Nee ik kan niet zeggen dat ik heb genoten. Het is een speciale tijd en de bijzondere status die je hebt als zwangere vind ik idd bijzonder. Maar de zwangerschap zelf vind ik zwaar! Tuurlijk probeer ik ervan te genieten, als ik babie voel is dat natuurlijk heel speciaal alle voorbereidingen zijn bijzonder maar puur de zwangerschap njee da's nie genieten nie!
Ja, op zich wel. Maar het is nou ook weer niet halleluja, ik wil voor eeuwig zwanger zijn ofzo. Neuh..ik heb het vanaf week 31/32 wel echt gehad. Vind mezelf er ook niet mooier op worden kan niet wachten totdat ik mijn eigen kleren weer aan kan. Ik kijk veel meer uit naar het moment dat ik mama ben, dat lijkt me nog 100 keer specialer dan zwanger zijn.
Ik ben blij om te lezen dat er toch wel meer vrouwen zijn die zwanger zijn vreselijk vinden. Ik heb zelf ook totaal niet genoten van de zwangerschap( heb het ook zelf bijna niet overleefd) , vond het echt een vreselijke tijd. Natuurlijk heb ik het er wel voor over gehad nu het resultaat hier is maar ik zou het nooit weer doen. Tijdens mijn zwangerschap zeiden veel mensen 'ooh geniet nog even van je zwangerschap ' Nou dan kon ik toch wel zo ontzettend boos worden, alsof iedere zwangere van haar zwangerschap moet genieten en je een of ander monster bent als je dat niet doet?
Ik ben nu 16 weken zwanger van de tweede en zit wel veel beter in mijn vel dan bij de eerste, maar ik heb het ook gewoon druk, druk, druk met werk en gezin en ben daarbij veel moe, waardoor ik 's avonds ook vroeg ga slapen, dus een sociaal leven schiet er redelijk bij in. Ik denk dat ik ook niet goed weet wat anderen onder genieten verstaan; ik vind het leuk als ik de baby lichtjes voel bewegen, ik vind mijn zwangerschapskleding nog mooier dan mijn eigen kleding en voel me er vrouwelijk in, ik vind het leuk om de interesse van de oudste in de komst van de baby te zien, maar verder... moet ik dan de hele tijd aan mijn zwangerschap denken en in hoera-stemming zijn? Daarnaast, de bijzondere status als zwangere... kan me van de oudste herinneren dat mensen nog net zo hard voordrongen bij de kassa en op mijn werk doe ik nog net zo mijn best als anders, dus... daar merk ik ook niet veel van. Maar ik ben wel heel blij met de komst van de tweede!!!
ik heb niet genoten van alle drie mijn zwangerschappen niet ivm prenatale en postnatale depressies maar met mijn kindjes ben ik wel heeeeeeeel blij
op dit moment ben ik 29 weken zwanger, het 'grote genieten' is er nog steeds niet, maar het begint wel meer en meer te komen. maar helaas kan ik er door omstandigheden en het feit dat ik alleen ben niet echt goed van genieten. alhoewel ik echt niet kan wachten tot m'n kleine meisje er is!
Bij mijn dochter altijd wel genoten ondanks BI, bij deze zwangerschap ook wel genoten maar het toch als een stuk zwaarder ondervonden en ben toch ook wel blij als ukkie er nu uitkomt hoor...
Ja, dat vraag ik me ook altijd af, wat mensen precies bedoelen met 'geniet van je zwangerschap'. Het is een status van zijn en je voelt je kindje natuurlijk en ziet hem/haar op de echo's. Ja dat zijn momenten die ik wel speciaal vind (al is het natuurlijk een stuk minder speciaal als je je kindje de hele dag door voelt, dan weet je ook wel een keer hoe je je voelt). Ja het is zo voorbij,geniet er nog maar even van, zeggen ze hier. Ja eh..ik ben blij als het voorbij is, dan heb je toch je kindje, daar kijk je toch naar uit..?
