Volgens mij is geen enkele sport makkelijk op een hoger niveau en tenzij hij op het niveau van Nadal zit, is er genoeg ruimte voor verbetering. Talent is slechts één onderdeel van sport, maar je techniek verbeteren, jezelf verbeteren, inspelen op anderen, omgaan met verliezen, doorzetten, uithoudingsvermogen etc., allemaal dingen die uiteindelijk bepalen hoe ver je ermee komt en dat krijg je meestal niet cadeau. Dat is met tennis zo, maar net als met andere sporten die op het eerste gezicht makkelijk lijken, zoals hardlopen, wedstrijdzwemmen etc. Met schaken en dammen heb je ook verschillende niveaus, hij zal op zo’n club ook niet van iedereen winnen.
Uhm ik vind tennis absoluut niet makkelijk hoor. Maar mijn zoon heeft het geprobeerd en het ging hem echt makkelijk af. Dan heb ik zoiets dan moet je juist mee doorgaan want wie weet heb je talent en dat moet je gaan ontwikkelen (mijn idee). En hij heeft dan zoiets (denk ik hoor) dat lukt al redelijk zonder moeite te doen dus waarom zou ik dit doen als er andere sporten zijn waar het nog helemaal niet lukt. Idem met schaken. Hij heeft dan niet de ambitie om nummer 1 van de wereld te gaan worden. Ja nu ik het zo rustig opschrijf: hij mist de ambitie. En eerlijk ik ben dan degene die twijfelt wat voor hem het beste is, iets doen waar hij niet goed in is en doorzetten of zijn mogelijke talent te gaan ontwikkelen. Want wat je zegt in elke sport is er genoeg te verbeteren en verder te leren en te groeien. Lastig hoor. Al moet ik zeggen dat het nog niet duidelijk is welke kant het met voetbal zal gaan.
Mijn kinderen willen en mogen in hun vrije tijd (tot op zekere hoogte) doen wat ze zelf willen, ze moeten op school al zo veel (uitdagend of niet, de hele dag suffe dingen doen en dingen moeten ed is ook een uitdaging ). Ze doen hier dus gewoon wat ze leuk vinden en dat is echt niet waar ze geweldig goed in zijn, maar het biedt wel (of misschien juist wel) uitdaging. Want bv. dansen vraagt echt wel inzet tot je een dansje goed beheerst, dat is deels de pasjes kennen en deels techniek. Aan mij is het absoluut niet besteed. Mbt schaken: Mijn dochters hebben/hadden op school schaakles en de niveaus lopen enorm uiteen, dat zagen we ook bij (school)wedstrijden, binnen een schaakclub zal dat nog veel extremer zijn. Ik denk dat hij daar bij lange na niet van iedereen zal winnen. En zo wel, dan geeft ook dat weer uitdaging, want dan kan hij hoger of zelfs wel tegen volwassenen gaan schaken ed.
nee ik twijfel niet aan dat hij met schaken niet van iedereen kan winnen hoor. Alleen het hoeft van hem niet zo nodig want hij weet nu hoe het spel werkt en mist dus dat competitieve gedeelte. Vraag over het dansen: worden bij jullie kinderen gecorrigeerd ( in de zin Pietje denk aan je houdig en Marietje je passen gaan verkeerd) of is het gewoon de juf doet het voor en de kinderen doen het na en of ze het goed of fout doen maakt niet uit? Niks individuele aandacht gewoon massaal de juf nadoen? Hier is het dus het geval en wij dachten heel lang het wordt niks maar ze vinden het leuk en bewegen op muziek kan geen kwaad . Tot ongeveer 6 maanden geleden, toen kwamen ze los. Nu gaat het eigenlijk heel goed maar alsnog het individuele aandacht is ver te zoeken. Ik vraag me af is het gebruikelijk of ligt het gewoon aan deze dansschool?
Bij een schaakclub zou hij dat competitieve juist wel hebben. (Niet dat hij op schaken moet oid. ) Hier worden ze, denk ik, wel gecorrigeerd, in de zin van dat de juf het nogmaals (soms individueel) voordoet of de voeten of armen goed zet of wat dan ook. De oudste reageert niet zo goed op feedback wat zij als kritiek ziet. De juf die ze nu (al jaren ) heeft, weet dat en heeft een manier gevonden om er mee om te gaan. Geen idee welke, want ik ben er niet bij, maar het werkt en de oudste vindt dansen bij haar erg leuk. Bij een juf die er bovenop zit en meer commentaar levert (in de ogen van de oudste) haakt ze af.
