Neen niet vernoemd. Ik wilde dat niet. Mijn schoonfamilie wilde dat we onze oudste zouden vernoemen naar hun grootvader. Heel leuk maar ik heb die man nooit gekend en hoewel de familie heel positief over hem was hoorde ik in de omgeving ook veel negatieve dingen. Vernoemen naar mijn grootvader was voor mijn schoonfamilie helemaal uit den boze omdat een ex dezelfde naam had. Mijn man zag hier trouwens helemaal geen graten in. De jongens hebben allebei een naam die niet voorkomt in beide families en goed valt in het engels en Nederlands. Ze hebben ook mijn familienaam.
Ja, mijn zoontje draagt als tweede naam de naam van mijn allerliefste neef die helaas overleden is tijdens de zwangerschap op 37 jarige leeftijd. We zijn samen opgegroeid en hadden een enorm hechte band. Heb hem gelukkig nog kunnen vertellen dat we onze zoon naar hem zouden vernoemen en wat was (is) hij trots!
Nee, alle kinderen hebben 1 naam en dat vonden we genoeg. Vernoemen vonden we ook niet nodig. Leverde ook weer verwachtingen op van beide kanten van de familie en om dan hele ritsen namen te gaan doen, of te knutselen met namen is gewoon niks voor ons.
Ja Mijn oudste heeft als 2e naam de naam van zijn overgrootvader (opa van mijn ex). Mijn jongste heeft als 2e naam dezelfde 2e naam als mijn zusje en 2 nichtjes. Het is niet helemaal een vernoeming. We hebben die naam geadopteerd en maken er zelf een familienaam van
Ja. De oudste is vernoemd naar onze moeders, M naar onze vaders, N* naar mijn man zijn broers en V naar mijn zussen. Allemaal in de tweede naam. De namen zijn dan samengesteld uit de letters van hun namen. De kindjes die binnenkort geboren worden, worden niet vernoemd.
Ja alle 3 de kinderen zijn vernoemd. De oudste naar mijn schoonvader, de tweede naar mijn vader en dochter naar mijn moeder en zusje.
Niet vernoemd. Wel over nagedacht. Mijn man heeft er sowieso niks mee, hij is zelf ook niet vernoemd. Toen ik zwanger was van mijn eerste begonnen onze ouders al over hoe we moesten vernoemen. Als we het hadden gedaan zou er altijd wel iemand ontevreden zijn, ze hadden allemaal een eigen idee van hoe het moest. Daarom hebben we een naam uitgekozen die we beiden mooi vonden en verder geen gezeur.
Wij hebben ze alle drie wel vernoemd, maar niet in de roepnamen. De oudste naar de oma’s, de tweede naar de opa’s en de jongste naar een van onze broers.
Ja onze kinderen zijn in hun extra namen vernoemd naar onze ouders. De oudste heeft beide eerste namen van de oma's. De tweede heeft beide eerste namen van de opa's (maar dan in vrouwelijke vorm). Wij zijn wat dat betreft wat ouderwets , ik vind vernoemingen prachtig. Dat je een soort familielijn in de namen terugziet. Geen idee hoe ik het moet omschrijven. Ik hou ervan in ieder geval .
Mijn zoon is 'vernoemd' naar twee artiesten. Zijn roepnaam (2e naam) is de voornaam van de frontman van een band waar zijn vader idolaat van is. Zijn eerste naam is de voornaam van de frontman van de band waar ik tot einde der dagen gek van ben.
Aan mijn moeders kant heten alle mannen om en om of Thomas, of Maarten. Mijn oudste heeft als derde naam Martinus om die reden
Ik wilde het eerst niet maar later wel. Dus mijn zoontje heeft een een 2e naam en dat is de naam van mijn broertje die op 27 jarige leeftijd is overleden ( 10 jaar geleden)
We hebben onze zoon niet vernoemd naar de opa’s. Wel hebben we onze zoon een tweede naam gegeven die voor ons belangrijk is.
Ze zijn alle drie vernoemd. Ik vind het mooi dat (overleden) mensen voortleven in de namen van onze kinderen. Zonder deze mensen waren wij er niet geweest of niet geworden wie we zijn.