Ik had al lange tijd harde buiken en dacht toen ook dat ik eerder ging bevallen. Uiteindelijk met 40 wkn en 4 dgn bevallen. Wel heb ik een slijmprop verloren, een paar dagen voordat ik ben bevallen. 's Nachts op 2 dec om 4:00 uur brak m'n vruchtwater en kreeg ik weeën. De avond ervoor had ik heel erg buikkrampen, dat was achteraf dus al een voorteken. Maar omdat ik elke keer buikpijn had, had ik er eigenlijk geen erg in dat dat het begin al was.
Ben de slijmprop in 2 keer verloren (op zondag + dinsdag). Vrijdag is E geboren met 39+3. Voor de rest absoluut niks op voorhand gemerkt!
Hallo, Pffff werd vannacht wakker vd misselijkheid. Ik heb dacht echt dat ik ging over geven, maar toch net niet. Mn hele lichaam begon te trillen, ik had er geen controle over. Herkent iemand dat?? Ik vond t maar raar.... Groetjes Loes
@Loesk: ik ben wel vaak 's nachts misselijk en voel me dan ook erg beroerd. Zou het kunnen dat je per ongeluk op de rug gedraaid was? Dan druk je al je grote vaten dicht en kun je "fagaal" worden (dan zakt je bloeddruk helemaal weg en word je duizelig, alsof je flauw gaat vallen, misselijk en trillerig).
Hoi hoi, Bedankt voor je snelle reactie! Op mn rug kan ik niet slapen het kan ook niet zijn dat ik t per ongeluk heb gedaan en dat niet door had want als ik me moet omdraaien zijn mn vriend en hondje meteen wakker hahaha ivm mn b.i. gaat dat moeilijk allemaal hihi. Liefs Loes
Ik heb helemaal geen voorsympthomen gehad voor mijn bevalling. Bij mij is het uit het niets begonnen! Maandagochtend vroeg om 05.45 uur waren mijn vliezen gebroken met precies 37 weken. Voelde heel de dag niets...geen weeën ofzo. Een dag later moest ik mij melden in het ziekenhuis omdat ik nog steeds niets voelde. Had al 3 cm onsluiting. Ik werd ingeleid doordat ik langer dan 24 uur gebroken vliezen had. Gel ingebracht...voelde nog steeds niets. Wel weer 1 cm meer... Toen aan het infuus (11.00)...in het begin voelde ik nog steeds niets. Maar naarmate het infuus met weeënopwekkers werd opgehoogd kwamen ook de weeën! En om 16.23 was ons meisje geboren!!! Ons 1e kindje en nog een snelle bevalling ook! Ik zou er weer zo voor tekenen voor de volgende...alleen niet voor wat er na de bevalling kwam!!! (placenta kwam eerst niet los, toen wel maar bleek incompleet, met spoed naar OK voor restanten placenta).
Bij mij ook geen "voorsymptomen"... dacht dat het nog wel even zou gaan duren, omdat het de eerste was, maar met 39 weken en 6 dagen begon het 's nachts ineens. Werd rond half drie wakker met vage buikpijn. Ik was slaperig en had verder niets in de gaten. Ben naar het toilet gegaan, geplast en terug in bed gaan liggen. Lichte buikpijn bleef. Half uurtje later begon mijn buik echt samen te trekken. Echt pijn deed het eigenlijk niet. Heb in alle rust mijn horloge gepakt en de minuten tussen de weeën liggen tellen. Tot ze regelmatig werden en er telken iets van drie/vier minuten tussen zat. Mijn man wakkeer gemaakt en hij heeft de verloskundige gebeld. Die kwam vrij snel en toen had ik al iets van 4 cm ontsluiting. Alleen kreeg ik een weeënstorm en had geen tijd om tussen de weeën bij te komen en rustig adem te halen. Dus de pijn bleef en dat was erg vermoeiend. Toch besloten om pijnbestrijding te laten doen, dus naar het ziekenhuis gereden. Vliezen hebben ze later in het ziekenhuis gebroken. Ben daarna wel 24 uur bezig geweest en uiteindelijk is ons meisje met een vacuümpomp gehaald omdat ik te moe was om haar zelf naar buiten te persen.
