HB, ontwikkelingsvoorsprong, intelligent, versneld, verrijking etc

Ik wil even mijn hart luchten want ik weet het even niet meer.

Eind februari heb ik al aan de bel getrokken dat het niet goed ging. Mijn zoontje was erg rebels, verdrietig, gebruikte weer tweewoordzinnen en geluiden in plaats van normaal te praten en er was een duidelijke toename van het zoeken naar kennis/uitdaging in de thuissituatie. Met de juf is toen e.e.a. doorgesproken en na de krokusvakantie is er nog eens een gesprek geweest. De juf sprak zichzelf al tegen en van het plusboek van rekenen was opeens geen sprake meer. Hij zou meer uitdaging aangeboden gaan krijgen. Er zou gestreept gaan worden in zijn rekenboek zodat hij 3 sterren kan doen en e v e n t u e e l iets uit het plusboek. Qua taal is mijn zoontje erg ver vooruit maar hoe ver weet eigenlijk niemand. De zonlijn daagt hem echt niet uit (maar dat wisten we al toen hij naar groep 3 ging, leest vandaag de dag e4/m5, begrijpend lezen is in november alleen eind groep 3 getoetst en dat was foutloos). Ze zouden hem ook extra uitdaging gaan geven op taalgebied, maar zouden even tijd nodig hebben om e.e.a. uit te zoeken.

Inmiddels is het bijna april en zit ik met mijn handen in het haar. Het is zo erg thuis dat ik het op sommige dagen niet meer weet. Schreeuwen, schoppen tegen deuren als ik hem terechtwijs (ik tolereer geen brutale mond) en noem maar op. Mijn zoontje zoekt constant de confrontatie op en houdt vol. Ik ben op een punt dat ik overweeg om hulp van buitenaf te zoeken. Op school is er niks veranderd, hij heeft nog steeds geen extra uitdaging gekregen, niks doorgestreept in zijn rekenwerk zodat hij tijd heeft om de uitdagendere sommen te doen - niks noppes nada. Het enige wat er gebeurd is is dat hij Nieuwsbegrip als huiswerk mee krijgt. Ik zit naast hem als hij dit doet om enigszins te sturen zodat hij kan wennen aan het format want hij wordt gewoon in het diepe gegooid.. geen uitleg verder, helemaal niks. Ondertussen zijn er elke week frustraties bij mijn zoontje omdat hij niet begrepen wordt.

Gisteren was er weer strijd, 's ochtends al en hij weigerde het schoolgebouw binnen te gaan. Toen een andere juf naar buiten kwam wist hij zich geen houding meer te geven (schaamte) en zei hij geen woord meer en kroop zowat in me. Er werd hem gezegd dat hij bij wijze van uitzondering even naar de vogelcams mocht kijken en daarop ging hij - zij het nog steeds schoorvoetend en onder aanmoediging van mij - mee naar binnen. Op het eind van de dag vroeg ik hem hoeveel eieren hij dit keer had gezien op de vogelcams. Jullie raden het al.. hij heeft niet kunnen/mogen kijken en nu wilde hij dat alsnog. Ik ben met hem teruggegaan naar de juf en daar werd wat lacherig gedaan. Och helemaal vergeten, geen tijd voor gehad, het ging zo goed dat we het maar hebben gelaten. Zo ongeveer alle excuses die je kunt bedenken in 1 adem. Hij was vrolijk geweest dus ze dacht echt dat mijn zoontje mij gewoon aan't uittesten is. Toen ik haar eraan herinnerde dat hij op school ook een dag de boel op stelten heeft gezet nadat hij dat thuis al twee weken deed kreeg ik als reactie "precies, hij voelt zich hier vrij genoeg om zich te uiten". Met dat laatste ben ik het totáál niet eens.. mijn zoontje heeft twee gezichten. Alleen als hij echt overloopt en het niet meer kan inhouden komt het rebelse gedrag er ook op andere plekken dan thuis uit. De juf voegde nog toe: je moet maar kijken wat je wil.
Oftewel.. zoek het maar uit. Op school gaat alles goed, we zien een vrolijk kind. Dat hij thuis rebelleert is niet ons probleem. (en ik denk: dat hij niet uitgedaagd wordt op school schijnbaar ook niet terwijl dit dus wel degelijk een trigger is voor zijn rebelse gedrag).

