Dat is inderdaad heel lastig!! Ik hoop dat ze hem wel kunnen testen en daardoor beter begeleiden. Dan kijkt hij nu op tv vast die serie over treinbanen bouwen.
Ja hij vindt de grote kleine treinenshow geweldig. De lego tafel wordt ook steeds voller en realistischer. Hij heeft mazzel dat dat op dit moment mijn 'obsessie' is . Poeh wat was vandaag een rollercoaster zeg. Eerst was ik zenuwachtig voor het gesprek van vandaag met de lerares van mijn middelste en de iber. Ik was bang dat mijn zoon zich niet zou laten zien op school zoals hij thuis is. Dat ze misschien zouden denken dat ik een pushende ouder ben. Wat ik compleet zou begrijpen als hij zijn truckjes alleen binnenhuis zou vertonen. In het gesprek kwam naar voren dat ze ook zien dat hij van zichzelf geen fouten mag maken. (Dat was mijn hoofdreden om te denken dat hij uitdaging nodig heeft op school.) Ze zien ook dat hij cognitief een grote voorsprong heeft. Maar ondertussen is het nog wel een kind van 5 dat sociaal en emotioneel nog een hoop te leren heeft. Omdat dit zo ver uit elkaar ligt stelden ze voor om iemand die er meer over weet bij te halen vanuit het scholenverband. Om te observeren en zijn/haar visie erbij te betrekken. Dat vond ik een heel goed plan. Ik weet niet wat goed is voor hem, ik vond het ook goed dat de school aangaf dat ze het niet weten. Hopelijk komen we er op deze manier uit. Dacht ik... En dan lees ik eind van de middag dat er een aanzienlijke kans is dat de basisscholen dicht gaan. Bij mijn oudste was er eindelijk een stijgende lijn in het geheel plaatje. Voor mijn middelste ligt er een plan wat dan niet uitgevoerd kan worden. En mijn jongste wil 100% van mijn aandacht omdat ze eigenlijk te veel toe is aan leren. Ik hoop dat de scholen open blijven. Maar ik vrees... Als ze sluiten dan weet ik dat mijn oudste weer een deel terug zal vallen en het is al zo lastig om hem gemotiveerd te krijgen en te houden. Met de middelste weet ik niet wat verstandig is om aan te bieden. En de jongste probeer ik toch een beetje te remmen. Maar ik kom helemaal niet aan de jongens toe als ik haar niet ga helpen om ergens in vast te bijten...
@Zonnestralen Hou voor ogen dat hun welbevinden in alle gevallen het belangrijkst is. Op welk niveau ze dan ook spelen en leren. Dan maar een terugval op leerniveau bij de oudste. Of een voorsprong bij de jongste. Het is in lockdown roeien met de riemen die je hebt. En verder zie je het wel.
Het welbevinden vind ik heel belangrijk. Voor mijn oudsten is dat echt verbonden met school op het moment. Voor mijn jongste is dat op de korte duur dat ze de dingen leert waar ze interesse in heeft. Maar als ik kijk naar de dingen waar mijn middelste mee worstelt vraag ik mij af of dat op de lange duur wel zo goed is voor haar. Voor mijn oudste is het niet alleen zijn prestaties op school. Het kost veel om zijn spieren sterk te krijgen, om hem om te leren gaan met prikkels. We hebben jaren logopedie achter de rug. Elke dag doen we trainingen. Die spierkracht heeft hij nodig om verstaanbaar te zijn. Voor het sociale. Hij is een kaartenhuis waarvan ik vrees dat het in gaat storten. Ik maak mij niet druk om cognitieve achterstanden. De afgelopen periodes hebben aangetoond dat dat juist in een stroomversnelling raakt. Maar juist de dingen die extra's vragen gaan achteruit. Harder achteruit dan ze vooruit gaan...
Het blijft een behoorlijke zoektocht. Zeker met 3 kinderen die alle 3 een andere behoefte hebben. Je weet in ieder geval wat het belangrijkst voor ze is. Hou die speerpunten als leidraad. En wie weet valt het mee en sluiten ze de scholen niet. Of is het gewoon 4 dagen eerder vakantie. We houden nog hoop. Dat van die prikkels blijft ook lastig. Ik merk voor mezelf al dat het idioot lastig is om weer met al die drukte om te gaan, alles weer moeten met zoveel mensen om me heen. Ik vond het ook wel lekker rustig. Moet er zo hard weer aan wennen, raak zo snel overprikkeld, sneller hoofdpijn. En dan weer opnieuw beginnen.
Ik hoop dat het inderdaad dan een langere vakantie zal zijn ipv thuisles. Ik verwacht eigenlijk nog wel dat de scholen toch even dicht zullen gaan. Maar hopelijk heb ik ongelijk dat dit niet zoveel zode aan de dijk gaat zetten. Ik herken het er weer aan moeten wennen. Maar ook dat prikkels steeds heftiger binnen komen. Met al die veranderingen kan je ook niet echt vooruit denken en een plan maken. Daarom probeer ik maar te genieten van mijn bubbel. Het moment dat alles open gaat is later. Waarschijnlijk wordt het eerst nog minder.