Mijn dochter heeft bij een dansschool gezeten, daar werd echt wel steeds individuele aandacht gegeven en gezegd wat goed ging of waar kinderen op moesten letten enz. Daarna heeft ze bij een sportschool sportmix gedaan, kon je zelf kiezen tussen verschillende lessen, cardio/apparaten, sport en spel of dansen. Nou, dat dansen was niet te vergelijken met dat van de dansschool. Het niveau lag niet bepaald hoog, maar er werd ook amper wat gezegd of gecorrigeerd. Was meer voor het bewegen en de leuk, meer niet. De dansschool was wel 2 x zo duur.
Onze zoon zit op judo, hij zit nog bij de peuter groep vanaf 5 mag je door naar de volgende groep. We hebben het idee dat hij nu niet genoeg uitdaging krijgt omdat elke les hetzelfde is. (Juf doet het fantastisch! Maar de basis van deze groep kent hij en is nu 1 van de oudste) Motorisch is hij best goed, kan hele kleine dingen tekenen en is precies (wenkbrouwen, wangetjes etc) hij kan goed rennen, geen houten klaas
je speelt op je eigen niveau bij schaken! dus als je ook zo goed bent kom je bij volwassenen terecht.
Mijn zoontje doet nog altijd yoga en dat vindt hij echt geweldig, kijkt hij iedere week naar uit. Tot aan de zomervakantie danste hij maar dat is voor nu even klaar omdat hij met zwemles begint.
@Deliana Squla kennen we, dat heeft hij sinds begin dit jaar. Ik moet er wel bij zeggen dat er periodes zijn dat hij er van mij even niet op mag (zo heeft hij in april en mei er niet op gespeeld). Anders is hij alleen maar bezig met een scherm en nog meer kennis vergaren. Dan hou ik hem bezig met andere dingen, zeker als het buiten lekker weer is. Nu speelt hij wel weer, bijna elke dag eventjes. Hij vindt het heel leuk en vindt het extra leuk omdat hij muntjes kan sparen die je uiteindelijk om kan zetten in een kortingsbon voor bv Intertoys. (maar dat weet je vast al ) Het gesprek is gisteren dus geweest.. Waar te beginnen.. Er was een formulier met daarop vragen voor hem hoe hij het vindt gaan op school, wat hij wil leren, hoe ze hem daarbij kunnen helpen etc. dat we ingevuld mee moesten nemen. Toen we met zijn juf aan tafel gingen zitten en haar het formulier gaven begon ze hardop te lachen toen ze de antwoorden las (ik heb woord voor woord opgeschreven wat zijn antwoorden waren op die vragen). Mijn zoontje kijkt naar mij en vraagt waarom de juf zo lacht?! Hier de vragen en zijn antwoorden trouwens: Waar wil je het over hebben, wil je wat vragen? Ik wil meedoen met de kindjes in groep 3. Mag dat? Hoe vind je het op school? Beetje saai. Wat vind je nog niet zo goed gaan? Durven vragen voor een rekenwerkje Wat wil je graag leren? Meer rekenen en ik wil meer over de wereld leren Hoe kunnen we je daarbij helpen? Me de kans geven en me mee laten doen met de kindjes in het andere gebouw (middenbouw). Hij was dus heel stellig zullen we maar zeggen. Toen de juf hem nog eens vroeg om tekst en uitleg durfde hij eerst niks te zeggen, maar uiteindelijk heeft hij toch wat dingen losgelaten en nogmaals gezegd dat hij echt met groep 3 mee wil doen. De juf heeft hem een bakje laten zien met extra opdrachtjes waar hij iets uit kan kiezen tijdens de keuzemomenten ('s ochtends bepaald de juf welke activiteit de kinderen moeten gaan doen, 's middags is er een keuzemoment). Er lag een Borre boekje in dat hij mag lezen en geprinte vellen met basic telwerkjes (rupsen tellen en maak groepjes van 3, dat idee). En nog een vel met vormensudoku's. Ik denk van alle dingen dat dat laatste mijn zoontje nog het meest aansprak want de basic telwerkjes deed hij vorig jaar al. Hij reageerde overigens nauwelijks, niet blij, niet boos.. zat er een beetje suf bij en knikte af en toe eens. Ook zei de juf dat hij 2 dagdelen per week met een groepje