Herkennen jullie trouwens moeite hebben met vrij (buiten) spelen in de kleuterleeftijd? Mijn oudste had een groep kinderen uit zijn klas mee. Ze hebben een aantal uur doorgebracht aan tafel en mijn middelste deed toen heel goed mee. Hij viel gewoon niet op als jonger. Maar op een gegeven moment mochten ze met zijn allen de tuin in en raakte hij telkens in paniek. Mijn moeder was erbij en denkt dat hij gewoon moe was. Ik vond het juist heel opvallend dat hij aan tafel (imo een voorspelbare situatie) zich echt beeldig gedroeg en het naar zijn zin had. Terwijl hij het buiten gelijk bijna om de minuut op een brullen zette (imo een onvoorspelbare en minder overzichtelijke plek). Is dit normaal op die leeftijd? Voor hem was het op zijn broer na een onbekende groep.
Onze beide zoons hebben daar niet zo'n last van gehad. Het is ook niet iets wat ik uit de literatuur herken als typisch voor HB. Maar dat neemt niet weg dat jouw zoon er wel last van kan hebben. Het ene kind is de andere niet. Mocht het nog eens voorkomen, kun je hem misschien even apart nemen voor het buitenspelen en met hem doorspreken wat hij wilt doen en met wie. En dan even het andere kind of kinderen erbij betrekken en proberen een afspraak te maken. Maar dat is natuurlijk ook wel een beetje afhankelijk van de leeftijd / ontwikkelingsniveau van de anderen of ze zich daar dan aan houden.
Mijn kinderen hebben dit beide nooit gehad. De jongste was een jonge leerling. Het kan best te druk geweest zijn voor hem. Wellicht niet zoveel (vreemde) kinderen tegelijk meer uitnodigen. Op die leeftijd is één speelafspraakje per keer vaak genoeg. Twee kan nog wel, maar een hele groep is echt te veel.
Het was het verjaardagsfeestje van mijn oudste. Ik moet er zelf ook niet aan denken om vaak zoveel kinderen tegelijk op bezoek te hebben. Ik vroeg mij niet per se af of het bij een ontwikkelingsvoorsprong hoort. Meer of het normaal is. Ik heb zelf veel moeite met onvoorspelbare situaties. Het geeft mij vraagtekens.
Niet helemaal bekend maar het heeft wel overeenkomsten met mijn oudste in de kleuterklas. Zij zat in een combi groep 1/2 en was daar heel rustig. Als ze thuis kwam moest ze eerst fysiek ontladen. Groep 3 hebben we het maar niet over (6 verschillende juffen en toen kwam corona) Groep 4 bloeit ze nu helemaal op en laat ze zichzelf steeds meer zien. In groep 1/2 was iedere dag anders: plek in de kring, naast wie ze zat, welk werkje ze moest doen, met wie ze het werkje moest doen enz. Ze wist gewoon niet waar ze aan toe was. Vanaf groep 3 zitten ze 2 aan 2 en is alles heel duidelijk en gestructureerd en dat vind ze zo fijn! A is een meisje wat niet houdt van veranderingen en graag wil weten waar ze aan toe is. Die hele kleuterperiode is dus heel onzeker voor haar geweest en het kostte haar veel moeite om zich staande te houden.
Oké dat is een andere situatie. Ik begrijp dat de kinderen een paar jaar ouder waren. Het kan best zijn dat het allemaal te wild voor hem was. Ook de spanning van een feestje kan meespelen. Merk je aan andere drukke situaties ook dat hij dat lastig vindt?
De andere kinderen speelde veel met fantasie. Voor hem was alles echt. Ze kwamen voor zijn broer, dan lijkt dat samen afspreken mij wat lastig. Ik wilde dat hij even op zijn kamer wat rust zou pakken maar dat kreeg ik niet voor elkaar.
Wij brengen de niet-jarge broer altijd even ergens anders onder tijdens het kinderfeestje van de ander. Nu is bij ons het leeftijdsverschil ook wel groot (ruim 3 jaar).
Bij mijn oudste merkte ik heel duidelijk dat prikkels al snel teveel werden. Met rust en structuur gaat het beter met hem. Mijn middelste is zelf druk en lijkt juist prikkels te zoeken. Hij slaat regelmatig heel kort even op tilt. Ik denk niet dat dat is om zijn zin door te drijven.
Hun verschillen 16 maanden. Ik behandel ze meestal een beetje als tweeling. Helaas was het onderbrengen niet mogelijk. Mijn moeder was erbij en mijn schoonouders zijn geen optie meer.
