Heb je dat ook? Gematigde reacties?

Hoi jessica,

Nou lekker genieten dan. Wel jammer dat je die reakties krijgt. Natuurlijk kan het misgaan. Dat weet iedereen, maar als het zo is wil je dat ook kunnen delen. Ik begrijp het dus goed dat je het snel verteld. Maar als jullie je goed voelen, ga je van het positieve uit. Negativiteit en stress is ook zeker niet goed voor je.
Wat iedereen ook zegt: geniet ervan.

groetjes sandra

 

Op zich heb ik geen gematigde reacties, maar ging het bij ons wel een beetje raar omdat ik het mijn schoonouders verteld had in de 5e week.
Mijn schoonmoeder heeft het gelijk tegen haar hele familie verteld (10 broers en zussen allemaal getrouwd en 3 kinderen!)
En dus voor dat ik 6 weken zwanger was kreeg ik van nichten en neven al felicitatiepost. Dat was dus niet de bedoeling!
Ik bleef dan maar gematigd in mijn reactie, mede omdat ik dit gewoon helemaal niet leuk vond, wilde ons geheimpje met hun delen en niet met de rest van het dorp!
Daardoor begonnen mensen te twijfelen of het wel gewenst is! Of dat ik het wel erg vroeg naar buiten bracht... Ik! nee mijn schoomoeder!!!! en zij er nog op reageren dat meer mensen dat tegenwoordig doen, want idd als het fout gaat dan kan de omgeving steunen. Maar dat was helemaal niet mijn bedoeling!!!
Nou lief en ik zijn ruim 6 jaar samen, wonen ruim 3 jaar samen en zijn pas getrouwd. Het enige wat wij nog willen is een kindje!
Nu ben ik voorbij de spannende weken en kan het eigenlijk tegen bijna niemand vertellen, omdat iedereen het al weet.
Wordt aangesproken door vriendinnetjes die ik een tijd niet heb gezien en die het al weten via via.
Ben nu nog steeds gematigd in mijn reactie als mensen vragen hoe het gaat omdat het al een publiekskwestie is geworden.
En hoewel ik stiekem heel graag een baby buik wil, ben ik ook wel een beetje blij dat ik die op dit moment nog niet heb.
Anders hebben we helemaal niks meer voor ons zelf.

 

Ik had juist het omgekeerde. Ik heb het meteen aan mijn ouders verteld en twee weken later aan de rest. Ik had zelf wel zoiets van: eerst maar zien dat ik de 12 weken voorbij kom en alles goed is. Maar iedereen zei tegen mij dat het heus wel goed zou gaan.

@Marjanne: Nou, dat is ook niet leuk zeg. Het is toch aan jullie om het aan iedereen te vertellen!

 

k had het met 5 weken aan mn ouders verteld die waren helemaal blij en van de week had ik de vk gebeld voor een afspraak en toen hadden ze wat vragen zoals wat is je leeftijd dus nou gezegt ben nu 20 toen zei ze gelijk jeetje wat jong zeg en de HA zei gelijk van is het wel gewenst dat heel vreemd vond ik dat..

 

Ik kreeg ook de reactie, leuk, maar wacht eerst maar die 12 weken af (van mijn eigen zus). Ik snap het wel, maar waarom zou je directe familie/close vrienden niet mogen weten dat je een miskraam hebt gehad, tis net of dat nog een taboe is. Terwijl je het verdriet misschien ook wel wil delen.

Liefs Petra

 

Ik ken het wel die gematigde reactie's
Mijn schoonouders zijn helemaal blij en zijn nu al bezig
om spulletjes aan te schaffen voor hun toekomstige
kleinkind.Helemaal leuk natuurlijk.
Alleen mijn moeder die is zo negatief.Als ik haar bel om
te zeggen hoe het gaat of dat ik wat leuks heb gezien in de winkel,
is het antwoord meteen,oooo dat kan nog wel,je hebt de tijd nog wel.
Je moet nu niet teveel halen(doe ik ook niet,ik kijk alleen)
Ik word er soms een beetje moedeloos van,van haar reactie's.
Ook praat ze er niet over met mijn vader,hij weet niet eens dat ik zwanger ben
Ik vind het jammer dat ze zo doet,maar gelukkig zijn mijn vriend en ik
wel heel blij en kunnen wij dit gelluk wel met elkaar delen.
Hier hou ik me aan vast.Mijn schoonouders en mijn vriend zijn zo lief

Liefs Wendy

 

Ik had hele gematigde reacties... Mijn ouders waren gelijk helemaal in de wolken, en feliciteerde ons natuurlijk gelijk! Maar er was bv een vriendin die meteen zei: nou reken maar nergens op, wacht maar eerst de 12 weken af, het gaat zo vaak fout... Ik had toen echt zoiets van laat maar, je bent gewoon jaloers! Nu ben ik al 11 weken zwanger en ze reageerde wel leuk op de echo, maar niet zo enthousiast als iedereen anders. Meer terughoudend en toevallig ook vorige week zeggend: ik wil ook een kindje...

