HB, ontwikkelingsvoorsprong, intelligent, versneld, verrijking etc

Ik weet hoe het voelt, je wilt niet meteen gezien worden als "de zeikmoeder, die haar kind zo fantastisch vindt". Maar je moet het toch echt doen! Gewoon volgende week nog een keer vragen wanneer de cito groep 3 gaat plaats vinden. "Ergens in de komende weken" is veel te vaag natuurlijk. Is dat over 2 of over 8 weken? Ik denk ook dat de uitslag van de cito je gaat helpen je verhaal verder te onderbouwen (was hier helaas ook het geval...).

Wanneer er te weinig gebeurt, kan je eventueel ook de IB'er benaderen en je verhaal voorleggen. Hij/zij kan eventueel ook nog een extra test afnemen indien nodig. Ik heb ook ooit de tip gehad om niet alle communicatie alleen te doen, maar ook mijn man af en toe naar de leraar te laten stappen. Op die manier kom je als gezamenlijk front over (klinkt een beetje gek zo in deze context ), maar ik merk hier dat het goed werkt.

Verder blijft het lastig; wel of niet naar groep 3. Mijn zoon had groep 2 eigenlijk moeten overslaan, dus ik heb achteraf spijt dat ik niet wat assertiever ben geweest. Nu was groep 3 één groot drama omdat alle stof al kon. Maar hij was daarentegen sociaal niet klaar voor groep 3 en had in groep 2 prima aansluiting. Nu in groep 4 gaat hij op zijn eigen niveau werken, ik ben erg benieuwd wanneer ze daar mee gaan beginnen! (ook deze week de 1e week). Ze krijgen nog 1 week en dan trek ik ook weer aan de bel

Succes! Laat je nog even weten hoe het gaat?

(Trouwens nog nooit gehoord dat kinderen een knuffel gedag moeten zeggen... wat idioot zeg )

 

Nee, ik heb er ook nog nooit van gehoord en ik vind het eerlijk gezegd ook wat idioot hoor, dat kinderen een knuffel gedag moet zeggen.
Zelfs voor peuters en kleuters zie ik het nut er niet van in.

 

Voelen jullie wel eens de behoefte om je kind af te remmen?
Mijn dochter is bv pas begonnen met zwemles toen ze bijna 5 was. Nu is ze dus 5 en mag bijna afzwemmen. Maar.... ze zit dus nu in groep 3 met 6-jarigen en nu voelt het voor haar of ze achter loopt, want ‘bijna iedereen in de klas heeft al 1 of 2 diploma’s’.
Ze doet nu dus ‘training’, soort push-ups ed, zodat ze sterkere spierballen krijgt en dus beter kan zwemmen, zodat ze snel haar ‘achterstand’ kan inhalen.
Ik vind het wat sneu, want het is toch super-knap als je je diploma binnen een jaar haalt?
Heb haar ook verteld dat ze helemaal niet achter loopt, want dat de kinderen in haar klas een jaar ouder zijn, maar qua gevoel helpt dat bij haar niet.

 

merah, volledig verdwijnen zal het mogelijk/waarschijnlijk niet, maar ik denk dat het ook iets is wat tijd nodig heeft en waar ze mee om moet leren gaan. Ik zou het dus blijven zeggen, dat ze wat jonger is en daardoor later met zwemles gestart is dan de anderen (en dus ook later haar diploma heeft), maar ook meer algemeen dat iedereen verschillend is, zonder er teveel nadruk op te leggen.

 

@belize Ja dat 'kosmisch onderwijs' spreekt mij ook wel aan. Dat elk kind op eigen denkniveau aan kan haken bij de zaakvakken (aardrijkskunde, geschiedenis, biologie, levensbeschouwing enz) en dat het niet allemaal apart en voorgekauwd aangeboden wordt. De wereld is immers ook 1 geheel en alles heeft verbanden. Weet jij het verschil tussen Kosmisch Onderwijs en IPC? Kosmisch Onderwijs hoort specifiek bij Montessori begrijp ik en IPC is een internationale methode die verschillende aparte projecten maakt en de zaakvakken ook combineert?
Heb jij een buitenlandse achtergrond trouwens, vroeg ik me af? (vanwege taalgebruik)

