in te zetten. Ze kunnen dan eens kijken hoe hij dat soort opdrachtjes oppakt en of dat iets met zijn gedrag doet.
Volgens mij kan je met een bovengemiddelde intelligentie niet zo veel. Niemand is precies gemiddeld. Daarom hebben we nu in NL passend onderwijs, daarbij wordt rekening gehouden met individuele behoeften van een kind. Over gemiddelden gesproken: als de gemiddelde lengte in een klas 122,3 cm is, is waarschijnlijk niemand 122,3 cm. Als een kind echt hoogbegaafd is, dwz IQ van 130 en hoger dan is wel echt relevant. Een kind van 6 jaar kan wel getest worden, maar een IQ test wordt betrouwbaarder als je kind nog iets ouder is. Jonge kinderen kunnen een ontwikkelingsvoorsprong hebben en die voorsprong kan ook weer stagneren. Daarnaast zegt een IQ alleen ook niet zo veel. Je zou dan uitgebreider naar de persoonlijkheid moeten laten kijken.
Precies wat jij zegt een IQ test is vaak al niet eens voldoende omdat veel kinderen ook asynchroon ontwikkelen. Dan komt een test alleen niet tot zijn recht. Bij een didactische onderzoek kijken ze naar het hele plaatje maar weet niet of ze dan ook een IQ test afnemen.
Dank voor de reacties van een ieder. Er is contact gelegd met juf (digitaal ivm corona). Eea is doorgezet naar de ib’er dus we wachten het vervolg af. Voor zover ik weet gaat t overigens op school goed. Ook thuis geen klachten. Maar er zijn wel wat dingen die opvallen en als we daar wat aan kunnen doen denk ik dat ze lekkerder ik haar vel zit. Mijn vriend zit in de gmr en heeft bij een vergadering ook gesproken met de juf van de leonardo school en die raadde aan nav wat hij vertelde om te laten testen zodat wij en school meer handvaten hebben over wat haar geboden kan worden. Zij herkende al haar gedragingen bij de leerlingen die zij dagelijks ziet. Misschien leidt het tot niets of komt er niets uit, we gaan t zien. Je wilt niet ‘zo’n’ ouder zijn, maar je wilt uiteindelijk wel het beste voor je kind.
@Anan als het op school en thuis goed gaat zou een test niet nodig zijn. Zo lang ze maar gezien wordt, wat voor alle kinderen natuurlijk belangrijk is, dan is dat al voldoende. Pas als er echt problemen komen of ze naar een (bovenschoolse) plusklas of fulltime hb onderwijs zou gaan is een IQ test nodig. Vaak mag die dan ook maar een bepaalde periode oud zijn. Wanneer op school gewoon gezien wordt dat ze extra uitdaging nodig heeft en als jullie daar ook op inspelen is dat vaak al genoeg. En welk gedrag bedoel je precies dat opvallend is?
@Anan waarom wil hem precies een test, wat zou volgens jullie een meerwaarde zijn? Als het goed gaat op school en thuis, ze zien hem op school zien ik geen meerwaarde of je moet hem naar een school doen waar een test 1 van de eisen is. Hier kijken ze juist naar meer omdat we tegen grote problemen aanlopen en school het ook niet zo goed weet. Thuis gaat het nu ook minder. Als er geen problemen waren op school hadden we nooit zoveel contact gehad op school. Dan zou de normale uitdaging waarschijnlijk voldoende zijn geweest.
Ik zou inderdaad alleen laten testen als er een concrete vraag ligt. Dus mbt de oorzaak van gedrag wat problemen veroorzaakt (intern of extern), als school haar niet ziet' of als er meer nodig is waar een test voor nodig is (zoals een bovenschoolse plusklas inderdaad). Zoals ik al eerder schreef is mijn jongste dochter niet getest. Tuurlijk zijn er 'dingetjes', maar dat is toch altijd zo? Door een test wordt dat niet opeens minder. Op school wordt ze gezien en uitgedaagd. Thuis gaat het ook goed. Een test heeft dan, in mijn ogen, heel weinig meerwaarde.
