hahah maar rekenen wil hij juist alleen doen! hij vindt samenwerken bij rekenles echt heel vervelend! rekentijgers samen zelfs verschrikkelijk. dus dat doet hij graag alleen. nieuwsbegrip wil hij echt wel samen doen.
Hier ook een update, we hebben een manier gevonden om het voor ons beiden prettiger te maken. Ze ging opeens zo snel en veel frustraties omdat ik haar behoeften niet goed kon inschatten ofzo... ? Ze leest inmiddels op M3/E3 en gaat dus veel te snel. Ik heb een blad gepakt en gevraagd wat ze nou wilt leren, was ze heel duidelijk in: ze wilt zichzelf kunnen voorlezen bij het naar bed gaan uit de boekjes die papa en mama normaal voor haar lezen, ze wilde alles weten over treinen (?), en Engels leren spreken met een vriendinnetje uit Engeland (die prima Nederlands spreekt). En opeens is de rust terug, bieb in gedoken met boekjes over de trein en ze was er zo blij mee! Leek wel een meisje met sinterklaas ! Happy both of us! Ik zou het super fijn vinden om tips voor thuis hier op het forum te lezen. In mijn geval voor mijn 3,5 jarige maar wellicht vinden andere ouders dit ook prettig. Bepaald speelgoed, software of aanpak waar ze nou echt van opbloeiden.
https://www.poissonrouge.com/ redfishsoup is het beste voor de kleintjes. het is door een idealisten groepje gemaakt. toen zoontje het deed was het totaal gratis, werkte met donaties. ik zie dat het nu 15 euro per jaar is geworden. ik weet zeker dat de kleintjes het geweldig zullen vinden. 15 euro is niet teveel voor zoiets vind ik persoonlijk.
o ja het is dus gemaakt voor kleine kinderen dus laat het kind uitproberen, want het kan een beetje vreemd lijken voor volwassenen. het laat kinderen nadenken, terwijl de volwassenen het allemaal onduidelijk, onbegrijpelijk etc kunnen vinden. je krijgt een pagina te zien met tekeningen. kies bijvrbeeld groene flesjes(dat is tellen in het engels). of 4 kinderen naast elkaar staan(dat is een chorus) of abc 's van verschillende talen.
Ik zie dit topic en dacht ik ga daar maar eens mijn verhaal doen/ vragen stellen, soms weet ik niet meer wat goed is om te doen. Onze jongste is 4,5 jaar oud, van eind februari en dus in maart gestart met school. De psz was al een hel voor haar ze liep ver vooruit. De groep0 was een makkie, en na 5 weken werden we op gesprek gevraagd door de juffen en de ib-er. Vermoedens testen uitspraken, beloftes we hebben alles voorbij horen en zien komen, inmiddels hebben we vele gesprekken gehad en is gebleken dat groep 1 veel te makkelijk is voor haar. Er zijn testen gedaan observaties geweest en ga zo maar door. Het enige wat er thuis gebeurde was een kleuter die vreselijk opstandig werd, driftbuien had en gewoon dwars was, op school werd ze nu zelfs opstandig. Na wat opstartproblemen met de juf lijkt het erop dat het vooral het niet tevreden zijn het probleem is. We hebben in overleg besloten dat dat niet voldoende is voor haar de onduidelijkheid maakte har onzeker en uiteindelijk is de knoop doorgehakt en ze zit nu in groep 2. Ergens blijft bij mij steeds dat stemmetje, waar doen wij goed aan, wat moeten wij zelf doen, wat kunnen wij doen? Hoe gaat het verder? Ik probeer het nu maar zoveel mogelijk op zijn beloop te laten, ze is gewoon een wij meisje en we zien wel hoe het loopt. Mijn streven is dat ze gewoon zo goed mogelijk in haar velletje komt en hoe en op welke manier maakt mij niet uit, als ze maar gewoon zichzelf kan zijn en op haar eigen niveau kan presteren, soms lijkt school het wel even te vergeten dat het ons niet gaat om een stempel maar dat het ons gaat om haar. Hoe zijn jullie ervaringen hierin.
