Dan ben ik eigenlijk wel benieuwd hoe je als juf tegen onze situatie aankijkt. Zoon heeft nu begin groep 4 de E3 cito alsnog gemaakt. Rekenen scoort hij FN E7 en op begrijpend lezen scoort hij FN M6. (lezen zit hij gewoon op gemiddeld niveau) De reactie van de IB-er: "Ooh, ja, dat is inderdaad best netjes". Wij vragen om doortoetsen, IB-er zegt "wij doen daar uit principe niet aan, want we gaan toch niet klasoverstijgend werken. Alle kinderen zitten in de eigen jaargroep en daar horen ze in mee te doen. Alle instructie is voor iedereen belangrijk en moet gevolgd worden, want anders gaat het later in de hogere groepen mis" Wat nu wel gebeurt sinds dit schooljaar: plusklas 1,5 uur per week. Na 7 schoolweken na onze hint compacten van rekenen, maar dan zoals de methode de korte route voorschrijft, niks persoonlijk gekeken wat hij wel of niet beheerst. Pluswerk in de klas is als enige een extra rekenboek van de methode of rekentijgers, maar zonder verplichting. (gebeurt niet, hij leunt achterover en komt niet aan pluswerk toe, hij maakt dus vaak alleen maar minder werk nu)
Ik ben geen juf (niet op de basisschool dan ), maar ik denk dat je zelf het 'antwoord' wel weet. Ik zou nogmaals in gesprek gaan met school. En eventueel laten testen en op zoek gaan naar een een extern iemand 'met verstand ervan' die ook school kan begeleiden en/of kijken of er andere scholen zijn die misschien meer kunnen bieden op dit gebied.
Tuurlijk hebben we hier zelf onze mening al wel over, maar we krijgen geen voet aan de grond op school. Hij is getest, maar net niet HB, dus school vindt hem nu qua onderwijs regulier maar wel afwijkend op gedrag. (niet getest bij een bekend HB bureau, hebben we achteraf wel wat spijt van) We zijn aan het rondkijken naar andere scholen op dit moment, maar we hebben in de omgeving nog geen school gevonden die er heel anders in staat, er zijn geen andere onderwijsvormen dan regulier in onze woonplaats. Maar bij deze school stond toch echt het mooiste verhaal in de schoolgids qua hoog- en meerbegaafd. Dus waar selecteer je dan nog op? Extern hebben we gehad vanuit de gemeente, zonder resultaat. Diegene zei gewoon grof samengevat dat de plusklas al luxe is en dat deze kinderen zich aan moeten passen aan de maatschappij ipv andersom. En die was dan HB "deskundig". Dus dat heeft ons ook niet geholpen, eerder tegenovergesteld... Zouden jullie over durven stappen naar een nieuw op te richten school in een nieuwbouwwijk die qua visie wel beter aansluit? Bewegend leren als speerpunt, maatwerk per leerling nastreven, veel projectgericht werken, leerlingen clusteren buiten de jaargroep op niveau indien nodig. In het begin zal de school klein zijn met gemengde klassen, maar dat gaat natuurlijk wel groeien als de nieuwe wijk steeds groter wordt.
Wat is net niet hoogbegaafd? Je hebt ook begaafd en aan de hand van verschillende kenmerken toch daar op uitkomen. Je kunt kijken naar het zijnsluik. Er zijn veel kenmerken voor hb en kinderen die voorlopen hebben deze kenmerken vaak ook. Daarnaast zou het niet uit moeten moeten of hij wel of net niet in is. Hij loopt er tegenaan, loopt met dingen voor. Je komt niet weg met de rest volgen. Compact en Is het eerste punt en daarna nog de uitdaging. Voor veel ,kinderen is rekentijgers, dierenrijk, en nog meer van dat soort dingen afdoende maar niet voor iedereen. Maakt hij het extra werk niet omdat hij er niet aan toe komt of dat er geen motivatie /begeleiding is? Zijn jullie wel besproken met het zorgteam? Mocht dat niet het geval zijn zou ik daar toch op sturen. Mocht school niet mee willen werken dan zouik contact opnemen met de gezinscoach. Die is normaalook betrokken bij het zorgteam maar daar kun je zelf ook contact mee leggen en de situatie uitleggen. Die persoon die zei dat hb kinderen zich maar aan moeten passen wat voor functie had die, en dat noemt zich dan een hb specialist. Betreft nieuwe school, ik zou dan de hele situatie uitleggen, ze kunnen je niks laten zien omdat hij nieuw is maar als ze er wel voor willen werken is dat de overweging waard.
