Ik wil zo graag nog een kleine.... Ben een behoorlijke tijd alleenstaand geweest en moest ik mijn stille wens natuurlijk al opzij zetten en nu heb ik een fijne relatie en een lieve papa voor mijn zoon maar is het zowel financieel ( hier geen baan ivm wegbezuinigingen, vriendlief waarschijnlijk in januari geen baan meer) als woonruimte ( 2 slaapkamers en slaapkamer van zoon is zo klein dat er geen baby bij kan) niet haalbaar. Verhuizen is erg moeilijk (huurwoning) en kopen is natuurlijk helemaal niet aan de orde. Ik besef mezelf heel goed dat ik al blij mag zijn met me zoontje maar ik kan me stille wens niet onderdrukken en ben gewoon vedrietig! Heb het erg zwaar gehad met me kleine man alleen maar toen kon ik dromen over een mooie toekomst ( een lieve man en vader voor de kleine , mooi huisje, trouwen, kindje erbij ectect) Mijn vriend weet van deze gevoelens en wil het ook allemaal graag maar hij heeft zoiets van heb geduld over een jaartje (!) of 2 a 3 kunnen we er helemaal voor gaan ( nadenkend over dan ongeveer een vast contract dus kunnen gaan voor een koophuis en finacieel meer ruimte ect ect) Snap ik maar mij gevoel niet...Sorry voor me lange klaagverhaal maar ik zit hiermee...iemand tips en posi verhalen of zelf zoiets meegemaakt?
Hoi Bizzy, Ik kan helaas niet meepraten over je situatie. Mijn man heeft een zeer goed stabiel inkomen en we hebben een huis met meer dan genoeg ruimte. Dit neemt niet weg dat ik je verlangen naar een kleintje begrijp. Ik heb voor mijn gevoel lang moeten wachten voordat wij zover waren. Niet dat het financieel niet ging maar wij waren beiden aan een vervolg opleiding begonnen. Met pijn in het hart de wens even opzij gezet. Nu is het dan eindelijk zover. En ik ben achteraf nog vrij vlot zwanger geraakt ook. Jouw tijd komt wel weer!! Eerst maar even jullie leven op orde krijgen inderdaad. Een kind krijgen in een (in jouw ogen) ongunstige situatie brengt denk ik een hoop stress met zich mee. Geniet nu van elkaar! Liefs, Lies
Ik weet niet hoe oud je bent? Maar de situatie word heus wel eens beter en dan kunnen jullie mss zonder zorgen nog een kindje krijgen. Soms kunnen dingen nml in 1 of 2 jaar tijd ontzettend veranderen. Mss vinden jullie allebei wel een goede baan binnen een jaar, en kunnen jullie dan wél verhuizen naar een andere woning. Als je nog niet boven de 40 bent zou ik me proberen te richten op het hier en nu, en vertrouwen te houden in de toekomst. Het word nml altijd weer licht na een donkere periode.
Ik heb al 3 jaar lang een kinderwens en mijn vriend was er nog niet aan toe want we woonden toen net samen, terwijl we toen al een relatie hadden van 6 jaar. Had het wel erg moeilijk mee maar heb het geaccepteerd en nu zijn we bezig voor ons 1e kindje
Allereerst!! Wat leuk dat je na een tijd alleen te zijn geweest nu een fijne relatie hebt en een lieve papa voor je kindje, super!! Ikzelf ben ook een aantal jaar een alleenstaande moeder geweest en heb sinds een half jaar ook een hele lieve vriend en een geweldige papa voor mijn kindje. We weten allebei dat het heel zwaar is om alleen een kindje op te voeden....het is dan ook echt heel fijn als je iemand ontmoet die een echte papa is voor je kindje en waar je een mooie toekomst mee op wilt bouwen. Mijn zoontje is 5 jaar en wij willen ook graag nog een kindje.. Mijn vriend heeft een goede baan met een gemiddeld inkomen en daarnaast volgt hij nog een zware opleiding om hogerop te komen..ikzelf heb geen baan en ben dus opzoek...heel breed hebben we het dus niet. We wonen in een portiekwoning met 2 slaapkamers, dus het kindje zou het eerste jaar bij ons op de kamer moeten slapen..dit is geen probleem maar ook niet ideaal. Toch willen we onze wens niet uitstellen en redden we het wel, al hebben we het dan niet breed. Ik snap dus dat het een moeilijke keus is... Risico`s zullen er altijd zijn denk ik...en het is nu eenmaal zo dat het voor iedereen een slechte tijd is op dit moment (vanwege de crisis).. Je moet natuurlijk wel zeker weten dat je het kindje alles kan bieden wat het nodig heeft. Ik snap echt zo goed dat je ontzettend blij bent dat je na die zware tijd nu eindelijk het geluk hebt gevonden. Vind het daarom ook echt super leuk voor je en hoop dat al je dromen en wensen uit mogen komen, je verdiend het!! Veel succes bij je beslissing en vergeet vooral niet te genieten.