Overige familieleden en vrienden reageerde allemaal heel erg leuk! Meteen feliciteren en kadootjes kopen hihi!

Gr. Miranda

@ Wendy: wat vervelend van je moeder... Je verwacht natuurlijk andere reacties... Gelukkig heb je heel veel steun van je schoonouders en je vriend. Hopelijk draait je moeder wel bij en laat ze het merken ook!

 

leuk topic zeg! xxx

 

Ik kreeg die niet... wel nu dat ze het zo snel vonden en dat ik dan straks 2 kindjes onder de 2 jaar heb. Ja dat weet ik zelf ook wel (op mn dochter 2 jaar moeten wachten dus we waren weer vlug begonnen voor nr2 en nu was het toevallig snel raak)

Wel raar idd dat ze vragen als je 20 bent of het gewenst is... ik ben nu 21 van de tweede (eerste was ik 19, ook bewust!) en bij mij hebben ze dat nooit gevraagd. Misschien omdat bijna niemand mn leeftijd weet...

 

Miranda,

Als je zelf heel graag een kindje wil en het lukt niet dan ben je wel vaak blij voor een vriendin, maar het steekt dan wel. Misschien is die vriendin van je wel al een hele tijd bezig, en ze vind het ook echt wel leuk voor je. Maar ja.... soms kan je het niet helpen dat je een beetje jarloers wordt. Dat mag volgens mij ook gewoon wel. Als jullie er samen maar eerlijk over zijn. Zij heeft nu zelf verteld dat ze ook graag een kindje wil. Probeer de volgende keer gewoon een keertje met haar te praten over waarom het er nog niet van gekomen is. Lucht voor jullie beiden denk ik wel op.

Mees,
Ook wij hebben het redelijk vroeg aan iedereen verteld. Waren we eigenlijk niet van plan, maar ja.. uiteindelijk moesten wij het gewoon kwijt. En er waren wel mensen die het vroeg vonden, maar ja... ze waren wel blij voor ons. En wij vertelden het omdat ik mee doe met moeders voor moeders waardoor sommige mensen er via de flessen achter konden komen, en dat is helemaal niet leuk. Dan vertellen wij het liever maar te vroeg maar wel persoonlijk.

Marjanne,
Wij hebben toen we het vertelden tegen mijn ouders wel gezegd dat het nog even niet openbaar gemaakt zou worden. En dat respecteren ze. Alleen zijn we er zelf een dag later toch maar een openbaar verhaal van gaan maken. Maar heb de belangrijkste mensen het wel zelf verteld. Dat is toch het leukste!

Groetjes Daphne

 

De familie bij ons reageerde heel blij. Ik wist dat ik zwanger was vanaf 4 weken en ook eigenlijk meteen tegen de ouders verteld. Op het werk wilde ik eigenlijk wachten tot 12 weken maar bij 9 weken kon ik echt niet meer wachten dus heb ik het verteld. Sommige collega's reageerden heel leuk en sommigen zeiden: Oh vertel je het nu al? Stel je voor dat het mis gaat!

Gr Otje

 

ik heb bijna allemaal leuke reacties gehad.
wel weet ik wel van mensen die al jaren zwanger probeerden te worden, dat ze er heel veel moeite mee hadden om blij te zijn voor die ander. terwijl ze het die mensen toch echt gunden. en als anderen dat dan niet weten dan kan dat raar overkomen. mischien dat het zoiets is.

 

ik heb 1 keer een gematigde reactie gehad. Dat was toen ik/we het mijn schoonvader vertelde dat ik zwanger ben.
We hadden een beker voor hem gekocht met: voor de liefste opa.
Hij keek erna... en zei : ja, als je er ruimte voor hebt.........
En toen niks meer.
Pas savonds belde hij ons op om te zeggen dat ie hartstikke blij was enzo!!
Maar hij was zo overvallen met de boodschap dat ie niks wist te zeggen die ochtend hihihi

Mijn moeder heeft het trouwens ook gelijk aan iedereen verteld. Ook aan mijn broer aan wie ik het zelf graag wilde vertellen.
Toen ik erachter kwam dat ze het al verteld had kon ik wel janken!!