Net niet hoogbegaafd betekent in ons geval dat hij op afzonderlijke onderdelen van de test wel boven de 130 scoort en verwerkingssnelheid en werkgeheugen net iets bovengemiddeld, waardoor het TIQ onder de 130 uitkomt. School is erg gehecht aan de magische grens van 130. Hij gaat alleen maar steeds langzamer werken, totaal geen motivatie voor het pluswerk, want dat was ook niet leuk. De juf zegt dat hij te langzaam is voor pluswerk en wij hebben gezegd dat hij het makkelijk moet kunnen, maar de motivatie niet heeft om tempo te maken. Hij lijkt gelukkig afgelopen week er wel iets op terug te komen met het pluswerk, hij was eindelijk een keer aan rekentijgers toegekomen en dat was toch wel okee. De uitdaging vanuit de juf bestaat op dit moment uit de time-timer aanzetten voor het reguliere werk, zodat hij aan zijn pluswerk toe zou komen. Ik zou liever toewerken naar interne motivatie, maargoed, ik ben geen juf... We hebben hem verteld dat die nieuwe school er komt en zijn reactie was direct dat hij dan daar naartoe wilde, want de huidige school hoefde voor hem niet, alles is daar saai en alles is volgens hem beter dan dit. Voor zo ver je daar als 7 jarige natuurlijk een mening over hebt. Voor vriendjes hoeft hij niet te blijven, de aansluiting met de klas is op 1 meisje na er niet. De gesprekken op school hoort een orthopedagoog bij te zijn, maar die had geen agenda beschikbaar voor de gesprekken en die is uit beeld verdwenen. Gezinscoach vanuit school heb ik nog nooit van gehoord. We zijn wel aangemeld geweest bij de gemeente en vanuit daar getest en daarna 'begeleid' voor een paar maanden, maar dat is weer afgerond, want de beschikking hield op.
ONze zoon is doorgetoetst. Ze zijn net gestopt. Hij vond het ontzettend stressvol en de laatste toets heeft ie ook niet zo goed gemaakt als verwacht. Een cito score van 3 ipv de 1 die verwacht werd. Ik ben benieuwd wat dit voor gevolgen heeft. Het was voor een toelating tot een bovenschoolse plusklas. Nu heb ik thuis een verdrietig jongetje die denkt dat hij er niet meer heen kan omdat hij zijn toets heeft verknald (zoals hij het zelf zegt).