@zigzag Ik heb het 'geluk' dat de juf degene was die als eerste begon over eventuele hoogbegaafdheid (en onderpresteren) bij dochter. Ik heb nooit hen hoeven overtuigen, het was altijd in goed en open overleg met juf en IB'er en wat de opties waren. Het lijkt me heel vermoeiend en onrechtvaardig voelen om zo voor je kind op te moeten komen! In feite sta je dan tegenover elkaar, ipv samen naast het kind. En je wilt zo graag het beste voor je kind. Ik denk dat de tip je man eens hetzelfde te laten verwoorden wel een goede kan zijn! Dan ligt het niet aan jouw persoonlijke 'zeikeigenschappen'. Het lastige bij jullie lijkt me ook wel dat er enige haast bij zit. Bij mijn dochter hebben we het een half jaar lang besproken in de kleuterklas eerst of, en daarna wanneer ze een klas over ging slaan. Desondanks vond ik het een half jaar lang een worsteling om die knoop uiteindelijk door te hakken, 'voor de rest van de toekomst' (altijd de jongste idd) geeft zo'n lading. Nadat de groepsindeling was gemaakt voor de zomer heb ik het losgelaten (en juist toen kwamen de reacties van anderen 'wat? nee joh, moet je niet doen!'). Nu krap twee weken in groep 3 denk ik wel dat het de juiste keuze was, ze past echt heel goed tussen de middenbouw-kinderen. Als ze de klas in loopt kletst ze wat met anderen, pakt haar potlood en gaat meteen aan het werk. Ze doet niet onder voor de rest. De kleuters was ze na een half jaar ontgroeid, ze heeft er geen binding mee. Inderdaad alles waar ze geen 'nut' van inzien niet willen doen. Ze vindt het bijvoorbeeld een opluchting dat ze nu geen liedje meer hoeft te zingen voordat ze mag eten, want wat is het nut van een liedje? Het denkwerk uit de kleuterklas vond ze wel leuk van een werkje, maar dat kon ze ook in haar hoofd doen in 10 seconden en de uitvoering deed ze niet (had ze in haar hoofd toch al gedaan?). Knippen/plakken/vouwen bijv vond ze 'voor kleuters', dus dat mocht een ander kind dan wel voor haar doen (kreeg ze ook nog weleens voor elkaar )
Is je zoontje trouwens van school gewisseld omdat jullie verhuisd zijn o.i.d. of uit onvrede met de oude school?
En over die schrijfletters. Mijn dochter schrijft sinds begin groep 1 fonetisch goed leesbaar in boek/blokletters. Haar naam kan ze inmiddels ook wel in schrijfletters en sommige makkelijke schrijfletters ook. Maar een schrijfletter K of F schrijven is best lastig hoor, dat ligt niet aan de fijne motoriek van je zoontje als hij dat nu nog niet 1-2-3 kan. Genoeg tijd in groep 3 om dat te leren!

 

Ik zou het denk ik zien als twee componenten. Enerzijds dat je dochter onzeker is/wordt als een ander ouder kind meer kan. En als tweede dat ze blijkbaar een sterke drive en doorzettingsvermogen heeft om een doel snel te behalen. Het tweede vind ik juist een sterke eigenschap, alleen de onzekerheid als reden/aanleiding niet. Dus ik zou haar niet afremmen als ze de training zelf bedacht heeft. Alleen wel haar proberen uit te leggen dat het een feit is dat oudere kinderen vaak meer mogen/kunnen en dat dat logisch is. Dat zij over een jaar ook op dat punt is. Ze mogen vaak later naar bed, mogen een speeltuin verder buitenspelen, kunnen misschien al klokkijken. Is het eigenlijk een probleem dat ze niet weet wat ze moet zeggen als een kind tegenover haar zegt 'ik kan/mag al X'. Want dan kun je haar weerbaarder proberen te maken hoe ze dan zou kunnen reageren. Of is het weten van het verschil eigenlijk al het probleem/de onzekerheid?

