Ik hoop dat er meiden zijn die zich (een beetje) herkennen in mijn verhaal. Afgelopen mei ben ik bevallen (40.4 weken) van een prachtige dochter. Ik ben ingeleid omdat ik dit zelf zo graag wou (Nu zo'n spijt van!!). Ik vond het zwaar de laatste weken, had alle symptomen van zwangerschapsvergiftiging en een geval in de omgeving waarbij het aan het einde mis ging in de zwangerschap. (Uiteindelijk is er ook eiwit in mijn urine geconstateerd op de dag dat ik ingeleid werd, en mijn meisje had in het vruchtwater gepoept). Mijn bevalling heeft 14 uur geduurd, en is helaas uiteindelijk geëindigd in een keizersnee omdat mijn dochter een sterrenkijkertje was en de ontsluiting bleef hangen bij 8/9 cm. Ik vond de keizersnee verschrikkelijk, en nog heb ik er last van. Ik wil dus graag bij de tweede vaginaal bevallen, en hopelijk begint de bevalling ook spontaan. Nu heb ik al wat kriebels voor een tweede.. Mijn dochter is pas 5 maanden. Ons is aangeraden een jaar te wachten met zwanger worden. Pff Dit is echt lastig. Ik gebruik geen anticonceptie en hou zelf alles in de gaten. En ja, mocht het toch gebeuren dan is het hartstikke welkom! Maar aangezien de eerste dmv ivf gekomen is, lijkt het mij stug dat ik ineens zwanger raak én dat dit in één keer goed gaat gezien mijn translocatie. Ik wíl wachten, maar ook weer niet. Verstand tegen gevoel.. Ik wil zó graag natuurlijk bevallen bij de tweede, en als ik zo snel zwanger zou raken lijkt het mij dat het sowieso een keizersnee wordt.. Maar toch blijft dat gevoel knagen! Iemand die zich hierin herkend?
Hey! Lastig hoor! Ik ga je mijn verhaal vertellen wat totaal anders is maar als ik zo lees zou t misschien wel kunnen dat er toch een beetje tzelfde inzit.. Je moet maar even kijken of je er wat aan hebt. Hoop t wel natuurlijk haha Ten eerste zijn wij gelukkig zonder medice molen zwanger geworden dus dat veranderd natuurlijk al een hoop. Zwangerschap ging prima! Einde vond ik zwaar en had een klachten maar ik dacht hoort erbij ga ik niet over klagen. Achteraf is dit waarschijnlijk zwangerschapssuiker geweest.. Ik kreeg op t eind mn eigen benen niet eens meer op bed of in mn broek zo'n pin deed alles! Maar goed de bevalling verliep opzich redelijk. Begon met gebroken vliezen waarna ik na 24 uur thuis weeen op vangen naar t ziekenhuis moest want t schoot niet genoeg op. Uiteindelijk is onze uk na 42 uur geboren maar... Ik had een keizersnee moeten krijgen want hij pastte niet! Zn hoofdje was dus al geboren en toen ie hangen op zn schouders. Gevolg dat ie 6 min zonder zuurstof is komen te zitten en dus levenloos geboren is. Gelukkig hebben ze m genoeg kunnen helpen waardoor het nu top gaat met m en hij er niets aan over heeft gehouden. Echter ikzelf heb door alle paniek in de kamer en hoe alles gelopen is een post traumitsch stress syndroom aan mn bevalling over gehouden. Dat is ook allemaal goed gekomen natuurlijk met therapie maar waar ik naartoe wil is dat ik sinds de bevalling al de drang heb om voor nog een uk tegaan. Ik heb besproken met de therapeut en zij gaf aan dat dit vaker is bij vrouwens waarbij de bevalling niet gegaan is zoals ze zelf graag zouden willen.jij wilde heel graag vaginaal bevallen en als ik t zo lees is dat echt een belangrijk punt voor je! Misschien is t een idee dat je eens goed afweegt waarom je dus nog een kindje wilt. Tuurlijk is t omdat t een uk heerlijk is! Maar misscnien zit er toch ook achter bij je dat je graag die bevalling wilt ervaren zoals je m in hoofd had! En sta erbij stil dat t zomaar kan zijn dat als je voor een tweede gaat dat de bevalling t zelfsde loopt. Hoeft natuurlijk helemaal niet maar hoe zou je het vinden als dat wel zo is? Nou ik hoop dat je er wat mee kan! Succes met deze lastige keuze!