@missle: Als er nog een hulpvraag is, kan er dan geen nieuwe beschikking worden aangevraagd? Al moet je dan wel wat hebben aan iemand natuurlijk... Zeggen dat een zevenjarige zich maar aan moet passen aan de maatschappij is wat zinloos. Natuurlijk moet hij leren omgaan met 'anderen' omdat hij moet functioneren de in de maatschappij, maar daar moet hij dan wel bij begeleid worden ed... De school klinkt flink ouderwets in hun kennis en visie mbt uitdaging ed. Ik heb geen ervaring met nieuwe scholen, wel met scholen die op papier 'niets' bieden, maar door hun visie eigenlijk juist super veel mogelijkheden hebben. Mijn oudste zit nu op zo'n school. Op haar oude school kreeg ze alles gecompact, kreeg ze extra aanbod in de klas en zat ze in een soort plusklas (heet daar anders). Maar ze handelden naar mijn idee erg 'standaard' ipv goed te kijken naar wat het kind nodig had. Maar voor haar werkte dat totaal niet. Sinds een paar jaar zit ze op een school die op papier niets bieden qua verrijking ed, in de klas werkt ze nu binnen de methodes wel op de gecompacte lijn met verdieping en verrijking ed, maar door het projectonderwijs, de creatieve insteek en de waardering voor eigen initiatief ed is er daarbuiten zo enorm veel ruimte voor verdieping en verrijking. Ze kijken bovendien erg naar het kind en passen daar hun handelen, binnen bepaalde grenzen, op aan. En dat past veel beter bij haar. Van een kind wat niet meer naar school ging, überhaupt niet meer wilde leren en verder ook met haar ziel onder haar arm liep, is ze opgebloeid naar een kind wat met zeer veel plezier naar school gaat en geniet van leren en zelf buiten school nieuwe uitdagingen opzoekt. Doordat de school haar de ruimte heeft gegeven en haar heeft begeleid op de manier die bij haar past, doet ze de dingen die de maatschappij van haar verwacht.
Wat ontzettend lastig! Ook erg raar dat de orthopedagoog nu niet eens beschikbaar is. Klinktn ijnderdaad of een andere school ook niet gek is
Ik denk inderdaad dat je gelijk hebt met hoe je het omschrijft en wat fijn dat bij jullie de wisseling zo goed heeft uitgepakt! Op onze school merk je dat ze een cursus hebben gehad, elk gesprek is het weer 'de leerkuil' als hoofdonderwerp bij hoog- en meerbegaafd waar school op terug komt. En de leerkuil komt aan bod in de plusklas. Fijn dat er 1,5 uur per week aan gewerkt wordt en heel nuttig. Maar als de eigen juf vervolgens zegt dat ze had gehoopt dat de plusklas juf voor de hele week het pluswerk zou aanleveren, zodat ze dat zelf niet hoefde te organiseren, dan gaat er toch echt wel iets niet helemaal goed. Eigenlijk hebben we al wel duidelijk dat deze school en onze visie te ver van elkaar af staan, maar dat alternatief vinden dat vind ik zo enorm lastig. De verhalen over meerdere schoolwisselingen en nog geen succes ken ik ook en daar ben ik toch wel een beetje bang voor eigenlijk.
Super leuk, zo'n principe aanleren, maar naar mijn idee moet hier vervolgens in de praktijk mee geoefend worden om de transfer te kunnen maken. Mijn dochter heeft tig keer dingen over mindset gevolgd, tot ik zei dat nog een keer wat onzinnig was, omdat ze het heus wel wist, maar moeite had met het toepassen. Die stap maken kinderen niet automatisch. Ik zou de plusklasjuf en de groepsleerkracht ook eens met elkaar laten praten...ze lijken van elkaar niet te weten wie wat doet ed... En ook als de plusklasjuf dingen meegeeft, zal de groepsleerkracht het moeten begeleiden. Een schoolwissel is altijd lastig. Wij hebben het ook heel lang afgehouden, omdat de school op papier en in principe ook in aanbod en aanpak veel in huis had en mijn dochter op zich ook vriendinnen had en zelf niet wilde wisselen ed. Tot ze echt vast liep en weigerde nog naar school te gaan, toen hadden we ook geen andere keus meer. In jouw verhaal lees ik eigenlijk vrij weinig tot geen positief dingen: je zoon geeft aan te willen wisselen, jullie hebben geen goed gevoel bij de school en je zoon heeft geen aansluiting. Wat is voor jou de reden om op deze school te blijven?