We zaten met zijn drieen bij het gesprek. Papa had begrepen dat er iemand met een hogere city score vanaf januari haar plek zou krijgen. Ik had begrepen dat ze 2 wat mindere cijfers had gehaald en daarom vanaf januari niet meer naar de plusgroep mocht en dat ze mogelijk ook de rekentijgers niet meer mocht doen. Dochter had begrepen dat ze slechtere cijfers had dan iemand anders en daarom haar plekje moest afstaan. Deze boodschap werd ons gegeven door de ib-er. Na uitleg van haar leraar blijkt dat ze tot de kerstvakantie heeft om haar cijfers op te halen en anders bestaat er de kans dat ze uit de plusklas moet. Maar dat die beslissingen altijd samen met de ouders genomen wordt.
Bij M (en bij Q was dat ook wel) gaat het goed als iedereen zich aan ‘afspraken’ houdt. Als er bij fantasiespel bij wordt gezegd dat het voor de nep of alsof is dan gaat het goed. Als ze dat er niet bij zeggen en doen alsof het echt is gaat t ook mis. Resultaat, met iets oudere kinderen gaat het spelen beter. En anders veel boos en frustrerend gedrag... Best herkenbaar dus.
Onze zoon van 6 jaar, groep 3, zit al weken weer niet lekker in zijn vel. Hij is erg humeurig, snel boos en verdrietig, kauwt op alles wat los en vast zit en hij vindt school saai en stom. Dit was eind groep 1/groep 2 ook het geval, hij kreeg toen duidelijk te weinig uitdaging. We hebben laatst een gesprek met juf gehad. Hij gaat sinds groep 2 elke week naar een 'plusklas' waar hij smartgames en verrijkingsstof (op papier) aangeboden krijgt, maar juf gaf aan dat hij daar niet aan toe komt omdat hij zijn 'gewone' werk steeds niet af heeft. Wij hebben aangegeven dat het natuurlijk ook niet motiveert om sommen tot 10 te maken, als je al kunt rekenen over het duizendtal en dat was ze gelukkig met ons eens. Hij mag nu meteen beginnen (de instructie overslaan) en hij hoeft maar een paar sommen te maken ipv alle rijtjes. Hij vertelde gisteren trots dat hij nu als eerste klaar was en met zijn extra werk aan de slag kon Hij krijgt nu ook doe-opdrachten (ipv nog meer werk op papier) wat veel beter bij een kind van 6 jaar past. We hopen dat het nu wat beter zal gaan... Thuis krijgt hij overigens voldoende uitdaging (spelletjes, denkpuzzels, constructie, gereedschap, 'open einde'-speelgoed, veel materialen om mee te knutselen ed) en we hebben een kauwsieraad aangeschaft. Maar we vinden vooral het stukje gedrag heel moeilijk... Is dit voor jullie herkenbaar? Ik ben zelf ook leerkracht (groep 1/2) en ben best wel pedagogisch onderbouwd, maar ik weet het soms ook even niet meer (Deze situatie is voor mij als juf overigens ook erg leerzaam.) Hebben jullie nog tips qua speelgoed, boeken, spellen, apps ed?
Fijn dat de school het na een gesprek oppakt en aanpassingen gaat doen, @rijo. Ik zou dat eerst even aankijken om te zien of dat al wat doet met zijn gedrag. Fijn dat ze ook met tastbaar materiaal aan de slag gaan. Hij zit in groep 3, maar wellicht kan de leerkracht nog wat met de tips op https://slimmekleuters.nl/materialen/ontwikkelingsmaterialen/ Daarop staan allerlei suggesties van opdrachten die je kunt geven bij het ontwikkelingsmateriaal voor kleuters, waarbij je echt wat meer vraagt. Voor jou als kleuterjuf denk ik ook interessant! Het kost 0,0 investering in materiaal en is in de klas gewoon super simpel in te zetten. Heel wat anders dan tastbaar materiaal of werkbladen, is leren programmeren. Ik ben zelf wel erg fan van Codespark. Voor ouders is het vrij duur. Maar als leerkracht kun je gratis een abonnement nemen. Je moet dan wel bij inschrijven het e-mailadres van je school gebruiken. Ze gebruiken het stukje achter het @ om te checken of daar inderdaad de site van een onderwijsinstelling bij hoort. Daarna kun je accounts aanmaken voor de leerlingen. Je hebt op school wel iPads of chromebooks nodig om de app op te installeren. Codespark richt zich echt op jonge leerlingen. Ze hoeven er in principe niet voor te kunnen lezen. Dus het kan al vanaf begin groep 3. De eerste levels zijn erg simpel, daarin leren ze ook de besturing