Hoe gaan jullie om met iemand die wel wat hulp kan gebruiken. Ga je er ongevraagd op af en zegt dat je die persoon komt helpen of maak je eerder de opmerking: 'als je hulp nodig hebt hoor ik het wel!' Ik ben niet zo vooruitstrevend dat ik zomaar naar iemand toe ga. Ik ben dan bang dat het niet uitkomt of dat ze helemaal niet op mij zitten te wachten op dat moment. Ik wacht dus eerder op een letterlijke hulpvraag. Maar dat is me dus een keer duur te komen staan... Terwijl diezelfde persoon een tijdje later hetzelfde aan mij voorstelde: dat ze me wilde komen helpen als ik het zou vragen/aangeven.
Ligt aan mijn band met die persoon..als het mijn moeder, zus, goede vriendin is en ik zie dat ze echt hulp nodig hebben dan kom ik gewoon van: luister ik ga je helpen..zo en zo. Is het iemand waar ik minder close mee ben dan zal ik wel op een letterlijke hulpvraag wachten.
Het ging om een vriendin van me. Op zich wel een hele goede band met haar, maar ze heeft een familie die ook heel close is en elkaar altijd enorm helpt. Ik voel me dan eigenlijk niet de persoon om daar ongevraagd ook op de stoep te gaan staan. Maar dat had ze eigenlijk wel van mij verwacht. Moet je dan in zo'n situatie je eigen manier van doen/reageren opzij zetten en het op de manier doen die van je verwacht wordt?
Ik heb een beetje een hekel aan dat zinnetje.. Ik vind het zo nietszeggend ofzo en zo afwijzend.. Ja ik weet niet goed hoe ik het uit moet leggen. Zelfde als die oppervlakkige gesprekken als: He hoe is het? Ja goed hoor! Met jou? Ja ook goed! Nou fijn, moeten snel weer eens afspreken! Ja leuk, doen we. Oke doei Ja ik snap ook wel dat je niet altijd je hele hebben en houwen bloot legt maar toch.. Het stelt niks voor en er zit niets in.. Zelfde als mensen zeggen: als je een keer wil praten, dan laat maar horen he? Ja sorry, maar hoe moeilijk is dat? Ik zeg zulke dingen ook wel hoor! Absoluut. Maar ik probeer om dan in elk geval eens te bellen/appen en gewoon letterlijk te vragen hoe het is met zijn of haar probleem? (dus niet 'hoe is het met je?' met letterlijk 'hoe gaat het nu tussen jou en je man?') gewoon even interesse tonen.. Nou goed, ik wijk af
Pfoe jeetje dat is idd een hele lastige situatie. Zij verwachtte letterlijk dat je aan zou bellen om te kijken hoe het met haar gaat? Ik neem aan dat je tussentijds nog wel eens geïnformeerd hebt?
Lastig. Ik zeg zelf ook vaak dat ik het graag hoor als ik ergens mee kan helpen en er altijd voor die persoon zal zijn. Zelf vind ik het ook niet prettig dat er iemand op de stoep staat wanneer ik het even moeilijk heb, ik wil dan juist graag alleen zijn. Bij mijn ouders zou ik trouwens wel gewoon gelijk op de stoep staan, gewoon omdat het mijn ouders zijn..
Ik interpreteer de zin "als je hulpt nodig hebt dan hoor ik het wel" altijd als "ik heb geen zin om te helpen, doeiiii" Dus ik ga er meestal direct op af, of spreek direct een datum af om te komen helpen.
Dat heb ik dus ook zo, laat mij maar lekker alleen als het niet zo gaat, je maakt het alleen maar moeilijker voor me als je ongevraagd voor mn neus staat... De situatie waarin mijn vriendin was op dat moment hebben we precies hetzelfde meegemaakt bij mijn schoonzus en zwager. Die hebben toen aangegeven dat ze graag met rust gelaten wilde worden op dat moment. Op een gegeven moment heeft mijn vriendin wel gezegd tegen mij dat ze het niet fijn vond dat ik zo gereageerd had. Dat hebben we ook uitgepraat. Toen ik in een lastige situatie zat heeft ze tegen mij gezegd wat ik eigenlijk niet tegen haar had mogen zeggen.. Voor mij maakte dat toen niet uit, want ik zat niet op hulp te wachten. Zij schijnbaar toen wel.
Ja het is heel lastig omdat het echt per persoon afhangt wat diegene wilt. Daarom zal ik er altijd wel echt duidelijk bij vermelden dat ik echt alles voor die persoon over heb en dat het tijdstip waarop diegene mij zou bellen ook nooit een probleem zal zijn. Fijn dat je het wel met je vriendin uit hebt kunnen praten!
Ik ben ook blij dat ik het uitgepraat heb met haar, want ik wist echt niet dat dit zo voelde voor haar. Het heeft me er wel bewust van gemaakt dat iedereen er anders mee om gaat en dat niet altijd mijn manier van doen/denken dus de beste is. Als ik nu weer in zo'n situatie kom zal ik eerder zeggen: 'ik ben niet iemand die zomaar ongevraagd bij je op de stoep komt staan, maar misschien waardeer jij dat juist wel en heb je er geen behoefte aan om te gaan bellen als je hulp nodig hebt.' Dan weet ze in ieder geval van mijn aarzeling af en dat dat dan echt alleen van mijn kant komt.
Ik gebruik wel die zin. Maar mijn vrienden en familie weten ook dat ik het meen. Bijv. als een vriend of familie lid gaat verhuizen,dan zeg ik ook "als jullie hulp nodig hebben dan zeg het maar". Als ze dan vragen helpen wij ook echt.
Ik doe best veel voor andere al zeg ik het zelf. Nu ook ik doe boodschappen voor mijn zieke collega verzorg zijn kat als hij naar het ziekenhuis moet en er moet blijven. Dus ja ik gebruik hem veel maar meen het ook echt!