Q kwam ook met dat soort dingen. Van de kinderpsycholoog kreeg ik toen het advies om samen met haar op te zoeken of deze dingen gebeuren, hoe vaak etc. Ook zij wilde niet meer vliegen. Samen hebben we opgezocht hoe vaak er iets mis gaat tegenover het aantal vluchten, wat gedaan wordt om te voorkomen dat er iets gebeurd. Zo neem je de angst serieus maar laat je ook zien dat de kans dat iets gebeurd klein is.
Klopt helemaal dat als het bij die 1,5 uur blijft dat hij dan niet optimaal profijt er van heeft. We hebben ook nog een dochter bij de kleuters, waar we tot nu toe nog niet tegen zo veel problemen aanlopen, al zou ik ook niet willen zeggen dat ze nu echt aansluiting heeft in de klas. Deze school zit wel op een steenworp afstand van ons huis en alle kinderen uit de wijk gaan daar naartoe. Voor de helemaal nieuwe school moeten we naar een nieuwe wijk aan de rand van onze woonplaats, een stuk verder van huis. Voor de huidige school zelf kan ik weinig positief verzinnen, dat zegt misschien ook al genoeg...
Een school waar je kind zich fijn voelt is zoveel waard. Ik weet niet hoe ver de nieuwe school is? Mijn jongste dochter zit ook in de wijk op school, we kunnen de school zien vanuit ons huis. De oudste zat daar eerst ook. Nu zitten er in onze wijk wel meer scholen, dus niet alle kinderen zitten op dezelfde school, misschien dat dat wel uitmaakt. Nu zit ze twee wijken verderop op school. Maar als ik zie hoeveel gelukkiger ze is, dan is het alles dubbel en dwars waard. En inmiddels heeft ze twee kinderen op haar school leren kennen die ook hier in de wijk wonen, dus ze is niet de enige.
Mijn zoontje begon op een school op 10 minuten fietsen van ons huis. Daarna wisselde hij naar een school op 9km van ons huis. Sinds vandaag de derde schoolwissel en nu rijden we 17 minuten met de auto. Het kan me echt niet schelen, als hij maar op de goede plek zit. Zoontje is 5,5 jaar en dit is dus al zijn 3e school. We zien wel hoe het gaat. Vandaag kwam hij in ieder geval huppelend en vrolijk naar buiten.
Ik zou zeggen dat die school nog veel te leren heeft... Maar ja, aan dat antwoord heb je niet veel. Nog aan een uitgebreid verhaal hoe wij zoiets op zouden pakken. Over één ding heeft de IB-er gelijk: als ze niks met de uitslag gaan doen, hoeven ze ook niet vooruit te toetsen. Verder lees ik veel dingen die ik herken van scholen waar nog weinig bekendheid is met meer- en hoogbegaafdheid. Wat instructie betreft, moet je er inderdaad alert op zijn dat er geen hiaten gaan ontstaan. Bijvoorbeeld bij rekenen, leren ze soms niet goed om sommen cijferend uit te rekenen (onder elkaar dus) omdat ze het nog heel lang uit hun hoofd volhouden. Ze schrijven dan de som wel onder elkaar op, maar rekenen hem uit hun hoofd uit. Dat zie je op papier niet. Tot de getallen groter worden en ze 'ineens' vastlopen. Ze hebben dan namelijk de strategie nooit geleerd toen die met makkelijkere getallen werd aangeleerd. Dus ja: dat is iets om alert op te zijn en geregeld te checken of ze de juiste strategieën snappen en kunnen toepassen. Maar het goede nieuws is, dat je bij deze leerlingen ook best eens een steekje kunt laten vallen. Liever niet natuurlijk, maar als het toch gebeurt is er geen man overboord. Het zijn namelijk slimme kinderen, die aan een korte instructie meestal genoeg hebben om het alsnog op te pikken. En tja, zo lang pluswerk niet verplicht is, blijft het vaak liggen. Herkenbaar. Ze moeten moeilijker werk maken om op hun niveau uitgedaagd te worden en te leren doorzetten. hulp vragen etc. Maar dat betekent niet dat ze het automatisch leuk vinden en uit zichzelf doen. Voor veel kinderen geldt zelfs het tegendeel: zo lekker is het niet om uit je comfortzone gesleurd te worden. Ik zou instromen op een hele nieuwe school behoorlijk spannend vinden. Ze moeten zich nog bewijzen. Maar ja: er moeten ook mensen zijn die ze de kans geven om zich te bewijzen. Ik kan me voorstellen dat je op een hele nieuwe school, ook een enthousiast team hebt. Dat nog heel goed werkt vanuit de visie. En nog niet op de automatische piloot. Dus dat zijn wel pluspunten. Vaak begin je met kleine groepen, ook fijn. Nadeel is dat ze hun weg nog moeten zoeken, nog op elkaar ingespeeld moeten raken etc. Misschien is het begin rommelig en met vallen en opstaan. Lastige afweging. Belangrijke vraag is denk ik: wat is het ergste wat er mis kan gaan?