van het spel. Maar het wordt steeds wat moeilijker. De vormgeving is leuk, de omgeving zelf is reclamevrij en veilig. Door het spelen van dit spel leren kinderen de basisbeginselen van programmeren. Het begint met pijlen, maar uiteindelijk komen er ook "als ... dan ..." opdrachten in en ook en / of commando's. Het is een mooie manier om oorzaak-gevolg denken te stimuleren en ook gewoon het logisch nadenken. Wat ook heel vanzelfsprekend gebeurt is fouten maken en opnieuw proberen. Er zitten echt een paar mooie vaardigheden achter en heel aantrekkelijk verpakt. Absoluut een aanrader! --- edit: ik heb trouwens geen aandelen in codespark ofzo Ik ben er oprecht erg enthousiast over. Eén van de leukste vondsten die ik afgelopen jaren heb gedaan op het gebied van onderwijs. Nadat ik het eerst uitgebreid zelf en met mijn eigen kinderen heb 'getest', heb ik het op mijn eigen school geïntroduceerd en inmiddels ook op een aantal andere. Ik hoor er alleen maar enthousiaste reacties op. Als ouder heb je misschien niet direct iets aan deze tip, maar als je weet dat er op school een leerkracht rondloopt die òf affiniteit heeft met hoogbegaafdheid òf met ICT, dan zou ik deze tip zeker doorgeven. Het is een Engelstalige site en in Nederland volgens mij niet zo heel bekend. Maar absoluut waardevol, met name voor groep 3-4 zou ik het inzetten, hoewel onze jongste er als kleuter mee gewerkt heeft en dat ging ook. En de oudste was toen al wat ouder (groep 5, volgens mij) en hij vond het ook nog erg leuk. Maar het duurde voor hem wel langer voordat het moeilijk genoeg werd. Mocht je trouwens met oudere kinderen (groep 7-8) iets willen in deze richting, is robomind academy een leuke uitdaging. En scratch natuurlijk. Maar Robomind heeft echt een opbouw in de vorm van lessen. Scratch is een heel ander soort programmeren, veel meer open. Oh ja... ik heb dus affiniteit met hoogbegaafdheid èn ICT .
Kijk zo zie je maar datiedereen anders tegen dingen kijkt. Fijn dat ze nog wel een kans heeft om meer inzet te tonen. Al blijf ik van mening dat ze haar echt te kort doen als ze in eens dat stoppen, wat is dan nog de motivatie om naar school te gaan. Hopelijk heeft ze verder wel een aangepast programma zo dat ze niet alles mee hoeft te doen en zo toch nog tijd heeft voor andere taken
Heel begrijpelijk, het gedrag kan ook komen door verveling, geen aansluiting etc. Het gedrag van die van ons was ook niet over om naar huis te schrijven. Maar goed blijkbaar had hij de dingen die hij moest kennen van gr 1 al onder de knie voor dat hij was begonnen. Observaties hebben we in gr 1 ook gedaan maar dat was om mee te laten kijken of een buitenstaander ook zag wat zij zagen. Dus als ze goed kunnen beargumenteren waarom ze een observatie willen zou ik daar in mee gaan. Heeft school hem dan ook al besproken met de ib'er?
Ze doen altijd (de hele klas) een soort van instaptoets en aan de hand daarvan kijken ze of je de lesstof al onder de knie hebt en wie er welke uitleg voor nodig heeft. Heel af en toe doet ze dan mee in de klas met de gewone instructie maar vaak mag ze gewoon doorwerken. Op zich vind ik het ook geen goed idee dat ze het eventueel stoppen, aan de andere kant, ze is de hele basisschool doorgekomen met twee vingers in haar neus en leert nu wel dat ze soms ook ergens simpelweg voor moet werken. Dan hebben we thuis haar broer (met autisme) die van ons altijd te horen krijgt dat alles boven en 6 goed is (hij doet kader groen, heeft ontzettend veel moeite met plannen, heeft dyscalculie en is erg goed in talen) We hebben haar nu dus ook uitgelegd dat zij echt heel anders is en dat we ook andere verwachtingen van haar hebben en dat bij haar nu telt alles boven een 7 is goed.
Bedankt voor je reactie en tips Ik reageer later even wat uitgebreider. Ik ben bekend met slimmekleuters.nl, ik gebruik dit voor thuis en in mijn klas. Topsite! Hier op school gebruiken ze doe-opdrachten uit een methode voor meerkunners, ben de naam even kwijt. We kijken even hoe het loopt, ik kan het altijd nog als tip noemen.