Mats2511, dankjewel voor je verhaal. Wat vreselijk wat jij mee hebt moeten maken tijdens je bevalling! En wat fijn dat je ventje er niets aan over heeft gehouden!! Wat moet dat eng geweest zijn.. Ik heb zeker iets aan je verhaal, het heeft me aan het denken gezet en je hebt gelijk. Ik wil mijn bevalling zo graag over doen dat ik nú een tweede wil. Zoals je schrijft. Ik weet wel dat het niet verstandig is, en we willen nog een aantal dingen voor de tweede komt. Ik wil namelijk eindelijk weer in augustus op vakantie, gezien de zware tijd tijdens de zwangerschap. Een vakantie hebben we beide héel erg gemist dit jaar. Ook wil ik natuurlijk genieten van mijn meisje en zou het prettig zijn als ik eerst een tijd een lekkere nachtrust heb voordat de tweede komt Man en ik zijn beide gestrest en dit voelt al niet eerlijk tegenover mijn dochter.. dus ook niet tegenover een tweede. En zo kan ik ook nog wel even doorgaan.. Dankjewel, ik kan steeds meer dingen opnoemen waardoor het verstandiger is om te wachten Ik mis ook het er mee bezig zijn, een bolle buik.. alles. Het is ook zo vervelend gelopen allemaal. De periode tijdens mijn zwangerschap was verre van ideaal (verhuizen, zieke schoonvader & overlijden schoonvader).. Eigenlijk heeft alles tegen gezeten, behalve natuurlijk mijn mooie meisje
Wat fijn dat je er wat aan hebt! En wat onwijs vervelend dat dit allemaal tijde s je zwangerschal gebeurt is zeg! Kan me heel goed voorstellen dat dat niet is wat je graag wilt! En een tweede kan altijd nog toch!? Beter iets langer wachten en alles weer op orde, idd genieten van jullie meisje maar ook van elkaar want te veel stress is ook niet goed voor jullie relatie natuurlijk! Enuh die bolle buik mis ik ook nog steeds hoor en onze man is al bijna twee! Wahaha Bevalling was idd heel eng op t eind maar is gelukkig allemaal goed gekomen
Jaa gelukkig alles goed afgelopen! Haha ohjee dat gevoel van het missen van die bolle buik gaat dus nooit weg? Idd, stress is ook niet goed voor onze relatie.. Eerst maar eens tijd voor ons zelf maken, en lekker genieten van mijn gezinnetje. Een tweede kan altijd nog.. En tóch, dat rot gevoel he Ik weet dat ik moet wachten! Misschien eens met de gyn gaan praten over mijn bevalling..
Het klinkt een beetje alsof je je bevalling/keizersnede nog niet helemaal verwerkt hebt. Ik heb ook een ks gehad en had het er ruim een jaar daarna nog steeds moeilijk mee. Alsof ik gefaald had. En ik zou zó graag een echte bevalling mee willen maken. Misschien toch een goed idee om het met je gyn te bespreken, hoe je je nu voelt na de keizersnede. Mijn mening is: eerst verwerken, dan verder kijken. En ik raad je dan ook af om nu te beginnen voor een volgend kindje vanwege het medische aspect. Veel succes!
Het inleiden, blijven hangen op 9 cm en uiteindelijk een ks. Helemaal mijn verhaal. Rond de 6 maanden begon het bij ons ook weer te kriebelen maar mijn verstand won gelukkig, pas na 9-10 maanden na m'n ks voelde ik mij weer een beetje 'normaal' en sliep mevrouw nachten door. Heer-lijk. Nu is ze een jaar en gaan we aan de bak voor een tweede. Ook ik wil bij een tweede heel graag op een natuurlijke manier bevallen, die hele shitzooi rondom de ks, ik wil het niet meer...tenzij de natuurlijke manier gewoon te gevaarlijk is uiteraard. En de vraag of je aan een tweede moet gaan beginnen? Ik heb daar ook mee in de knoop gezeten. Een onzekere ik dacht: hoe ga ik dit in godsnaam doen en de ambitieuze ik wilde nog heel erg graag een opleiding doen. Afgelopen week hebben we de keuze gemaakt om te gaan voor een tweede, die opleiding komt wel een keer en die onzekere ik is nog niet weg maar wel aangesterkt door na te denken hoe goed we het nu al doen met z'n drietjes! Veel succes met de knoop doorhakken, maar serieus, denk aan jezelf en vraag jezelf af of je, op dit moment een zwangerschap aan zou kunnen (lichamelijk en geestelijk!). Liefs Debbie
Bedankt voor jullie lieve reacties. Adriana, ik heb mijn bevalling idd nog niet verwerkt. Ik lig er elke avond wakker van.. Elke dag denk ik er meerdere keren aan. En dan denk ik aan een nieuwe zwangerschap en bevalling die wel goed gaan.. Idd een goed idee om te gaan praten met mijn gyn.. Maar zie er tegenop om te gaan bellen voor een gesprekje.. LaDebs, vervelend dat jij ook zo'n rot bevalling mee hebt gemaakt. Knap dat je verstand won van je gevoel. Je hebt dus wel even door moeten bijten. Dat zal ik ook moeten ben ik bang. Gelukkig gaan we volgende week een weekendje weg met wat familie, en in december een midweek met schoonfamilie, mijn eigen verjaardag en de feestdagen.. dat houdt me wel even zoet, gelukkig. Hopelijk ben je snel zwanger en beval je van de tweede op een natuurlijke manier. Zoals je graag wilt!