Ik moet toch ff myn hart luchten.. Morgen ben ik 38 weken zwanger & elke dag duurt langer.. Ik voel me zo ontzettend schuldig tegenover myn zoontje van byna 4.. Omdat ik met een lage bloeddruk zit & dus op het einde loop kan ik zo weinig doen met hem.. En dat frustreert zo ontzettend Ik kan niet wachten tot de tweede er is, want ik voel me zo ontzettend klote.. Met de zwangerschap van myn zoontje voelde ik me helemaal niet zo, maar ik voel me zo lamlendig en nutteloos... Zyn er toevallig meer meiden die hier last van hebben??
En vergeet die vervelende hormonen niet.. Ik zit met een meeegaaaa buik en kan mijn zoon (2) echt heel moeilijk tillen. Als ie verdrietig is en vraagt "mama tillen" kan dat gewoon niet. Verder geniet ik wel ontzettend van deze zwangerschap en alles gaat goed, maar lekker rennen met hem in de speeltuin zit er nu even niet in. We zijn wel van het weekend naar een poppentheater geweest en zo zijn er nog vast wel wat dingen die voor jou rustiger zijn.
Hoi, Ik weet precies hoe je je voelt omdat ik namelijk hetzelfde heb. Ik ben nu 32 weken en heb een zoontje van 9 (die gaat gelukkig naar school) en een peuter van 2 en die hangt erg aan me terwijl ik bijna niets meer met hem kan doen ivm bekkeninstabiliteit/zwangerschapsischias. We zitten eigenlijk de hele dagen thuis aangezien ik niet meer met hem ergens naar toe kan omdat hij het direkt op een lopen zet als ik hem al met moeite de auto uitgetild heb. Ik kan echt niet meer achter hem aanrennen dus het risico dat hij onder een auto komt of zoiets wil ik niet nemen. Als we op de grond gaan zitten om met de blokken te gaan bouwen dat kost het me veel pijn en moeite om weer overeind te komen. Hij hobbelt dus de hele dag maar een beetje achter me aan en ik vind dat een beetje zielig itt mijn man die vindt dat hij zich ook maar alleen moet kunnen vermaken. Ik voel me ook zeer nutteloos omdat ik de hele dag thuis ben maar niks gedaan krijg. Soms een wasje en het koken gaat tot nu toe nog wel maar de andere dingen moet mijn man doen in zijn vrije tijd naast zijn drukke baan. We kunnen wel een hulp gaan nemen maar ik ben niet snel tevreden dus ga dan alles toch weer zelf langs om het vervolgens nog een keer te doen dus dat heeft ook niet echt veel zin. Als ik bevallen ben dan komen opa en oma voor lange tijd dus krijgt hij even dubbel aandacht.
Ik ben (net zoals mijn vorige zwangerschap de 1e weken) ontzettend moe, ik vind het dan soms zo vervelend dat ik op sommige momenten liever op de bank 'hang' dan met hem speel en hem dan maar even zoet hou met een dvd'tje.