Ik ga er ook vanuit dat de scholen dicht gaan. Ik verwacht in ieder geval een week eerder. Precies na deze drie weken is alleen die laatste week voor de vakantie nog over. Weer geen kerstviering. Maar het zal me ook niks verbazen als ze na de vakantie de scholen nog een tijdje online zetten. We zien het wel. We doen wat we kunnen. Ik verwacht dat ik m’n zoon ook niet tot volledig schoolwerk kan motiveren. Maar zal m’n best doen. Mn dochter is dan net gestart in groep 1. Daar zal ik wel mee samen moeten knutselen. Je doet je best, meer kan je niet doen.
Het zou denk ik verstandig zijn als de scholen de viering alvast een week naar voren halen. Zodat de kindjes meer kans hebben om het mee te maken. Gelukkig vragen ze nog niet zo veel van de kleuters. Wie weet komt zij dan ook lezend terug Ik heb nog leuke werkboekjes voor kleuters liggen. Dan kan mijn dochter een beetje doen alsof ze ook werkt. En indd als het niet kan zoals het moet dan moet het maar zoals het kan.
Er zit hier een moeder van een ultra hoogbegaafd kind als ik mij dat goed herinner. Wie was dat en zou ik jou een pb mogen sturen?
Mijn 13 jarige dochter zit ook verbaal en performaal op 145+. Ik weet niet of je dat bedoelt maar je mag me pb-en
Sorry, ik heb je berichtje gemist! Morgen krijgen we de uitslag van de IQ test en dan stuur ik je een berichtje aan de hand van de uitslag
Zijn hier meer kids die sinds de school dicht is een mega sprong maken qua ontwikkeling? Dochter zit pas sinds de zomer op school dus geen idee of dit normaal is en dat alle puzzelstukjes van het geleerde in rust/vakantietijd gewoon meer op hun plek vallen of dat het een teken is dat ze te weinig uitdaging op school krijgt… Was even benieuwd naar andere ervaringen.
@Archie83 of wat ze heeft geleerd valt nu op zijn plek door tijd en rust. Ontwikkeling gaat in fases. De ene keer meer op gebied van het lichamelijke en de andere keer cognitief. Op die leeftijd ging het bij ons constant heel hard. Op sommige momenten viel het kwartje en dan ging het nog vlotter. Lekker je dochter blijven volgen en als je denkt dat ze verder is in gesprek blijven met de school.
Ja dit bedoelde ik idd met het op zn plek vallen. Denk dat sowieso. Dochter is alleen een mega aanpasser en laat op school maar minimaal zien wat ze kan. Ik vind het dan zo opvallend dat ze thuis zoveel meer laat zien (ter illustratie; op school leest ze korte woordjes, thuis sinds de start lockdown avi start makkelijk en nu begonnen aan een m3 boekje, op school schrijft ze sinds kort haar eigen naam en thuis schrijft ze hele zinnen op kerstkaarten bijvoorbeeld) en vraag me telkens af wat noemenswaard is naar de juf toe en wanneer ik los moet laten en er maar op moet vertrouwen dat het wel goed komt. De juf ziet haar overigens wel hoor, maar ik heb het gevoel dat ze een beetje denkt dat ze al er uit haalt wat er in zit, ook omdat N. altijd oogt als een tevreden kind (op school dan... XD) en dat het wel goed zit. Kreeg voor de lockdown de opmerking dat het feit dat ze als net vierjarige überhaupt woordjes leest al knap is... Daar maakte ik toch een beetje uit op “wees blij met wat ze doet en laat het los” (al zei ze dat dus niet letterlijk, die toon zat er voor mijn gevoel wel in). Nja, de achterliggende worsteling is dus ook: wanneer stap ik wéér naar de juf toe en wat laat ik los/wacht ik af/is normaal etc etc...
@Archie83: Heel herkenbaar dilemma. En ik vrees dat je er geen antwoord op gaat vinden, mij is het helaas nog niet gelukt. In jouw geval zou ik zeker nog eens in gesprek gaan met de leerkracht en aangeven wat je dochter thuis doet of haar bv. een filmpje sturen waarop je dochter wat voorleest of een kaartje voor de juf laten schrijven ofzo. En verder gewoon je dochter volgen. Met lezen gaat het vaak heel snel als ze het ‘trucje’ eenmaal door hebben. Veel kinderen zijn dan niet meer te stoppen. Goed om daar qua boekjes ed gewoon bij aan te sluiten.
De vraag is, wat wil je dat ze er op school mee doen? Jouw dochter ontwikkelt dit prima zelf blijkbaar, dus waarom zou je willen dat ze op school die ontwikkeling nogmaals versnellen? Is het wenselijk dat ze al meedraait met het groep 3 programma? En even voor mijn beeldvorming; wat is het verschil tussen korte woordjes en M3? M3 boekjes bestaan louter uit korte woordjes....