Ik ben zwaar gefrustreerd. In de context van alles wat er aan vooraf gegaan is vind ik toch echt dat de juf in deze tekort schiet. Zie ik dit dan zo verkeerd? Ik word voor mijn gevoel totaal niet serieus genomen. Moet mijn zoontje dan eerst echt ook totaal onhandelbaar worden op school? Kunnen ze hem dan wel opeens de uitdaging aanbieden die al weken geleden beloofd is? (uiteraard niet.. tegen die tijd kan hij totaal niet meer in de klas bij de rest want hij verstoort alles en de balans zal zodanig zoek zijn dat er écht een groot probleem is ontstaan).

Ik heb bij thuiskomst een mail gestuurd met de vraag voor een gesprek op korte termijn waar ik bovendien de IB'er ook bij wil.

Heeft iemand nog tips? Wat zou voor jullie het moment zijn voor hulp van buitenaf?
Ik ben af aan't tellen naar de meivakantie.. als er geen school is duurt het 2-3 dagen, dan is het rebelse gedrag weggeëbd en heb ik mijn vrolijke, behulpzame, maar o zo eigenwijze bengel die vanalles en nog wat wil weer even terug.

 

Hoeveel gesprekken heb je op school gehad? Want daar zou ik beginnen, inderdaad met ib erbij. Laat iets op papier zetten, zodat je ze kunt wijzen op afspraken ed. En je ondertussen verdiepen in mogelijkheden extern en eventueel andere scholen waar ze wel dingen kunnen bieden als blijkt dat het hier niet lukt.

 

Geoblokken kende ik niet, lijkt op een smart game.zal het zo nog eens verder uitzoeken. Smart games hebben we in ieder geval in huis. We hebben verschillende soorten met daar bij verschillende soorten uitdagingen.

Schaken is hij ook al mee bezig en de basis is er.

 

We hebben verschillende smart games, ook vanaf verschillende leeftijden. Hij moet ze van ons ook maken vanaf opdracht 1 en als hij klaar is mag hij verder. Inderdaad wat je zegt stap voor stap naar steeds moeilijkere opdrachten.
We hebben oa; dora bij het strand (uit), castle logic (uit), color code, road block,
Anti virus (is nog te lastig dus die ligt in de kast), nog een reiseditie met waterbeestjes.

Betreft schaken kent hij alle stukken en weet wat ze kunnen, posities maar ook rokeren. Kan er verder niet veel over schrijven want ik speel geen schaak, dit doet hij heerlijk met mijn man. Als ze geen partij spelen lossen ze samen schaakpuzzels op.

 

@zigzag , frustrerend! De juf heeft totaal geen idee wat voor een invloed dit op hem heeft. Vervelend dat de juf zich niet aan de afspraken houdt.
Heeft hij deze juf volgend jaar ook nog?
Sowieso zou ik de ib-er deze afspraken zwart op wit laten zetten, zodat je de juf er op kunt wijzen als ze zich er weer niet aan houdt.
Ik stuur inmiddels na gesprekken zelf maar per mail een samenvatting van de afspraken/het gesprek. Maar dan nog, zelfs al is er een handelingsplan, sommige leraren doen er nog weinig mee.
Als hij haar volgend jaar weer heeft zou ik rond kijken naar een andere school. Ze is zich er denk ik totaal niet van bewust dat dit hem zo frustreert. En afspraak is afspraak, ook met kinderen (zoals met die vogels).
En een woedexuitbarsting of wat dan ook op school krijgen zegt nog niet dat hij zich altijd zo vertrouwd bij haar voelt om zich te uiten.

 

Probeer het ook eens vanuit een ander perspectief te bekijken. Hoe kan een juf een aanpassing maken op gedrag dat zij niet kent. Is zij daar überhaupt verantwoordelijk voor? Mocht het in de klas niet lopen zeker ja, maar dat is niet het geval. Hoe betrokken leerkrachten ook willen zijn, je kunt niet van 30 leerlingen dieper gaan dan het alledaagse wat je ernaast. Mission impossible.

