Dat is precies wat ik tegen hem gezegd heb. Denk je dat juf je zonder bandjes zou laten zwemmen als je het niet zou kunnen. Dus juf denkt dat je het gewoon kan. We hebben zondag ook even met hem gezwommen, vooral om uit te sluiten dat het het zwemmen zelf was. Maar het is echt een waterrat, dus echt weer de druk op zichzelf leggen. Boos valt wel mee, wel een stuk prikkelbaarder en emotioneler. Dat met het trotse letten we ook wel op. Het gaat niet om wat je allemaal al kan, maar om dat je je best doet. Dat iedereen z’n eigen talent heeft.
Ik denk benoemen wat je hoort. ‘Je zegt nu … Volgens mij weet je best dat ik altijd trots op je ben. Is er iets wat je wil bespreken?’ Zo iets. Q heeft dat ook een tijdje gehad. Ik kan het toch niet, ik ben dom, jij vindt toch dat ik niet mijn best doe, etc. Samen een stuk lopen of even bij haar in bed komen liggen en dan bespreken wat ze zegt, waarom ze dat zegt, of dat gevoel echt is of omdat het meer is om zich af te reageren. En soms (afhankelijk van wat ze zei) heb ik ook wel gezegd dat ik het niet eerlijk vind dat ze iets gebruikt wat absoluut niet waar is, dat ik daar een naar gevoel van krijg.
@Sylver ik zou het wel aankaarten zodat ze het in de gaten kunnen houden. Maar verder lekker laten spelen als ze daar genoeg aan heeft. Ze is pas net 4. Kijken hoe het het komende jaar ontwikkelt, en evt extra uitdaging lagen bieden
@owly hier is ze nog jonger natuurlijk. Maar met een kind erbij dat al 2 jaar ouder is in een dorp zou ik het wel aan durven. Mits je zoon zelf ook een beetje oplet in het verkeer
Hij kijkt wel maar het is hier ook niet druk. Nu baal ik dat we niet al eennkeer geoefend hadden toen hij nog op de andere school zat. Dat was 750 meter. Erg lastig, je wil hem vertrouwen geven dat hij dit kan maar dat stuk los laten is erg moeilijk
Hier zijn we pas net aan de 2e week bezig. Ik merk dat dochter het wel moeilijk heeft om aansluiting te vinden. Ze zit in een compleet nieuwe klas, alleen haar beste vriendje is mee maar die zit al in groep 3 en mag alleen smiddags spelen. Ze zit nu best vaak alleen in een hoek te spelen. Hopelijk gaat het de komende weken wat beter. De andere kinderen komen wel vanuit een klas en kennen elkaar dus het is even ertussen komen.
Kun je hem niet om te oefenen een keer naar de oude school laten lopen dan, dan kun je er nog stiekem achteraan om te kijken hoe hij het doet haha
Zit ik inderdaad aan te denken. Of naar het centrum. Bah door deze onzekerheid hele tijd buikpijn en hoofdpijn
Vanavond hadden we informatie avond op school. Daar juf nog even aangesproken over wat zoon vanochtend zei in combinatie met z’n buikpijn. Ze hebben zicht op hem, zijn er mee bezig. En zullen kijken of ze eerder met een eigen map kunnen beginnen. Ik heb wel vertrouwen in de juffen. En in de school. Hopelijk kunnen ze hem genoeg bieden.
Gewoon even een vraagje... Hebben jullie kinderen ook zoveel last van drukte? De oudste heeft steeds vaker, hij kan het natuurlijk steeds beter benoemen, echt flinke hoofdpijn na bijvoorbeeld een verjaardag of ander feestje. Toen hij jonger was werd er ook altijd al veel gehuild op een verjaardag. Dan ging het vooral over akkefietjes, dat hij moeite had met samen spelen, dingen delen of miscommunicatie met andere kinderen. Afgelopen weekend vierden wij onze verjaardag, aangezien het goed weer was lekker met z'n allen in de tuin met bbq erbij en de kinderen mochten opblijven. Maar de oudste trok het vanaf een uurtje of 19.00 niet meer, heb hem toen even naar z'n kamer laten gaan, even terug trekken, donald duckje lezen en dan kom je straks weer terug. Ging even later boven kijken en hij zat bijna huilend op z'n kamer, hij wilde zo graag opblijven ,maar zei, elke keer als ik ga praten begint m'n hoofd te bonken. Hij heeft nog een poosje in een rustig hoekje van de tuin bij oma op schoot zitten lezen, maar om 19.45 kon hij niet meer en hebben we hem toch naar bed gebracht. Hij begint het nu zelf ook vervelend te vinden, normaal gesproken op een zaterdagavond kan hij prima opblijven tot een uurtje of 20.30/21.00 als dat mag van ons, maar zo'n feestje lijkt hem zoveel energie te kosten. Hij ziet z'n neefjes en nichtjes wel lekker doorspelen en is dan teleurgesteld dat hij naar bed gaat (ook al gaat hij op dat moment zonder mopperen, zo op is hij). Het eerste wat hij de volgende ochtend zei was, ik wilde wel opblijven, maar ik kon het niet en ik vond het zo jammer etc. Vind het zelf wel lastig, we hebben over een poosje een bruiloft, dit zal voorlopig de laatste zijn dus hij mocht van mij de hele dag/avond mee, maar vraag me nu af of we daar wel wijs aan doen.