kindjes extra werkjes mag gaan doen (plusgroepje), zelfs wel moeilijker nog dan wat de kindjes in groep 3 doen . Mijn zoontje keek eens met een schuin oog naar mij maar zei niks. Juf vroeg elke keer vind je dat leuk en hij knikte zo half met zijn hoofd. Ook, zo beloofde ze hem, zou ze hem binnenkort meenemen naar groep 3 zodat hij er even kan kijken. Ik heb mijn zoontje daarna even naar buiten laten gaan en zelf nog 5 minuten met de juf gesproken. Hierbij heb ik aangegeven dat zijn gedrag met de dag erger wordt en ik me zorgen maak omdat het een herhaling is van vorig jaar. Ze benadrukte dat er nu dus extra materiaal was maar dat ze hem niet gaat sturen hierin, dat hij het dan ook echt zelf bewust moet kiezen tijdens een keuzemoment. Hierop heb ik gelijk aangegeven dat hij er echt behoefte aan heeft om dingen sámen (tegelijkertijd) te doen met andere kindjes en niet in een uitzonderingspositie wil verkeren dus dat de kans niet zo groot is dat hij zelf iets uit die bak zal nemen (vorige keer ook al heel duidelijk aangegeven). Dat hij bovendien al rekent en getallen splitst etc - ze onderbrak me en zei dat ze inderdaad had gezien dat hij het gewoon telwerk al voorbij is en echt rekent. Toen haalde ze van onderaan de stapel met geprint papier een soort sommen mozaïek tevoorschijn waarvan het mij zelfs ging duizelen . Een half A4 helemaal vol met hokjes van 1 bij 1 met in mini lettertype gedrukte sommetjes erin die hij dan naar gelang de uitkomst van elk sommetje een bepaalde kleur moet geven. Dat was weer het andere uiterste zeg maar. Ook heb ik haar belofte hem een keer mee te nemen naar groep 3 aangehaald en nogmaals aangegeven dat hij bij de open dag al is gaan kijken, heel enthousiast was en spontaan werkjes uit de boekjes ging doen en er toen achterkwam dat hij dat ook al allemaal kan. Dat hij niet wil kijken maar wil méédoen met alle kindjes daar. Toen reageerde ze zó fel met "DAT GAAT DUS NIET GEBEUREN!", armen over elkaar, dat ik met stomheid geslagen was. Ik heb op mijn tong moeten bijten om niet met dezelfde felheid "en waarom dan niet" te vragen maar besloot omdat ik misschien nog het hele jaar door moet met haar mijn mond te houden, het gesprek naar een meer ontspannen sfeer terug te brengen en die uitspraak een volgende keer terug te pakken met haar als de IB'er erbij is. Voorzichtig gezegd dat ik alleen mijn zorgen kenbaar maak en ik vertel wat ik zie in de thuissituatie waarna ze zegt dat ze hem ook nog niet zo lang kennen dus ook nog zoekende zijn (dat maakt haar felle opmerking des te opmerkelijker, naar mijn mening). Ik heb ook nog gevraagd wanneer ze starten met het plusgroepje, nog voor de herfstvakantie of?! maar daar had ze geen antwoord op. Omdat ze zelf de vorige keer de gr 3 cito zeiden te willen doen heb ik gevraagd wanneer dat gaat gebeuren maar dat wist ze ook niet. Bovendien wekte ze nu de indruk dat van de gr 3 cito alleen het begrijpend lezen getest zou worden. Adem in adem uit, volgens mij weet de juf zelf niet hoe en wat dus kan ik beter bij de IB'er zijn voor duidelijkheid want dit roept alleen maar verwarring op. Mijn zoontje heeft sinds gisteravond hoge koorts dus hij is thuis vandaag, ligt voor pampus op de bank dus laat ik het voor nu even bezinken en ben van plan aan het eind van de week bij de IB'er binnen te stappen om een afspraak te maken. Ik zie dat het een heel verhaal is geworden terwijl het naar mijn idee vrij simpel is allemaal maar de juf lijkt het niet te snappen
