Het ergste wat ik haar gezegd heb, is dat ze zó vervelend kan zijn. Maargoed, dit heb ik geloof ik 2 of 3 keer in haar leven gezegd, dus ik ga me hier niet schuldig door voelen. Wél tel ik elke dag zo´n twintig keer tot 10, om dus te voorkomen dat ik lelijke dingen zeg. Want een duiveltje blijft het, mijn engeltje .
Ja zeker. maar soms is het gewoon waar haha. Kinderen zijn soms lekker vervelend en dan zeg ik wel eens waar is het behang?? haha. Schuldig voel ik me er niet meer over wel gedaan. En nu zeg ik even iets wat ik soms denk. Dochter is WEER verkouden en vandaag was ze behoorlijk bezig in haar nee fase tja ze was dus vervelend...en ik schroom niet meer om te zeggen dat ik zij van nu is het afgelopen je gaat slapen. Nee mama wil ik niet( ze stortte op de grond neer) prima ik pak je toch op probeerde haar af te leiden wat natuurlijk niet lukte. Heb haar toch op de bank genomen van zo nu is het klaar droge kleren aan( hadden samen afgewassen en je slaapzak aan naar bed ga je boos dat ze was) prima. Grrr. Ik zij uit frustratie van morgen je gaat toch niet op je broer lijken he als peuterpuber. Ik zeg waar is je broer kwijt zegt ze haha. Smelt momentje daar achter aan. Haha negatief en positief te gelijk. Oeps nu toch spijt heb het hier neer gezet. Ach ja.