Echt voor thuis vind ik moeilijk. Q leerde pas echt leren toen ze op school Russisch kreeg, andere taal met ander schrift. Misschien van die sudoku puzzels?
Dat gaan ze bij ons op school niet doen. Hij wilde Frans leren nou dat was voor de middelbare school . Ik ga mij eens verdiepen in puzzelboekjes
Tja ik vind het wat kort door de bocht van school, want je leert pas leren als iets een uitdaging is. Ik lees ook dat hij zijn werk beter moet controleren, dus het zelfstandig nakijken, zal misschien niet zorgvuldig gebeuren. Is hem verteld dat hij dat wel moet doen om ander werk te krijgen? Ik weet niet wat hij thuis graag doet, maar als hij lego leuk vindt kan je ook andersom denken. Hij bouwt iets en maakt daarvoor een handleiding voor jullie. Dan moet hij tekenen welke blokjes nodig zijn en hoeveel. Dan controleren of het klopt door zelf nog eens na te bouwenhet en dan kunnen jullie het bouwen. Begin met iets heel eenvoudigs, want het tekenen is ook best lastig.
Wij hebben hem uitgelegd als hij beter nakijkt hij ook ander werk krijgt. Dan moeten ze 2 pagina’s met sommen maken onder de 10 ja blijf dan maar gemotiveerd. Gelukkig kunnen wij aan zijn gedrag thuis snel merken dat het niet goed gaat op school.
Het nakijken en kritisch op jezelf blijven zijn los gewoon zeer belangrijke waardigheden. Ik vind het goed van school dat ze iets mee doen. Daar hamer ik bij mijn kinderen (en vooral bij de jongste de oudste doet het al een hele poos prima) ook op. Kan in de toekomst veel ellende schelen als ze het goed leren.
Nadat we gisteravond wederom een verdrietig kind op hadden tot 23.00 uur hebben man een ik besloten om met school in gesprek te gaan om A te laten doortoetsen. Kan iemand mij vertellen hoe dit in zijn werk gaat? School doet dit zelf geloof ik.
Hier zitten we dit weekend tussen 2 scholen in, morgen gaat zoontje beginnen op een nieuwe school. Zijn voorsprong wordt steeds groter en deze school heeft geen verstand van hb, maar is wel superklein en wil graag een eigen leerlijn voor zoontje neerzetten. We hebben een echa-specialiste die ons daarbij helpt. Ik vraag me af en toe wel af waar dit naartoe gaat, want zoontje gaat zo ongelofelijk snel! Hij is 5,5 jaar en heeft een gemiddelde voorsprong van 3 jaar. Op sommige vlakken is hij nog echt een kleuter, maar op de meeste vlakken is hij zo wijs! De afspraak met de nieuwe school is dat hij in groep 2/3 komt en dat hij zelf mag kiezen of hij veel wil spelen of wil leren. Het spelen heeft hij namelijk echt nog wel nodig en het is niet zo dat hij de tijd hard nodig heeft om te leren. Ik vind het dapper van de nieuwe school dat ze van alle gebaande paden durven af te gaan met ons en ik hoop met heel mijn hart dat het goed uitpakt.
@zigzag ; wat een verhaal zeg! Wat moet jouw zoontje zich rot gevoeld hebben! Hoe oud is hij en in welke groep zit hij? Die plus uren zullen vast niet volledig aan zijn leerbehoeften voldoen maar wie weet wel iets. Hopelijk gaat er gauw wat gebeuren waardoor het op school en thuis beter gaat en hij lekkerder in zijn vel komt te zitten.
Spannend hoor! Wat fijn dat de school hier zo open voor staat Hopelijk heeft je zoontje het naar zijn zin en kan hij zich goed ontwikkelen op school.
Super spannend! Hier zitten de meiden ook op een super kleine school (ongeveer 60 / 65 leerlingen) en hier staan ze ook echt overal voor open. Ze proberen zo veel mogelijk vast te houden aan stamgroepen zodat kinderen steeds weer terug komen bij leeftijdsgenoten. Ze werken ook (onofficieel volgens mij) met halve leerjaren. Zo zit een kindje van vrienden in groep 3,5 en een klasgenootje / stamgroep geboorte van M in 2,5. Beide kindjes doen bepaalde dingen mee met een ander leerjaar en krijgen andere dingen aangeboden. Maar ook gaan ze vaak extra mee buiten spelen met de kleuters, omdat ze dat fijn vinden en lekker hun hoofd leeg kunnen maken. Heel veel succes op de nieuwe school!!
Dit klinkt ook wel als een heel mooi systeem. Als de school maar open staat voor creativiteit, dan komt het vast wel goed.
Ik hoop het ook. Ik hoop dat hij wat vriendjes krijgt en zich thuis gaat voelen. Dat ontwikkelen maak ik me geen zorgen om, het zijn meer de sociale dingen die lastig zijn voor hem.