Nou het kan echt opkomen als poepen!! dit is wat mijn schoonmoeder tegen me zij op de dag dat ik bevallen ben. ik antwoorde nog:jaja dat zal wel!! Ik was net als jij 37 weken. Nog nergens last van, zelfs nog geen voorweeen gehad! Opeens uit het niets braken mijn vliezen, toen snel naar de wc, daar verloor ik mijn slijmprop, en was aan de diaree, 4 uur later is mijn meisie geboren! was best schrikken, omdat er totaal geen voortekenen waren. zoals ik al zei:kan opkomen als poepen, en bij iedereen gaat het anders, dus het word afwachten hoe het bij jou gaat!
Nou, zo te lezen zijn er ongeveer 3000 verschillende manier: varierend van 0 symptomen tot 20 symptomen. Ik ben gisteren gechecked door de gyn en alles zat nog potdicht. Dus voorsymptomen of niet: onze dame komt voorlopig nog niet!
Het enige wat ik heb gemerkt is dat ik de hele dag heb geslapen (maar dat deed ik wel vaker) en mijn man heb tegen houden om naar het werk toe te gaan..haha had hij nou maar niet naar zn werk gegaan, want dan was hij niet zog gebroken die dag... Ik heb die dag wel gehuild dat het echt moest komen omdat ik het zo ontzettend beu was en tadaa..haha Om 23.00 voorweeén, 00.00 uur terug naar beneden en toen ik drinken wilde halen braken mn vliezen. Ik heb niet overgeven en geen diaree gehad (wel gepoept tussen de weeén door..) oow en had al vanaf week 35 voorweeén (heel heftig!!!) En de rest van de weken helemaal niks..nada! Het is toen gebeurt met 39.6 weken..
hier was het al een paar dagen rustig.. geen harde buiken of voorweeën, terwijl ik daar de week ervoor erg veel last van had gehad.. Zo ineens kreeg ik kramp toen ik net in bed lag, ben ook geen slijmprop verloren (heel klein stukje de week ervoor) .. Vond het wel relaxed.. doordat ik geen voortekenen had was ik lekker uitgerust (voor zover dat lukt als je hoogzwanger bent) hij is trouwens geboren met 39+6
Hier niks noppes nada.. Heb me zelfs vaak afgevraagd hoe voelen harde buiken dan aan... niks voorweeen.. gewoon afwachten... maar ik zou ingeleid worden met 38.5 ivm BI, eiwit en glucose in de urine.. Dus we dachten nog even van ons laatste weekendje samen te genieten en te gourmetten.. net als we klaar zijn en ik wilde gaan plassen, was mijn broek nat.. nog niet beseffend dat het echt zo zou kunnen zijn, ik was ook pas 38.2w.. toen zijn we gaan opruimen, heb ik de trap nog gezogen?? het bed verschoond.. en ben ik even op bed gaan zitten dat was 20 minuten later.. en toen begonnen de weeen al.. gelijk om de 2-3 minuten.. meteen het zh gebeld en we moesten ook gelijk komen.. ik kon al moeilijk in de auto komen omdat de weeen elkaar zo snel opvolgden.. en in het zh aangekomen al 3-4 cm!!! zo gek een uur ervoor zaten er nog te gorumetten.. de weeen kwamen toen zonder pauzes.. een uur later 5-6 cm.. en weer een uur later 9,5 en een kwartier later 10 cm.. dus het was binnen 3 uur en een kwartier van helemaal niks naar 10 cm.. wel heel heftig zo'n weenstorm.. toen ik moest gaan persen bleven de persween weg en dat heeft 10 uur geduurd en na die 10 uur en weenopwekkers verder heb ik anderhalf uur moeten persen zonder persweeen.. dat was echt vaag.. en toen hebben ze mijn mannetje met de tang gehaald.. dus uitendelijk toch een lange bevalling.. maar het kan dus heel snel gebeurd zijn.. ik had nooit gedacht dat het al met 38.2 zou kunnen gebeuren.. en al helemaal niet met het breken van de vliezen en een weeenstorm.. maar ja we hebben het niet voor het zeggen! dus laat je maar gewoon verassen! het gebeurd toch heel veel succes met de laatste loodjes!