hem is een haar vervelend dat er grote problemen zijn. Mag ik vragen waar jullie dan tegen aan lopen? problemen bij ons zijn niet heel drastisch hoor, er vallen dingen op. En we horen ook verhalen van haar dat dit zich deels ook uit op school. Dit mn op het sociaal emotionele vlak. Ook psychisch gebeurt er zo veel in dat hoofdje, denkt over alles zo diep na. Dat had ik graag anders gezien voor een 6 jarige. Vriendinnen herkennen dit ook niet bij hun kinderen (1 vriendin wel overigens, haar kind is getest vorig jaar). Plusklasjes kennen ze hier niet. Het enige is bijv de zon variant van lezen. Maar daar vliegt ze door heen. Ook van ouders die de kinderen wat ouder hebben weet ik dat school hierin weinig uitgedaagd heeft in het verleden. Kan nu natuurlijk anders zijn. Ik ben er liever te vroeg bij om haar uitdaging te geven dan te laat. Ze gaat overigens met heel veel plezier naar school. Thuis is gedrag wat minder, maar dat hoort denk ik dan maar ook bij het opgroeien en grenzen opzoeken. thuis zijn we sinds corona aan het schaken en dat vindt ze superleuk om te doen. Het zou mooi zijn als er vanuit school ook op een andere manier uitdaging geboden kan worden
Sorry ik was blijkbaar niet aan het opletten De problemen zijn hier voornamelijk op school. Grenzen zoeken, vervelen, vervelend doen, aandacht vragen vooral negatief. Hij verveelde zich te pletter in Gr 3. Hij mocht geen zon werk omdat hij verveelde. Maar hij deed vervelend omdat hij zich verveelde. Uiteindelijk kreeg hij zon werk en daar vloog hij door heen. Het werk wat hij kreeg was te makkelijk en het extra werk was ook wanneer het werk klaar was en niet door compacten waardoor hij nog minder deed zo dat hij geen extra werk er boven op kreeg. Op school kregen ze geen grip, we hadden al sinds het begin van het schooljaar een team die door school bij elkaar was gezet met de gezinschoach vond dat er meer gedaan moest worden. Nu zal er echt in kaart gebracht worden hoe ver hij is. Voor nu weten we dat hij als 6jarige in Gr 3 te makkelijk had omdat hij eind groep 3 al zat op midden 4 rekenen en eind groep 5 lezen. Ook begrijpend lezen is hij heel ver. Thuis is hij snel boos, erg geïrriteerd, zoekt de grenzen op en het liefste er nog even net er overheen. We zijn duidelijk en proberen niet er boven uit te roepen want bij boos krijg je nog meer boos terug. (Was bij juf ook, als die boos was en geen begrip had dan was hij nog bozer) Hoe is ze thuis?
Dank voor je reactie. Vooral voor jullie zoon lijkt me dit lastig hoor. Ben je eigenlijk op zoek naar meer uitdaging en krijg je juist minder door je gedrag. we noemen haar thuis de directrice. Zegt al een deel denk ik Uiteraard is ze de liefste dochter van de hele wereld haha, maar haar gedrag soms Ze is dominant, bepaalt de regels en als iemand thuis wat anders wil wordt ze stevig geëmotioneerd. Ze zoekt vaak negatieve aandacht (als de aandacht even naar haar broertje gaat zorgt zij ervoor dat ze snel voordringt of net te hysterisch huilt of wil laten zien wat ZIJ kan). Ze kan enorm slecht tegen in haar ogen onrechtvaardigheid. Boos en temperamentvol is ze vaak. En dan dus naar het hysterische toe. Aan de andere kant is ontzettend behulpzaam en lief. Ze stelt de hele dag door vragen. Maar dan echt de heeeele dag door. Ze staat altijd aan. We zijn nu doorverwezen naar fysio omdat haar schouders helemaal vast zitten. Dit is natuurlijk ook houding, maar ook omdat ze nooit echt ontspannen is. daarnaast is ze de laatste tijd wat meer angstig. Vorige week bij het naar bed gaan: het lukt niet om te slikken, als ik niet kan slikken kan ik niet ademen, als ik niet kan ademen ga ik dood. Hup overstuur. Ik heb daar tijdje geleden ook topic over geopend dat ze s avonds zo vaak verdrietig is zonder reden. Ze onthoudt alles. Ook dingen van 2/3 jaar geleden. Op school heeft ze nu schema gemaakt om te bepalen wanneer ze met wie speelt op welke dag op het plein. Dat het zo niet werkt in de wereld vindt ze moeilijk te begrijpen. Ze is het meest gelukkig als ze nieuwe (voor har) moeilijke dingen kan leren, dan zie je haar groeien. Als ik het zo schrijf vind ik het nog steeds geen echt abnormale dingen ofzo, maar als ik haar dan vergelijk met vriendjes zijn die zo anders, dan valt het toch enorm op. Sowieso in gedrag, maar ook in ontwikkeling. Het is niet dat ik perse een stempel wil hebben van een test, maar ik zou wel graag gemonitord Willen hebben dat er aandacht voor haar is en dat ze