 

Ik zie het niet als onzekerheid. Die zorg heb ik in elk geval niet. Maar ze ziet iets bij (in haar ogen) haar gelijke en wil dat dan ook kunnen. En het liefst eigenlijk beter dan zij. Uit drive zeg maar. Niet omdat ze zich minder voelt. En ik ben enerzijds blij met haar drive, maar haar lichamelijke conditie (astma+allergieën) kent grenzen. Grenzen die zij niet bewaakt. Van mij hoeft ze geen push-ups te doen hoor. Zij heeft haar doelen voor ogen en die moeten. Ongeacht wat. En dat benauwt mij soms.
Maar het is idd waar, als ze wat ouder is zal ze wel vaker tegen dingen aanlopen dienklasgenootjes al wel mogen en misschien ook kunnen. Hopelijk leert ze met de leeftijd beter naar zichzelf en haar lichaam te luisteren.

 

@zigzag, goedemorgen zeggen tegen een knuffel daar heb ik ook nog nooit van gehoord, dat vraagt gewoon om raar gedrag. Als ze nou de juf goedemorgen moeten zeggen dat snap ik, dan kan de juf gelijk zien hoe de pet staat.


Wel erg vervelend dat je nog niet echt gehoord voelt en dat ze dingen zeggen wat ze niet waar kunnen maken.
Hoe is hij groep 1 door gekomen? Heeft hij toen ook al extra werk gehad?

 

Onze zoon zit in groep 1 en is voor de grote vakantie begonnen, binnen 2 weken zaten we al op school. Het clownesk gedrag is erg herkenbaar, gelukkig doen ze standaard op school een dhh test binnen 6 weken (digitaal handelingsprotocol hoogbegaafdheid) ze gaven aan dat hij ook voorloopt en dat ze met de interne begeleidster vervolg stappen gaan nemen.

Vandaag een kort gesprek dat we de vragenlijst krijgen voor de ouders. Ze willen hem uit blijven dagen (ze vertelde dat hij nu al heel veel dingen kan die hij pas eind groep 1 moet kunnen)

Op vrijdag moeten de kinderen altijd alles opruimen maar in de zoon had een heel moeilijk werkje uitgekozen, een voorbeeld van de kralen na leggen op de kralenplank. Hij vind het echt moeilijk maar wil niet opgeven, nu mocht hij kiezen of hij het nog af wou maken volgende week. Ben benieuwd of hij daar lekker stug volgende week mee verder gaat.

Iemand bekend met wat ze na dat ze de info hebben van ons gaan doen? Meer mensen die dus bekend zijn met deze test? Er is maar weinig te vinden op internet of ik zoek niet goed genoeg haha.

 

@owly volgens mij is DHH vrij nieuw. We hebben hem eind groep 3 ingevuld en zijn toenmalige juf ook, nu gaan we het binnenkort met zijn nieuwe juffen oppakken. De kindercoach waar we met onze zoon zijn geweest, en die school adviseert op dit gebied, heeft heel veel (hoog)begaafde kinderen begeleid en had er ook nog nooit van gehoord. Het is mij eerlijk gezegd ook een beetje onduidelijk wat de vervolgstappen zijn. Ik weet wel dat er obv wat wij invullen en wat de leraar invult een ‘score’ uitkomt en dat er dan pas een plan gemaakt kan worden.

 

Volgens mij hadden ze bij de oudste zo iets ook al. Geen idee of dat de DHH was, maar dacht het wel. Ze vullen hem bij ons op school alleen niet structureel in, ook niet bij kinderen die voorlopen ed. Ze nemen geregeld beslissingen en maken geregeld plannen zonder DHH.

Hier staat best veel op: https://www.dhh-po.nl/ Maar het zal erg per school verschillen hoe en wat, dus ik zou het daar gewoon navragen.

 

Hier volgens mij begin groep 2 dat DHH ingevuld (4 jaar geleden).

