Ik ben zondag bloed gaan verliezen... Het klinkt misschien raar maar voor mij was het een bevestiging van mijn gevoel. Ik heb deze zwangerschap nog nooit een goed gevoel gehad! Mensen vroegen,... bij Just had je het goed dat het een jongen was... wat word het deze keer. Ik zei steeds 'een meid want ik voel me zo anders...' maar een stemmetje in me zei... nee meid, het word helemaal niks, je zal nooit weten wat het geworden zou zijn... En idd, het zal jullie nu inmiddels duidelijk zijn, ik heb een miskraam gehad! Alsof dat nog niet erg genoeg is... er kwam meer bij kijken, voor mij waren deze dagen ongeloofelijk zwaar. Zondag dus gaan vloeien, maandag is de verloskundige geweest om te kijken of er nog een hartslag was... die was er dus niet. Dan is er nog een kleine kans dat het nog goed is maar aangezien mijn eigen gevoel.... had ík geen vertrouwen meer... 'S avonds hadden we een echo. Daar was het 100% zeker... het was definitief over.... Dat is kei hard! Dan is het wachten tot het kindje af komt. 'S nachts om half 4 kreeg ik weeën. Toen ik opstond ben ik enorm veel bloed gaan verliezen. Zo veel dat ik opgenomen ben in het ziekenhuis. Mijn lichaam kon het niet lang meer aan zo dus kreeg ik de keuze... Of ik ging meteen naar de operatie kamer waar het kindje operatief verwijderd zou worden. Of ik bleef daar onder strenge controle hopende dat het kindje toch nog vanzelf af kwam... Dit omdat je voor de operatie onder algemene narcose moet en dat moet via een infuus. Vele zullen hier mijn angst niet in kennen maar die is enorm... dus dat kwam er bij... Ik wilde heel graag naar huis maar zelf beslissen dat er een infuus in mijn lijf kwam kon ik niet... 'S avonds om 20 uur ben ik uiteindelijk toch voor de bijl gegaan en is ons kindje operatief weg gehaald. Het is erg zwaar,... De operatie zelf heb ik weinig van geleden... Ik voel me wat dat betreft prima. Wat voor mij nu heel moeilijk is is rust houden. Omdat ik me wat dat betreft goed voel denk ik alles te kunnen maar mijn lichaam gaf vandaag wel aan dat dat ábsoluut niet kan! Ik vloeide niet meer... heb vanmorgen alleen Just uit bed gehaald en..... hóppaaaa daar ging ik weer! Heb nu dus hulp voor Just en de dagelijkse huishoudelijke dingetjes. Hopelijk voor alleen vandaag en morgen nog en dan hoop ik dat ik het na het weekend weer allemaal lekker zelf kan want hoe dan ook, 'het leven gaat door...' Ik heb erg veel steun aan het feit dat ik er heilig van overtuigd ben dat het kindje écht niet in orde was! Zowel wij als ons kindje zijn dankzij de natuur behoed voor een misschien wel ondragelijk leven... _________________ Liefs van onsss!
heel veel sterkte, ik ga ook altijd op mijn gevoel af . ik was in mei zwanger en me gevoel vertelde me dat het niet goed was en nderdaad in juni een miskraam,dus ik ga voortaan gewoon op me gevoel af.heel veel sterkte
Hoi Jill... Meid wat erg... Heel veel sterkte met dit verlies! Wat je zei over je gevoel... dat herken ik ook heel goed... Ik had het ook met de bbz... Ik riep steeds... eerst de echo zien en dan kijken we wel verder... Bij de echo zat het dus niet goed... Je gevoel heb je niet voor niets... Hoe lang was je zwanger? Heel veel sterkte!
Ik was 12 weken zwanger... Ben zondag gaan vloeien en had puur toeval maandag avond de 12 weken echo! Tja wat betreft dat gevoel,... Tis eigenlijk iets moois.... Het beschermt je ook. Ik was door mijn gevoel er wel enig sinds op voorbereid... Wat ik wel moeilijk vind... ik heb het nooit durven zeggen, zelfs niet tegen mijn man, die zei, waarom ben je daar alleen mee rond blijven lopen? Tja wat moet ik zeggen? Schat het zit niet goed, dat voel ik... Wat moet / kan hij met die informatie.... helemaal niks toch!? Dát zijn nou die vrouwtjes hormonen. Bedankt voor alle lieve woorden, van iedereen!
Hee Jill... Gosh meid... al best ver he... Tis precies wat je zegt... Het is moeilijk om je gevoel uit te spreken naar mensen om je heen... Gevoelens worden op zo een moment toch snel weggewimpeld met woorden als: Meid het komt allemaal wel goed... of Meid je lichaam moet nog wennen... Ik vertrouw heel erg op mijn gevoel.... Gelukkig kon ik het wel met mensen delen op de maillijst waar ik ook bij ben... Maar vriendinnen begrepen me ook niet als ik zei: Eerst de echo en dan zien we wel verder.... Nogmaals.. heel veel sterkte
Oh wat erg voor je,ik geloof ook altijd in mijn gevoel. Ik heb ook nooit een positief gevoel gehad bij mijn zwangerschap.