Lieve Bizzy, Inderdaad allereerst erg gefeliciteerd dat je nu een lieve vriend hebt en een lieve papa voor je kindje. Ik begrijp dat de beslissing erg moeilijk voor je is vanwege financiële en woon problemen, maar aan de andere kant zou ik toch mijn hart volgen en voor een kindje gaan. Als jij het kind zo graag wil dan is dat veel belangrijker dan alles en vaak is het ook nog niet zo dat je gelijk zwanger wordt. Met de financiele crisis tegenwoordig zou niemand meer aan een kind kunnen beginnen. Jouw vriend kan zijn baan verliezen, maar wie zegt dat hij geen andere baan kan vinden. En je hebt zelf de kosten van een baby in de hand. Je kan bijna alles van marktplaats kopen en als je borstvoeding zou geven dan heb je het eerste halfjaar bijna geen kosten aan een baby behalve de luiers, ook daar kan je wel wat op bedenken (katoensluiers). Wij willen tegenwoordig zoveel perfectie hebben voor we aan een kind beginnen en tegen de tijd dat we aan een kind gaan beginnen dan gaat dat ook niet vanzelf sprekend. Ik denk dat de liefde die jij jouw kindje gaat geven en de liefde die je van het kindje krijgt veeeeeele malen belangrijker is dan al dat financiële zekerheid!! Ik zou zeggen ga ervoor meid!!!
Bedankt voor de lieve reacties meiden! Ik ben idd zo erg blij het het zo goed gaat met onze relatie en de kleine man Eergister een goed gesprek met vriendlief gehad over dit onderwerp en besloten zo en zo deze 4 maanden nog aan de pil te blijven ( net weer voor een half jaar opgehaald) en vanaf daar verder te kijken wat we gaan doen. Mijn lichaam is me wel in de maling aan het nemen want ik ben vandaag 2 dagen over tijd en dat terwijl ik gewoon aan de pil ben niet ziek ben geweest ect ect ....( ging zowat over me nek vanmorgen toen ik smeerworst aan het smeren was voor het brood van zoonlief) dus snel even naar de kruitvat gelopen en getest maar witter dan wit zullen vast de spanningen wel zijn en de grote wens van mij uit....
Kan helaas niet over je situ mee praten aangezien kindje nummer 1 al een probleem is hier om dat te mogen krijgen. Wel wil ik je een dikke digi knuf geven en hoop en duim voor je dat jij en je man/vriend op 1 lijn komen te zitten en jullie jullie droom kunnen verwezelijken.
Denk je zelf dat het financieel haalbaar is om er nog een kindje bij te hebben? Nu is het natuurlijk zo dat baby's nog niet zo duur zijn en wanneer ze meer nodig hebben dan ben je alweer een paar jaar verder. Wij wonen nu ook nog in een woning met 2 slaapkamers, verhuizen zal er ook niet op korte termijn in zitten omdat we een koopwoning hebben. Als ik eerlijk ben, heb ik ook nog niet de moeite genomen hoor om het in de verkoop te zetten, geen zin in die toestanden nu Maar bij ons komt de tweede nu ook. Moet wel zeggen dat wij zelf in een hele grote slaapkamer slapen, ongeveer 20 m2 en zoonlief slaapt in een slaapkamer wat de helft is. Nu gaan we straks gewoon ruilen van kamers. ML en ik gaan in de kleine en de kinderen delen straks de grote. Het is maar tijdelijk en op deze leeftijd spelen ze toch nog beneden. Misschien is het bij jullie ook een idee om kamers te wisselen? Dan heb je straks toch nog gewoon jullie eigen plek. Het lijkt me inderdaad niks om een kind op je kamer te laten slapen want dan heb je inderdaad helemaal geen moment meer samen en dan kan ik me wel voorstellen dat het uiteindelijk impact op je relatie zal krijgen.
Ja lastig hoor, zeker als je beide geen baan straks hebt en het nu ookal erg zwaar hebt terwijl je man nu nog werkt...Ik zou over januari en de maanden daarna afwachten tot er misschien wat werkgelegenheid is... Ookal heeft een kindje geen bergen geld nodig maar alleen liefde, ik denk dat als je het zwaar hebt en het nog zwaarder gaat worden het er ook niet gezelliger op gaat worden. Snap je gevoel helemaal en het is ook zwaar klote maar ik zou nog even afwachten... maar zie dat jullie dat al gaan doen, wel super dat jullie er zo overna denken! volg jullie gevoel....