Om deze reden zou ik wel even langs een huisarts gaan, dit gevoel herken ik totaal niet. Vind het juist ontspanning om tegen hem aan te hangen en dat gevoel qua sex is hier om gekeerd, dat hij zegt pff heb erg geen zin in nu hoor Dat gevoel van je trots niet naast je neerleggen is soms ook wel goed hoor, een deel doorzettingsvermogen! Je kan het ook allemaal wel en het komt ook wel goed alleen het is echt even een ritme zoeken! Leg iig je gevoel uit bij een HA en misschien kun je pilletjes krijgen tijdelijk om dat "nare" gevoel kwijt te zijn en verder is het echt even zoeken. Ik heb mezelf een jaar gegeven om alles op een rijtje te krijgen en het voor elkaar te hebben, geef jij jezelf dat ook en zeg dat ook tegen je vriend. Het is even een jaar vechten, klaar! Even offtopic: Ik heb me pad naar Rome weer gevonden, heb per 15 april een nieuwe baan en ik heb mezelf ook weer meer gevonden. Je wist dat ik daar ook veel moeite mee had en nu voel ik me ook weer wat rustiger. Misschien is het even de inwerkperiode bij jouw? Of dat de tijd een uur naar voren is? *daar heb ik zooo een moeite mee nu* Rustig aan he meissie!
Helpt echt. Heb dat laatst gedaan. Had even geen controle meer over mezelf. Alles de boel de boel gelaten. Muziekje aan in de slaapkamer. Speelgoed en lekker naar haar zitten kijken. We hebben de de hele middag lekker zitten knuffelen, spelen, slapen en even aan niks gedacht. Het was heerlijk!
Ik ga morgenvroeg de ha bellen en plan een afspraak. Zal zeker mijn vriend meenemen. Ik heb 'm nu wel in een slecht daglicht gezet, terwijl het echt een lieve jongen is. Jammer dat hij alleen slecht reageerd op emoties. Misschien ook omdat hij er niet veel is (militair..) .. straks gaat hij ook weer voor 4,5 maand weg.. daar zie ik dus ook als en blok tegen aan..
Ja, een man die soms voor een paar maanden weggaat maakt het allemaal ook een stuk moeilijker. Waarschijnlijk verklaart dat ook ten dele zijn 'botheid' van het moment. En ziet hij er ook enorm tegen op. Want voor een papa is het de eerste keer extra moeilijk om afscheid te nemen. Zeker als hij aanvoelt dat mama niet lekker in haar vel steekt, dat zal vertrekken voor hem er ook niet gemakkelijker op maken. En 4,5 maand is lang, hier was papa nooit langer dan 10 weken van huis. Ik denk dat het (naast een bezoek aan de huisarts) ook goed zou zijn als jullie (even zonder baby-onderbreking) bij elkaar gaan zitten en als grote mensen met elkaar praat, zonder meteen in emoties te vervallen (en dat is echt moeilijk hoor!). Misschien dat je vriend dan ook op andere ideeën voor voorspel komt als aan het einde van de dag als je uitgeput in bed beland bent.
Dat claustrofobische gedoe heb ik ook wel met perioden gehad. Ik wijt het zelf aan zo'n vol schema. Overdag hebben de kinderen mij nodig, moet ik het huishouden doen, werken, honden uitlaten, etc. Dan was ik 's avonds echt toe aan rust voor mezelf, om tot mezelf te komen. Dus i.d.d. geen gegraai . Dan was mijn lichaam even alleen voor mij. Is moeilijk snappen voor een man hoor, het werkt bij hun juist vaak andersom. Gelukkig heb ik een man die als ik het aangeef een stapje terug doet (en heus wel eens moppert) maar die maar al te goed weet wat een impact kinderen hebben betekent. Succes morgen bij de HA, en ik hoop dat je je snel weer wat lekkerder zult voelen.
Het kan zijn dat je je onbewust beschermt tegen het "lege" gevoel wat het geeft als je vriend weg is, door hem nu al af te houden. Op die manier hoop je misschien dat je hem minder mist. Of mss neem je het hem ergens heeeeel diep van binnen wel een beetje kwalijk dat hij er binnenkort 4,5 maand "tussenuit knijpt", en jou achterlaat in deze nieuwe chaos van je leven? Juist omdat je er als een blok tegenaan kijkt, geeft het mij het gevoel dat dit erg meespeelt in je problemen. Probeer hier eens goed over te praten met je vriend, zonder verwijten etc....Mss lucht dat op?
He bah, echt naar als je je zo voelt. Ik heb ook wel eens van die lamlendige dagen, maar gelukkig trekt dat na een nachtje goede slaap wel bij. Maarja, als je je elke dag zo voelt is een heel ander verhaal. Ik vind eigenlijk dat je het toch wel goed kan benoemen voor jezelf. Met de ha praten lijkt me een goed idee, al is het maar om even je verhaal kwijt te zijn. Misschien lucht dat al een heel stuk op.. Van je vriend snap ik het aan de ene kant ook wel (maar zeg niet dat ik het goedkeur hoor). Die heeft zoiets van, okee, zwangerschap zit erop, kraamtijd voorbij, weer aan hetw erk en alles loopt weer, dus we kunnen weer... Tsja, mannen. Maarja, als je dan toch duidelijk probeert te maken hoe je je voelt, mag daar natuurlijk ook wel wat mee gedaan worden.. Misschien is het ook wel tijd voor een nachtje weg, zonder baby? Boek je een lekker verwen-arrangementje voor jullie twee.. Beetje zwemmen, stomen, zonnebankje en lekker eten. En even lekker tijd voor elkaar zonder al te veel baby-praat... Wanneer ben je voor het laatst samen als vriend en vriendin geweest, zonder dat het om de kleine draaide? Je bent ook net een paar weken bezig met een zware nieuwe baan wat ook heel veel energie vraagt.. Misschien wel lekker om nu een lang weekeindje vrij te nemen. Ook even om de afgelopen tijd te verwerken en bij te komen. Er is haast niet veel gebeurd in je leventje ook..! Dagje chillen met de kleine, lekker niks, nachtje weg met je man, en een dagje leuke dingen doen met een vriendin. Lekker een break, Bo-time. Wij hebben zo'n weekendje voor volgende maand op het programma staan! Kind naar oma, en wij weer even alleen, quality time. Even ertussenuit! PS hier wordt ook nog zeeeeer weinig gesext hoor.. Hooguit een keertje of wat geprobeerd, om erachter te komen of alles t nog doet, maar zin? Uhh, nee..
Zou ook zeker de huisarts bellen en nog een goeie tip , laat je niet zomaar met een of andere diagnose wegsturen als je denkt dat het dat niet is ... kom voor jezelf op ! Mij werd ook gezegd dat ik me er maar overheen moest zetten en nu bijna anderhalf jaar later blijkt dus dat ik wel degelijk een postnatale depressie heb gehad en nog steeds depressief ben , dus sta op je punten en laat je niets wijs maken over je eigen lijf succes ermee ..