 

@Deliana Ik neem je tip mee en zal bij een volgend gesprek niet alleen gaan. De vader van mijn zoontje is geheel buiten beeld dus ik denk dat ik dan het best terug kan vallen op mijn moeder. Zij kent mijn zoontje bijna net zo goed als ik en heeft vier kinderen grootgebracht die ook allemaal een gebruiksaanwijzing nodig hadden en allemaal versneld door het hele schoolgebeuren zijn heen gegaan. Ze is niet iemand die meteen het hoogste woord wil hebben en zal mij ook gewoon laten zeggen wat ik denk, het is mijn zoontje tenslotte, maar zal wel goed meeluisteren naar wat er gezegd wordt en indien nodig ergens op inhaken.

@Kiwi25 We zijn van school gewisseld omdat er op de vorige school helemáál geen medewerking was met het oog op verrijkingsstof o.i.d. Mijn zoontje liep helemaal vast door het zich constant proberen aan te passen en frustratie die daar dan weer op volgde. Extra werkjes daar.. tja.. Hij heeft wat dingen mogen doen die iedereen deed maar als ik dit leg naast wat iedereen in het jaar mag doen op zijn huidige school dan zouden die werkjes van de vorige school al bestempeld worden tot groep 2 werk dus in die zin dan wel weer extra. Ik heb een klapper van de vorige school, ik ben van plan die komende week aan de juf te geven zodat ze een idee krijgen wat hij zoal heeft gedaan/doet (ik zal wat dingen toevoegen die hij nu thuis doet voordat ik hem naar school breng en als hij 's middags thuis komt).

@owly hoe hij groep 1 is doorgekomen? Heel eerlijk? Nauwelijks. Het was een en al drama. Hij vroeg elke keer voor andere (moeilijkere) werkjes en hij kreeg gewoon nee te horen. Heb verschillende gesprekken met zijn toenmalige juf gehad maar het kwam allemaal niet binnen leek het. Hij was bijna continu verdrietig, gefrustreerd en hij werd rebels. Het huis was te klein. Hij veranderde van een vrolijke kleuter die verbaal heel sterk was in een gefrustreerd kindje met baby/peuter gedrag. Hij sprak geen volzinnen meer, allemaal oe oe en iee geluidjes als hij iets wilde etc. Als hij dan eens iets mocht doen dat hem wél uitdaagde was hij opeens weer een heel vrolijk kind. Het was dan maar van korte duur omdat het een dag later weer mis was, maar goed. Omdat zijn juf het echt niet leek te snappen en ook de directrice niet echt wist was ze er mee aan moest (alsof hij het eerste pientere kindje was dat ooit op die school had gezeten, geen protocol, helemaal niks in plaats) ben ik toen gaan kijken naar een andere school. Dus hij is na de zomervakantie gestart op zijn nieuwe school. Tijdens het gesprek dat ik daar had voordat ik hem inschreef werd verteld dat er groepsoverstijgend gewerkt wordt met rekenen en lezen dus dat dat erg fijn zou zijn voor mijn zoontje. Ik ben er inmiddels al achter dat deze mogelijkheid er pas is in de middenbouw
Zijn vorige school was veel schoolser in de kleuterklas, ik krijg de indruk dat dingen die daar in groep 1 al standaard werden gedaan op zijn nieuwe school pas in groep 2 worden aangeboden. Hij heeft deze week woordjes mogen stempelen als "extra uitdaging". Maar dit deed hij op zijn vorige school ook al maar dan met schrijfletters. Dit is natuurlijk maar één voorbeeld maar geeft meteen weer wat ik bedoel.

De DHH test heb ik zelf nog geen ervaring mee, ik weet ook niet of ze die op de school van mijn zoontje gebruiken. Wel fijn dat de juf alert is geweest bij jullie zoontje en er zo snel een balletje gaat rollen. Of in ieder geval: ze zijn er mee bezig. Hoop dat er met de uitkomst van de DHH dan ook iets van een plan gemaakt kan worden waar je zoontje baat bij heeft

 

@zigzag wat een verschrikkelijk verhaal! Zit met tranen in mijn ogen je verhaal te lezen, wat een frustratie om je kind zo afgebroken te zien worden!
Wat goed dat jullie naar een andere school zijn gegaan en nu hopen dat ze het voor de onderbouw ook een programma hebben en anders gaan ze maar snel aan de slag.

