echt zorgen weet ik niet. Wij weten niet beter en voor ons is dit normaal zeg maar. Het is de ene dag ook heftiger dan de andere dag en ze kan ook heel rustig zijn en goed luisteren (rustig is wel sporadisch haha)
Op school in groep 2 kregen we berichten als lief, behulpzaam, sociaal etc. En dat is ze ook echt wel hoor. In nieuwe situaties of bij mensen die ze minder goed kent zie je een heel ander kind dan thuis. Gezinscoach oid is nooit im frage geweest omdat dit voor ons altijd normaal is geweest. Gewoon een pittig ding zeggen we altijd. Eind groep 1 mocht 1 leerling direct naar groep 3. Mijn dochter zei: ze mag naar groep 3 omdat ze al kan lezen. Dan kan ik ook maar ik heb echt geen zin om dat aan de juf te laten zien. Pas in nog/dec groep 2 begon ze op te vallen op een aantal gebieden. Versnellen hoeft van mij ook niet perse. Juist omdat haar vrienden nu in groep 3 zitten. Ze heeft gewoon wat uitdaging nodig. Gisteren heeft ze van opa een boek over de wereld gekregen en ze is nu continu bezig met waar De continenten liggen, waar Nederland dan ligt en welke dieren er wonen. Dat soort dingen zou fijn zijn als t op school ook aangeboden kan worden. Juf heeft eea doorgezet naar ib deze week. Daar hebben we uiteraard nog geen reactie van dus we wachten even af
Oh maar in groep twee kan je volgens mij genoeg doen. Mijn zoon hield toen presentaties over het weer. En (maar dat is volgens mij niet overal) ze gingen aan de slag met het lezen. Alle twee de kinderen gingen lezend naar groep 3 (hadden ze op school geleerd en het was hier vrij “normaal”). Ze oefenden toen ook met de oudere kinderen, tutor lezen noemen ze dat. En in groep 3 waren ze zelf een tutor van een jonger kind. Mijn zoon vond groep 2 juist een van de leukste jaren op school. Wel had hij toen een hele goede juf. De juf daarna was voor hem een drama, die zag hem (en volgens mij de helft van de groep) niet. Die had altijd focus op de kinderen die vervelend gedrag vertoonden.
Het klinkt voor mij als een leuk slim kind. Ik zou inderdaad een extra uitdaging zoeken. Waarom maakt ze geen presentatie over dat boek? In groep 3 begon zoon met power point presentaties, vond hij erg leuk om te doen. Schaken waren jullie al mee bezig, of een vreemde taal (op school gebruiken ze hier languagenut).
@Anan: Met alleen versnellen los je ook niets op. En sociaal is minstens zo belangrijk, als ze goed in de groep ligt, aansluiting en vriend(inn)en heeft, dan zou ik met de ervaring die ik nu heb niet snel kiezen voor versnellen. Zeker niet als de school niet uitblinkt in verrijken, verdiepen en verbreden. Want dat is ook nodig als een kind versnelt is, ook dan lopen ze voor je het weet opnieuw voor en zou je opnieuw moeten versnellen als dat het enige is wat je aanbiedt. Aansluiting bij klasgenoten is voor de meeste kinderen zo enorm belangrijk, dat zou ik dus niet snel ‘weggooien’. Je kunt ook buiten school op zoek gaan naar extra uitdaging (zoals je al doet met schaken, eventueel een schaakclub kan natuurlijk ook als ze het echt leuk vindt) en verder op school in gesprek blijven over mogelijkheden (na groep 3 wordt het voor de meeste scholen overigens makkelijker gevonden, heb ik het idee, omdat als een kind goed kan lezen er meer mogelijkheden zijn - al moet je dan weer oppassen dat het niet zo wordt dat een kind altijd apart zit en alles zelfstandig moet doen ed).
Puzzels zijn ze zelf voor de school begon al door elkaar gaan gooien, ondersteboven maken en op de kop. Ik ga zo even kijken of ik wat kan met spiegel tekenen, we hebben geen kralenplank of strijkkralen. Ik zou wel smartgames willen aanschaffen. Maar ik vind het speelgoed kopen lastig geworden voor hem. Hij kan ergens obsessief mee bezig zijn. Maar het meeste is hij met een minuut weer zat. Ik kreeg vorige week een foto binnen waarvan ik denk dat ze hem op de klanken aan het testen waren. Ze hadden ook een maan, roos, vis doosje erbij. Lezen was echt zijn ding. Bij m3 ging hij het boek op zijn kop lezen en telkens een seconde kijken om een zin op te nemen en daarna schoof hij het blaadje erover om de zin te zeggen. Hij daagt zichzelf uit. e3 vind hij dan weer lastig met de kleine letters. Hij begint weer uit deze obsessie fase te raken. Hij heeft weer een nieuwe obsessie nodig maar ik heb zo weinig inspiratie over.
