Hoi iedereen, Ik ben een tijdje weggeweest hier, kon het niet meer aan om elke keer na te moeten denken over zwanger worden enzo. Ik heb hoe dan ook het besluit genomen dat ik na mijn periode naar de dokter ga als blijkt dat ik deze maand weer niet zwanger ben... Voor mij een hele moeilijke beslissing. Ten eerste natuurlijk omdat je een drempel overmoet. Want je gaat dan kijken of er niets mis met je (of je hubby) is. Het meest moeilijke vind ik nog wel het onderzoek op zichzelf. Ik weet dat voor niemand die onderzoeken fijn zijn, dat voorop gesteld. Maar ik heb zelf nogal moeite met aanrakingen (voor diegene die het zich afvraagt: ja, inderdaad, sex heb ik ook erg veel moeite mee). Met name dan zo'n onderzoek ondergaan, gewoon het beeld al dat je daar "zo" zit voor zo'n arts, ik weet eigenlijk niet hoe ik die gedachte alleen al moet bolwerken. Laat staan straks ook daadwerkelijk er naar toe voor het onderzoek. Ik weet dat er ongetwijfeld veel van jullie zijn die denken: ach, probeer je er over heen te zetten. Je krijgt alleen maar duidelijkheid en voor niemand zijn die onderzoeken leuk... Dat snap ik ook allemaal wel, en ik ga ook echt heen, maar toch, ookal kan ik niet voor anderen spreken, denk ik dat er misschien net wat meer last van zal hebben dan de gemiddelde vrouw ivm mijn problemen op dat gebied. Nou ja, ik zit hier dit verhaal niet op te hangen omdat ik zielig wil doen, maar ik moet het gewoon even kwijt. Deze maand hebben we amper geklust, tja... dus niet geschoten is altijd mis zeg ik altijd dus deze maand zal ik sowiso niet zwanger zijn. Maar dat is dan mijn eigen schuld. Ik heb er even helemaal genoeg van. Toch gek he, hoe kan je genoeg van iets hebben terwijl je het nog niet eens hebt en heel graag wílt hebben? Mijn man en ik denken dat we zeker 1,5 jaar lang hebben "verpest" door op de verkeerde momenten te klussen. Gewoon omdat we totaal niet stil hebben gestaan bij de vruchtbare periodes. Mede omdat ik zoveel problemen heb met klussen, deden we het vaak gelijk nadat ik niet meer ongesteld was. "Dan was ik er maar vanaf". Maar ja, dan ben je vaak nog niet vruchtbaar, dus 1,5 jaar weggegooid. Vanaf ongeveer september/oktober zijn we wel veel meer bezig hiermee, maar nog steeds niet zwanger. Hoe dan ook ga ik me geestelijk maar eens voorbereiden op een bezoek aan de huisarts. Ik maak me zo langzamerhand toch wel zorgen, en ik denk dat het goed is om duidelijkheid te hebben. En komt er dan als uitslag uit dat er niets mis met mij en mijn hubby is, nou ja, dan weten we dat en gaan we "vrolijk" verder met proberen... Nou, dit was het weer even voor nu. Jullie horen ter zijner tijd wel weer van me hoe het verder verloopt! Veel liefs, Linda
Hoi Linda Je verhaal komt helemaal niet over hoor als zielig doen! Knap juist dat je het opschrijft en het zo goed weet te verwoorden. Ik wil je heel veel sterkte wensen met het bezoek aan de dokter en wat er daarna komen gaat. Ik hoop dat jullie droom snel uit mag komen! Liefs Marie
He meid, Ik vindt het zowiezo knap dat je het "probleem" durft te herkennen en te zien. Misschien als je het de h.a. en de gyn uitlegd dat ze er rekening mee kunnen houden. Het is ook niet niets hoor. Ik heb zelf geen probleem met aanraken maar vond het op een gegeven moment ook vervelend dat ik steeds weer met (plat gezegd) de benen wijt bij de arts moets liggen. Maar ik heb hierin wel steun gehad van mijn gyn en mijn man. Ik wens je veel sterkte met de onderzoeken. Veel liefs Lydia
wauw linda! das niet niks wat je te melden hebt en ook ik denk niet dat je zielig wilt doen hoor! Knap van je dat je toch naar de arts wilt gaan, ik hoop voor je dat je snel duidelijkheid krijgt en dat veel onderzoeken je bespaart zullen blijven. Heel veel succes! laat je nog eens iets van je horen?
@ Linda76: Herken veel van mezelf in jou. Vind het knap dat je daar zo eerlijk en open voor uit durft te komen! Lief dat je ventje je probleem acepteert! Wens je heel veel sterkte en suc6 toe! Zal voor je duimen! Groetjes Marjo
Hoi Linda, Als je nu weet dat je maanden lang verkeerd gevreeen hebt dan ben je in principe toch nog niet zolang bezig met het wel op vruchtbare dagen klussen? Heb je al eens getempt?.....of heb je wel eens ovutesten gebruikt?... Mag ik vragen wanneer jullie dan begonnen zijn met het wel gericht klussen? Je moet je nog geen zorgen gaan maken meis!...Want als jullie nu pas gericht met klussen bezig zijn dan zal de huisarts waarschijnlijk wel zeggen dat nog even vol te houden. Dikke knuf
Hoi Linda, Ik vindt je niet zielig, maar dapper. Dat je ondanks je 'probleem'toch de stap wil nemen om naar de HA of gyn te gaan. Heel veel succes. Groetjes, Niekie
Hallo Linda, Ik heb ook een beetje hetzelfde vraag als Nies. Je schrijft dat je sinds september/oktober pas gericht aan het vrijen bent in je vruchtbare dagen. En deze ronde nog niet weet of je zwanger bent. Dit is dan toch pas de 4e gerichte ronde? Ik kan me zo voorstellen dat de dokter je toch weer naar huis stuurt met het advies om meer inzicht in je cyclus te verkrijgen (door temperaturen, ovulatietesten enzo) en het nog een paar maanden gericht moet proberen. Anderhalf jaar hebben jullie dus alleen na de menstruatie gevreeen? Heb jij geen zwangerschapsboeken of sites gelezen over de vrouwelijke cyclus? Of is dit nooit behandeld tijdens biologieles op de middelbare school? Zonde hoor, want er is een grote kans dat jullie lichamelijk niets mankeert en het binnen een paar maanden wél raak is. Ik ben benieuwd wat de dokter zegt, maar ik hoop natuurlijk voor je dat het bezoek niet meer nodig is als je deze maand toch bevrucht blijkt te zijn. Sterkte!