Heb je in ieder geval wel een goed contact met de leerkracht (en)? Wel apart dat een stempelwerkje extra is in groep 2. Hebben ze ook smart games?

We dagen onze knul nu in ieder geval ook uit door tiptoi spel en boeken, en we hebben een aantal smart games.

Ik zou echt blijven communiceren en ook nog eens aangeven wat de frustratie is en hoe het op de vorige school ging.

Wij liepen tegen problemen aan op de peuterspeelzaal, elke keer als ik hem ophaalde kreeg ik te horen wat hij nu weer had gedaan. Durfde hem niet meer op te halen. Ze gaven hem geen enkele uitdaging en moest dus echte peuterwerkjes doen terwijl hij al veel verder was. Dus ze klaagde veeldathij niet luisterde, hij was niet aan het opletten, gedroeg zich als een clown maar deden niks met de informatie die we hadden.

Gelijk de eerste week kregen we klachten van de juf, gelijk aan die van de peuterspeelzaal, 2de week hetzelfde met 1 verschil ze zagen een pienter mannetje. In de derde week gaf ik hem aan dat ik hem niet meer durf op te halen om weer negatieve dingen te horen. Ze schrok daar zo ontzettend van, ik gaf aan hoe dat op de peuterspeelzaal ging. Nu geven ze alleen de dingen aan als het echt apart is.
We houden contact als het nodig is en ik ben heel erg blij dat we nu goed contact hebben en beide aan kunnen geven wanneer het niet loopt. Dus blijven praten.

@Deliana fijn dat ze bij jullie ook wat ondernemen, we hebben gisteren gesprekje gehad en zouden via de mail de vragenlijst krijgen. Ben benieuwd wat voor vragen het zijn en wat ze precies gaan doen.
De juf vertelde wel dat ze werkjes hebben wat ze moeten doen en kunnen doen en waarschijnlijk gaat hij dan het werkje wat een mag werkje is waarschijnlijk verplicht gaat doen, wat moeilijker en zal vast wat frustratie opleveren maar moet daar ook mee om leren gaan. Tot nu toe krijgt hij werkjes wat lastig zou moeten zijn en hij maakt ze zonder moeite. Dus wij vinden het plan goed.

 

Op basis hiervan zou ik toch meer druk op de ketel zetten als ik eerlijk ben. Ik herken een deel van je verhaal, alhoewel mijn zoon pas in groep 3 een enorme dip kreeg.

Hij dacht dat hij eindelijk wat zou gaan leren, maar de gewone stof en de (standaard) groep 3 verrijkingsstof waren helaas niet voldoende. Uiteindelijk zat ik met een doodongelukkig kind thuis die niet meer naar school wilde. Van een heel sociaal, vrolijk kind, veranderde hij in en "bankhanger". Hij wilde niet meer met zijn vriendjes spelen, niks meer.

Om eenzelfde situatie als groep 1 te voorkomen zou ik echt vragen om de cito groep 3. Nogmaals aan de juf vertellen hoe groep 1 verlopen is, en als dat niet heel snel adequaat wordt opgepakt zou ik de IB'er om advies vragen. Echt, als je er zelf niet bovenop zit, dan gebeurt er helaas (vaak) weinig tot niets... doodzonde als hij weer zo'n enorme terugval zou krijgen.

 

@owly Pfoe, als ik jullie verhaal lees ben ik nóg blijer voor jullie dat school nu in actie komt. Ik ben heel benieuwd wat voor soort vragen er precies op de DHH vragenlijst staan en of ze in de praktijk ook echt iets met de antwoorden kunnen. Een herhaling van wat bij de psz gebeurde moet echt voorkomen worden. Heb je het idee dat hij aansluiting vindt in zijn huidige klas?