Mijn beste vriendin heeft het ook door lopen vertellen en wel tegen onze eigen buren!!
We wilden het voor buitenstaanders echt nog geheim houden totdat we de 12 weken voorbij waren/zijn. Nou dat gaat dus mooi niet door

Best wel balen. Maar niks meer aan te doen

 

hoi,

wij hebben wel een aantal gematigde reacties gehad.

van een aantal kregen we als we het vertelde. ja.. gefeliciteerd of niet?
dat we nog wel jong zijn enz. allemaal van dat soort dingen.

helemaal niet leuk om te horen, als je zo blij bent.

mijn man en ik , wonen 2 jaar samen een jaar getrouwd. en de baby is zeker welkom en gepland.

mensen reageerde vaak zo omdat mijn man en ik er allebei jonger uitzien dan dat we zijn.

liefs mamsie

 

ik vind die gematigde reacties ook altijd super vervelend,iedereen moet zelf weten wanneer je het vertelt en als het fout gaat vertel jwe het toch??

ik kan het weten want tussen ons eerste en tweede kind heb ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad,die pas ontdekt werd met 10 weken toen mijn eileider knapte,ik heb toen een week in het ziekenhuis gelegen en dan komt iedereen er toch achter en kan men mee leven.

en het is toch het leukste wat je aan mensen kunt vertellen???

groetjes drieske

 

@Daphne,

Ik had gelijk met die vriendin van mij gepraat zodra ze dat zei dat ze ook een kindje wou. Ze wil wel maar kan er nu niet aan beginnen, ze is net deze maand een nieuwe opleiding begonnen en heeft pas weer sinds 1 maand een vriend... Dus ze zou wel heel graag willen maar haar huidige vriend wil nog niet (ook omdat ze pas wat hebben met mekaar) en ze wil zelf eerst de opleiding afmaken. Ik snap best dat ze zo'n reactie kan geven als ze bv bezig was om kinderen te krijgen en het dan niet zou lukken, maar ze zegt zelf dat ze toch wel ondanks dat ze het graag wilt 2 jaar minstens wilt wachten... Beetje dubbelop dan allemaal!

Gr. Miranda

 

Onze families waren gelukkig erg positief. Waar ik een beetje moeite mee had/heb zijn reacties van collega's. Ik heb een paar keer gehoord: " Oh, pas .. weken? Dan kan er nog van alles gebeuren..." Of mijn baas: "Wel in een vervelende tijd voor ons. Wanneer jij met verlof bent zijn we net zo druk..." (terwijl deze zwangerschap niet gepland was) Waar ik ook van kan balen is al het "goed bedoelde advies". Wij wonen nog niet samen maar hebben een duidelijk plan opgesteld over hoe het moet gaan straks. En dan nog zijn er mensen die zich ermee bemoeien en het allemaal beter weten. Ik moet leren om me ervoor af te sluiten. Dit is iets tussen ons tweetjes met ons kindje straks. Maar zolang wij tweetjes en de nieuwe opa's en oma's het leuk vinden ben ik al tevreden...

 

Wij hebben het met 5 weken aan de ouders verteld en beide moeders lopen al vanaf week 6 te zeuren dat ze het te lang geheim moeten houden. Zo moesten we het ook gelijk aan de oma's vertellen (die seniel zijn en hierdoor dus geen geheim kunnen bewaren) en als ik er tegenin ging heb ik alleen maar ruzie omdat ik door de hormonen zoooooooo snel boos ben. Heel vervelend dus. Het is door de moeders en Oma's ook aan iedereen verteld die het horen wil. Op mn werk heeft een collega me op deze site gezien en hier zn conclusies uit getrokken... En dit gelijk aan iedereen verteld met de boodschap: Niet met Mo over hebben hoor. Conclusie: Mijn beste vriendin weet het niet en verder ieder ander onbenullig persoon wel. Beetje jammer hoor! Maar ja.... zo kan ik nog wel een uurtje doorgaan...

 

Van familie en en goede vrienden alleen maar goede reacties.

Een bekende zei wel: zo kort nog maar? Dan moet je het nog niet vertellen, het is nu nog helemaal niks, kan nog zoveel fout gaan.......

Vond ik echt een rare opmerking.

Verder 1 collega die feliciteerde me niet, keek me alleen verbaast aan en ging vervolgens verder met haar gesprek

Ach joh, zegt meer over die mensen hoor.
Of je nou 6 of 16 of 26 weken zwanger bent, zwanger is zwanger