@Olifantje1991 Wanneer er een feestje is dan neemt zijn drukte toe. We dwingen hem dan om even tussendoor de rust te nenen om op te laden. Even een donald duck lezen of tekenen help wel. Niet persee helemaal apart maar wel op een rustige plek. Hij lijkt het wel te begrijpen en dan komt hij de dag ook goed door. De volgende dag hebben we altijd een rustige dag. Die hebben we dan ook nodig
@Olifantje1991 Ik kan zelf heel slecht tegen de drukte van een verjaardag. Na een tijdje blijf ik vaak in de keuken hangen, weg van de meeste mensen, om dan hooguit met de gastvrouw te kletsen. Zeker nu we de laatste anderhalf jaar veel minder drukke momenten hebben gehad komt het me veel te hard binnen. Hoofdpijn, maar vooral drukte in m’n hoofd, daarna nog lang wakker liggen, blijven malen. En ik heb het idee dat m’n zoon daar ook last van heeft. We gaan weinig op vakantie (mede hierdoor) Maar de keren dat we weekendje weg zijn geweest betekende de dag van terugkomst koorts. Dus letterlijk ziek van alle prikkels.
Ja hier zijn ook twee prikkelgevoelige. Mijn oudste en ik. Voor mijn oudste heb ik een vragenlijst ingevuld en wacht ik op een gesprek. Bij hem is het zo dat hij moeite heeft om te laten zien wat hij kan door zijn prikkelgevoeligheid. Zijn spraak ging achteruit toen hij naar school ging (verstaanbaarheid). Maar ook dingen die hij thuis leerde vervaagde weer zodra school weer startte. Van de zomer hebben we de taalwerkboekjes, snel-lees-lijsten en een deel van de boekjes over gedaan. Nu ben ik aan het afwachten of het deze keer wel blijft hangen. Ik vind het zo sneu. Hij kan een hoop en begrijpt een hoop. Maar het gaat ergens mis. De gevoeligheid lijkt wel wat af te nemen naarmate hij ouder wordt.
Juf sprak me net aan. Ze willen donderdag zoon doortoetsen met methodetoetsen. Of ik dat goed vind. Ben heel benieuwd.
Ja dat doen wij dus ook wel en hij pakt die momentjes ook wel. Wat hij ook lastig vind is dat iedereen van alles aan hem vraagt, bijv om met hem naar de speeltuin te gaan, met dit of dat te spelen. Hij was nu veel al binnen, terwijl bijna iedereen buiten was, maar toch ging het mis. Pas een kinderfeestje gehad, ruim 3 uur in een grote speeltuin geweest, hij kwam huilend thuis, was zo sneu.
Ja ik herken wel wat van mezelf, voor mij hoeven grote feestjes ook niet zo, maar wordt er niet zo naar van als hij. Ik denk inderdaad ook dat hij het niet echt meer gewend is doordat afgelopen 1,5 jaar alle feestjes rustig waren of niet door gingen. Hier ligt hij ook veel te denken en te malen inderdaad. Vakantie vind hij dan wel weer heerlijk en gaat opzich ook wel goed. Gewoon wat rustige activiteiten, maar wij houden zelf ook niet van hele drukke vakanties. We gaan bijv in de ochtend of middag even weg, maar zijn nooit een hele dag van het park. Denk dat we het maar een beetje moeten accepteren.
Ook lastig zeg als dat zo'n invloed heeft op zn ontwikkeling. Ik geloof niet dat dat hier het geval is, maar ik krijg wel van alles over school te horen wat hem stoort. Zoals kinderen die praten als het niet mag, kinderen die zich niet aan de regels houden, kinderen die blijven zeuren of hij met ze wil spelen enz. Omdat hij best voorloopt werkt hij vaak (met nog een ander jongetje) op het leerplein, aparte ruimte in school. Dan hebben ze geen last van de uitleg in de klas etc en dat vind hij dus wel heerlijk, gewoon in alle rust ongestoord zn werk kunnen doen.
Ja klopt, zit in groep 3. Ben blij dat de juffen het ook zo snel inzien. Maar ik heb geen idee op wat voor niveau hij zit. Ik dacht dat het allemaal wel meeviel vergeleken z’n klasgenoten. Dus ik vind het wel spannend.