Ben even benieuwd of iemand van jullie dit weet: Ik ben vrij gevoelig voor gewichtstoename: een zogezegde enorme emotie-eter. Toch kan ik mezelf wel herpakken en afvallen. Ben 2 jaar geleden 30 kilo kwijtgeraakt op eigen houtje... Het gaat goed met een absoluut regime. Suikerloos, met veel groenten en geen tussendoortjes. Geen extreme dingen laten maar erg streng calorieën tellen. Nu komt het ding. De spanning van het hele traject en de hormonen zorgen dat ik de controle over mezelf weer volledig kwijt ben/was...Daardoor ben ik van 76 kg, langzaamaan nu weer op 88 beland! (Neeeeeee) En dat is niet al te best... Aangezien ik super snel cysten maak en mijn hormonen al een grote puinzooi zijn... Ik weet hoe ik moet afvallen, maar ik vraag me af of dat het traject niet benadeelt? Want gewichtsschommelingen kunnen toch invloed hebben op je cyclus? Ik heb nu enorme behoefte om te knallen en in een paar maanden de geleden “schade” eraf te sporten en dieeten...Maar ik weet dus niet of dat dan niet ook tegenwerkt...
Ik zou proberen weer in een goed regime terecht te komen (dus voldoende gezonde dingen), maar wel voldoende calorieën binnen te krijgen. Weet niet of het echt zo werkt, maar kan me voorstellen dat je lijf minder ‘open’ is voor een zwangerschap tijdens veel afvallen, want dan wil het denk ik alle energie die binnenkomt voor zichzelf gebruiken en gaat de spaarstand aan. Maar lastig, want idd geeft een verhoogd BMI weer grotere kans op cyclusschommelingen..
Misschien dat je zelf heel geleidelijk jets afvalt of stabiel blijft als je gezond eet, 2000 calorieen en gewoon schijf van 5. En daarnaast dagelijks lekker gaat bewegen: wandelen en fietsen en bijv zwemmen oid. Dat lijkt me onder alle omstandigeheden heel gezond en je put je lijf dan niet uit.
Ja! Jullie hebben gelijk denk ik. Gewoon niet te extreem doen. Ik denk dat (nog) meer aankomen problematischer is dan geleidelijk aan afvallen. Misschien voor de zekerheid ook gewoon even advies vragen aan de dieetist...
Ik ben die de behandelingen 15-20kg bijgekomen. Door alle hormonen is mijn hormoonspiegel in de war.. ik heb streng gelijnd, super gezond geleefd, los gelaten, niets waardoor ik af viel of bij kwam. Conclusie, gezond leven.. los laten en denken, eerst het kindje.. daarna hopen dat de hormoonspiegel weer op orde is en er tegenaan..
Inderdaad weer gezonder gaan eten, dat kan natuurlijk sowieso nooit kwaad. En denk maar bij jezelf, je kan beter nu afvallen dan straks tijdens de zwangerschap! Heel veel succes en sterkte met je traject! Ik zie in je onderschrift dat je het tot nu toe niet makkelijk hebt gehad
Ja inderdaad, veel te zwaar zijn tijdens een zwangerschap heeft ook weer allerlei gevolgen. Denk dus dat ik probeer nu gewoon zo gezond mogelijk te leven, maar kom ik dan alsnog bij, ga ik niet extreem weinig kcal eten... Dan is het maar zo. En idd. Het gaat alles behalve soepel. Toch zijn we super dankbaar dat mijn vrouw onze kleine boef heeft mogen krijgen. We weten dus dat heeeel veel geduld hebben kan lonen. Het is alleen erg jammer dat we blijkbaar allebei ingewikkeld zijn. We hadden nooit voorspeld allebei de mmm in te zullen moeten! Maar jij hebt tot nu toe ook geen geluk gehad? Binnenkort weer een nieuwe ronde?
Ik heb inderdaad net een missed abortion achter de rug. Voor het eerst sinds ik 12 jaar geleden gestopt ben met de pil was het nu gelukt. Dat het toch mis ging na eerst een mooi kloppend hartje te hebben gezien, is heel verdrietig. Maar verhalen zoals dat het bij jullie uiteindelijk na een moeizame weg toch gelukt is, geeft een mens weer wat hoop. We moeten nu eerst afwachten tot ik over een paar weken ongesteld word en dan mag ik weer beginnen met een ronde voor een terugplaatsing. Gelukkig hebben we nog embryo’s in de vriezer. Het is het weer opnieuw moeten beginnen en vooral het wachten wat me opbreekt, maar dat zal je vast herkennen. Het liefst wil je steeds zo snel mogelijk doorgaan.
Inderdaad. Hou vol! Het is een pittig traject maar de ziekenhuizen zijn gelukkig zo deskundig. Hoop voor je dat je snel door kunt! Ondanks de tijd die het kost, wel heel fijn dat je een boel cryo’s had. De eerste ronde had mijn vrouw er 0. Dus toen gingen we meteen naar een hele nieuwe ronde. Dan ben je toch wel bang dat het eind van het traject er aan komt... Rondes overslaan vind ik misschien gek genoeg nog moeilijker dan een negatieve test. Gewoon omdat je dan weet dat je weken ook geen enkele kans hebt. Morgen heb ik weer een echo, want ik maak ultra snel cystes. Als die morgen te zien zijn icm afwijkende bloeduitslagen moet ik eerst weer 3 weken de pil...
Wat spannend voor je! Hopelijk ziet alles er goed uit en is er in de verste verte geen cyste te bekennen. Rondes overslaan zijn inderdaad super frustrerend. Wij hebben dat twee keer gehad en je wordt echt moedeloos van het wachten. Een keer had de arts de eisprong verkeerd ingeschat waardoor we te laat waren en een keer had het ziekenhuis het te druk om de terugplaatsing door te laten gaan . En nu deze ronde dan vanwege de miskraam. We zijn al met al bepaald niet de jongste meer en in m'n hoofd tel ik steeds verder naar hoe oud ik dan ben als het ooit zover komt dat er een kleintje geboren wordt. Maar we zijn natuurlijk lang niet de enigen met een lange en moeizame weg en wie weet hebben we volgend jaar alsnog zo'n knap ventje zoals jullie hebben .