Ok, onze tweede is me een portret. Bijna 3,5, zit sinds anderhalve maand op de peuterspeelzaal en daar viel hij direct op. Reken- en taalcito gedaan, vond hij prachtig: alleen met de juf boven in een kamer spelletjes doen (zullen we hier blijven, vind ik veel gezelliger dan op de groep zei hij). Hij bakte alleen geen bal van de toetsen: uit allebei kwam een C, en dat strookt totaal niet met wat wij en de juffen zien. Hij doet maar wat heeft ze het idee, terwijl hij thuis enorm scherp is in spelletjes als miniloco etc. Tja, en mama knipt zijn haren en niet de kapper, dus dan gaat hij dat ook niet antwoorden, terwijl hij prima weet wat een kapper is. In de kring doet hij meestal goed mee, maar de andere kinderen vindt hij niet gezellig zegt hij, dus daar wil hij niet mee spelen. Nu is hij tegen mijn verwachtingen in wel vanaf dat hij begon de oudste op de groep, en is het niet gek dat hij naar volwassenen trekt, die snappen zijn verhalen tenminste. Hij is groten gewend natuurlijk met 2 ouders en een zus van 12. Als hij de middelbare school van zijn zus binnen loopt voert hij het hoogste woord (ha, daar zijn mijn meiden weer als hij de vriendinnen van zijn zus ziet lopen). Laats werd hij net na een les via een raam de klas ingesmokkeld toen ik wat kwam brengen, docente vond het geweldig, zat hij daar in zijn overhemdje en spencer achten te schrijven in het schrift van zijn zus Zijn zus trok ook altijd al wel naar volwassenen, maar kon ook met leeftijdsgenootjes prima uit de voeten, alhoewel de echte vriendschappen bij haar pas ontstonden toen ze van groep 5 naar 7 ging, en vooral toen ze vorig jaar op het gymnasium begon (eyeopener: er zijn meiden die net zo in elkaar steken als zij, met dezelfde interesses en die net zo gek zijn als zij zelf!). De komende 5 maanden mag hij mooi volmaken op de peuterspeelzaal, leert hij in ieder geval goed in de kring zitten (alhoewel ze hem vandaag even apart hadden gezet omdat hij na 2 waarschuwingen overal doorheen bleef praten omdat hij perse 1 bepaald liedje wilde zingen, toen was hij erg verontwaardigd). Ben wel erg benieuwd hoe hij het op school gaat doen. Hopelijk maakt hij tegen die tijd wel braaf de gevraagde toetsen, maakt alle processen wel wat gemakkelijker, alhoewel ik wel vertrouwen heb in de juffen en de IB'er. Hij valt echt wel op in zijn cognitieve vaardigheden dus wat dat betreft zijn toetsresultaten niet het enige meetpunt. Wat betreft het sociale gedeelte: hij moet natuurlijk gewoon sociaal mee doen, en ik hoop dat hij een paar goede vrienden vindt, maar dat hij graag alleen wil spelen past wel bij hem, en daar lig ik niet direct wakker van eerlijk gezegd. Ik hoop wel dat hij sneller op de goede plek zit als er versneld moet gaan worden, zodat hij al vanaf een jonge leeftijd vriendschappen op kan bouwen. Tot die tijd gaan we thuis maar lekker aan de slag met alle spelletjes en puzzels die hij graag doet, vertel ik hem welke letters er op alle prijskaartjes staan (en nu bij de AH op alle uitsteekvormpjesreclame, hij kan niet wachten tot de zakjes open gaan). De oudste gaat wel lekker nu in de tweede, haalt mooie cijfers en dat geeft haar rust, en zelfs een 2.5 voor de eerste repetitie Duits (bijna iedereen had een 1 of 2) brengt haar niet direct in verwarring. Ze is wel aan vakantie toe, dus daar gaan we vanaf vrijdagmiddag lekker van genieten: 90e verjaardag van opa vieren, dagje Legoworld en verder vooral thuis leuke dingen doen: elkaar schminken, lezen, het Harry Potter legokasteel restaureren nadat haar Franse boeken er bovenop vielen, eindeloos musicals bekijken en lekker luieren. We gaan ook echt even een rustpunt inbouwen, bepaalde vriendinnen claimen haar erg en af en toe moet ze echt even afstand nemen om tijd voor zichzelf te nemen, en ook gewoon lekker alle tijd te hebben om gek te doen met haar broertje. Het is een lekker stel samen!
Het valt me op dat ik hier regelmatig lees over versnellen. Alleen versnellen heeft naar mijn idee echt geen zin, er moet ook echt een plan achter zitten. Voor een behoorlijke groep kinderen werkt versnellen als uitdaging maar tijdelijk. Ze blijven zich immers sneller cognitief dan leeftijds / leerjaar genootjes. Hoe wordt daar dan mee om gegaan? Op de vorige school van Q was dit namelijk een grote reden om juist niet te versnellen en het advies voor Leonardo onderwijs te geven.