Ik geniet elk moment van mij zwangerschap! Ik heb (nog) geen vervelende kwaaltjes en ik ben supertrots op mijn buik (nu helemaal het mooi weer is en die dikke jas niet meer aan hoeft )! Ik moet me er wel alleen nog bij neerleggen dat ik mijn favo spijkerbroeken niet meer over mijn heupen krijg, maar ach, daar werken we straks wel weer aan! Als het zo blijft, kan ik altijd wel zwanger zijn! Ik voel me beter dan ooit! Het is bij mij zoals ik me had voorgesteld en ik kan me heel goed voorstellen als die voorstelling niet uit komt en die 9 maanden vallen vies tegen, dat dat echt heel erg vervelend is... Gr Lisszy
Af en toe wat baal momenten maar dat komt door zere rug en bi maar wanneer dat "speelkwartiertje" in mijn buik weer begint dan ben ik weer een hele blije aanstaande mama
ik heb van mijn 1ste zwangerschap erg genoten. misschien juiste omdat we de hoop op een kindje al hadden opgegeven nog wel meer dan "normaal" ik ben nu 18 weken zwanger van de 2de, en geniet hier ook van. ben trots op mijn buik. maar ik moet eerlijk bekennen, dat het bij de 1ste wel meer was. maar denk dat dat ook komt omdat ik nu druk ben met mijn zoontje van 1,5, en ik krijg nu al last van mijn been (doof en soms pijnlijk gevoel) maar als mijn ouste op bed ligt, en ik rustig op de bank zit betrap ik mezelf er steeds op dat ik mijn buik streel en een glimlach van oor tot oor heb
Ik ben nu 28+3 zwanger van de eerste. De eerste weken vond ik een hel (braakfobie en angststoornis) vanwege misselijkheid en vermoeidheid, ook heb ik heel veel bandenpijn en naar en akelig blehhh wat dat aan gaat nee niet leuk, maarrrr..... Ik ben trots op mijn dikke buik! Heerlijk dat ie nu niet meer verstopt is onder de jas, ik vind de bewegingen en trapjes geweldig, al zijn ze soms pijnlijk en houden ze me uit mijn slaap, ik vind de speciale aandacht en blikken geweldig, de verwennerij, en natuurlijk het vooruitzicht naar ons kleine meisje, maar ik vind het zeker niet makkelijk, lichamelijk is het zwaar maar toch kan ik genieten!!! IK snap mensen helemaal die zeggen "geniet nog maar even" maar dat komt omdat ik me nu in zo'n fase bevindt van "oh het is leuk en voor je het weet is het over" ik ben nog redelijk mobiel ondanks de dikke buik en harde buiken en bandenpijn, maar ik snap ook als je tegen het einde loopt dat je er meer dan genoeg van hebt en het liefst NU zou bevallen! Kan bij mij 2 kanten op dus
Eerlijk gezegd geniet ik er niet super van! Ten eerste heeft het heel lang geduurd eer dat ik zwanger was en ook nog eens heel klinisch. uiteraard super blij dat het is gelukt, begrijp me niet verkeerd, maar heb veel kwalen: eerste 8 weken veel bloedverlies met alle onzekerheden daarbij, 19 weken kotsmisselijk en extreem moe geweest, te lage bloeddruk waardoor flauwvallen, veel klachten met lopen, nierstuwingen waarvoor meedere malen naar het ziekenhuis geweest en medicatie voorgeschreven gekregen en nu in de laatste fase veel harde buiken 's nachts, waardoor slecht slapen en dus sjaggie. Zo dat klinkt als een enorm zeurverhaal, maar ik ben daarentegen wel heel blij dat ik zwanger ben. De baby maakt het super goed, is beweeglijk en trapt me niet suf daarbinnen, maar buik deint gewoon lekker. Alleen moeders heeft het lichamelijk wat zwaar, maar ach....alles is relatief en over een paar weken is die frummel er, dus.....verder zeur ik niet! Groeten Jille
Ik geniet er zeker van! Ondanks de buikpijn en bekken/rugpijn. Maar als ik de kleine dan weer voel bewegen ben ik de kwaaltjes weer vergeten! Al snap ik van sommige mensen wel dat het geen pretje is, als je veel klachten hebt geniet je wel wat minder.
Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld als toen ik zwanger was (heeft ook te maken met de werking van hormonen op mijn lichaam, ik mis namelijk een neurotransmitter die in de zwangerschap blijkbaar over wordt genomen door de hormonen). Zeker toen ik haar begon te voelen heb ik elke dag intens genoten. Ik kon niet wachten tot ze eruit was, maar ik heb tot het laatst zwanger zijn heerlijk gevonden! De dag van de bevalling liep ik 's ochtends nog met de honden in het natuurgebied.
Hmm, ik had op zich een hele makkelijke zwangerschap.Maar dat ik het echt helemaal geweldig vond, nou nee. Ik vond het helemaal fantastich om mijn meisje te voelen, dat is echt zo speciaal. Vooral als je op een feestje zat ofzo en zij was lekker bezig daarbinnen en niemand anders weet het..o zo geweldig. Maar voor de rest..ik had het gevoel dat ik niks meer mocht, qua eten/drinken, maar ook lichamelijk dat je rustig aan moet doen.vooral met het laatste had ik moeite dat ik elke keer terug werd gefloten door mijn lichaam.
Ik geniet ook nog steeds... soms denk ik wel eens, wou dat het al zover was (ongeduldig) maar dan denk ik er weer ff over na en vind ik het toch wel fijn dat ik nog even de tijd krijg om me voor te bereiden op het ouderschap...!!! Doordat ik in mei vorig jaar en mk heb gehad heb ik soms de neiging om bij elk krampje of zeurend gevoel in de buik al te denken O JEE het zal toch niet... dat vind ik wel eens vervelend maar als ik dan vervolgens de baby voel trappelen dan ben ik weer gerust gesteld Ik vind zwanger zijn echt één van de mooiste dingen die een vrouw kan/mag meemaken =D> Ik hoop dat ik me zo mag blijven voelen zodat ik lekker kan blijven genieten [-o< Liefs Nelleke
In het begin helemaal niet! Maar nu mag ik niet klagen..Ondanks ernstige BI geniet ik van me zwschap. Mag blij zijn dat ik nu voor de 3e x een wonder in me buik mag dragen. En soms denk ik van; waar ben ik in Godsnaam mee begonnen, maar dan voel je een tik/schop wat dan ook, dan weet ik het weer. Heeeeeerlijk zo'n verliefd gevoel, alleen dan niet op me man...Maar op me kleine hahahahah...Soms midden in de nacht denk ik/droom ik; was ik maar zwanger. HUH??? Volgende ochtend; Jahhhhhhhhhh ik ben lekker zwanger en mag binnenkort me kleine vasthouden/knuffelen....
hoi, Over het algemeen wel, ondanks de zorgen in het begin (bang voor miskraam), in het midden (20 weken echo - heeft ie geen afwijking?), en het einde (zit alles erop en eraan, is hij gezond?), maar iedereen heeft die zorgen wel. Ook ik was het op het einde spuugzat en liep veel te klagen, maar daar achteraf zoveel spijt van gehad! Ik had juist van die laatste weken moeten genieten, nog even van dat beebje in je buik. Want na de bevalling is dat abrupt in een keer weg en voel je je zo leeg en mis je het erg, ondanks dat ik er een prachtventje voor terug heb! Het is meer het gevoel van leven in je buik. Hoop dat het duidelijk is wat ik bedoel.
Ik geniet ook erg, maar niet altijd. Heb niet veel kwaaltjes, maar mijn buik zit me soms echt in de weg. Heb veel last van steken en harde buiken en ik kan moeilijk lang stil zitten(laat ik nu net een kantoorbaan hebben). Maar over het algemeen vind ik het heerlijk, de bewegingen voelen en de dikke buik vind ik ook wel oke hoor.