Ik ben met 39+1 bevallen van mijn eerste en had ook helemaal geen voortekenen. Ik werd gewoon 's nachts wakker met weeen en 14 en half uur later was ze er.
Bij de oudste begon het ook echt uit het niets. Ik had helemaal geen kwaaltjes, de hele zwangerschap niet. Ik werkte nog gewoon, had de avond ervoor nog de laatste dingetjes afgemaakt en mijn afstudeerscriptie aangetekend opgestuurd. De volgende ochtend wilde ik vanuit huis gaan werken aan een nieuwsbrief voor onze klanten toen ik wat buikpijn kreeg. Dat werd al snel erger en drie uur later had ik ineens een baby. Dit was overigens met 38 weken. Ook helemaal geen naweeën gehad, ik zat dezelfde avond nog gewoon lekker beneden aan tafel biefstuk te eten, haha. Bij de jongste had ik al met 30 weken bijna elke nacht urenlang voorweeën. Met hem liep ik ook nog 1,5 week overtijd, met uiteindelijk ca 2 cm ontsluiting. Toch begon ook dat nog tamelijk onverwacht, met een beetje misselijkheid aan het eind van de middag en even later direct hele heftige en snel opvolgende weeën. 2,5 uur later was hij geboren. 's Middags liep ik nog over de markt en een paar uur later hadden we er een broertje bij.
Hier braken ook uit het niets de vliezen. Liep om half twee 's nachts met mijn kussen naar de bank omat mijn man zo snurkte en toen 'flatsj' liep er een straal vocht tusen mijn benen. Was achteraf wel de voorgaande drie dagen enorm moe en lusteloos. Op de dag zelf (toevallig ook de uitgerekende datum) had ik weer bergen energie. Heb de box nog geschilderd, boodschappen gedaan, uitgebereid eten gekookt, 's avonds kwam er nog een vriendin langs. Die zei ook nog: nou dat gaat nog wel ff duren. Nog geen 24 uur later kon ik haar al bellen dat ik was bevallen, hahaha.
Hier ook totaal geen voorsymptomen....heb de hele zwangerschap geen harde buik gehad, niets, alleen af en toe een half uurtje voorweeen. Uiteindelijk was ik 40+2 en verloor ik de hele dag door wat bloed/slijm en had onregelmatig wat buikkrampen. En dat is 's avonds doorgezet in echte weeen en die nacht is onze dochter geboren
hier niets, 7 uur smorgens beginnen de weeen, daarvoor niets gevoeld... geen harde buiken helemaal niets, de dag ervoor om 4 uur lukte de strippoging geeneens, alles zat nog potdicht, het zegt dus helemaal niets, En het kan dus snel gaan!
Ik verloor op een maandag ijn slijmprop. Maar het bleef gewoon rustig. Geen enkel teken. Op vrijdag braken zomaar om iets over 7 uur in de avond mijn vliezen, zo'n 50 minuten erna kwam de eerste wee en om 21.22 uur was mijn dochter er al. Het kán dus heel plots gebeuren!
Ik ben met 41+3 bevallen en totaal geen voortekenen. Had zelf verwacht dat ik gewoon zou worden ingeleid. Meneer was niet ingedaald en alles potdicht... Maar werd wakker om te plassen, verloor slijmprop en meteen daarna weeen en ongeveer 12 uur later was Ilya er.