Bedankt voor je uitgebreide reactie! Ik zou ook liever zien dat school probeert en misschien een steekje laat vallen, in plaats van het keuslijf wat ze nu aanhouden. Maar in hun eigen beleving zijn ze op deze huidige school echt specialist op het gebied van HB en MB De nieuwe school zal vast rommelig worden, ze starten al na komend nieuwjaar met twee leerkrachten in een 'noodgebouw' en pas in 2023 of 2024 komt het definitieve gebouw. We moeten dus ook nog eens snel kiezen of we er in stappen of niet met de start. Bij later pas over willen stappen zou het kunnen dat er voorlopig geen plaats is tot de definitieve bouw. We staan nu op de lijst met eerste geïnteresseerden en bij nu direct aanmelden hebben we zeker plaats.
Dat is inderdaad een korte tijd voor 3 overstappen, wat fijn dat hij nu wel blij uit school kwam! Hopelijk blijft dit zo en lukt het hier wel. Het is meer het afscheid nemen van het beeld van de wijkschool en vriendjes in de wijk. Maar als ik heel eerlijk ben is van dat beeld ook nog weinig terecht gekomen tot nu toe...
Woehoeeee, zoon heeft woensdag z’n eerste speelafspraakje met een kindje uit z’n klas. Zou hij aansluiting gaan vinden. Of is t aanpassen. Voor nu ben ik positief gestemd. We gaan het zien.
Dank je wel voor je uitgebreide reactie. Erg verhelderend! De reden dat wij haar willen laten doortoetsen is zodat we weten op welk niveau ze zit en ze meer op haar eigen niveau gaat werken. Ze gaat nu 2x per week naar een verbredingsgroepje maar de bedoeling is dat ze ook in de klas op haar niveau gaat werken. Een klas overslaan is voor ons geen optie omdat ze al een vroege leerling is (eind oktober). Als ze versnelt gaat ze met 10 jaar naar de middelbare school, deze zit 10 km verderop. Daarbij is haar neefje met 10 jaar naar de middelbare gegaan en dat is geen succes gebleken (ieder kind is anders maar het speelt wel mee in de overweging). Op dit moment verveelt ze zich, slaapt ze slecht in (tussen 22.00 en 23.00 uur), is ze snel boos en gefrustreerd en geeft ze aan dat ze njet lekker in haar vel zit. Ik kreeg vanmorgen een mailtje van de juf dat ze morgen doorgetoetst wordt op lezen om haar daarmee op haar eigen niveau te zetten. Deze week hebben ze toetsen gehad om het niveau van onder andere rekenen te bepalen. Het is de bedoeling dat ieder kind op zijn eigen niveau gaat werken. Als dit onvoldoende blijkt te zijn gaan ze haar doortoetsen. Dus voor nu is het enkel lezen doorgetoetst gaat worden. De juf gaf ook nog aan dat ze het idee had A lang niet alles laat zien, perfectionistisch is en bang is om fouten te maken. Heel herkenbaar allemaal