Hier was versnellen ook niet onze wens. Zo lang ze hem uit hadden konden dagen was het voor ons voldoende. Stiekem hoopte we dat hij dan in Gr 3 wat meer aan de slag kon en zich niet verveelde. Hopelijk zit hij nu meer op zijn plek in Gr 4. Ben benieuwd wat de juf gaat zeggen. Dus versnellen is soms noodzakelijk en helaas was dat hier echt nodig. Wel fijn dat ze vriendinnen heeft en zich daar prettig bij voelt. Als ze ook haar uit kan dagen zou dat super mooi zijn en misschien ook voldoende om niet te hoeven versnellen.
Voor Smart games zou ik kijken op marktplaats. Dan kun je het uitproberen en als het niks is verkoop je het weer.
Ik kan niet echt wat vinden in de buurt. De pokket edities zijn wel redelijk geprijsd. Zijn die prettig?
De kleuterjuf had voor mijn zoon en en een paar andere kinderen vaak gewoon uitdagendere opdrachten in hetzelfde thema. Gingen ze vouwen, dan maakte de rest van de klas een vouwwerkje van 5 stappen ofzo, hij maakte iets van origami met 10 stappen. Was het thema ‘supermarkt’, dan moesten de meeste kinderen bijv. bananen tellen enzo, maar zij moesten dingen wegen, optellen, wat meer met de kassa spelen. De rest van de klas maakte een tekening van een supermarkt, zij tekenden een plattegrond van de supermarkt. Met bouwen gaf de juf bijv. een tekening/foto van een bouwwerk van Kapla, blokken of Lego zonder stappenplan, dat ze zelf zo na moesten maken. Ze liet ze ook boeken uitzoeken in de schoolbieb met onderwerpen die hun interesse hadden. Ze had liever dat ze wilden weten wat er in stond en zo beter gemotiveerd waren om te lezen dan Avi-start met boekjes die nergens over gaan, zoals ‘kip op de wip’. Daarnaast kreeg hij apart rekenwerk enzo. Hij had een dobbelsteen die hij tijdens het werken kon zetten op ‘niet storen’/je mag tegen me praten/ik heb een vraag’. Hij mocht die vraag pas naar boven leggen als hij hem duidelijk geformuleerd in zijn hoofd had. Dus niet ‘ik snap het niet’, maar duidelijk zeggen waar je vast loopt en wat je niet snapt. De juf legde de lat gewoon wat hoger, omdat hij dat kon en dat vond hij ook prettig. Heel fijne juf. Helaas konden ze er in groep 3 niet mee omgaan.
@owly: Natuurlijk is er soms geen andere optie dan versnellen (ik zeg altijd: bij sommige kinderen zijn beide opties (versnellen en niet versnellen) een keuze en je kunt die alleen maar maken met de kennis die je op dat moment hebt), maar ook bij jouw zoon is alleen versnellen niet de oplossing, toch? En ik twijfel soms echt wel aan of het nou beter wordt door versnellen, zeker als ze daarna nog geen aansluitingen hebben en helemaal als ze daarna de aansluiting kwijt zijn. Bij een school die verder niets biedt, zou ik dan eerder kijken of overstappen naar een school die wel iets biedt een mogelijkheid is. Als je dan toch uit de klas moet, dan maar goed, zeg maar.
Geen antwoord op de vraag wel of niet versnellen wel vind ik ook dat sociaal emotioneel heel belangrijk is. Cognitief kan je nog wel blijven uitdagen maar wat doe je sociaal emotioneel dan? Mijn jongste zoon vindt heel moeilijk een aansluiting, bij hem heeft het echt jaren geduurd totdat hij goed op zijn plek zat en dan nog heeft hij aansluiting gevonden met de kinderen die nieuw in de groep kwamen, heel apart. Mede daarom hebben wij besloten om hem op de huidige school te houden. En verder is hij gewoon nog lekker speels dus vooral laten gaan.
Je hebt gelijk wanneer je schrijft dat alleen versnellen niet voldoende is. Betreft aansluiting wanneer hij die wel had in zijn oude groep zou ik nog een twijfel hebben. Hij had daar helemaal geen aansluiting. Nu iets meer. Zodra de onderzoeken klaar zijn horen we wat hij nodig heeft en dan zal er ook gekeken worden of de school dat kan bieden. Als dat niet zo is zouden we dat heel vervelend vinden. Moet wel zeggen dat de school veel buiten de klas werkt. Dat doen ze vanaf groep 3. Dan is het in de hal met een groepje en vanaf groep 4 zitten ze in de hal en lerarenkamer. Hij gaat elke week mee met de ib'er met een paar kinderen dus hij is niet de uitzondering. Dat zou hij zelf ook niet willen.