@zigzag Balen dat het gesprek zo is gelopen. Beloftes voor extra taken, een bakje met lastige werkjes... heel herkenbaar. Mijn zoon deed er niks mee: hij wilde geen andere dingen doen als de rest van zijn klasgenoten, hij wilde "gewoon" zijn en niet opvallen. Gevolg: wanneer iedereen druk was met het kleien van slangen en slakken zat hij erbij en deed hij niks Persoonlijk zou ik het nummer van de IB'er opzoeken en haar even bellen voor een afspraak. Met deze juf ga je niet verder komen. In het gesprek zou ik alleen de feiten op tafel leggen. Dus dat het vorig jaar niet goed ging en dat je daarom overgestapt bent. Dat hij al kan lezen en rekenen, dat hij thuis veel uitdaging zoekt en zijn frustratie van school thuis er uit gooit. Dat je graag zou willen kijken waar hij staat, omdat het jaar net begonnen is en dit wat jou betreft geen goed begin is. Hetjaar duurt nog zo lang! Ik zou het overstappen naar groep 3 ook niet meer zelf benoemen (kijk maar naar de reactie van de juf...), maar de test en gesprekjes tussen hem/IB'er afwachten. Uit ervaring weet ik dat wanneer er eenmaal "onderbouwing" (cito score) is dat je veel verder komt, dan wanneer je dit zonder doet. Ik heb vorig jaar diverse gesprekken gehad, maar toen mijn zoon alle cito's foutloos maakte, hoefde ik er ineens niet meer zelf achteraan. Juf sprak mij aan en er werd van alles uit de kast gehaald om hem extra uitdaging te geven.... Sterkte! En beterschap!
Jeetje Zigzag, om moedeloos van te worden. Deze juf begrijpt het gewoon niet. Waarschijnlijk denkt zij gewoon dat een bakje met losse werkjes waar hij wat uit mag kiezen passend is en dan het groepje waarmee ze moeilijkere werkjes gaan doen wat Joost mag het weten van start gaat. Hoe gaat ze hem begeleiden bij uitdagende opdrachten/werkvellen, wat gaat ze doen als hij dat weigert of vastloopt, is het vrijblijvend? Het klinkt alsof ze daar geen plan voor heeft. Logisch dat je zoontje niet echt enthousiast reageerde, persoonlijk denk ik dat hij weinig vertrouwen meer heeft in de juf. Inderdaad, trek bij de ib-er aan de bel, cc-tje naar de directie. Ik neem aan dat die ook hebben gezegd voor de overstap wat er allemaal mogelijk was, wat nu dus niet het geval blijkt. En veel sterkte, anderhalf jaar bij verschillende leraren hetzelfde meegemaakt, het vreet energie en mijn zoons gedrag werd er ook niet beter op. Hopelijk kom je met de ib-er verder.
Inderdaad, precies dit dus. Het gesprek met de IB'er gaat er hoe dan ook komen. Aan zowel jou als alle andere meelezende dames mijn excuses trouwens voor mijn vorige, wel érg uitgebreide, post.. het zat me schijnbaar vrij hoog, als ik 'm zelf teruglees nu denk ik help wat een waterval aan woorden, wat beknopter had ook wel gekund
Dankje, ik ga mijn best doen. Misschien in het begin even bikkelen maar ik hoop dat het dan uiteindelijk goed uitpakt. De juf gaf aan dat het vrijblijvend is en hij echt zelf voor de uitdagendere werkjes zal moeten kiezen (ook al heb ik al 3x gezegd dat hij erbij wil horen, geen uitzondering wil zijn). Het begeleiden, tja bij werkjes hij wordt op de gang geplaatst waar het rustiger is, uit direct zicht van de juf. Het voelt voor mijn zoontje meer als "straf". Hij wordt letterlijk buiten de groep geplaatst tijdens de ochtenden als de juf bepaalt wat kinderen moeten gaan doen. Hij geeft wel aan dat de juf af en toe komt kijken maar dat hij het helemaal niet leuk vindt zo helemaal alleen. In de middagen mag hij zelf kiezen wat hij wil doen.. hij kiest nu dus maar dingen waar de andere kindjes zijn. De bouwhoek en poppenhoek vindt hij niks, bij de leeshoek zitten geen kindjes dus kiest hij maar knutselen (letterlijk zijn woorden). De laatste keer kwam hij ook al had hij knutselen "gekozen" zonder knutselwerk naar huis.. hij had maar wat zitten kijken, want hij wist niet wat hij moest maken zei hij (hij knutselt al 3 weken aan één stuk, heb de woonkamer vol staan met aan elkaar geplakte doosjes, dopjes etc).