De school gebruikt een leerlingvolgsysteem. Vaak is dat CITO. Bij doortoetsen, neem je een hogere toets af. En daarmee ga je door totdat het kind nog nèt voldoende scoort of niet meer voldoende scoort. Ik ken andere leerlingvolgsystemen niet, omdat wij met CITO werken. Bij CITO hoef je in ieder geval niet alle toetsen te laten maken. Als startpunt kijk je naar de laatste toets die gemaakt is. Daarbij let je op het FuntioneringsNiveau (FN) Als het FN niet al te veel afwijkt (maximaal 2 jaar) is de toets nog redelijk betrouwbaar. Wijkt het meer af, ga je dus een toets pakken die beter aansluit bij het behaalde FN. En dan ga je bij die toets dus opnieuw kijken wat de score is. Dat kan trouwens flink verschillen. Bijvoorbeeld rekenen. Als je toets E4 (eind groep 4) hebt afgenomen en je kind haalt FN E7, dan betekent dit eigenlijk "Als we een gemiddelde leerling aan het einde van groep 7 deze toets zouden laten maken, zou die ongeveer hetzelfde scoren." Dat betekent niet per se dat je kind ook voldoende zal scoren op de E7 toets. Daarin komen bijvoorbeeld kommagetallen, breuken en procenten voor. Dat zijn dingen die in groep 4 natuurlijk nog niet aan bod zijn geweest in het reguliere programma. En daar zitten wel dingen bij die -ook HB kinderen- niet zomaar zelf verzinnen. Als je nog nooit een breuk gezien hebt, moet iemand je toch even uitleggen wat daarmee bedoelt wordt. Het begrip zal dan bij de meeste HB-kinderen wel sneller komen. Maar het moet wel een keer aangeboden zijn. Dus FN E7 op een E4 toets, betekent niet automatisch ook voldoende resultaat bij de E7 toets. Vandaar dus het vooruit toetsen. Als het FN 3 jaar hoger aangeeft, zou je dus om te starten eerst eens een toets van 2 jaar verder kunnen pakken en dan opnieuw kijken wat de score is. En dan kijken of er nog een toets afgenomen moet worden en zo ja: welke. Zo gaat het doortoetsen bij CITO in zijn werk. Op kleinere schaal kun je ook de methodetoetsen vooruit toetsen. Dan is het zo dat als je start met een nieuw blok, dat je een kind dan al vooraf de toets van dat blok laat maken. Op basis van de uitslag bepaal je bij welke lessen een kind nog wel mee moet doen met de instructie en bij welke niet. Ook kun je daarmee wat schrappen in de lesstof. De vrijgekomen tijd vul je dan dus in met verrijking. Voor beide methodes geldt natuurlijk dat het alleen zin heeft om door te toetsen, als je vervolgens ook iets met de uitslag doet. Dus je vraag "Hoe gaat dat in zijn werk?" heb ik zo goed mogelijk proberen te beantwoorden. De vervolgvraag is: wat gaat de school met die informatie doen? En dat zou ik vooraf wel helder proberen te krijgen. Misschien niet in detail (daar zijn uitslagen voor nodig) maar wel op grote lijnen. Gaan ze meer verrijking geven? Denken ze aan versnellen? Plusklas? Alleen maar toetsen om het toetsen, is zinloos. Er moet wel een plan aan vast zitten.
@zigzag wat geen zware tijd. Klinkt overigens heel herkenbaar. Ik zou zo snel mogelijk hulp inschakelen en verder kijken met het samenwerkingsverband Daar zit een orthopedagoog ook bij net de als een gezinscoach. Bij ons was een test noodzakelijk om er voor te zorg een dat de neuzen de goede kant op staan en ze ook buiten kunnen sluiten dat er geen gedragsproblemen zijn. Niet dat alles nu opgelost is maar we zijn voornamelijk door de effectieve werkwijze van de gezinscoach weer in beweging. Ben wel van mening dat je een kind niet zo naar huis kan sturen, je bent lief maar je komt niet terug dat gaat er bij een kind toch niet in en zeker niet bij een vlot kind.
Hier sluit ik mij bij aan. Het toetsen is geen doel maar een middel. Kan overigens stressvol zijn voor een kind.
@tupp precies dit, alleen toetsen is zinloos. Als ze er niks mee doen is het alleen belastend en zonde van de tijd.
Wat kan er veel omgaan in een kindje van vijf jaar. Ik heb het Zaterdag ongelofelijk laat gemaakt met mijn oudste. Dat omdat naarmate de tijd vorderde hij meer kwijt wilde over zijn binnenwereld. Hij blijkt heel bang te zijn om mij te verliezen aan de dood. Dan denkt hij bijvoorbeeld aan corona. We hadden het ook over mooie landen bezoeken. En dan zegt hij niet te willen vliegen want als de brandstof op is dan stort het vliegtuig neer. In deze dingen heb ik hem natuurlijk gerust gesteld. Maar ik was nog niet voorbereid op zulke bedachte risico's aangezien mijn kinderen nog zo jong zijn. Hij stelt ook nauwelijks vragen, hij vult alles zelf in. Het is mij wel duidelijk dat ik opzoek moet gaan naar die dingen om ze te ontkrachten. Maar ik ben er een beetje sprakeloos van.
@Zonnestralen: herkenbaar. Wees ook bedacht op uitzonderlijke zaken die af en toe voorkomen. Ik merk aan onze zoon dat hij dingen snel generaliseert. Als iets 2x gebeurt, is het 'altijd zo'. Probeer er alert op te zijn dat je uitzonderingen dus ook zo benoemt.
Dat indd ook. En een beetje inzicht geven in hoe het werkt. Ik kan denk ik niet meer aankomen met antwoorden als het komt goed. Ik moet hem iets vertellen wat hij kan snappen.