Ze gaat niet met tegenzin heb ik het idee. Heb ook niet het idee dat ze er veel voldoening uit haalt. Maar meer dat het er gewoon zo hoort. En ze het dus maar doet.
Maar van als ze echt met tegenzin gaat, dan schiet je er weinig mee op. Als het gewoon oké is, dan kun je het een kans geven en kijken wat er mogelijk is ed. In sommige regio's zijn ook peuterplusgroepen (alleen even goed kijken of de doelgroep de juiste is, soms worden groepen voor kinderen die juist wat extra ondersteuning nodig hebben mbt bv. taalontwikkeling of op sociaal-emotioneel gebied ook zo genoemd).
Voor nu geniet in zelf ook nog teveel van m’n 2x paar vrije uurtjes. Na de kerstvakantie gaan er weer een aantal oudere kindjes weg, dus misschien dat ze dan wat meer tot haar recht komt. Maar ik betwijfel of ze daar wel uitdaging gaat krijgen. De puzzels die er liggen maakte ze al toen haar broer er nog op zat, zij was toen nog geen 2 jaar. Tis ook gewoon een lastige tijd, verder is er momenteel weinig te doen, we gingen altijd zwemmen, naar mamacafe, naar t voorlezen in de bieb. T enige uitje momenteel is de supermarkt. Haha Gelukkig mogen we vanaf morgen weer zwemmen. Hopelijk verpest de kerst het niet en mag het na de vakantie weer doorgaan. Het is gewoon sneu als ze zichzelf niet kunnen of durven zijn. En dat ze dus ook niet gezien worden voor wie ze zijn. Dat was bij m’n zoon ook. Die liet op de peuterspeelzaal ook niet zien wat hij kon. Die hakte en plakte thuis al woordjes terwijl hij op de psz amper liet weten dat hij de kleuren kende.
Dat is zeker sneu! Aan de andere kant is dat voor sommige kinderen ook iets wat ze 'moeten' leren. Dit is namelijk iets waar ze, helaas, nog heel veel tegen aan zullen lopen in hun leven... Het scheelt vaak al heel veel als de omgeving in gesprek wil gaan met ouders en open staat voor wat zij aangeven ipv dat je continu tegen een muur aanloopt. Er iets mee doen is het volgende...hopelijk doet de psz dat ook!
@Fristi2012 hier gaat de tweede nu niet naar de psz door ervaringen met de oudste. Hij liet zich daar wel zien, maar totaal geen aansluiting met de kindjes en veel ruzie met andere kinderen. Tweede laten we nu lekker thuis daarom.
Is ook zeker zo, dat ze het moeten leren. Je wilt alleen zo graag anders voor je kind. Volgende week iets uitgebreider gesprek met juf, helaas telefonisch. Heb helaas weinig vertrouwen in de peuterspeelzaal. Maar wie weet verbazen ze me nog.
Zeker...je wilt zo graag dat alles soepel en 'gewoon' gaat... (De hoop dat dat ooit zo zal zijn, ben ik jaren terug alleen enigszins verloren... )
Even terug schreef ik over dat er een gesprek met leerkrachten van mijn zoon aan kwam en dat ik het gevoel had dat ze hem willen laten doubleren in groep 2. Het gesprek is inmiddels geweest en gelukkig zien ze op school ook dat hij erg pienter is en doubleren dus niet de oplossing gaat zijn. Maar waar hij echt in tekort schiet is concentratie en doorzettingsvermogen. Na de kerst komt er een onderwijsspecialist hem observeren, ben erg benieuwd wat daar uit komt. Hebben er hier ouders ervaring met slimme kindjes die zich slecht concentreren in de klas? Thuis heeft hij er weinig last van want dan zijn er geen externe prikkels.
Mijn oudste is de enige die naar de psz is geweest. Hij was al snel van zijn zindelijkheid af en begon terug te vallen met taal. Ik zeg niet dat zijn tos daar vandaan komt. Maar ik vraag het mij toch af of het eraan bij gedragen heeft. Hij zat er vaak in zijn eentje maar zijn eigen ding te doen. En de leidsters wisten niet met hem om te gaan. De middelste is nooit geweest en mijn dochter zal ook niet gaan. Ook al ik denk dat zij een stuk beter in staat is om een plek in de groep te vinden. Ze is erg gericht op het sociale.
Ik hoor (vandaag oudergesprek gehad) dat het in de klas op dit moment goed genoeg gaat. Maar ik merkt thuis wel dat mijn oudste veel last heeft van prikkels. Hij weet blijkbaar goed genoeg te functioneren in de klas. Maar ik heb niet het idee dat hij zo snel vooruit gaat als dat hij deed toen de scholen dicht waren. Zijn interesse ligt denk ik ook minder bij het leren van de dingen die hij nu aangeboden krijgt (behalve rekenen want daarover verteld hij trots dat hij meestal als eerste klaar is). Als hij bijvoorbeeld met treintjes bezig is dan zit hij er helemaal in en vergeet hij alles om zich heen.
Onze oudste heeft een concentratieprobleem. Hij heeft ADHD. (Niet van een vreemde, ik ook) Maar dat speelt dus thuis ook.
Hier heeft de oudste het ook, maar school heeft het nooit gezien/er nooit iets over gezegd. Kennelijk pikte ze zonder concentratie toch nog voldoende op ofzo... Thuis viel het ook niet heel speciaal op (wel bepaald gedrag, maar die concentratie niet). Inmiddels zijn er wel wat kwartjes op hun plek gevallen.
Mijn dochter is ook erg sociaal. Daarom had ik dit ook niet zien aankomen. Maar nu ik erover nadenk vooral met iets oudere kindjes of volwassenen. Dus wel verklaarbaar. We zullen t gaan zien.
Gaat wel lekker hier. Vanavond in bed vertelt m’n zoon dat hij niet meer naar school wil. Het is stom, juf kiest alleen maar stomme dingen. ‘Vandaag moest ik in de zandtafel, en dat kan ik allemaal al’. Heb hem gezegd dat hij dan op school moet laten zien wat hij kan, en daarmee dan kan oefenen. Even de komende dagen aankijken, anders maar berichtje naar juf. Had het idee dat het redelijk goed ging op school momenteel, maar dat valt dus beetje tegen. Ik hoop dat het gewoon de drukte is.
Hopelijk is het even een momentopname. Soms kan iets kleins in de kleuterklas door een kind flink uitvergroot worden. Maar het is goed om in de gaten te houden. Hoe vaak hebben jullie contactmomenten met school?
Afgelopen twee weken is het met die Sinterklaas drukte al wat minder. En ze moeten momenteel zoveel knutselen waar hij een hekel aan heeft. We hebben weinig contact met school helaas. Ik kan wel mailen, maar voel daarvoor toch nog een drempel.
Ben je bang dat je dan gezien gaat worden als een 'erbovenop zittende' ouder? Wij hebben hier een extra oudergesprek dat optioneel is. Het gevoel had ik vandaag wel even tijdens het gesprek (niet dat de juf mij dat gevoel gaf hoor). En gelukkig gaat het zo te horen goed gezien de extra uitdagingen. Een deel klinkt voor hun hier herkenbaar en daar ben ik gelukkig mee en daar heb ik mij dan ook niet over uitgelaten.
Ik ben zelf gewoon een onzekere schijterd. Haha. Tis gewoon lastig dat je juf nu wat lastiger aan kan spreken, vorig jaar kon ik gewoon elke keer aan juf aangeven hoe het thuis drama was geweest.