 

Ben ik het an sich mee eens hoor alleen is het in dit geval niet zo dat ze niet op de hoogte is van de problemen die er spelen en het is bekend dat geen uitdaging een trigger is voor hem. Ook het niet nakomen van afspraken is een dingetje (dat was het altijd al).
Daarbij komt dat hij het gedrag op school dus ook al eens heeft laten zien en toen zat ze met haar handen in het haar omdat hij de hele boel op stelten zette. Kort erna is er een actieplan opgezet waar 6 weken later dus nog steeds niks mee is gedaan Overigens zit hij in relatief kleine klas van 19 kinderen maar dat terzijde.
Dus al hoor ik wat je zegt, met alle respect maar in deze vind ik dan zeker dat de juf een stukje verantwoordelijkheid draagt. Net zo goed als dat het mijn verantwoordelijkheid is om e.e.a. thuis zo goed mogelijk te blijven opvangen, school op de hoogte te stellen als er veranderingen zijn en hen aan de gemaakte afspraken te herinneren wanneer ik zie dat er niks mee gedaan wordt.

 

Nee volgend jaar heeft hij haar niet als het goed is. Tenzij zij in een keer een andere groep gaat draaien maar dat verwacht ik eigenlijk niet.
Ik ga inderdaad alles zwart op wit zetten, stom eigenlijk dat ik daar zelf niet gelijk aan gedacht heb de vorige keer. Nu loop ik achter de feiten aan

@NiekeKris sinds eind februari zijn er twee gesprekken geweest. En nu heb ik dus voor nog een gesprek gevraagd omdat er 0,0 van het actieplan terecht is gekomen tot nu toe terwijl sommige punten niet meer waren dan een aantal oefeningen doorstrepen. Ik had zelf al mijn hulp aangeboden maar het lijkt wel alsof ze bang zijn dat ik zie wat er in de keuken gebeurt als het ware. Elke keer roept de juf nee hoor, lukt allemaal prima we zijn het gewend om te differentiëren en wat aanpassingen te maken voor alle kinderen indien nodig.
Mee de klas in mogen we sinds januari niet meer, als je na schooltijd een keer naar binnen wil om te zien wat je kind eigenlijk allemaal aan't doen is geweest onder schooltijd dan moet er eerst een afspraak gemaakt worden.

 

Afhankelijk van 'wat' er in de klas zit en de groepsdynamiek, kunnen kleine klassen intensiever zijn dan grote klassen. Maar dat is geen excuus om gemaakte afspraken zonder overleg niet na te komen.

We worden helaas door schade en schande wijs... Mijn oudste dochter zit inmiddels op een andere school, waar ze tot nog toe niet eens afspraken maken, maar uit zichzelf wel van alles doen. Dat was nogal wennen, want op haar vorige school gebeurde er helaas zeer weinig, sowieso, maar ook qua gemaakte afspraken. Ik ben er ook keer op keer in getrapt dingen niet zwart op wit te vragen helaas...

 

@belize heb je toevallig ook ervaring met deze https://www.denkspellen.nl/op-leeftijd/vanaf-6/roller-coaster-challenge ?

 

@zigzag wat een verhaal! Wat ontzettend naar dat jullie het gevoel krijgen dat ze niet luisteren. Ik snap ook best dat een leerkracht niet alles kan en weet.
Zijn er wel al gesprekken geweest met een ib'er?

Zoals een ander ook schrijft zorg voor regels op papier, wat willen ze gaan doen en over wat voor periode.
Ik begrijp je zoon ook heel goed, onze knul kan er ook absoluut niet tegen als mensen wat zeggen en er vervolgens niks mee doen.
Ik zou dit ook bij de leerkracht aangeven, ze schaad zijn vertrouwen in de leerkracht.

Vokgens mij heeft de leerkracht niet of nauwelijks ervaring met hb en zal dus hulp moeten komen. De ib'er zou hier een goede rol in kunnen spelen.

Het gedrag wat je benoemd is ook herkenbaar, hier is hij recalcitrant tot en met, constant boos en geagiteerd. Wachten duurt enorm lang, op de een of andere manier verloopt zo'n proces heel langzaam.
Onze school is ook actief bezig maar niet voldoende, daar gaat het al tergend langzaam laat staan bij een school/leerkracht die zich niet aan afspraken kan houden.

Vraag me ook af waarom ze niet doortoetsen, ze zouden dan top down kunnen werken met je zoon. Ik hoop echt dat je op hele korte termijn een gesprek met leerkracht en ib'er hebt!