Op maandag is er een gesprekje met de juf waarbij mijn zoontje zelf mag aangeven wat hij wel en niet leuk vindt en wat hij graag wil leren komend jaar. Ben benieuwd of hij ook durft te zeggen wat hij écht wil, i.p.v. dat hij een sociaal wenselijk antwoord geeft (hij is inmiddels al zo ver dat hij denkt dat hij van zijn juf toch niet met groep 3 mee mag doen). Ik zal zelf dan ook nog vragen of er al bekend is wanneer dat ze de cito met hem gaan doen (dat is voor hen stap 1, eerder gebeurt er niks) want zijn gedrag wordt hoe langer hoe erger. De duidelijke omslag begon op maandag met huilerig gedrag en we zijn nu pas een paar dagen verder en hij duwt, bijt , en slaat.. hij is ontzettend boos en dwars . Op dit moment alleen in de thuissituatie (ook bij opa en oma etc) maar het laatste dat ik wil is dat het escaleert.
Vandaag is hij de hele ochtend bezig geweest met rekenen (plus en min tot 10, splitsen tot 10) en was zijn stemming wél weer prima. Hij heeft even hamertje tik gedaan, mij voorgelezen en we hebben zonet een spelletje samen gespeeld. Zometeen gaan we eropuit, kastanjes zoeken. Net zoals afgelopen jaar heeft hij thuis wel voldoende uitdaging op zich - we hebben Smart Games (Penguins on Ice vindt hij momenteel het leukst), Mini loco, hamertje tik, voorleesboeken en avi boekjes, strijkkralen, kleuren op nummer, mandala's, gezelschapsspelletjes etc en ik schrijf pagina's vol sommetjes die hij wil doen. Naar buiten gaan we ook geregeld en zijn yogalessen zijn ook weer begonnen. Alleen.. hij is maar een paar uurtjes per dag thuis en ik krijg het niet meer opgevangen. Een stuk uitdaging moet echt naar school verplaatst worden. Nu het gedrag van mijn zoontje opeens weer zo veranderd is in negatieve zin vind ik ook dat er enige haast geboden is bij het komen met een oplossing.
Tiptoi hebben we overigens nog niet thuis.. er is zoveel keus dat ik soms door de bomen het bos niet meer zie. Ik hou het wel in mijn achterhoofd - wie weet iets voor de decembermaand, dankjewel voor de tip

 

Onze reacties hebben zich net gekruist.. ik heb het gevoel dat ik alweer achter de feiten aanloop (zie mijn post van zonet). De "terugval" is inmiddels een feit ben ik bang. Bij het gesprek van afgelopen woensdag zat naast zijn juf ook de coördinator, die stemt dan weer alles af met de IB'er (die ook de Cito af zal nemen). Misschien geen gek idee om erachteraan te gaan om de IB'er zelf ook eens te spreken inderdaad. Ik voel me alleen echt nu al zo'n zeurmiep

 

Op de peuterspeelzaal had hij een meisje waar hij veel mee speelde, die was jonger maar was ook taalvaardig en kwam goed voor zich zelf op.

Nu zit hij in een (nog) kleine klas maar echt vriendjes heeft hij niet. Tot nu toe wil niemand met hem na schooltijd spelen. Hoe het echt in de klas gaat weten we niet, we horen niks negatiefs dit schooljaar (gelukkig omdat hij net begonnen is hahah) wel vroeg hij laatst toen we op school kwamen en de deur was nog niet open aan een kindje wil je spelen op de schommel, kindje knikt nee, wil je spelen in het huisje, kindje knikt nee, wil je spelen bij de glijbaan, kindje knikt alweer nee, dus hij vraagt waar wil je dan mee spelen, helaas geen antwoord en het kindje liep weg. Er bleef een beteuterd kind achter. Gelukkig laat hij zich niet heel snel uit het veld slaan en ging alleen spelen.

Goed dat jullie een gesprek hebben samen met jullie zoon! Misschien dat hij alvast zelf kan na gaan denken wat hij zelf wil. Misschien even er goed voor gaan zitten en dat hij alleen even gaat tekenen /schrijven wat hij zou willen.

Als hij het op school moet "verzinnen" heb je inderdaad een grotere kans op het sociale antwoord.

Heel veel succes! Hopelijk laat je nog weten hoe het gesprek is gegaan