Ik zou ook mijn leven geven en waar hij ook terecht komt, dan zou hij er waarschijnlijk wel overheen komen. Dat denk ik ook altijd bij ouders die hun kinderen vermoorden als zij zelfmoord willen plegen: wie ben jij om te bepalen dat je kind dat niet aan zou kunnen? (ookal vind ik het wel raar om als ouder zelfmoord te plegen, maar goed, je weet niet wat daar achter zit) Hij verdient wat mij betreft de kans om te bewijzen dat hij dat aan kan, mocht het noodzakelijk zijn.
ja ik zou mijn leven geven voor mij kinderen. ik zou niet verder kunnen met de gedachten dat ik niet alles heb gedaan voor mijn kinderen. en als ik dood zou gaan heb ik nog een lieve famillie over die voor ze zouden zorgen alsof het hun eigen kinderen zijn ik vind het eerlijk gezegd een heel raar idee dat er moeders zijn die hun eigen leven boven dat van hun kind zouden kiezen
Misschien is het voor mij makkelijk praten omdat ik maar één kindje heb.. Maar ik zou zonder twijfel mijn leven aan haar geven.. Natuurlijk ben ik naast haar moeder ook nog dochter van, vriendin van en vrouw van.. Maar dat weegt niet op tegen Mira.. Dus ja, ik zou heel veel voor haar kunnen opgeven..
Ik zou mijn leven geven als ik daarmee mijn zoon kon redden, ja. Dat zou ook niet anders zijn als ik meerdere kinderen had, want kinderen redden zich wel zonder moeder. Er is altijd nog een vader, opa's en oma's, of anders goede vrienden ofzo. Daarom is het zo belangrijk vast te leggen wie er voor je kinderen mag zorgen als beide ouders wegvallen Het is gewoon de 'natural order of things' dat kinderen hun ouders verliezen. Natuurlijk is het niet normaal dat dat al heel jong gebeurt, maar het is wel natuurlijker dan wanneer je als ouder een kind verliest. Mijn man heeft op zijn 10e zijn moeder verloren en ja, dat is moeilijk, maar hij heeft het overleefd en is er nu niet minder gelukkig door, hoor. Ik denk dat niet willen sterven vanwege je andere kinderen heel egocentrisch is; je denkt dan dat jij onmisbaar bent, maar dat is niemand - al is dat natuurlijk geen leuk idee Overigens begrijp ik de gedachte wel, hoor, maar ik denk dan toch altijd dat je andere kinderen ook weten dat je kindje 1 had kunnen redden maar het niet hebt gedaan. Wat voor moeder zullen ze je dan vinden?
Ik denk dat de overblijvende kinderen wel leren leven zonder moeder. Ik zeg niet dat het makkelijk zou zijn, maar het gebeurd. Er is altijd wel een liefdevol familie lid die ze op kan vangen. Maar een moeder zonder kind? Dat is een verdriet waar je nooit meer over heen komt. Ik zou niet kunnen leven met mijzelf, wetende dat mijn kind nog had geleefd als ik mijn liefde voor haar/hem had gegeven.
met afgelopen kerst heeft een collega van mij verschrikelijk nieuws gehad, haar vriendin die in belgie woonde is samen met haar man overleden, ze woonde in een flatje en hadden onder hun brand gekregen en er was geen uitgang meer (ze woonde iets van 3 hoog) de moeder had de baby van 28 dagen in dekens gewikkeld en de vader het andere kindje van ik geloof 2 jaar ook in dekens gewikkeld ze zijn beide op het balkon gaan zitten met hun rug naar de grond toe en hun kindjes in hun armen en hebben zich zo laten vallen om hun kinderen te kunnen redden! echt een afschuwelijke keuze die je moet maken de kindjes hebben het beide overleefd maar de ouders niet, dat is echte moeder/vader liefde het ultieme offer geven, jou leven voor dat van je kinderen! pffffffffffffffffffffff
pff.. wat hier krijg ik echt tranen van in mijn ogen. Wat ongelovelijk triest en dapper tegelijk. Ik zou mijn leven zeker geven. Ik geloof inderdaad dat ik genoeg familie heb die met veel liefde voor mijn kinderen zouden zorgen. Ik zou niet met mijzelf kunnen leven.. en ik denk mijn partner ook niet met mij als hij zou weten wat ik zou hebben gedaan. Andersom zou ik hem ook niet meer kunnen aankijken.. als hij die keuze bewust gemaakt zou hebben. Ik vind het ook echt zo mooi om al deze berichten te lezen. wordt er weer een beetje emo van wat is het toch mooi om mamma te zijn.. dat je zo veel van iemand kan houden. (ook al is het onderwerp erg verdrietig)
Ja ik zou mijn leven geven voor mijn dochter! Ik zou alles voor haar doen maar ik ben natuurlijk ook een vrouw die weleens met haar man samen wil zijn, bel ik dan een oppas, uiteraard want ook is zij mijn leven, ik heb ook een leven. Ik heb hier iets, ooit gezien. Man, vrouw en dochter gaan wandelen in de bossen, helaas komt moeder te dicht bij de rand van een ravijn, vader sprint naar vrouw toe om haar te redden maar wat doet de dochter, die wil een handje helpen ook al scheeuwt vader dat ze moet blijven staan, dochter rent toch door, glijdt uit en hangt aan dezelfde rand als haar moeder. wat zegt de moeder, laat me los en red onze dochter! vader twijfelt maar vrouw dringt aan, laat los en red haar, ik kan niet met mezelf leven als ik het red en zij is dood, vader neemt een vreselijke beslissing en laat zijn vrouw los en red zijn dochter. Ik zou ook zeggen dat mijn man onze dochter moet redden. Maar dat maakt niet dat alles in het leven van je kind(eren) moet staan, ze moeten ook leren dat vader en moeder tijd voor zichzelf nodig hebben.
ik heb bij brandtraining geleerd dat als je brand hebt en je kind is op zolder, je nooit de zolder op moet gaan om hem te halen. 1: je red het niet, rookt stijgt op 2: de brandweer komt jou eerst tegen waardoor je kind langer op redding moet wachten maar reken maar dat als de situatie zich hier voordoet ik dat aan mijn laars lap en mijn kind ga halen. Onverstandig, maar ik moet wel!
Als ik mijn leven had kunnen geven om mijn overleden zoon Ties* levend te houden had ik het gedaan. Zonder twijvel. Mijn kids hebben nog een heel leven voor hun (ok ik ook wel, maar zij meer). Ik denk dat als het moment daar is dat iedereen die keuze zal maken.
Jeetje tranen schieten in mn ogen. Ik vind het een goed keuze. Heel hard maar goed. Petje af voor deze ouders. Wauw
Ik zou ook zeker mijn leven geven voor mijn kinderen. Het argument dat mijn ouders/opa/oma etc. mij dan niet meer hebben valt volledig weg, want ik weet zeker dat ze het net zo erg/erger nog vinden als een van mijn kinderen overlijdt. Zij zijn nog zo klein.
Wiskundige benadering. Uitgaande van een gemiddelde leeftijd van .... 85 jaar? Als ik overlijd, loop ik 32 jaar mis. Als mijn zoontje overlijdt, loopt ie 83 jaar mis. Zo kun je het ook zien.