Zodra hij vakantie heeft gaat het dan wel in huis?

 

Die is gaaf!! Ben benieuwd of iemand ervaring heeft. Via bol.com zijn er goede ervaringen.

 

Hoewel ik begrijp waar deze reactie vandaan komt, ben ik het er totaal niet mee eens. De juf is verantwoordelijk voor de ontwikkeling en het welzijn van het kind op school. En het feit dat hij geen problemen veróórzaakt, wil nog niet zeggen dat hij geen pobleem hééft. Natuurlijk geeft het gedrag van een kind je informatie om te checken hoe het gaat met de ontwikkeling en het welzijn van het kind, maar dat is niet je enige bron van informatie. Alleen al het feit dat zij objectieve feiten hebben waardoor zij weten dat het kind nu onderpresteert op school en daar niks mee doen, vind ik een kwalijke zaak. En ja, dat is wel degelijk hun verantwoordelijkheid, want hangt samen met ontwikkeling en welzijn op school. Als je dan ook nog eens keer op keer van ouders hoort dat het kind niet meer naar school wil en thuis buiten de vakanties om een gefrustreerd kind is (informatie over welzijn op school) wordt het nog kwalijker dat ze daar niks mee doen.

 

Ze heeft dit toch allemaal al eerder besproken? Het komt niet uit de lucht vallen. Bovendien zei de kleuterjuf bij ons altijd dat ze het graag wou horen als hij zich thuis anders dan anders gedroeg enz., juist omdat het verband kan houden met school. Net zoals ze zei dat ik het aan moest geven als hij niet naar school wou. Veel kinderen uiten zich buiten school toch anders dan op school. En daar voelde zij zich dus ook verantwoordelijk voor en dat was absoluut geen mission impossible, zelfs niet met de 45 leerlingen die de groep eind van het jaar telde.

 

@owly Ja hoor, thuis gaat het. Mijn zoontje is een ondernemend kind met sterk karakter maar niet op een vervelende manier, meer op een vermoeiende manier (altijd energie, altijd vragen, altijd nieuwe ideeën etc). Dat gezegd hebbende, hij is ook geen engeltje hoor maar ik denk dat we elkaar wel snappen als ik zeg dat een totaal gefrustreerd kind met extreem recalcitrant gedrag iets anders is dan gewoon even een "donderwolk buitje". Dat onderscheid is heel snel gemaakt. Daarom dat ik echt aan't aftellen ben, ik vind het vreselijk zoals het nu gaat. Vreselijk is een sterk woord en zal ik niet zomaar gebruiken maar het is nu wel het meest toepasselijk.


Het gesprek is geweest inmiddels. Ik wou zou graag dat ik met een positief gevoel daar weg had kunnen gaan maar het liep iets anders.

Ik heb gevraagd hoe het vorderde met de voorbereidingen van de verrijkingsmap voor mijn zoontje. Deze is nu zo goed als klaar dus volgende week kan hij i.p.v. te gaan tekenen als hij tijd over heeft iets uit die map gaan doen. Voorbeelden hadden ze helaas niet bij de hand - ik had graag al wat inzicht gekregen in wat dat dan precies inhoudt want nu is het weer achteraf. Maar goed, ik heb wel vertrouwen in de juf van de plusgroep die dit heeft samengesteld dus ik heb daar verder niet aan getrokken. De plusgroep juf (ze biedt 1x per week een uurtje extra uitdaging voor de kinderen die dat nodig hebben) denkt altijd actief mee, komt met suggesties etc. dus wat dat betreft boft mijn zoontje hiermee. Ze is altijd heel open geweest en als ik nadien iets wil inzien is dit nog nooit een probleem geweest.