Bij de jongste op school is veel aanbod, ze gaat een keer of vier/vijf per week uit de klas om iets anders te doen met een juf die daar speciaal voor op school rondloopt. En met haar nog een stuk of vier/vijf kinderen uit haar klas (in wisselende samenstellingen, afhankelijk van wat ze nodig hebben). Ook in de klas werkt iedereen op zijn of haar niveau (niet per se individueel, maar wel passend, heb ik het idee). In de klas zitten voldoende kinderen die ook ‘meer kunnen’, ze is dus geen uitzondering. Voor haar werkt dit prima. Maar voor de oudste werkte die aanpak dus niet meer echt lekker, al zat daar ook een (zeer) groot aandeel mbt het sociale in. De jongste heeft een geweldige klas en gaat gewoon haar gang, dus is niet zo snel onder de indruk van kinderen die ‘uit de bocht schieten’ ed. De oudste had een rotklas, tot twee keer toe, en maakt zich juist overal druk om, gaat tegen de haantjes in en komt op voor de ‘onderdrukten’ ed (dat laatste doet de jongste op zich ook, maar dan anders ). Zij zit nu op een school met veel nadruk op het sociale en creatieve en minder op het cognitieve. Dat werkt voor haar juist heel goed. Ze gaat eindelijk met plezier naar school. Het kan dus erg verschillen per kind.
Bij ons is er dus vanuit het samenwerkingsverband een deskundige die meekeek en nog meekijkt wat school kan doen. Super fijn ook voor school, zij kunnen met haar overleggen over wat handig is, wat werkt, maar ook als ze vastlopen. In groep 2 ging hij 4 keer per week met een groepje anderen kinderen (uit verschillende klassen) met een remedial teacher mee. Zij deed allerlei projecten met de kinderen die heel divers waren (knikkerbaan maken, een onderwerp uitdiepen, bepaalde spellen etc.).De activiteit was dan geen doel op zich, maar juist de executieve functies (doorzetten, leren leren etc. net wat een kind nodig heeft). Er werd gebruik gemaakt van dingen als Mus en Fred, denksleutels en nog iets waar ik de naam van vergeten ben. Verder herken ik wat @Jo79 zegt: in de klas binnen de activiteiten die gedaan worden extra uitdagende opdrachten geven. Dus bij rijmen moest hij bijv. een heel lang woord rijmen. Bij kringgesprekken zorgde de juf voor verdiepende vragen. Of moest hij bijv. iets in de atlas opzoeken. Wat ik ook fijn vond, is dat school heel breed naar de ontwikkeling keek. Cognitief loopt hij echt ver voor. Sociaal ook wel wat, maar hij heeft op zich een goede aansluiting bij de kinderen bij wie hij nu in de klas zit. Ook speelde hij nog ontzettend graag. Motorisch is hij echter gewoon gemiddeld. Dus daarvoor was het echt goed om nog te kleuteren en de tijd te hebben om op dat gebied ook te rijpen (en nog niet de hele dag stil hoeven te zitten). En dan steeds weer kijken: waar is hij, met de ontwikkeling die hij op verschillende gebieden laat zien, nu het beste op zijn plek? Ik zou denk ik vooral aan school vragen wat de mogelijkheden zijn; of zij ook zo iemand kunnen inzetten. Dat is en voor school fijn (hoeven ze niet alles zelf uit te denken) en voor je kind (want er wordt serieus wat gedaan).
@Roanna wat leuk. Dat zijn dingen die mijn kinderen denk ik heel leuk zouden vinden. Wat er hier verteld is over uitdaging leek vooral vanaf groep drie gedaan te worden. De uitleg gaat in fases. Kinderen die een korte uitleg krijgen en aan de slag gaan terwijl anderen nog mee luisteren. En een groepje wat nog wat langer bij de juf blijft. Later nog los een groepje voor wat extra uitdaging. En als ik het goed onthouden heb is er vanaf groep vijf een plus klas. Maar dan heb ik het over de standaard manier van handelen. Ik heb wel veel vertrouwen in de juf van mijn middelste. Ik ben benieuwd naar het komende oudergesprek. Hopelijk kan ik er nog wat van leren. Ik merk dat ik totaal niet creatief ben...