Ik weet niet waar ik mijn verhaal moet zetten, en dat is meteen al deel van mijn verhaal. Want ik zal nooit meer zwanger worden en soms doet dat mij heel veel verdriet. Ik heb altijd gedroomd van een groot gezin. Na het krijgen van 2 geweldige kinderen is eerder dit jaar vanwege allerlei gezondheidsproblemen mijn baarmoeder verwijderd. Ik sta helemaal achter deze keuze omdat ik eindelijk klachtenvrij ben. Maar de gevolgen, het nooit meer zwanger zullen zijn maar vooral nooit meer een kindje mogen krijgen doen me soms zo’n pijn! Buiten dat ik fantastische kinderen heb moet ik dit ergens een plekje geven en soms weet ik niet zo goed hoe. Want in mijn beleving had er nog zo mooi een kindje in ons gezin gepast. En dat moet ik afsluiten... iemand die in een vergelijkbaar schuitje zit of heeft gezeten en wil delen hoe dat wat makkelijker werd? Veel liefs, Lola
Hier ook nog een kinderwens wat niet gelukt is. We hebben 2 kinderen op de normale manier gekregen (duurde wel veel langer dan gemiddeld) en voor een derde de mmm ingeweest, maar niet gelukt. Mmm zijn we mei 2018 mee gestopt en tot nu gebruiken we geen anticonceptie dus heel heel ver weg heb ik iedere maand een sprankje hoop. Maar na 5 jaar weet ik ook wel dat de kans minimaal is. Ik zit nu in de fase dat ik kan genieten van wat ik wel heb. Verdrietig ben ik niet meer zo vaak, wel nog boos waarom de meeste van mijn vriendinnen (ook ongepland) wel 3 kinderen hebben mogen krijgen. Voor mij heeft het hele proces vooral veel tijd nodig gehad, van verdrietig (echt verdrietig zoals meerdere huilbuien per dag) tot nu dat de boosheid ook wel minder is en ik ook wel de voordelen zie van dat ik 2 al redelijk zelfstandige kinderen heb en meer tijd voor andere dingen krijg maar ook de tijd heb om dingen te doen die bij hun leeftijd aansluit. Maar het verdriet dat wij nooit een heel vol huis hebben als alle kinderen komen eten dat zal altijd wel blijven denk ik. Maar de scherpe randjes worden wel minder met de tijd.
Bedankt voor het delen van jouw verhaal @Sjanani . Heel heftig ook, en ik snap dat jij iedere maand nog een beetje hoop hebt! Ik denk dat je gelijk hebt, dat het vanzelf wel een plekje krijgt.