Wij zijn trotse ouders van een jongetje die net 1 jaar is geworden, ik heb een zware zwangerschap zware urineweginfectie, bekkeninstabiliteit, zwangerschapsdiabetes en hoge bloeddruk gehad en een fikse bevalling, na 48 uur alsnog ene keizersnee. Na de bevalling is mijn bekkeinstabiliteit erger geworden en uiteindelijk een tijd niet kunnen lopen, later gerevalideerd, nu nog zelf revalidatie maar ik ben al heel veel beter, om mijnzelf niet gek te maken en om van het "gezeur" van anderen af te zijn zei ik op een gegeven moment dat ik misschien wel helemaal geen 2e wilde of nog een hele tijd wachten. terwijl in werkelijkheid ik gek werd want wil heel graag een 2e liever vandaag dan morgen zeg maar, maar ik heb gelukkig het besef dat ik eerst verder opgeknapt wil zijn eerst stabiel zijn zeg maar. ik wil er ook alles voor doen om een betere zwangerschap zonder diabetes en hoge bloeddruk te hebben maar zou ook enorm graag normaal bevallen was nu onder narcose en bovenal mijn kindje bij me willen hebben hij heeft nu 5 dagen op een andere afdeling gelegen. ik weet dat hoe gezond ik ook leef nu het geen garantie is maar doe wel mijn best. afgelopen weekend kon ik het niet meer opbrengen om dit vol te houden en heb het tegen mijn man gezegd hij zei dat hij het al door had dat ik het deed zeggen om van een hoop gezeur af te zijn. iedereen heeft er een mening over van niet meer doen en je gezondheid enz. maar wij willen beiden graag een 2e kindje. en hebben er veel voor over, niet alles maar het is heel goed mogelijk een 2e kindje heb die bevestiging ook van het revalidatiecentrum en ook van de specialsten. nu hebben we afgeproken dat we mezelf eerst nog tot na de zomer de tijd geven verder te stabiliseren zit dan ongeveer een jaar na het begin revalidatie en stop dan met de pil eerst nog even ontpillen heb dit de vroige keer ook gedaan dus vrijen met condoom en vanaf januari gaan we dan voor een brusje voor zoonlief. Ik was zo blij dat we dit hadden besproken ik was ook heel bang dat mijn mna misschien helemaal niet meer wilde. de laatste tijd lijkt iedereen zwanger te zijn om me heen dit maakt het niet makkelijker. Ik was helemaal opgelucht hadden een verjaardag zaterdagavond en een van onze beste vrienden komt binnen en verteld ook trots dat ze zwanger is van nummer 2 ik wilde zo graag enthousiast zijn, maar moest echt even moeite doen ik heb ze gefeliciteerd en gevraagd hoe ze zich voelde maar heb s'nachts even een potje liggen huilen in bed, mijn man had het gelukkig door en zei al straks kunnen wij ook vertellen dat we een 2e kindje krijgen als het lukt natuurlijk, maar denk eerst aan jezelf. nu zit ik nog steeds in een dip weet dat het beter is maar het voelt nog even niet zo. donderdag ga ik naar mijn vriendin toe voor de koffie en ga denbk ik gewoon open kaart spelen door te zeggen wat er speelt ik hoef en wil geen begrip maar wil graag dat ze van mij hoort dat ik zeker blij ben voor ze maar wat de reden is dat ik even niet dol enthousiast was. sorry voor mnijn lange verhaal wilde vene mijn hart luchten
Ik begrijp hoe moeilijk het voor je moet zijn. Je eerste kindje is nog jong, maar dat maakt geen bal uit als je het graag wilt! Maar blijf gewoon geloven dat jou tijd echt wel komt!! Hoop dat je het tot die tijd een plekje kan geven, sterkte,bar
wat vervelend voor je dat je in een dip zit. Als ik je verhaal goed begrijp gaan jullie na de zomer een poosje ontpillen en dan voor een tweede kindje. Kan me zo voorstellen dat als de kinderwens heel groot is dat elke dag langer wachten moeilijk is. En anderen om je heen die dan wel zwanger raken kan pijnlijk en confronterend zijn. Misschien helpt het inderdaad wel om je vriendin hierover in vertrouwen te nemen...ik weet niet of het zo is, maar tussen de regels door lees ik wel dat je ook schuldig voelt over je reactie van zaterdag....open kaart spelen kan je ook van het schuld gevoel af helpen. want jij en je vriendin hebben er allebei niets aan als jij je ook nog eens schuldig voelt. heel veel sterkte met deze situatie! liefs Suus
Dit is heel begrijpelijk hoor En als jouw man er ook positief tegenover staat is dat inderdaad heel positief nieuws Ik was 18/5/2011 uitgerekend en een vriendin van mij 17/5/2011 helaas hebben wij ons kindje af moeten geven en kon ik het niet opbrengen contact te hebben met haar Nu ik het allemaal zijn plekje heb kunnen geven kan ik ook van haar zwangerschap "genieten" Dus ik begrijp heel goed wat je bedoeld maar het komt goed !!! Heel veel succes !!!
Vervelend en begrijpelijk dat je je niet goed voelt in deze situatie. Wel goed van je dat je gewoon eerlijk naar je vriendin toe gaat zijn. Ik heb een soortgelijke situatie met een hele goede vriendin van me (alleen zij heeft gezondheidsproblemen en ik ben degene die wel zwanger is). Ik vind het jammer dat ik zo weinig met haar heb kunnen delen tijdens mijn zwangerschap omdat zij juist de gene is met wie ik gewend ben zo een beetje alles te delen, maar ik begrijp heel goed dat het moeilijk voor haar is. Open en eerlijk naar elkaar toe zijn is wel zo goed voor je relatie en zo prettig voor je zelf.
Ja jullie lezen het goed dat ik me een beetje schuldig voel, terwijl ik eigenlijk nog denk ook dat ze er niets van heeft gemerkt, maar schaam me voor mijn eigen reactie. net wat jullie zeggen als je iets heel graag wilt is iedere dag wachten te lang. Ik heb gewoon heel sterk het gevoel we zijn niet compleet. Nu weet ik dat het zo zomer is en we dan al gaan stoppen met de pil en we gaan nu verhuizen over 3 weken, naar een groter huis (met ruimte voor de 2e ja) en ik ga vanaf komede week eindelijk weer beginnen met werken op therapeutische basis maar het begin is er, en ik weet ook dat ik mezelf met de week beter ga voelen dus wil dat graag nog even doorzetten. het is heel tegenstrijdig weet dat het beter is nog even te wachten maar dat gevoel he...