voldoende uitgedaagd wordt. Er zitten best een aantal wat minder goed lerende kinderen in de klas en uit ervaring weet ik dat daar toch sneller de aandacht naar uit gaat. En nu door corona is natuurlijk al het contact per e-mail dus heb ik ook het gevoel minder aangesloten te zijn ofzo. Vorig jaar groep 2 tijdens corona kregen we voor haar groep 3 werk mee omdat ze zich echt verveelde thuis. Daar schoot ze doorheen. Kregen toen als opmerking dat ze niet te snel moest gaan omdat er wel wat over moest blijven voor groep 3. Volgens mij gaat het dan ergens mis. ze is net avi getest en zit nu op m5. Lezen heeft ze zichzelf eind groep 1 aangeleerd, wij waren er niet mee bezig. Rekenen heb ik iets minder zicht op omdat ik ook niet zo goed weet wat ze zou moeten kunnen
*ik breek even in, wie weet heeft iemand wat aan onze ervaring * Onze zoon zit in groep 3. Leest op minimaal M5 niveau (verder niet getest). Wat rekenen betreft ook (veel?) verder dan gr 3 niveau. Het is een heel lieve jongen, die met plezier naar school gaat. Hij stort zich nu echt op het leren schrijven (aan elkaar, netjes etc.). Verder doet hij prima mee in de groep. Laat ook geen moeilijk gedrag zien ook al heeft hij weinig uitdaging. Maar school pakt het heel goed op. Hij gaat flink uitdaging krijgen bij zowel lezen/taal als rekenen. School heeft hiervoor ook een deskundige ingeschakeld, die meedenkt wat zinvol is om te doen. Daar hebben we een paar keer per jaar een gesprek mee met iedereen om tafel. Ze kijken dan ook juist naar wat hij moet leren (denk aan doorzetten etc.). Testen zien wij (en school) op dit moment geen meerwaarde van in. Hij is slim, dat is duidelijk. En welk getal eraan hangt, maakt voor nu niet uit. Hij krijgt de uitdaging die hij nodig heeft en de begeleiding daarbij (dat vinden wij als ouders vooral heel fijn!). Zelf ben ik blij dat school vooral gaat verbreden (ook bij rekenen, niet verder en verder maar ander soort stof, net als bij taal) en ook kijkt hoe hij aansluiting houdt met de groep en het groepsgebeuren.
Vorig jaar groep 2 tijdens corona kregen we voor haar groep 3 werk mee omdat ze zich echt verveelde thuis. Daar schoot ze doorheen. Kregen toen als opmerking dat ze niet te snel moest gaan omdat er wel wat over moest blijven voor groep 3. Volgens mij gaat het dan ergens mis. Het is denk ik niet zo handig geweest dat ze groep 3 werk meegegeven hebben... Deze kinderen hebben vooral verdieping/verbreding nodig en niet werk uit volgende groepen. Want dan heb je inderdaad steeds weer een probleem. En dat ze nu getest is op AVI, dat lijkt me ook wat zeggen. Ze gaan er vast mee aan de slag!
Welke verbreding en verdiepingsmogelijkheden zie jij in groep 2? Daar ben ik serieus nieuwsgierig naar.
Je kunt gewoon het reguliere materiaal vaak al zo anders inzetten. Gooi eens 2 puzzels door elkaar. Geef bij een kralenplank de opdracht om zelf een symmetrisch patroon te ontwerpen.
Precies! En binnen projecten is er ook enorm veel ruimte om andere activiteiten aan te bieden. @Anan: Dat vele denken herken ik heel goed, dat doen ze hier beiden. De oudste vooral in zichzelf, de jongste betrekt ons er vaker bij. Ze kunnen zich hier volledig ‘vast denken’, af en toe kap ik het dus ook echt af, omdat ze anders volledig doorschieten ed. (Werkt niet altijd.) Ook een deel van de rest van wat je schrijft herken ik, vooral bij de oudste, maar bij haar spelen zoveel dingen mee dat het lastig te zeggen is waar het door komt. In je laatste post lees ik echter wel veel zorgen, in tegenstelling tot je eerdere posts?
Dan denk ik toch dat ik de situatie anders zie. Je omschrijving van je dochter is heel herkenbaar maar wel nog extremer dan bij ons. Als of de frustraties van school toch thuis eruit komen. Hebben jullie binnenkort gesprekken met ib' er op de planning staan? Heeft school naast de ib'er nog een orthopedagoog ingeschakeld, gezinscoach, schoolcoach? Mocht dat niet het geval zijn zou ik contact opnemen met de gezibscoach. Dat is het vervilg van het consultatiebureau. Bij ons was die via school betrokken vanwege zijn weerstand op school. Inmiddels hebben we buiten school contact en heeft ons met iemand in contact gebracht die verstand heeft van hb. Meisjes uiten zich anders dan jongens heb ik gelezen. Tonen juist op school sociaal wenselijk gedrag. Hier schoot het doortoetsen ook niet op.hopelijk horen we binnenkort meer. Waarom hebben ze haar niet laten versnellen of verwachten ze niet dat ze zo ver was?