Alleen versnellen is ook zelden (of eigenlijk nooit) een oplossing. Hier op school doen ze dat gelukkig ook niet. Versnellen wel, maar niet alleen versnellen. Tenzij blijkt dat het voldoende is. In de klas van mijn jongste dochter zitten meerdere kinderen die versneld zijn. 2/3 daarvan volgt een aangepast programma, 1/3 niet (daarvoor was het versnellen dus voldoende). Als Leonardo onderwijs enigszins in de buurt zit, dan kan dat een prima alternatief zijn. Maar er zijn ook reguliere scholen met een heel aardig aanbod en dat is dat natuurlijk ook prima, zeker als Leonardo onderwijs echt totaal niet in de buurt zit en de alternatieven of SBO-varianten zijn of ver weg zitten en onbetaalbaar zijn. Mijn dochter zou ook niet weg willen van haar vriendinnen en gelukkig hoeft dat dus ook niet doordat de school verder kijkt.
Hahah eennherkenning, toen onze knul nog op de peuterspeelzaal zat gaf hij overal antwoord op want de rest zei niks of wist het niet, dat mocht weer niet van de juf en was hij erg verontwaardigd. De rest zegt toch niks. Ze hebben daar niks getoetst, ze wisten dat hij voor liep en het enige wat ze hadden gedaan was al snel hem bij de oudere kinderen in de kring gezet omdat hij zo taalvaardig was. Daarna viel hij betreft leeftijd in de oudste groep maar deden ze meer. Behalve klagen dat hij gek deed in de kring, nam minder goed gedrag van de jongste over. Hij heeft zich ontzettend aan moeten passen de eerste maanden op school, heeft daar heel veel moeite mee gehad. Gelukkig waren zijn juffen oplettend en mocht hij mee dien met de opdrachten van eind groep 1.omdat hij te kort voor de vakantie in groep 1 zat blijft hij in groep 1 maar we blijven in gesprek met de juffen en binnenkort gesprek met ib'er. Ben heel benieuwd wat ze willen gaan doen en vooral hoe
Bij mijn zoon in de klas zijn ze nu aan het leren programmeren met scratch junior, erg leuk, maar zelfs mijn dochter doet het vlekkeloos. Heeft een van jullie misschien een tip om zoiets te leren, maar dan wat meer op niveau? Dan heb ik misschien gelijk een sinterklaas kado gevonden, aangezien meneertje het toch al super lastig vindt om een lijstje te maken.
logisch denken van jumbo is best leuk voor wie uitdagend speelgoed voor jonge kinderen zoekt. 7+ staat er op maar dat is omdat je dan wel kunt lezen, als iemand anders de opdrachten voor je leest kun je veel jonger. als je al kunt lezen kun je het veel jonger aan.
bomberbot hadden ze qua programmeren gehad vorig jaar , op school(voor bovenbouw??), zoontje mocht mee op een gegeven moment omdat hij tijd over had, hij had het binnen 3 weken helemaal uit gespeeld. volgens hem is dat geen programmeren helaas. als je de stappen bedenkt is het al klaar. light bot op de telefon had hij ook gedaan ooit, een paar jaar geleden, dat was ook geen programmeren maar wordt wel op deze manier voorgesteld steeds. ozobots waren ook snel uit. eerst heel leuk, omdat zoontje heel intensief mee bezig was, dan snel is het weer saai. maar algodoo blijft wel langer leuk. brain it on deed hij op de telefon wachtkamer bezigheid, dat was ook snel klaar.
als je kunt schaken dan is een boel geprogrammeer dingen van tegenwoordig niet meer uitdagend denk ik.
je kunt ook pentago geven om tegen elkaar te spelen, erg leuk en verrassend, leren schaken dat ze tegen elkaar spelen.
Klinkt ook leuk! Ik vind het altijd zo ontzettend lastig, en hij ook. Zelf zegt hij altijd dat hij het leuk vindt om lego in elkaar te zetten, maar dat hij er daarna niet meer mee speelt, dus dat vindt hij zelf zonde van het geld haha. Maar echt spelen doet hij niet, ja met vriendjes tafelvoetbal of airhockey, voetbal en soms met de racebaan spelen. Gamen vindt hij wel geweldig maar dat mag van mij dan weet niet te lang.