Toen ik zijn eigen juf echter vroeg hoe het kwam dat hij nog steeds alles van het 2 sterren rekenen moest doen en daarbovenop nog wat van 3 sterren ook al hadden we afgesproken dat er gestreept zou worden in het 2 sterren gedeelte i.v.m. veel herhaling van stof die hij al kent veranderde de toon van het gesprek. Ze zei dat er al gestreept is en dat hij niet alles van 2 sterren meer doet.
Tja, ik wil geen wijsneus zijn maar ik ben in de klas geweest afgelopen week - toen ze me daar zag schrok ze ook al maar dat terzijde - ik heb alles nagekeken van de afgelopen weken en mijn zoontje heeft ALLES moeten doen. Precies zoals hij me zelf al had verteld. Er is niks gestreept! De juf bleef bij hoog en laag volhouden dat er wél gestreept is, volgens de methode die richtlijnen heeft bij het compacten en precies aangeeft wat wel moet en wat niet. Om te voorkomen dat het een welles nietes spel zou worden vroeg ik naar zijn schrift. Het gesprek was niet in zijn eigen lokaal dus niet voorhanden. Toen ik vroeg of ze het dan even zou kunnen gaan halen kreeg ze een knalrood hoofd, volgde wat gestamel, de armen gingen over elkaar en vervolgens zei ze "ik krijg hier toch wel een heel onprettig gevoel bij, het is net alsof je ons niet vertrouwd". Hierdoor draaide het hele gesprek. De IB'er en juf van de plusgroep vielen haar bij, er werd gedeflecteerd en opeens ging het over mij. Ze deden al zo hun best en wisten niet wat ik verder nog wou. Of er dingen waren veranderd in de thuissituatie (nee), of ik hem wel genoeg buitenschoolse activiteiten aanbood (4x per week, ja!). Toen wisten ze niks meer te zeggen en kwam de suggestie hem te laten observeren door een orthopedagoge.

Ik had de boel op de spits kunnen drijven door alsnog terug te komen op dat rekenschrift - ik heb zelfs screenshots als bewijs, er is NIKS geschrapt, niks gebeurd (en door de plusjuf tot nu toe alleen nog het voorwerk gebeurd dus voor mijn zoontje is de praktijk nog EXACT hetzelfde als vóór de krokusvakantie dus nogal wiedes dat zijn gedrag niet verbeterd is ) maar ik heb het gelaten. Het had niks uitgehaald. We moeten vooruit kijken en ik denk dat het zijn juf wel duidelijk is geworden dat ik er bovenop zit en ze vanaf nu wel zal moeten. Nog een paar maanden en dan heeft hij een andere juf.
Neemt niet weg dat mijn bloed kookte op dat moment, en nog steeds hoor. Ik kan er heel slecht tegen als er gelogen wordt. Ik heb nog een aantal andere momentjes eruit gelicht die voor veel onnodige frustratie hebben gezorgd bij mijn zoontje maar daar werd overheen gepraat.. de juf snapt het gewoon niet. Uiteindelijk is mijn zoontje de dupe van haar non-medewerking.

Ik heb heel netjes opnieuw aangegeven dat er een aantal weken geleden afspraken zijn gemaakt zodat mijn zoontje lekkerder in zijn vel zou gaan zitten en dat ik de boel alleen even wou opvolgen. En dat ik even bedenktijd nodig heb over dat verhaal van de orthopedagoge.
Gelijk na het gesprek heb ik zelf opnieuw contact gelegd met een hb deskundige die ik ook al had geconsulteerd voordat mijn zoontje van 2 naar 3 versnelde. Binnenkort heb ik daar een afspraak mee. Ik heb besloten dat ik eerst met haar rond de tafel wil zitten en e.e.a. bespreken. Ze kent mijn zoontje maar ook de schoolse kant van alles. Ze kent de werkwijzen, mogelijkheden én grenzen waar scholen mee te maken hebben. Overigens is ze ook al eerder betrokken geweest bij een aantal andere slimme/ hb kinderen op dezelfde school dus ik denk dat haar expertise in deze heel handig kan zijn.

Een heel verhaal.. maar als ik het positieve wil belichten dan kan ik zeggen dat de dingen die weken geleden besproken zijn nu als het goed is écht in de praktijk gebracht gaan worden.

 

Klinkt alsof jij je 'werk' goed gedaan hebt! Nu de school nog!

En ik benoem vaak ook gewoon dat ik het vertrouwen door het verleden kwijt ben geraakt en er daarom meer bovenop zit dan je normaal zou verwachten, omdat ik wil dat mijn kind niet weer in de situatie 'van vroeger' terecht komt. Vaak maakt dat mensen heel wat duidelijk en geeft het ook een opening voor een gesprek en het maken van goede afspraken ed.

Hopelijk kan in jullie geval de hb-deskundige nog wat betekenen! En ik zou bv. over een week of twee gewoon nog eens aan de juf vragen hoe het gaat ed.