Maar dat hij iets anders doet dan andere kinderen houd je toch? De juf kan toch niet de rest van de klas ook die werkjes geven als dat nog boven het niveau vd klas ligt? Mijn dochter zit in groep 3 en doet ook andere werkjes dan de andere kinderen. En ja ook wel eens op de gang. Maar ze heeft écht de drive om dit zelf op te pakken en ziet ook dat ze er niet blij van zou worden als ze klassikaal mee moet doen. Als ik het zo lees doet juf echt wel haar best maar willen jij en zoontje eigenlijk dat hij gewoon overgeplaatst wordt naar groep 3. Zou dat dan ook duidelijk benoemen want meer dan hem aparte, uitdagendere werkjes geven lukt vaak niet in een kleuterklas waar nog minstens 25 andere kleuters zitten.
Wat de juf in groep 1 deed voor mijn zoontje: Hij wilde geen extra werkjes want dan was hij anders dan de rest. Hij wilde ook geen taakbrief zoals in groep 2 want dan was hij ook anders dan de rest. Toen heeft ze heel groep 1 een taakbrief gegeven, maar de taakjes van mijn zoon waren op zijn niveau. Probleem relatief simpel opgelost, en hij voelt zich niet een buitenstaander in de klas. En het viel de rest van de klas niet op dat hij andere taken had. Misschien een idee voor @zigzag ?
Zo simpel is het in de belevingswereld van een 5 /6 jarige in de kleuterklas echt niet hoor.... in groep 3 krijgen ALLE kinderen werkjes, dat de één het op een ander niveau krijgt als de ander is ondergeschikt. Wanneer alle kinderen aan het knutselen, tekenen, bouwen en verkleden zijn en 1 kindje werkjes zit te maken aan de tafel dan is dat gewoon echt “anders” voor een 6 jarige. Mijn zoontje heeft een bij de inloop een blaadje met sommen zitten maken, volgens mij zijn alle 25 kinderen in de klas bij hem wezen kijken wat hij aan het doen was. Daarna wilde hij het dus niet meer.... In groep 3 en nu in groep 4 heeft hij andere werkjes als de rest van de klas, maar nu maakt hem dat helemaal niets meer uit.
Is ook afhankelijk van het kind denk ik. Dochter had vorig jaar in gr 2 zo'n zelfde laatje als zigzag verteld, met 'zogenaamd uitdagende werkjes'. Lagen bijv ook smartgames in, echt ook verbreding en niet persé gr 3 werkjes want ja, als ze die in gr 2 al allemaal maakte werd de voorsprong alleen maar groter. Bij het keuzemoment moest zij eerst wat uit haar laatje kiezen alvorens ze samen met de anderen wat kon/mocht doen. Heb haar er nooit over gehoord dat ze dit vervelend vond. Geloof dat ze het stiekem wel cool vond dat ze dat had. Ze zat in een combi 0/1/2 dus verschillen waren ook enorm in leeftijd en kennisgebieden. Maar snap ook dat sommige kindjes het op deze manier juist niet leuk vinden. Is en blijft een lastig ding, ik hoop heel erg dat je bij de ib'er verder komt dan bij de juf.
@zigzag, beterschap! wat ontzettend vervelend! Het voelt niet als of ze begrijpt wat een kind is wat voorloopt. Misschien moet ze zich zelf verdiepen. Ik zou ook een afspraak maken met de ib'er, het lijstje van je zoontje zou ik ook meenemen. Goede duidelijke antwoorden! Had hij goed over nagedacht! Ik begrijp niet waarom ze hem groep 3 willen laten zien, kijk hier heb je precies wat je wil maar je mag het niet, ze wrijven het meer onder zijn neus. Hopelijk heb je binnenkort wel een goed gesprekmet de ib'er