Hoi iedereen, heel erg bedankt voor jullie lieve berichtjes! Even over: Ja, als jullie het zo stellen... dan zijn we pas sinds kort bezig inderdaad Zo klinkt het al weer minder erg. Van die bio-lessen kan ik me weinig meer herinneren maar ja, klinkt echt verschrikkelijk naief, maar wij dachten gewoon dat je altijd zwanger kon worden. Noooooit bij stil gestaan dat dit slechts op bepaalde momenten is. Achteraf superstom, maar ja... Ben blij dat ik het nu iig weet. [/quote] Heel erg bedankt voor jullie berichtjes! Veel liefs Linda
Gelukkig dat je het zo oppakt Linda, want ik dacht dat ik misschien een beetje te direct was geweest. Ik hoop echt dat het heeeeeeeeel erg snel raak is voor jullie!
Joh meis....dan is er nog helemaal niks aan de hand!...Gewoon nog ff lekker tijdje gericht gaan klussen en wie weer ben je dan zo zwanger! Dan hoef je ook al die onderzoeken nog niet te ondergaan Ik duim voor je meissie!
heel goed dat je de stap wilt nemen, het is niet makkelijk , wij hebben die stap toen ook genomen en bij ons werd gezegt probeer nog maar tot januari , ze zou al wel een verijsje schrijven eind december, dus ik alle moet bij elkaar geraapt vandaag om het op te halen wat denk je .......... zijn ze het kwijt grrrrrr. elke stap voor zwanger worden en artsen is moeilijk
Nee hoor, woorden komen vaker anders over dan hoe iemand ze zou zeggen in het "echt", dus ik snap je hoor. Was ook een goede vraag
Och jeetje, wat vervelend voor je. En wat een sukkels zeg, ze snappen toch zelf ook wel dat dat soort dingen toch wel wat beladen is en dat ze juist met dat soort dingen goed om moeten gaan... Nou heel veel sterkte jij, laat je niet gek maken hoor. Jullie ook veel succes met het onderzoek. Ik hoop dat jullie gerust worden gesteld en dat er niets aan de hand is. Ik duim voor jullie! Dikke knuffel Linda (Terwijl ik dit typ denk ik: beetje vreemd als iemand die moeite heeft met aanraken 'dikke knuffel' typt haha maar goed je snapt de strekking )
Wat vervelend joh! Heb je een leuke huisarts? Een goed gesprek hierover met bv. huisarts is misschien een idee. Dat is prive en dan kan je toch "tips" krijgen en vragen stellen. Misschien kan je als je toch onderzoeken nodig hebt later vragen om een vrouwelijk arts. Ik kreeg in het begin per toeval denk ik steeds een vrouwelijk arts. Dit vond ik erg fijn! Toen ik zwanger was kreeg ik voor het eerst een mannelijke arts, die een inwendige echo deed. Toen maakte het mij allemaal niet meer uit! Ik hoop dat dit allemaal niet nodig is en dat je snel spontaan zwanger wordt (2 jaar erover doen is heel normaal werd mij gezegd).
Ik heb deze huisarts nog niet zo lang. Ik ken haar dus nog niet zo goed, maar, het is iig wel een vrouw en inderdaad maakt dat de drempel wel iets lager. Ik heb het haar al een keer verteld, en ze gaf aan dat ik ook een keer mocht langskomen gewoon om er over te praten. Ook gaf ze aan dat inderdaad 2 jaar niet abnormaal is en dat er niet perse noodzaak is om binnen hele korte tijd een onderzoek te doen. Ik moest het vooral doen wanneer ik er klaar voor was. Dus op zich klonk dat wel heel positief. Mijn buuv gaat deze of hopelijk volgende week bevallen, en die heeft haar ook als verloskundige. Ze heeft mijn buuv haar 06 nummer, thuis nummer en werknummer gegeven en gezegd dat ze altijd overal naartoe mocht bellen als er wat was. Dus het lijkt me wel een vriendelijke vrouw. Wel fijn te horen dat jij uiteindelijk niet veel problemen meer had met die man. Kwam dat ook omdat je de eerste paar keren een vrouw had "gehad"?[/list]
Hoi Lin, Misschien is het een idee om ovulatietesten te gebruiken. dan kan je een beetje uitkienen wanneer je eisprong gaat plaatsvinden. Dan weet je in ieder geval zeker wanneer je eisprong plaatsvind en weet je dat je op het goede moment klust. Verder zou ik het advies van ster opvolgen. Als je om een doorverwijzing vraagt, kun je gelijk aangeven dat je graag een vrouwelijke gyn wil. Al met al, denk ik, dat je beter eerst kan beginnen met ovu-testen en temperaturen, omdat je dan je ei kunt spotten. En je zeker weet dat je tijdens je vruchtbare dagen vrijt. Het kan zijn dat er helemaal niets mis is omdat je het steeds op de verkeerde momenten deed. De medische malle molen is ook niet altijd een pretje.